ตอนที่ 385 อย่าคิดเล็กคิดน้อยขนาดนั้นสิ (1)
‘ตู้ม!’
เมืองจู้หลิว เกิดเสียงระเบิดสนั่นหวั่นไหวขึ้นอีกครั้ง!
ราชาหลิวและต้นหลิวยักษ์ที่โมโหอย่างถึงที่สุดสัมผัสได้ถึงลมหายใจของจ้าวซิ่งอู่ที่แผ่กระจายมาก็ไม่คิดจะรั้งตัวอยู่ในเมืองอีก ต้นหลิวยักษ์ชักตัวขึ้นมาจากพื้นดิน กิ่งก้านจำนวนนับไม่ถ้วนราวกับแขนขา เกิดเป็นระเบิดในอากาศ!
ราชาหลิวที่เปี่ยมด้วยโทสะ รวบรวมพลังงานจำนวนมากในอากาศดูดกลืนเข้าสู่ร่างกายก่อนจะจู่โจมออกไปราวกับสายฟ้าฟาด อากาศปริแตก ระเบิดจนปรากฏเป็นดวงอาทิตย์ดวงที่สองออกมา
ภายใต้โทสะที่พวยพุ่งของยอดฝีมือขั้นเก้าสองคน แม้จ้าวซิ่งอู่จะฝีมือแข็งแกร่งอย่างมากก็ถูกจู่โจมจนตัวลอยกระเด็นไปหลายสิบลี้ ไม่พูดพร่ำทำเพลงอีก สับขาวิ่งทันที!
บ้าไปแล้ว!
ยอดฝีมือถ้ำใต้ดินหนานเจียงเป็นบ้ากันไปหมดแล้ว?
เขายังเห็นถึงกระทั่งเห็นฉากที่พื้นดินแตกแยก สิ่งก่อสร้างพังถล่ม ประชาชนถ้ำใต้ดินนับไม่ถ้วนตกอยู่ในความตายอย่างน่าอเนจอนาถภายใต้ความเดือดดาลของยอดฝีมือขั้นเก้าพวกนั้น
โหดเหี้ยมถึงขนาดนี้เลย!
ทั้งนี่ยังเป็นครั้งแรกที่เข้าสู่ถ้ำใต้ดินสินะ?
หรือยอดฝีมือของที่นี่เป็นแบบนี้กันหมด?
ไม่แปลกใจที่เหล่าเจิ้งกลับไปรายงานว่าสงครามของถ้ำใต้ดินหนานเจียงน่าอนาถใจอย่างมาก แค่สถานการณ์ตอนนี้อู่ชวนสามารถมีชีวิตรอดได้ก็เป็นเรื่องมหัศจรรย์แล้ว
พวกขั้นเก้าแทบไม่สนใจกระทั่งรังของตัวเอง แค่เห็นมนุษย์ก็สู้อย่างสุดชีวิต อู๋ชวนไม่ตาย ถือเป็นเรื่องที่โชคดีแล้วจริงๆ
จ้าวซิ่งอู่เผยสีหน้าสับสน จริงๆ แล้วเขาก็เคยทำสงครามกับถ้ำใต้ดินมาบ้าง
แต่เจ้าเมืองและพืชปีศาจที่สู้สุดชีวิตขนาดนี้ พบเห็นได้น้อยจริงๆ
เขาแค่ไล่ตามมาดูเท่านั้น ไม่ได้คิดจะต่อสู้เอาเป็นเอาตายตอนนี้แต่อย่างใด
หากเป็นถ้ำใต้ดินอื่น เขาสามารถเข้าใจได้ ทุกคนรบรากันมาหลายสิบหลายร้อยปี บาดเจ็บล้มตายอย่างหนักหนาสากรรจ์
แต่ที่นี่เพิ่งจะเริ่มครั้งแรกเท่านั้น!
“แต่ว่า…ใครทำเมืองพังถล่มกัน?”
เห็นประกายแสงสีทองอ่อนจากที่ไกลๆ นั้น จ้าวซิ่งอู่ก็นึกอะไรขึ้นมาได้ พึมพำว่า “ไม่ถูกสิ ตอนแรกที่ฉันเจอหลี่ฉางเซิง เขา…เขาเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”
จ้าวซิ่งอู่มึนไปหมดแล้ว!
หลี่ฉางเซิงไม่ตาย จากนั้นยังล่อขั้นเก้าคนหนึ่งมาให้เขา
ขั้นเก้าคนนี้ไม่ได้ไปล้อมฆ่าอู๋ชวน แต่มาไล่ตามหลี่ฉางเซิง
นี่เป็นสิ่งที่แปลกมากอย่างหนึ่ง ตามหลักแล้ว หากอีกฝ่ายจะไล่ฆ่าก็ควรไล่ฆ่าอู๋ชวนสิ สำหรับยอดฝีมือโดยปกติต้องล้อมฆ่าผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดก่อน ที่เหลือแทบจะเป็นลูกไก่ในกำมือเท่านั้น
แต่เมื่อกี้กลับเจอขั้นเก้าคนนั้นไล่ฆ่าหลี่ฉางเซิง หรือเป็นเพราะหลี่ฉางเซิงสังหารขั้นแปดของอีกฝ่าย?
อีกอย่างเมืองของพวกเขายังถูกระเบิด ใครสามารถระเบิดเมืองของอีกฝ่ายในสถานการณ์ที่มีพืชปีศาจเฝ้าดูแลอยู่กัน?
อู๋ชวน?
ไม่สิ ลมหายใจของอู๋ชวน จนถึงตอนนี้เขายังสามารถสัมผัสได้ อยู่ตั้งไกล!
เป็นฝีมือของหลี่ฉางเซิง?
หลี่ฉางเซิงยังสามารถระเบิดเมืองใต้หูใต้ตาพืชปีศาจขั้นเก้าได้?
จ้าวซิ่งอู่ไม่เข้าใจอย่างยิ่ง ช่างเถอะ ไม่สนใจแล้ว ตอนนี้พวกขั้นเก้ายังอยู่ในอาการบ้าคลั่ง
เข้าถ้ำใต้ดินครั้งแรก ไม่ใช่เพื่อสู้ชี้เป็นชี้ตาย แต่เพื่อวางรากฐานให้มั่นคง
เวลานี้ต่อสู้สุดชีวิตกับอีกฝ่ายไม่ได้มีประโยชน์มากเท่าไหร่
ทั้ง…เขาออกมา พวกขั้นเก้าก็ไม่ตามต่ออีก อยู่เฝ้าที่รังของตัวเอง นี่มันเรื่องอะไรกัน?
“ไม่ไปเฝ้าทางเดินหรือไง?”
“สถานการณ์ของถ้ำใต้ดินหนานเจียง มองไม่ออกอยู่บ้างจริงๆ”
“…”
ชั่วชีวิตนี้ของจ้าวซิ่งอู่ เคยไปถ้ำใต้ดินมาไม่น้อย
เมืองในถ้ำใต้ดิน รวมกับที่นี่เป็นยี่สิบสามแห่ง เขาแทบไปมาหมดแล้ว
แต่สถานการณ์ของถ้ำใต้ดินหนานเจียง เขาไม่เข้าใจอยู่บ้าง
มีแต่เรื่องแปลกๆ!
เมืองที่อยู่ใกล้กับทางเดินมากที่สุดแห่งนี้ พวกขั้นเก้าที่อยู่ภายในเมืองนึกไม่ถึงว่าจะถอยกลับไม่สู้อีกแล้ว แปลกหรือเปล่าล่ะ!
จ้าวซิ่งอู่สะบัดหัวเล็กน้อย ช่างเถอะ ไม่สนใจแล้ว ไปช่วยอู๋ชวนแล้วกลับไปที่ทางเดินดีกว่า!
—
หนึ่งชั่วโมงกว่าหลังจากนั้น
ปากทางเดิน
อู๋ชวนและจ้าวซิ่งอู่ต่างมีสีหน้างงงวย ผ่านไปสักพัก จ้าวซิ่งอู่ก็ทนไม่ไหวอีก ถามว่า “เกิดเรื่องอะไรขึ้น? ไม่สู้แล้วงั้นเหรอ? นี่คือปล่อยให้พวกเราสร้างเมือง? จะเป็นกลลวงหรือเปล่า?”
ไม่ได้ง่ายขนาดนั้น!
เมื่อก่อนบุกเบิกสร้างฐานทัพในถ้ำใต้ดิน หากไม่ถึงขั้นต่อสู้จนไร้เรี่ยวแรง อีกฝ่ายคงไม่เลิกรา

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน