ตอนที่ 385 อย่าคิดเล็กคิดน้อยขนาดนั้นสิ (2)
สามคนนี้ถูกไล่ฆ่าจนชินแล้ว หนียังไง วิ่งเร็วขนาดไหน ประหยัดพลังอย่างไร รักษาพลังต่อสู้แบบไหน นั่นล้วนต้องใช้ประสบการณ์
หลี่หานซงเห็นได้ชัดว่าขาดแคลนประสบการณ์พวกนี้ไปหน่อย
ช่วงหน้าสิ่วหน้าขวาน ใครวิ่งช้า ใครขาดแคลนประสบการณ์ คนนั้นจะตายก่อน
ไม่มีใครสนใจหลี่หานซงอีก ฟางผิงถอนหายใจว่า “เมืองจู้หลิวคงไปไม่ได้อีกแล้ว แต่ฉันรู้ตำแหน่งในเมืองจู้หลิว…”
ตาเฒ่าหลี่ส่ายหัวว่า “ขั้นเก้าหยุดการต่อสู้แล้ว!”
การต่อสู้ของขั้นเก้าจะมีพลังงานพวยพุ่ง แม้จะไม่มีความเคลื่อนไหวก็น่าจะพอมีอยู่บ้าง
ตอนนี้ไม่มีแม้แต่การเคลื่อนไหวสักเล็กน้อย
ฟางผิงสีหน้าเปลี่ยน “คนของเมืองจู้ซงก็น่าจะกลับไปแล้ว?”
“น่าจะอย่างนั้น”
“งั้นพวกเราทำยังไงดี?”
ฟางผิงปวดหัวอยู่บ้าง ลูบคางว่า “หรือจะไปเมืองไป๋เอ้อร์ พืชปีศาจคุ้มครองเมือง รากฝังแน่นใต้ดิน อันที่จริงขุดเข้าไปอันตรายอย่างมาก แต่เผ่าเยามิ่งไม่ได้เป็นปัญหาขนาดนั้น…”
สามคนอื่นๆ ฟังไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ ตาเฒ่าหลี่กลับส่ายหัวว่า “อย่างแรก มนุษย์เข้าสู่ถ้ำใต้ดินจะไม่เป็นฝ่ายหาเรื่องเผ่าเยามิ่งก่อน นี่เป็นกฎเหล็ก ยกเว้นถ้ำใต้ดินปักกิ่ง อย่างที่สอง เผ่าเยามิ่ง เธอคิดว่าพวกเขาจะไม่มีวิธีการเลยหรือไง? ใต้ดินก็มีสัตว์ประหลาดอยู่อาศัยเช่นกัน ทั้งยังแข็งแกร่งอย่างมาก ฉันเคยเจอสัตว์ประหลาดที่อยู่ใต้ดินมาก่อน ระดับสูงมีเป็นฝูง!”
ฟางผิงกลืนน้ำลาย ประสบการณ์สินะ บ้านมีผู้เฒ่าเหมือนมีขุมทรัพย์!
เขาแทบไม่ตระหนักถึงเรื่องนี้ หรือจะพูดว่าทรัพย์สินมหาศาลทำให้เขาลืมเรื่องนี้ไป
ก็ถูก ถ้าเผ่าเยามิ่งไม่มีฝีมือเลย คงจะถูกคนขุดแร่พลังงานใต้ดินไปจนเกลี้ยงแล้วสิ?
สัตว์ประหลาดระดับสูง นั่นต่อกรยากยิ่งกว่าพืชปีศาจซะอีก
พืชปีศาจ ยังไงก็มีแค่รากที่อยู่ใต้ดิน ในความเป็นจริงยังคงใช้ชีวิตบนพื้นดิน
สัตว์ประหลาดใต้ดิน นั่นเป็นความสามารถเฉพาะทาง ฝีมือขุดดินนั้น ตัวเองขี่ม้ายังไม่ทันเลย
หากเจอเข้าจริงๆ อาจจะถูกฆ่าในทันที
ฟางผิงปวดหัวอีกครั้ง ระดมความคิดอย่างหนัก “งั้นตอนนี้ไปปล้นใครดี?”
หลี่หานซงทนไม่ไหวอีกแล้ว เอ่ยทันที “ยังจะไปปล้นอีก? ไปที่ทางเดินจะดีกว่า อาจารย์หลี่ก็บอกแล้วไม่ใช่เหรอ ขั้นเก้าหยุดการต่อสู้แล้ว?”
ทำไมความคิดของพวกนายไม่เหมือนใครถึงขนาดนี้!
ทำไมพวกนายคิดแต่จะไปปล้นคนอื่น?
ไม่มีที่ให้ปล้นแล้ว คนพวกนี้ดูมึนงงอย่างเห็นได้ชัด แทบจะลืมไปแล้วว่ากลับไปที่ทางเดินได้!
เป้าหมายการเข้ามาของพวกเขา เป้าหมายที่ใหญ่ที่สุดไม่ใช่เพื่อสร้างฐานทัพหรือไง?
ตอนนี้ขั้นเก้าหยุดการต่อสู้แล้ว อาจารย์ก็บอกว่ามีคนมาสนับสนุนแล้ว เจ้าสำนักจ้าว เวลานี้ไปรวมตัวกับขั้นเก้าถึงจะปลอดภัยที่สุด!
ฉินเฟิ่งชิงได้ฟัง ตอนแรกชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยอย่างไม่เต็มใจว่า “ไม่ได้! เอาแบบนี้ดีหรือเปล่า ไปปล้นอีกสักสองสามหมู่บ้าน…ไม่สิ อาจารย์หลี่อยู่ที่นี่ พวกเราไปปล้นเมืองเล็กๆ เถอะ! ฉันรู้ตำแหน่งเมืองเล็กๆ แห่งหนึ่ง ครั้งก่อนที่พวกเราอ้อมไปนั่นไง ไปปล้นที่นั่นกัน!”
ฟางผิงเอ่ยอย่างสนใจว่า “ห่างจากเมืองจู้หลิวไกลหรือเปล่า?”
“น่าจะห่างประมาณแปดสิบลี้”
“ใกล้เกินไปอยู่บ้าง”
ฟางผิงขมวดคิ้วเล็กน้อย “ขั้นเก้าเคลื่อนไหวเร็วเกินไป! เร็วกว่าเสียงซะด้วยซ้ำ”
ในถ้ำใต้ดิน เพราะพลังงานค่อนข้างเข้มข้น เสียงจึงแพร่กระจายได้ช้ากว่าอยู่บ้าง แต่ฟางผิงคิดว่าขีดจำกัดน่าจะอยู่ที่สามร้อยเมตรต่อวินาที
ขั้นเก้าระเบิดพลัง เกรงว่าสามนาทีคงจะบุกเข้ามาแปดสิบลี้แล้ว น่ากลัวอย่างมาก
ก่อนหน้านี้ราชาหลิวทำสงครามที่ปากทางเดิน ระยะใกล้แค่ห้าร้อยลี้ สถานการณ์ที่ทุ่มสุดกำลัง ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงอีกฝ่ายก็ไล่ตามมาทันแล้ว
แน่นอนว่าความเร็วแบบนี้ สำหรับขั้นเก้าถือว่ามากพอแล้ว
“ในรัศมีสามร้อยลี้ยังต้องระวังตัวหน่อย”
ตาเฒ่าหลี่ถอนหายใจเงียบๆ พวกเธอฆ่าผู้ฝึกยุทธ์ของเขาเยอะขนาดนั้น ทำลายหมู่บ้านไปตั้งมากมาย กระทั่งเมืองราชายังเสียหายไปกว่าครึ่ง ตอนนี้เคลื่อนไหวอีก เกรงว่าราชาหลิวจะไม่สนใจเฝ้าเมืองแล้ว อาจจะออกมาจัดการเจ้าพวกนี้อย่างสุดชีวิตแทน
“หรือจะกลับไป?”

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน