เข้าสู่ระบบผ่าน

ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 37

ตอนที่ 37 มีเงินก็เสวยสุขเสียหน่อย

วันต่อมา

วันอาทิตย์

ฟางผิงตื่นแต่เช้า ไม่คิดจะไปรังควานอะไรน้องสาว

อาบน้ำแล้วก็สวมชุดที่ดูเป็นผู้ใหญ่เล็กน้อย เขาเอาเงินที่ซ่อนไว้ในห้องทั้งหมดยัดใส่กระเป๋าเป้

วันนี้เขาวางแผนจะไปดูบ้าน ทางที่ดีควรเป็นบ้านที่มีห้องออกกำลังภายในตัว

ถ้าถูกก็ซื้อ แพงก็เช่าเอา

ตอนนี้บ้านที่เขาอยู่มีพื้นที่น้อยเกินไป อุปกรณ์อะไรก็ไม่มี ฟางผิงทำได้เพียงออกกำลังกายง่ายๆ เท่านั้น

ไม่มีอุปกรณ์ช่วยเหลือ เขาจึงออกกำลังกายได้อย่างจำกัด

ทั้งเคล็ดวิชาก็จะมาอยู่ในมือแล้ว ฟางผิงจำเป็นต้องหาสถานที่เหมาะสมสำหรับฝึกวิชาสักหน่อย

ตัวเมืองหยางเฉิงไม่ได้ใหญ่มากมาย

ฟางผิงไม่อยากซื้อบ้านแถวชานเมือง ห่างจากบ้านตัวเองเกินไป ไม่ค่อยสะดวก

ดังนั้นจึงเลือกบ้านในย่านที่ไม่ไกลจากจิ่งหูหยวนและโรงเรียนเกินไป

ต้องเป็นย่านใหม่ ทั้งตกแต่งให้พร้อมเสร็จสรรพโดยที่เขาไม่ต้องทำอะไรอีก

ถ้าซื้อบ้านแบบนั้นไม่ได้ มือสองก็ยังดี

สภาพแวดล้อมต้องดี ราคาสมเหตุสมผล

เมื่อลองคิดดู ตัวเลือกที่เหลืออยู่ก็มีไม่มากแล้ว

แปดนาทีต่อมา

กวนหูหยวน

กวนหูหยวนอยู่ไม่ไกลจากโรงเรียนและจิ่งหูหยวนนัก ตั้งอยู่ระหว่างกลางของทั้งสองแห่ง

เป็นย่านที่เปิดให้ซื้อเมื่อปี 2006 อีกปีให้หลังค่อยมีคนเข้ามาอาศัยอยู่อย่างเป็นทางการ

ตอนนี้ผ่านมาสองปีแล้ว บ้านในกวนหูหยวนยังขายไม่หมด ฝ่ายบริการขายก็ทำงานอยู่เหมือนกัน

สาเหตุที่ขายไม่หมด ไม่ใช่เรื่องปัญหาสภาพแวดล้อมหรือคุณภาพ แต่เพราะตอนนี้คนของหยางเฉิงไม่ได้มีความต้องการซื้อบ้านมากขนาดนั้นแล้ว

ปี 2008 บ้านในเมืองใหญ่มีไม่เพียงพอความต้องการ พวกปั่นราคาบ้านก็มีไม่น้อย

แต่หยางเฉิงเป็นเพียงเมืองเล็กๆ ที่อยู่ภาคกลาง น้อยคนที่จะมาปั่นราคาบ้านที่นี่ ไม่คุ้มค่าพอ

ฝ่ายบริการขาย

ตอนที่ฟางผิงเข้ามา ด้านในนั้นเงียบกริบคล้ายกับไม่มีคนอยู่

ยังไงก็เปิดขายมาแล้วสองปี ห้องที่เหลืออยู่ คงจะเป็นห้องที่ขายไม่ออก ไม่มีตัวเลือกมากมายนัก

เห็นฟางผิงเข้ามา พนักงานไม่กี่คนที่กำลังพูดคุยกันก็หยุดบทสนทนาทันที

ผ่านไปสักพัก พนักงานหญิงสวมชุดยูนิฟอร์มอายุประมาณยี่สิบปีก็เดินเข้ามา

“คุณผู้ชาย มีห้องที่หมายตาไว้หรือยังคะ? ถ้าอยากดูห้อง ให้ฉันไปดูเป็นเพื่อนคุณได้…”

พนักงานคนนั้นกระตือรือร้นไม่น้อย ทั้งไม่สนใจเรื่องอายุของฟางผิงเหมือนกัน

เด็กรุ่นเดียวกับฟางผิง บางคนก็เตรียมตัวจะแต่งงานแล้วเช่นกัน

เมื่อแต่งงานก็ต้องซื้อเรือนหอ

ดังนั้นเธอจึงไม่ถามว่าฟางผิงอยากซื้อบ้านหรือเปล่า แต่ถามตรงๆ ว่าหมายตาห้องไหนไว้ นี่นับเป็นกลยุทธ์อย่างหนึ่ง

บ้านในกวนหูหยวนเปิดขายมาสองปีแล้ว พนักงานสาวที่ไม่รู้เรื่องอะไรในตอนนั้น คงไม่แปลกที่จะมีประสบการณ์แล้ว

ลูกค้าเข้าประตูมาต้องถามความต้องการ พาไปดูบ้าน

ตอนที่ลูกค้าลังเล อย่าได้เสนอตัวเลือกมากมาย ยกมาเปรียบเทียบพร้อมกันหลายห้อง

ลูกค้าบางคนลังเลเรื่องแบบบ้าน พอเอาให้เลือกเยอะเข้าก็ยิ่งลังเลกว่าเดิม

มีหลายครั้งที่สามารถทำข้อตกลงซื้อขายโดยที่ดูเพียงห้องแรก

ลูกค้าบางคนไปๆ มาๆ อยู่หลายรอบ ท้ายที่สุดก็คิดว่าห้องที่ดูเป็นห้องแรกนั้นดีที่สุด มีประสบการณ์ให้เห็นจนชินแล้ว

อีกอย่างวัยรุ่นอย่างฟางผิงนั้นไม่เรื่องมาก

ถ้าเปลี่ยนเป็นหญิงวัยกลางคน คงจะปวดหัวไม่น้อย

พนักงานขายคิดไปพลาง พร้อมกับร่ายวาทศิลป์ที่เธอพูดมาเป็นร้อยเป็นพันครั้ง

ฟางผิงไม่ตัดบทอะไร รอเธอพูดจบแล้ว ค่อยเอ่ยว่า “มีห้องที่ตกแต่งให้เสร็จสรรพเลยหรือไม่?”

“มีค่ะ!”

พนักงานหญิงกระปรี้กระเปร่าขึ้นมา เอ่ยความต้องการแบบนี้ คงเป็นลูกค้าที่ตั้งใจมาซื้อ

ลูกค้าที่เข้ามาแบบไม่เอ่ยถึงความต้องการ พูดเพียงว่าอยากเลือกดูก่อน สุดท้ายก็แค่มาดูเล่นๆ ไม่ได้จะซื้อจริงทั้งนั้น

เมื่อตอบกลับแล้ว พนักงานหญิงก็รีบเดินไปยังโมเดลบ้านจำลองที่อยู่ด้านข้าง ชี้มือที่ตึกแถวในนั้น “ตึกแถวที่แปด เก้า สิบล้วนเป็นห้องที่ตกแต่งเสร็จสรรพ แต่ตอนนี้ขายออกไปเกือบหมดแล้ว ไม่ทราบว่าคุณผู้ชายอยากได้ชั้นไหนคะ?”

“ชั้นบนสุดและชั้นหนึ่งยังมีอยู่ ชั้นกลางๆ ตอนนี้เหลือตึกแถวที่ 9 ห้อง 1604 และตึกแถวที่ 10 ห้อง 1801 ค่ะ อันที่จริงในความคิดฉัน ชั้นหนึ่งน่าจะดีที่สุด นอกจากราคาถูกแล้ว เข้าออกก็สะดวกสบาย…”

พนักงานหญิงพยายามให้คำแนะนำ ตอนนี้ห้องชั้นหนึ่งและชั้นบนสุดมักจะขายยากที่สุด

ตอนนี้ห้องที่เหลืออยู่ของกวนหูหยวนก็เป็นสองประเภทนี้เสียส่วนใหญ่

ฟางผิงทนฟังอีกครั้ง ก่อนจะครุ่นคิดเล็กน้อย “ชั้นบนสุดเป็นห้องดูเพล็กซ์[1]หรือเปล่า?”

“มีทั้งห้องดูเพล็กซ์ และห้องลอฟต์[2]ค่ะ”

ที่จริงสองแบบนี้ไม่แตกต่างกันนัก แต่ห้องดูเพล็กซ์จะมีขนาดสูงกว่า ส่วนห้องแบบลอฟต์จะให้ความรู้สึกต่ำกว่าหน่อย

ฟางผิงครุ่นคิด ถ้าเขาฝึกวิชา บางครั้งอาจจะเคลื่อนไหวเสียงดัง

อยู่ชั้นหนึ่งคงไม่ดีเท่าไหร่ คนที่ผ่านไปมาจะมองเห็นด้วย

ห้องชั้นบนสุดแบบดูเพล็กซ์คงดีกว่า บ้านของอู๋จื้อหาวก็เป็นแบบนั้น ถ้าทำกิจกรรมตรงชั้นสอง เสียงคงดังไปไม่ถึงชั้นล่างหรอก

ตอนที่ 37 มีเงินก็เสวยสุขเสียหน่อย 1

Verify captcha to read the content.VERIFYCAPTCHA_LABEL

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน