ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 377

ตอนที่ 377 สะพานฟ้าดินถูกบีบจนเบี้ยวแล้ว (2)

กลางป่ารกร้าง

ฟางผิงไม่ได้รีบทะลวงด่าน เลือกฟื้นฟูบาดแผลก่อน

เขาบาดเจ็บไม่น้อย ดูเหมือนกระโดดโลดเต้นได้ แต่หากเป็นคนอื่นเกรงว่าคงตายไปนานแล้ว

ก่อนหน้านี้เขาพึ่งปราณในการบ่มเพาะอวัยวะภายในมาโดยตลอด ภายหลังดูดกลืนน้ำแร่พลังงานไปจำนวนมาก น้ำแร่พวกนี้ด้านหนึ่งทำลายอวัยวะภายใน อีกด้านกำลังซ่อมแซมอาการบาดเจ็บของอวัยวะภายในไปด้วย

คล้อยหลังจากการรักษาของฟางผิง พืชพรรณที่อยู่ด้านล่างเริ่มเจริญเติบโตขึ้นมาเช่นกัน

พลังงานจากน้ำแร่จำนวนมากเริ่มพรั่งพรูออกมาทำให้พลังงานรอบๆ เข้มข้นขึ้นอย่างไม่หยุดหย่อน

ตาเฒ่าหลี่ไม่มีแรงกดดันจากพลังจิตใจ ความเกรงขามกลับไม่ได้อ่อนด้อย รอบรัศมีร้อยเมตรแทบไม่มีสัตว์ประหลาดกล้าข้ามเข้ามาสักตัว

ระวังสัตว์ประหลาดพวกนี้แล้ว ตาเฒ่าหลี่ก็กวาดสายตามองฟางผิงอยู่ครู่หนึ่ง

เจ้าเด็กนี้ดวงแข็งจริงๆ

แม้จะเป็นตอนนี้ ตาเฒ่าหลี่ยังคงนึกหวาดกลัวอยู่บ้าง

เขาแทบจะตายอยู่ตรงนั้นแล้ว ฟางผิงโรมรันกับคนในเมืองพวกนั้นอยู่ค่อนวัน นึกไม่ถึงว่าจะมีชีวิตรอด ยังชิงน้ำแร่พลังงานที่อยู่ในความดูแลของขั้นเก้ามาได้อีก นอกจากดวงแข็งแล้ว โชคยังดีอย่างถึงที่สุดด้วย

ลองตั้งคำถามกับตัวเอง หากเป็นเขาตอนนี้จะทำได้หรือเปล่า?

อาจไม่เสมอไป!

แม้เขาจะชิงน้ำแร่พลังงานมาได้ แต่คงหนีไม่รอด เขาไม่ได้มีไพ่ตายเยอะเหมือนฟางผิง

อย่างอื่นไม่พูดถึง น้ำแร่พลังงานจำนวนมากพรั่งพรูพลังงานออกมา เขาเปล่งแสงนิดเดียว ยอดฝีมือขั้นเจ็ดขั้นแปดพวกนั้นคงจะไล่ตามไม่เลิกราแน่ ถึงเขาจะใช้ความเร็วอย่างถึงที่สุดก็ตาม

รอขั้นเก้าย้อนกลับมา ค้นหาตามต้นกำเนิดพลังงานคงตายอย่างไม่ต้องสงสัย

อย่าพูดถึงเขาเลย อู๋ชวนจะทำได้หรือเปล่าเถอะ?

อู๋ชวนเพิ่งจะเข้าเมือง เกรงว่าคงจะถูกต้นหลิวปีศาจค้นพบแล้ว หากเข้ามาในเมืองก็จะถูกสกัดตัวไว้ เรียกขั้นเก้าพวกนั้นเข้ามาย่อมมีจุดจบถูกล้อมฆ่าตายเหมือนกัน

คนที่สามารถทำได้อย่างแท้จริง คงจะเป็นพวกผู้บัญชาการหลี่ สามารถใช้พลังที่แข็งแกร่งสยบทั้งหมดได้

ไม่มีพลังนี้ เกรงว่าน่าจะมีแค่ฟางผิงเท่านั้นที่ทำได้

กล่าวอีกนัยหนึ่ง ครั้งนี้หากฟางผิงไม่ช่วยเขา เขาคงตายจนหากระดูกไม่เจอไปนานแล้ว

ตาเฒ่าหลี่คิดซับซ้อนในใจ ติดหนี้ชีวิตเจ้าเด็กนี้หลายครั้งแล้ว ตรงปากทางเดินถือว่าช่วยเขาไว้ครั้งหนึ่ง ฟื้นฟูความสามารถพร้อมทั้งรักษาอาการป่วยเขาจนหายดีนับเป็นอีกครั้งหนึ่ง

สำหรับผู้ฝึกยุทธ์ ความสามารถที่หยุดชะงัก ไม่สามารถพัฒนาต่อได้ นั่นเหมือนตายทั้งเป็น

เขาสามารถฝืนทนได้เป็นสิบปี ครั้งนี้เสี่ยงตายฟันออกไป นั่นเพราะคิดไว้ว่าจะต้องตาย

ตอนนี้ตัวเองมีชีวิตรอด ความสามารถเพิ่มขึ้นไปอีกขั้น ทั้งยังบ่มเพาะพลังจิตใจได้แล้ว จิตใจของตาเฒ่าหลี่จึงรู้สึกสับสนอย่างถึงที่สุด

ตอนที่เขาเจอเจ้าเด็กนี้ที่ฝ่ายบริการเป็นครั้งแรก ไม่เคยนึกว่าจะมีฉากอย่างวันนี้มาก่อน

เวลานั้นเขาแค่โอบกอดความคิดจะบ่มเพาะอัจฉริยะให้มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้คนหนึ่งจึงช่วยดูแลฟางผิงบ้างเท่านั้น

ฟางผิงมีพรสวรรค์จนน่าตกใจ หลอมกระดูกสามครั้ง ทั้งยังมีภูมิหลังธรรมดา ดังนั้นให้สิทธิพิเศษหน่อย ตาเฒ่าหลี่จึงไม่ได้สนใจเท่าไหร่

ยังไงเขาก็ไม่ได้ใช้อยู่แล้ว หลายปีมานี้หลังจากเขาฝึกวิชาถึงขั้นหกสูงสุดก็แทบไม่เคยใช้ทรัพยากรของมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้เลย ทรัพยากรพวกนั้นอันที่จริงเขานำไปจุนเจือให้พวกนักศึกษา แต่นักศึกษาส่วนมากไม่รู้เท่านั้น

นึกไม่ถึงว่าสุดท้ายเขาจะได้รับผลประโยชน์เพราะเรื่องนี้ นี่ไม่ใช่สิ่งที่การจุนเจือเล็กๆ น้อยๆ จะเทียบได้

น้ำแร่พลังงานมากมายขนาดนั้น ยอดฝีมือขั้นเก้ายังข่มกลั้นจิตใจไม่ไหวด้วยซ้ำ

อันที่จริงเทียบกับผู้ฝึกยุทธ์ถ้ำแล้ว ผู้ฝึกยุทธ์มนุษย์ถือว่าจนกว่า ขั้นเก้าทั่วไปไม่ได้มีอิสระเหมือนยอดฝีมือขั้นสูงสุดพวกนั้น ทั้งไม่ได้รับผลตอบแทนมากเท่าพวกเขาเลย

เวลานั้นหากฟางผิงไม่กลับโรงเตี๊ยม สามารถหนีไปพร้อมน้ำแร่พลังงานพวกนั้นได้ด้วยซ้ำ?

จากไหวพริบของเจ้าเด็กนี้ มีโอกาสสูงที่จะหนีรอดอยู่แล้ว

มีน้ำแร่พลังงานมากขนาดนั้น เขาสามารถฝึกวิชาถึงขั้นห้าขั้นหกได้อย่างรวดเร็ว ขั้นปรมาจารย์แทบไม่เป็นอุปสรรคสำหรับเขา ขั้นเจ็ดขั้นแปดก็ไม่ใช่เรื่องยาก

บางทีขั้นเก้าอาจจะมีอุปสรรคอยู่บ้าง แต่อย่างน้อยก็คงอยู่ขั้นแปดสูงสุด

ทั้งบางทีอาจจะใช้เวลาเพียงสองสามปีเท่านั้น

ละทิ้งโอกาสที่กลายเป็นยอดฝีมือขั้นแปดสูงสุด กลับทำให้เขาสมปรารถนาแทน เจ้าเด็กนี้คงจะปวดใจมากสินะ?

ตาเฒ่าหลี่หัวเราะ ถอนหายใจเบาๆ ไม่คิดมากอีก

บางเรื่องไม่มีความจำเป็นต้องพูดออกมา

เหมือนกับฟางผิงที่ไม่เคยพูดมาก่อนว่าคุณช่วยเหลือผม ผมซาบซึ้งในตัวคุณ ไม่ช้าก็เร็วจะตอบแทนคุณ เขาแทบไม่เคยพูดเรื่องพวกนี้เลย

ระหว่างที่ตาเฒ่าหลี่นึกถึงเรื่องพวกนี้ ฟางผิงก็กระอักเลือดเสียออกมา เลือดซึมลงสู่พื้น ทำให้ต้นหญ้าพวกนั้นงอกเงยอย่างบ้าคลั่งขึ้นมาอีกครั้ง

“สิ้นเปลืองเกินไปแล้ว!”

ฟางผิงยังมีใจเจียดเวลามาพูดอีก ตอนนี้เขาตดออกมายังแฝงด้วยพลังงานเลย สิ้นเปลืองเกินไปแล้ว

ตาเฒ่าหลี่หมดคำจะพูดอยู่บ้าง เอ่ยว่า “เป็นยังไง?”

“อวัยวะภายในมีการเปลี่ยนแปลงใหม่แล้ว!” ฟางผิงเอ่ยต่อว่า “พลังงานพวกนี้ดูแปลกๆ!”

“อืม”

ตาเฒ่าหลี่ไม่แปลกใจเช่นกัน พยักหน้าว่า “พลังงานพวกนี้นอกจากเป็นพลังงานฟ้าดินแล้ว ยังปะปนด้วย…จะว่ายังไงดีล่ะ พลังชีวิต?”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน