ตอนที่ 352 บอกไปตั้งนานแล้วว่านายอ่อนแอที่สุด (2)
เห็นว่าทั้งสองคนสู้เกือบมาถึงจุดที่เขาอยู่แล้ว ฟางผิงมองหัวที่โผล่ออกมาข้างนอกของฉินเฟิ่งชิงเล็กน้อย นี่ถ้าพวกเขาสู้มาถึงตรงนี้จริงๆ ฉินเฟิ่งชิงจะกลายเป็นผู้เข้าร่วมแข่งขันคนแรกที่สละชีวิตในการแข่งขันแลกเปลี่ยนหรือเปล่า?
ดีที่ตรงนี้อยู่ในเขตของผู้ชม มีปรมาจารย์ลงมือสร้างม่านพลังจิตใจ ทั้งสองคนจึงไม่ได้เคลื่อนมาทางนี้ต่อ
ภายในสนามกีฬามีพลังงานกระจัดกระจาย ปราณปกคลุมอย่างหนาแน่น
หลี่หานซงที่กลายร่างทองเป็นเทพสงคราม ต่อสู้อย่างยิ่งใหญ่เกรียงไกร ดูห้าวหาญดุดัน
เหยาเฉิงจวินกลับไม่ได้เปล่งแสงเจิดจ้าจนเกินไป แต่เทียบกับเมื่อวานมีท่าทีใจเย็นไม่น้อย พลังจิตใจเคลื่อนไหวตามใจนึก คนทั่วไปมองไม่เห็น ฟางผิงกลับสามารถสัมผัสได้ พลังจิตใจของเหยาเฉิงจวินกลายเป็นหอกยาว จู่โจมหัวของหลี่หานซงไม่หยุดหย่อน
“ล้ำหน้าฉันไปแล้วจริงๆ อาจจะแตะเกินกว่าเจ็ดร้อยเฮิรตซ์ขึ้นไป…หมอนี่ บางทีอาจจะทะลวงเป็นปรมาจารย์ได้ง่ายกว่าหลี่หานซง”
“แต่หลังเข้าสู่ขั้นปรมาจารย์ ความเร็วเขาก็จะลดน้อยกว่าหลี่หานซงแล้ว หลี่หานซงจะเข้าสู่ขั้นร่างทองได้เร็วกว่า”
“หวังจินหยางไม่ต่างกันมาก ทะลวงขั้นปรมาจารย์อาจไม่เร็วกว่าเหยาเฉิงจวินเสมอไป แต่ขั้นเจ็ดเข้าสู่ขั้นแปดอาจจะไวขึ้นเล็กน้อย ไม่ก็อาจจะทะลวงขั้นแปดสูงสุดได้ง่ายกว่า?”
ฟางผิงคาดเดาอยู่ในใจยกใหญ่ ตอนนี้ยากจะคาดคะเนเช่นกัน
กำลังมองการแข่งขัน จู่ๆ เฉินเฮ่าหรานก็เดินเข้ามา หมอนี่เห็นน้องสาวตัวเองอยู่ตรงนี้เลยถือโอกาสเข้ามาสอดส่อง
เห็นว่าด้านข้างฟางผิงไม่มีใครนั่ง เฉินเฮ่าหรานจึงนั่งลง เอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “ฟางผิง สองคนนี้นับวันก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ นายมีความมั่นใจหรือเปล่า?”
ฟางผิงมองเขาอย่างแปลกๆ เฉินเฮ่าหรานรู้สึกอึดอัดอยู่บ้าง มองฉันทำไมกัน?
ก่อนหน้านี้ฟางผิงซัดหลิวซื่อเจี๋ยจนหมดสภาพ ตัวเองตีเสมอกับมหาวิทยาลัยหวากั๋วได้ รู้สึกดีกับฟางผิงขึ้นมาหลายส่วนจึงได้เดินเข้ามา
ตอนนี้กลับมาถูกเขามองแบบนี้ เฉินเฮ่าหรานรู้สึกไม่สบายใจอยู่บ้าง
ฟางผิงเอ่ยเบาๆ ว่า “นายไม่รู้สึกว่าใต้เท้ามีอะไรแปลกๆ หรือไง?”
เฉินอวิ๋นซีที่อยู่ด้านข้างเผยสีหน้าตกใจ เวลานี้ค่อยเอ่ยด้วยใบหน้าขื่นขม “พี่ นายเหยียบรุ่นพี่ฉินอยู่ เขาต้องมาล้างแค้นพี่แน่!”
เฉินเฮ่าหรานตกตะลึงไป อดก้มหน้ามองไปข้างล่างไม่ได้ รอจนเห็นว่าเท้าเหยียบเส้นผมบางส่วนอยู่ก็พึมพำว่า “นี่…นี่คือฉินเฟิ่งชิง?”
พวกฟางผิงพากันพยักหน้างึกงัก มองเขาด้วยความเห็นใจ
นายไม่รอดแน่!
เดิมทีฉินเฟิ่งชิงก็ถูกปู่นายตอกเข้าไป เขาไม่กล้าไปคิดบัญชีกับปรมาจารย์ ทั้งอายเกินกว่าจะหาเรื่องเฉินอวิ๋นซี แต่สำหรับนายแล้ว นั่นทำได้เพียงรอตาย!
แน่นอนว่าทุกคนต่างเป็นผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่ตอนปลาย เฉินเฮ่าหรานอาจไม่ได้ด้อยไปกว่าฉินเฟิ่งชิงเสมอไป…แต่ฟางผิงยังคงคิดลำเอียงไปทางฉินเฟิ่งชิงมากกว่า ไม่ช้าก็เร็วเฉินเฮ่าหรานต้องซวยแน่
ส่วนเรื่องปิดบัง ฟางผิงคงไม่ช่วยปิดบัง ประจวบเหมาะให้ฉินเฟิ่งชิงมีเรื่องทำพอดี เขาจะได้ไม่คิดสร้างเรื่องเพิ่มให้ตัวเอง
เฉินเฮ่าหรานนั่งไม่ติดที่แล้ว รีบดีดตัวขึ้นทันที อยากจะพูดอะไรสักอย่างแต่ท้ายที่สุดก็ไม่ได้พูดอะไร สาวเท้าจากไปอย่างรวดเร็ว
ปู่ไม่ให้เขาไปยุ่งกับพวกมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ บอกว่าตัวเองไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคนพวกนี้ เขาแค่อยากมาหาน้องสาวเท่านั้น ไม่ได้คิดอะไรมากมาย
ตอนนี้มาคิดดูแล้ว ไม่ควรมาเลยจริงๆ
คนของเซี่ยงไฮ้ทำตัวพิสดาร นึกไม่ถึงว่าฉินเฟิ่งชิงจะฝังตัวเองไว้ใต้ดิน!
—
เรื่องที่ฉินเฟิ่งชิงถูกเหยียบ ฟางผิงไม่มีเวลาสนใจเรื่องนี้เท่าไหร่
ในสนามได้สู้มาจนถึงช่วงตัดสินแพ้ชนะแล้ว!
เหยาเฉิงจวินดูเหมือนน่าอเนจอนาถ ความแข็งแกร่งของร่างกายสู้หลี่หานซงไม่ได้ ปะทะกับหลี่หานซงหลายกระบวนท่าแล้ว แขนสองข้างก็ปริแตกออกมา เลือดที่ราวกับหยกแดงไหลหยดอย่างไม่ขาดสาย
มองจากภายนอก เหยาเฉิงจวินสะบักสะบอมมากกว่า หลี่หานซงที่อยู่ตรงข้ามไม่ค่อยเป็นอะไร
แต่เวลานี้ประกายสีทองบนกะโหลกของหลี่หานซงเลือนรางลงไปเยอะ ไม่ได้สว่างไสวเหมือนตอนแรกขนาดนั้นแล้ว
ทั้งสองคนต่างหอบหายใจ ครู่ต่อมาก็เคลื่อนไหวพร้อมกัน!
เหยาเฉิงจวินระเบิดพลังจิตใจจนถึงขีดสุดในชั่วพริบตา ถือหอกฝ่าเข้ามาหาหลี่หานซง
หลี่หานซงถูกจู่โจมหลายครั้ง เริ่มต้านไม่ไหวอยู่บ้าง ร่างกายไหวเอนเล็กน้อย ทำให้ล่าช้าไปอยู่บ้าง
ในช่วงเวลาพริบตานั้น เหยาเฉิงจวินก็คำรามออกมา แทงหอกทะลุช่วงอกเขาทันที!
หลังจากถูกโจมตี หลี่หานซงจึงมีสติขึ้นมาทันที คำรามอย่างโมโห ชกหมัดสีทองจนเหยาเฉิงจวินกระเด็นตัวลอยออกไป
เหยาเฉินจวินร่วงสู่พื้น พยายามลุกขึ้นอย่างทุลักทุเล
หลี่หานซงกลับสภาพเลวร้ายยิ่งกว่า หอกของเหยาเฉิงจวินแทงทะลุอกเขา พลังปราณมหาศาลระเบิดอยู่ภายใน นี่ทำให้สะพานฟ้าดินที่เพิ่งกลายเป็นวงจรเมื่อวานมีทีท่าจะกระจัดกระจาย หากแยกออกจากกันจริงๆ บางทีเขาอาจต้องตกลงมาสู่ขั้นเดิม
ทะลวงขั้นห้าครั้งที่สอง ไม่ได้ง่ายดายขนาดนั้นแล้ว
หลี่หานซงจนใจอยู่บ้าง เอ่ยไปว่า “ยอมแพ้!”
เขายอมแพ้แล้ว เหยาเฉิงจวินก็ถอนหายใจ แข้งขาสั่นเทาอยู่บ้าง
ตอนที่ฉินเจ๋อสาวเท้าเข้ามา เหยาเฉิงจวินก็อัดยาบำรุงไปหลายเม็ด ฝืนต่อสู้กับฉินเจ๋อไปอีกสนาม แต่ตอนนี้เขาใช้พลังจิตใจจนหมดแล้ว สูญเสียความได้เปรียบที่ใหญ่ที่สุดไป รวมถึงอาการบาดเจ็บหนัก ท้ายที่สุดจึงพอจะเสมอกับฉินเจ๋อเท่านั้น
อันที่จริงแค่นี้ก็เป็นเรื่องเหนือความคาดหมายของโรงเรียนเตรียมทหารอันดับหนึ่งแล้ว
คนของมหาวิทยาลัยปักกิ่งแทบจะเงียบเป็นเป่าสาก
พวกเขาจะแพ้ให้โรงเรียนเตรียมทหารอันดับหนึ่งแล้วไปชิงอันดับสามกับมหาวิทยาลัยหนานเจียงอีกทีอย่างนั้นเหรอ?
มหาวิทยาลัยหนานเจียงแพ้ให้กับมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้แทบจะเป็นเรื่องที่แน่นอนอยู่แล้ว หรือหากหวังจินหยางเอาชนะฟางผิงได้ มหาวิทยาลัยปักกิ่งก็ต้องมาชิงอันดับสามอันดับสี่อยู่ดี นั่นเป็นเรื่องที่น่าอายอย่างยิ่ง!


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน