ตอนที่ 355 ถ้ำใต้ดินหนานเจียงอุบัติ (1)
ด้านล่างเวที
“ดาบฉัน!”
ฉินเฟิ่งชิงแทบจะพูดเสียงปนร้องไห้
เสี้ยวนาทีที่ฟางผิงเดินลงจากเวที ฉินเฟิ่งชิงก็ถลาเข้ามาทันที จับตัวฟางผิงได้ก็เตรียมต่อว่า
“อึก!”
ฟางผิงกระอักเลือดออกมา ประคองหน้าอกเอาไว้ ชี้ไปที่ฉินเฟิ่งชิง ก่อนจะล้มไปหาถังเฟิงที่เพิ่งมาถึงพอดี
ฉินเฟิ่งชิงสีหน้าเปลี่ยนเล็กน้อย กระอึกกระอักว่า “อย่าทำแบบนี้สิ พวกเราคนกันเองทั้งนั้น…”
แม่งเห็นชัดๆ ว่าจะตบทรัพย์ฉัน!
ถังเฟิงจนใจอยู่บ้าง เอ่ยอย่างปวดหัวว่า “อวัยวะภายในได้รับบาดเจ็บหนัก”
“ไม่ใช่ฝีมือผม!”
ฉินเฟิ่งชิงเสียงแหลมขึ้นมาทันที นี่จะมาโทษฉันไม่ได้!
ฉันแค่จะมาเอาดาบคืนเท่านั้น!
ถังเฟิงเผยสีหน้าหมดคำพูด เอ่ยอย่างไม่สบอารมณ์ว่า “นายยังไม่มีความสามารถนั้น!”
คิดจะทำให้ฟางผิงบาดเจ็บหนัก ฉินเฟิ่งชิงยังทำถึงขั้นนั้นไม่ได้
ฉินเฟิ่งชิงถอนหายใจอย่างโล่งอก พยักหน้างึกงักว่า “ใช่ ผมเอาชนะเขาไม่ได้ ทุกคนเห็นกันหมดแล้ว ไอ้บ้าหวังจินหยางเป็นคนซ้อมเขา ไม่เกี่ยวกับผม…”
ตอนนี้ฟางผิงไม่ได้ถึงกับหมดสติไปเช่นกัน เอ่ยอย่างอ่อนแรงว่า “นายโจมตีฉันครั้งสุดท้าย…”
“ไอ้สารเลว ไม่เกี่ยวกับฉันสักหน่อย!”
ตีฉินเฟิ่งชิงให้ตายเขาก็ไม่ยอมรับหรอก หากยอมรับ ดาบของเขาอาจจะไม่เหลือแล้วก็ได้
ฟางผิงกลอกตา ตอนนี้เหล่าฉินไม่ได้หลอกง่ายๆ แล้ว
ฟางผิงถอนหายใจ ไม่สนใจเขาอีก ควักขวดยาบำรุงในกระเป๋าด้านข้างออกมา ฟางผิงกินยาฟื้นคืนชีวิตไปสามเม็ดราวกับกินลูกอม
ทุกคนสีหน้าเปลี่ยนเล็กน้อย
คนขี้เหนียวอย่างฟางผิง กินยาฟื้นคืนชีวิตครั้งเดียวถึงสามเม็ด เห็นได้ชัดว่าอวัยวะภายในบาดเจ็บร้ายแรงขนาดไหน
อีกด้านหนึ่ง อธิการบดีมหาวิทยาลัยหนานเจียงก็ควักยาฟื้นคืนชีวิตออกมาหลายเม็ดให้หวังจินหยางกินลงไปเช่นกัน ถอนหายใจเล็กน้อย
ฟางผิงเห็นฉากนั้นพอดี อดมองไปทางถังเฟิงไม่ได้ เอ่ยอย่างจนใจว่า “อาจารย์ ดูมหาวิทยาลัยหนานเจียงสิครับ จนขนาดนั้น…”
อธิการบดีของเขายังให้ยาบำรุงเลย!
ฉันน่าอนาถจริงๆ ต้องมากินยาของตัวเอง!
ถังเฟิงคล้ายกลืนไม่เข้าคายไม่ออกอยู่บ้าง แต่ยังคงเอ่ยว่า “มหาวิทยาลัยหนานเจียงเข้าร่วมแข่งขันโดยไม่มีรางวัลเป็นคะแนนให้”
นี่เป็นเรื่องจริง มหาวิทยาลัยหนานเจียงไม่มีคะแนนเป็นรางวัลให้จริงๆ
หวังจินหยางไม่ต้องการ คนอื่นๆ ไม่กล้าเช่นกัน โดยเฉพาะในสถานการณ์ที่แทบไม่ได้ลงสนามเช่นนี้
มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ให้ทีมหลักคนละตั้งสองพันคะแนน ยาฟื้นคืนชีวิตอีกสิบเม็ด
ฟางผิงจนใจอยู่บ้าง ชำเลืองมองฉินเฟิ่งชิงว่า “นายแทบไม่ได้ลงมือ สองพันคะแนนเยอะเกินไปแล้ว…”
ฉินเฟิ่งชิงหน้าดำเป็นก้นหม้อ กัดฟันว่า “นายไม่ให้ฉันลงสนามเอง ไม่ใช่ฉันอิดออดไม่ลงสนามสักหน่อย!”
จะเอายังไง?
ยังคิดจะหักคะแนนฉันอีก?
นายกล้าหัก ฉันก็กล้าเดิมพันชีวิตกับนาย!
ฟางผิงเห็นว่าเขาต่อกรยากจึงมองไปทางพวกเซี่ยเหล่ย ถอนหายใจว่า “ตอนนี้สถานการณ์ในมหาวิทยาลัยก็ยากลำบาก เอาอย่างนี้ดีหรือเปล่า ทุกคนเหลือแค่หนึ่งพันคะแนนพอ ประหยัดให้มหาวิทยาลัยหน่อย…”
ตอนนี้เฉินเหวินหลงขึ้นไปบนเวทีแล้ว จางอวี่ได้ฟังก็เอ่ยว่า “ฉันไม่คัดค้าน ไม่ให้คะแนนก็ไม่เป็นไร”
ฟางผิงยกนิ้วโป้งให้ในใจ บุคคลตัวอย่าง ดูไว้ นี่ถึงจะเป็นวิถีของสุภาพชน
จะเหมือนฉินเฟิ่งชิงได้ยังไง เห็นแก่ตัวเอาแต่ได้!
จางอวี่เพิ่งจะพูดจบ ถังเฟิ่งก็เอ่ยว่า “เอาเถอะ ทุกคนควรจะได้เท่าไหร่ก็เท่านั้นแหละ มหาวิทยาลัยยังไม่ได้วิกฤตถึงขั้นนั้น”
ฉินเฟิ่งชิงพยักหน้าระรัว ก่อนจะฉวยดาบมาจากมือฟางผิง เห็นดาบเเหว่งเป็นใบเลื่อย ฉินเฟิ่งชิงคล้ายถูกทิ่มแทงใจ กัดฟันว่า “อย่างน้อยต้องชดใช้ให้ฉันแปดสิบล้าน!”
ฟางผิงกลอกตา คร้านจะสนใจ
ฉินเฟิ่งชิงเห็นแบบนั้นก็เอ่ยอีกครั้ง “หกสิบล้าน…ห้ามยกสี่สิบล้านอะไรนั่นของนายมาพูดแล้ว ไม่งั้นฉันจะไม่ขอมีชีวิตอยู่ จะไปแก้ผ้าล่อนจ้อนวิ่งรอบสนามกีฬาตอนนี้ บอกว่านายเป็นคนบังคับฉัน!”
ทุกคนต่างพากันเผยสีหน้าตกใจ!
คำพูดนี้ของฉินเฟิ่งชิงจะเจ๋งเกินไปแล้ว
VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน