ตอนที่ 392 ควรหาภรรยาสักคนแล้ว (2)
ถังเฟิงกระตือรือร้นอยากลองเช่นเดียวกัน “งั้นให้ฉันลงไปด้วยดีหรือเปล่า…”
“อาจารย์ถังไม่ต้องหรอกครับ เป้าหมายของคุณ ตอนนี้ยังต้องทะลวงด่านเป็นหลัก”
ถังเฟิงทำถึงขั้นรวมพลังจิตใจและปราณเป็นหนึ่งแล้ว ระยะห่างจากขั้นเจ็ดอยู่ห่างแค่เอื้อม ฟางผิงไม่กล้าให้เขาลงไปตอนนี้ ทำสงครามตายขึ้นมา มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้จะมีปรมาจารย์น้อยไปอีกคน
แม้จะดูโหดร้าย แต่นี่คือโลกแห่งความเป็นจริง
เดิมทีขั้นหกพวกนั้นที่เข้าไป ปกติจะไม่หวังทะลวงด่านแล้ว หากมีหวังจะทะลวงด่านอย่างแท้จริงคงไม่เข้าไปเป็นกลุ่มแรกหรอก
“พวกนายระวังตัวกันด้วย มองความปลอดภัยเป็นหลัก!”
ฟางผิงมองไปทางพวกนักศึกษา ตอนนี้ทางเดินถือว่าปลอดภัยแล้ว บางทีครั้งหน้าเสถียรแล้ว คนพวกนี้ก็อาจจะเข้าไป
ฟางผิงไม่ได้คิดให้พวกเขากลับไปทั้งหมด ไม่มีความจำเป็น ผู้ฝึกยุทธ์ต้องคว้าโอกาสด้วยตัวเอง
ตอนนี้ถ้ำใต้ดินเพิ่งอุบัติ โอกาสมีไม่น้อยจริงๆ
เมืองจู้หลิวยังสูญเสียอย่างหนัก ภายในช่วงเวลาสั้นๆ ไม่อาจบุ่มบ่ามออกจู่โจม ความแตกต่างในช่วงเวลานี้ บางทีอาจเป็นเวลาที่ดีที่สุดในการเคลื่อนไหวของพวกเขา
ทุกคนพยักหน้า ฟางผิงเหลือบหางตามองเฉินอวิ๋นซีแวบหนึ่ง กลับไม่พูดอะไรอีก
—
ในเวลาเดียวกับที่ฟางผิงกำลังวางแผนให้ทุกคน
เซี่ยงไฮ้
มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้
หลู่เฟิ่งโหรวกลับมาถึงมหาวิทยาลัยด้วยบาดแผลเต็มตัว
เพิ่งจะกลับมาถึงบ้านพัก เหลียงเฟิงหวาที่เฝ้าอยู่ก็วิ่งเข้ามาอย่างดีใจ ตะโกนว่า “อาจารย์ ในที่สุดคุณก็กลับมาแล้ว! มีข่าวดี!”
“เกิดอะไรขึ้น?”
“รุ่นน้องฟางออกมาจากถ้ำใต้ดินหนานเจียงแล้ว ทะลวงถึงขั้นห้า! อีกอย่างยังช่วยอาจารย์หลี่ทะลวงถึงขั้นแปดด้วย!”
“…”
หลู่เฟิ่งโหรวเหนื่อยใจขึ้นมาอยู่บ้าง เธอไม่ได้ล้อฉันเล่นสินะ?
ฉันต่อสู้เสี่ยงเป็นเสี่ยงตายในถ้ำใต้ดิน ตอนนี้ยังไม่ถึงขั้นเจ็ดด้วยซ้ำ!
“หลี่ฉางเซิง ขั้นแปดแล้ว?”
“อื้ม!”
“ใครบอกมา?”
“พูดกันให้ทั่ว! อีกอย่างตอนที่ออกมาจากถ้ำใต้ดิน อาจารย์หลี่ยังเปิดเผยร่างทองด้วย โลกของผู้ฝึกยุทธ์หนานเจียงรู้กันหมดแล้ว! เมิ่งเหยาบอกว่าเพราะรุ่นน้องฟางขโมยน้ำแร่พลังงานมาจากเมืองราชาถ้ำใต้ดินให้อาจารย์หลี่ดูดกลืนหลายร้อยจิน จากนั้นก็ทะลวงด่านแล้ว…”
“เดี๋ยวนะ? อะไรนะ?”
“น้ำแร่พลังงาน เป็นน้ำแร่พลังงาน…”
หลู่เฟิ่งโหรวสีหน้าเปลี่ยน เอ่ยทันที “เท่าไหร่?”
“หลายร้อยจิน…”
จู่ๆ หลู่เฟิ่งโหรวก็กัดฟันแน่น โมโหอย่างถึงที่สุด “หลี่ฉางเซิงตัวดี! เจ้าฟางผิงตัวดี! ฉัน…”
ไม่ได้หลุดคำหยาบออกมา แต่หลู่เฟิ่งโหรวอดไม่ไหวอยู่บ้าง!
ไอ้เวรนี้ ตกลงนายเป็นลูกศิษย์ใครกันแน่?
ฉันเกือบถูกคนซัดตายในถ้ำใต้ดินก็เพราะคิดจะไปหาแร่พลังงาน อยากเข้าไปดูดกลืนพลังงานระดับสูงสักหน่อย น้ำแร่พลังงานเธอไม่กล้านึกถึงด้วยซ้ำ
ผลลัพธ์กลับแล้วใหญ่ ลูกศิษย์ของเธอคนนั้น วิ่งไปเอาน้ำแร่พลังงานให้หลี่ฉางเซิง โมโหจนตับแทบจะระเบิดแล้ว!
หากจะทำก็ควรทำอย่างเท่าเทียมหรือเปล่า!
ฟางผิงไม่ได้ทำเรื่องนี้ก็แล้วไป หลู่เฟิ่งโหรวไม่อะไรอยู่แล้ว ฝึกวิชาต้องพึ่งตัวเอง จะให้พึ่งลูกศิษย์หรือไง?
ยังเอาไปให้ไอ้เวรหลี่ฉางเซิงนั่นอีก!
หลู่เฟิ่งโหรวรู้สึกว่าอยากฆ่าคน ขั้นเจ็ด…ฉันปรารถนามาตั้งหลายปี ไอ้เวรสองคนนี้ไม่รู้จักเหลือไว้ให้เธอบ้างหรือไง?
หลู่เฟิ่งโหรวรู้สึกว่าหัวใจตัวเองแทบรับไม่ไหวแล้ว ทำร้ายจิตใจกันเกินไป
ใจแตกสลายหมดแล้ว!
ฟางผิงคว้าน้ำแร่พลังงานมาได้จริงๆ งั้นเหรอ?
“ไม่ได้การ…”
จู่ๆ หลู่เฟิ่งโหรวก็ไม่มีจิตใจจะพักผ่อนอีกแล้ว ต้องไปหนานเจียง จับเจ้าสองคนนั้นไว้ คนอื่นไม่พูดถึง ไอ้เวรหลี่ฉางเซิงนั่น จะปล่อยให้เขาคว้าผลประโยชน์ไปแบบนี้ไม่ได้!
สิ้นเสียงนั้นหลู่เฟิ่งโหรวก็ไม่สนใจเหลียงเฟิงหวาอีก หมุนตัวออกไปทันที ไปหนานเจียง!
เหลียงเฟิงหวาเผยสีหน้ามึนงง นี่อาจารย์เป็นอะไรไป?
—
วันนี้พวกผู้ฝึกยุทธ์ของรุ่ยอันต่างอยู่ในช่วงเวลาของความสุข
แม้แต่รัฐบาลกลางยังตั้งใจเปิดประชุมใหญ่เพราะเรื่องนี้



VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน