ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 350

ตอนที่ 350 น่าเสียดาย (2)

เงาทั้งสองร่างพุ่งชนม่านพลังจิตใจ เกิดเป็นเสียงดังสนั่นขึ้นอีกครั้ง

ครู่ต่อมา ห่างออกไปช่วงหนึ่งก็มีประกายแสงสีแดงพุ่งขึ้นมา

หวังจินหยางพยายามหยุดการถอยหลัง ปล่อยปราณออกมาเข้มข้นมากขึ้น เสียงไหลเวียนเลือดนั้นชัดเจนยิ่งกว่าเดิม ฟันดาบลงไปทันที!

ประกายดาบยังไม่ทันมาถึง บนพื้นดินก็ปรากฏรอยแยกขนาดใหญ่แล้ว!

หลี่หานซงทะยานขึ้นไปบนฟ้าเช่นกัน ออกสองหมัดโจมตีอย่างรวดเร็ว ทว่ากลับถูกกดไว้อยู่ตลอด หวังจินหยางระเบิดพลังฟันดาบครั้งแล้วครั้งเล่า ผ่านไปหลายครั้งหลี่หานซงก็ถูกอัดจนร่วงสู่พื้นดิน เหยียบพื้นเกิดเป็นหลุมลึก เศษดินหินที่ระเบิดกระจัดกระจายไปทั่ว

ตอนนี้หวังจินหยางพุ่งตัวเข้ามาแล้ว ดาบยาวในมือไม่มีประกายสีแดงอีกต่อไป ยกดาบฟันโจมตีหมัดทั้งสองข้างของหลี่หานซง!

ประกายไฟกระเซ็นออกไปอีกครั้ง สิ่งที่กีดขวางรอบบริเวณบางส่วนถูกติดไฟอย่างรวดเร็ว ไม่นานก็มีปรมาจารย์ใช้พลังจิตใจดับไฟทันที

คล้อยหลังจากการฟันโจมตี หลี่หานซงจมลงในดิน ทั้งสองคนสู้กันไปมาจนจมลึกลงไปใต้ดิน

พวกผู้ชมทยอยชะโงกหน้าเข้าไปดู ฟางผิงกลับใช้พลังจิตใจแปลงเป็นเส้นใยล่องลอยออกไปอยู่รอบๆ ชมการแข่งขันต่อ

ข้างล่างนั้นมีเสียงระเบิดดังขึ้นเป็นระลอก

ผ่านไปไม่กี่วินาที เงาร่างหนึ่งก็พุ่งขึ้นมา!

ฝีเท้าของหวังจินหยางโซซัดโซเซเล็กน้อย ปากกระอักเลือดออกมา ปราณทั่วร่างหายไปแล้ว เวลานี้ทุกคนเพิ่งเห็นอย่างชัดเจนว่าบนหน้าอกของเขามีรอยหมัดประทับอยู่ กระดูกอกคล้ายยุบลงไปอยู่บ้าง เสื้อผ้าตรงกลางนั้นระเบิดเป็นรอยกว้างนานแล้ว

พวกผู้ชมสับสนอยู่บ้าง นี่คือชนะหรือแพ้กัน?

ไม่นานทุกคนก็ได้คำตอบ

ผ่านไปสักพัก ในหลุมลึกนั้นหลี่หานซงเพิ่งจะกระโดดออกมาจากใต้ดินได้

เทียบกับหวังจินหยาง หลี่หานซงเหมือนจะไม่มีบาดแผลภายนอกเท่าไหร่ แต่เมื่อผู้ชมได้เห็นเขาอยู่ต่อหน้าก็อดหวีดร้องออกมาไม่ได้

ตอนนี้ใบหน้าของหลี่หานซงราวกับถูกดาบผ่าครึ่งอยู่ ประกายแสงสีทองทะลักออกมา กำลังซ่อมแซมรอยแผลอย่างไม่หยุดหย่อน

แต่ยังไงก็ไม่มีพลังฟื้นฟูของยอดฝีมือร่างทอง ตอนนี้จึงไม่ได้ซ่อมแซมเสร็จสมบูรณ์ รอยแหวกฟันจากดาบจึงเห็นอย่างชัดเจน ทำให้คนหวาดผวาอย่างยิ่ง

หวังจินหยางฟันเข้ากะโหลกของเขา!

—

“ขี้โกงชัดๆ!”

ฟางผิงอดพึมพำไม่ได้ หลี่หานซงเจ้าหมอนี้ วิชาศีรษะเหล็กเจ๋งจริงๆ ด้วย!

ถูกดาบของหวังจินหยางฟันเข้า นึกไม่ถึงว่าจะไม่ถูกผ่าเป็นสองท่อน อาการบาดเจ็บก็ไม่หนักเท่าไหร่ ดูเหมือนจะน่ากลัว ในความเป็นจริงกลับไม่ร้ายแรงอะไร หัวเหล็กนี้ทำให้คนอิจฉาตาร้อนจริงๆ

ระหว่างที่ฟางผิงพูด คนที่อยู่รอบๆ ก็กลอกตามองเขา

คนอื่นพูดยังพอได้ นายพูดทำสากกะเบืออะไรก่อน!

—

ในสนาม

หวังจินหยางมองหลี่หานซง หลี่หานซงไม่พูดมากเช่นกัน หมุนตัวเดินออกไปข้างนอก

เขาแพ้แล้ว!

แม้อาการบาดเจ็บจะไม่ได้หนักถึงขั้นเป็นอันตรายแก่ชีวิต แต่กะโหลกมีรอยแตกเล็กน้อยแล้ว ตอนนี้สู้ต่อไปอีก คงต้องเสี่ยงชีวิตแล้ว

หลี่หานซงออกจากสนามไป ผู้ตัดสินก็กระโดดลงมาจากข้างบน ตะโกนว่า “หวังจินหยางเป็นฝ่ายชนะ จะต่อเลยหรือเปล่า?”

หวังจินหยางสีหน้าไม่เปลี่ยนแปลง พยักหน้าว่า “ต่อเลยครับ!”

คนที่สองของมหาวิทยาลัยปักกิ่ง ฉินเจ๋อยอดฝีมือที่อยู่ในร้อยอันดับไม่คิดจะชักช้า พยักหน้าเล็กน้อยให้หลี่หานซงที่เดินผ่านกัน ก่อนจะกระโดดขึ้นกลางอากาศ!

ขึ้นไปบนเวทีแล้ว ฉินเจ๋อก็ระเบิดพลังเต็มที่ ปราณพรั่งพรูออกมาทันที ฟันดาบลงไป!

“เปรี้ยง!”

หวังจินหยางยกดาบตอบโต้ กลับต้องถอยไปหลายก้าว ขมวดคิ้วเล็กน้อย ตรงหน้าอกนั้นมีเลือดทะลักออกมา

ฉินเจ๋อที่อยู่ตรงข้ามเผยสีหน้าหนักแน่น ไม่คิดจะลังเล โจมตีอย่างบ้าคลั่งต่อไป

หวังจินหยางหลบไปข้างหลังหลายครั้ง ดาบยาวในมือกลับไม่จู่โจมออกไปอีก

โรมรันกันหลายนาที จู่ๆ หวังจินหยางก็ชักดาบออกไป ประกายดาบขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นอีกครั้ง ฟันลงไปทันที!

“อึก!”

ฉินเจ๋อกระอักเลือดออกมา ลอยกระเด็นออกไปหลายช่วง ก่อนจะถลาเข้ามาอีกครั้ง

หวังจินหยางสำลักไอออกมา หมุนดาบโจมตีต่อ เป็นแบบนี้อยู่หลายครั้ง บนร่างของฉินเจ๋อเต็มไปด้วยรอยดาบที่เป็นแผลลึกแทบมองเห็นกระดูก ท้ายที่สุดจึงไร้แรงต่อสู้อีก จำเป็นต้องออกจากสนามไป

—

พ่ายแพ้ไปสองคนติดต่อกัน อันที่จริงหวังจินหยางเป็นลูกธนูปลายไม้ที่ใกล้หมดแรงแล้ว

ฟางผิงที่อยู่บนอัฒจันทร์ขมวดคิ้วเล็กน้อย “หากสู้ต่อไปต้องบาดเจ็บถึงรากฐานภายในแน่”

หวังจินหยางแข็งแกร่งมาก จุดนี้ฟางผิงยอมรับ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน