ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 370

ตอนที่ 370 ควรทำเรื่องสำคัญแล้ว (1)

เดินเลาะตามถนนหินไปทางขวาตลอดทาง

ระหว่างทางสองฝั่งของถนนมีร้านค้าและบ้านเรือนอยู่ประปราย

ด้านในร้านค้ามีขายแทบทุกอย่าง เสื้อผ้า อาวุธและหยูกยา…

ยังมีร้านค้าจำพวกให้บริการยานพาหนะ ด้านนอกมีสัตว์ประหลาดที่หน้าตาคล้ายกับม้าอยู่บางส่วน อันที่จริงในสายตาของฟางผิงนั้นมองเป็นม้าเช่นกัน

แต่ปราณไม่แข็งแกร่งเท่าไหร่ เกรงว่าจะยังไม่ถึงขั้นหนึ่งด้วยซ้ำ

สัตว์ประหลาดพวกนี้ อันที่จริงนับไม่ได้ว่าเป็นสัตว์ประหลาด

รถม้าพวกนี้เหมาะจะใช้ภายในเมืองเท่านั้น เมืองราชามีต้นหลิวปีศาจอยู่ ต้นหลิวปีศาจไม่ได้ปล่อยลมหายใจออกมากดดันภายในเมือง แต่เป็นด้านนอกเมือง

ดังนั้นภายในเมืองจึงสามารถใช้รถม้าได้ หากออกไปนอกเมือง พอรับรู้ถึงพลังปราณของม้าพวกนี้ ไม่นานก็จะมีสัตว์ประหลาดมาโจมตีทันที

ฟางผิงเดินไปข้างหน้าต่อ ยิ่งเดินเข้าไปคนก็ยิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ

รอจนเดินมานับสิบเมตร จู่ๆ สิ่งก่อสร้างเบื้องหน้าก็ว่างเปล่า มีแค่ลานกว้างใหญ่ๆ แห่งหนึ่งเท่านั้น!

ไม่มีสิ่งก่อสร้างอีกแล้ว คนกลับมีไม่น้อยเลยทีเดียว

ฟางผิงเห็นคนบางส่วนที่อยู่ข้างหน้าเขาพกของมาแล้วก็หาที่ว่าง ก่อนจะวางของพวกนั้นบนพื้น ไม่ได้ตะโกนเรียกอะไร ไม่นานก็มีผู้ซื้อเข้ามาตรวจสอบ

“ตลาดงั้นเหรอ?”

ฟางผิงพอจะคาดเดาประโยชน์ของตลาดใหญ่นี้ได้แล้ว อดตบเหล่าหลี่ที่อยู่ด้านหลังเบาๆ ไม่ได้

มาถึงตลาดจริงๆ แล้ว!

ทั้งยังไม่ใช่ตลาดสดทั่วไป ที่นี่ผู้ซื้อและผู้ขายแทบจะเป็นผู้ฝึกยุทธ์ทั้งหมด

สินค้าที่นำมาขายมีอย่างหลากหลาย

มีทั้งซากศพสัตว์ประหลาด หัวใจสัตว์ประหลาด ทั้งยังมีของที่ดูคล้ายกับกิ่งไม้ อันที่จริงเป็นรากและใบของพืชปีศาจ มีคลื่นพลังงานอย่างเข้มข้นเช่นกัน

ฟางผิงเห็นสมุนไพรที่คุ้นตาอยู่บางส่วน ล้วนแต่เป็นประเภทที่มีพลังงานเต็มเปี่ยม

หินพลังงานกลับไม่เห็นเลย

ในถ้ำใต้ดินหินพลังงานเป็นทรัพยากรหลักในการฝึกวิชาของผู้ฝึกยุทธ์ถ้ำ น้อยครั้งที่จะมีคนเอามาขายกับข้างนอก แม้ว่าจะขาย ก็จะเป็นการแลกเปลี่ยนสินค้ากัน

แร่แท้ที่หายากก็ไม่ค่อยเห็นเช่นกัน

ฟางผิงถึงขั้นจำโลหะบางอย่างได้ สัดส่วนวัตถุดิบของโลหะผสม ฟางผิงก็รู้เหมือนกัน

ในนั้นบางอย่างกระทั่งเป็นโลหะที่ใช้ในโลหะผสมระดับ A

ระหว่างที่ฟางผิงมองสำรวจไปรอบๆ ชายวัยกลางคนที่ดูเหมือนผู้ซื้อคนหนึ่งก็เดินเข้ามาถามว่า “ขายอะไร?”

ฟางผิงเห็นเขาจ้องหนังสัตว์ประหลาดที่ตัวเองห่อไว้ด้านหลังก็รักษาความเงียบต่อ ไม่สนใจเขา

ขายเหล่าหลี่ เหล่าหลี่จะถูกคนเอาไปตุ๋นสินะ?

เห็นฟางผิงไม่ตอบ อีกฝ่ายจึงขมวดคิ้วเล็กน้อย ไม่ตอแยต่อเช่นกัน ที่นี่เป็นจุดแลกเปลี่ยนของผู้ฝึกยุทธ์หมู่บ้านรอบๆ

ขาดฟางผิงไปสักคนไม่เป็นไรอยู่แล้ว เขาแค่เห็นว่าอีกฝ่ายพกป้ายสถานะขั้นสาม นึกว่าจะมีของดีอะไรเลยถามออกไป

ฟางผิงก็ไม่ยืนอยู่นาน เดินมองดูสินค้าไปตามทาง อันที่จริงของบางอย่างเขายังอยากขโมยด้วยซ้ำ

ผู้ฝึกยุทธ์ที่นี่ ฝีมือไม่นับว่าแข็งแกร่งอะไร ขั้นสามถือว่าไม่อ่อนแอแล้ว ระดับกลางยิ่งน้อยไปใหญ่

แต่ของดียังมีให้เห็นบ้าง แร่ธาตุหายาก วัตถุดิบหลักของยาบำรุงต่างๆ มีให้เห็นถมเถไป

ส่วนวิธีซื้อขายนั้น…ฟางผิงเห็นมีคนใช้ผลึกหินพลังงานแลกเปลี่ยนกัน

ผลึกหินพลังงานบางทีอาจจะเป็นของไร้ค่า แต่เมื่อกลายเป็นเงินตราแลกเปลี่ยนย่อมมีมูลค่าที่เหมาะสม ขอแค่เมืองราชายอมรับ งั้นของสิ่งนี้ก็มีมูลค่าแล้ว

แต่ก็ไม่ได้เป็นแบบนี้ทั้งหมด มีคนใช้หินพลังงานที่ยังไม่หมดมาแลกเปลี่ยนเช่นกัน แต่ปกติจะเป็นสินค้าที่ล้ำค่าอยู่บ้าง

หินพลังงานก็คือหินแห่งชีวิตจากปากพวกถ้ำใต้ดิน เป็นทรัพยากรหลักในการฝึกวิชาของพวกเขา ทั้งเป็นเงินตราสำคัญที่ใช้แลกเปลี่ยนในชีวิตประจำวันด้วยเช่นกัน

ระหว่างที่ฟางผิงเดินก็ทำหูตั้งไปตลอดทาง ตั้งใจฟังบทสนทนาของผู้ฝึกยุทธ์พวกนี้

หลังจากที่เขาสมาคมกับพวกถ้ำใต้ดินนานขึ้น ฟังบทสนทนาพวกเขาบ่อยๆ นานเข้า ความหมายบางคำก็พอเดาออกคร่าวๆ แล้ว ไม่เหมือนกับถ้ำใต้ดินอื่นๆ ผู้ฝึกยุทธ์เจอพวกถ้ำใต้ดินก็ทำเพียงสู้เอาเป็นเอาตาย พวกถ้ำใต้ดินเจอกับมนุษย์ก็มีโอกาสพูดคุยน้อยมาก

ถ้ำใต้ดินเปิดใหม่ ทั้งยังเป็นภายในเมืองราชา ผู้ฝึกยุทธ์พวกนี้จึงแทบไม่ได้สนใจเรื่องของผู้ฝึกยุทธ์มนุษย์เท่าไหร่

“ได้ยินว่าเมืองราชาจะรับสมัครทหาร!”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน