ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 400

ตอนที่ 400 รัชศกราชาปีศาจ เขตแดนเจ็ดทางใต้ (2)

……………………………………………………………………..

ไม่เอ่ยถึงเรื่องฉินเฟิ่งชิงจะคิดยังไงอีก ถังเฟิงไม่ได้มองเขาต่อ แต่ยังคงเดินไปข้างโซฟา ใช้ก้นชนฉินเฟิ่งชิงจนตัวลอยแล้ว เวลานี้ค่อยนั่งลงว่า “มาดูข้อมูลสิ ตอนที่คนของหน่วยทหารมาส่งบอกว่าครั้งนี้ได้รับอะไรกลับมาไม่น้อย ถ้าฉันดูด้วย พวกเธอจะว่าอะไรหรือเปล่า?”

ฟางผิงหัวเราะว่า “ไม่มีหรอกครับ ไม่ใช่ความลับสักหน่อย หน่วยทหารยังรู้แล้ว ยังจะปกปิดคนกันเองทำไม ฉินเฟิ่งชิง นายก็ไม่เห็นต่างสินะ?”

ฉินเฟิ่งชิงที่ถูกชนจนตัวลอย ตอนนี้นั่งยองๆ อยู่ที่พื้น เผยใบหน้าเศร้าซึม ฉันยังจะเห็นต่างได้หรือไง?

ฉันจะกล้าว่าอะไรได้?

ระหว่างที่กำลังคิด ฟางผิงก็เอ่ยต่อ “นั่งยองตรงนั้นทำไม มาดูด้วยกันสิ!”

ฉินเฟิ่งชิงอยากอัดคนจริงๆ!

ฉันอยากเป็นแบบนี้ที่ไหนกัน?

หัวสิงโตชนฉันมาอยู่ที่นี่ต่างหาก!

‘มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ ยังไงก็ไม่อยู่แล้ว ตีให้ตายยังไงก็ไม่อยู่! อยู่ไม่ได้เด็ดขาด! ถึงฟางผิงจะคุกเข่าขอร้องฉัน ฉันก็ไม่อยู่!’

คำรามอย่างโมโหในใจหลายครั้ง ฉินเฟิ่งชิงตัดสินใจแน่วแน่แล้วว่าจะไม่รั้งตัวอยู่ที่มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้เด็ดขาด!

ชำเลืองมองฟางผิงแวบหนึ่ง ก่อนจะมองถังเฟิง รอดูเถอะ ตอนที่จากไปแล้วจะทำให้พวกนายได้เห็นดีกัน!

สู้หัวสิงโตไม่ได้ไม่เป็นไร งั้นก็สู้กับถังเหวินแทน!

ส่วนฟางผิง…เขาก็มีน้องสาวไม่ใช่หรือไง?

ฉินเฟิ่งชิงเริ่มครุ่นคิดแล้วว่าจะไปรับตำแหน่งที่หนานเจียงดีหรือเปล่า ไปเป็นผู้บัญชาการของหนานเจียง อันที่จริงก็ไม่เลวเหมือนกัน ยังถือโอกาสกดขี่ครอบครัวของฟางผิงได้ด้วย

ทั้งน้องสาวฟางผิง ตัวเองควรจะไปรังแกสักหน่อยดีหรือเปล่า?

ในใจครุ่นคิดถึงเรื่องพวกนี้ ฉินเฟิ่งชิงก็เผยรอยยิ้มแต่งแต้มบนใบหน้า ใช่แล้ว สู้พวกเขาไม่ไหวไม่เป็นไร ล้างแค้นไม่จำเป็นต้องเป็นเจ้าตัวเสมอไป

ฟางผิงชำเลืองมองเขา เห็นเขายิ้มอย่างต่ำทราม รู้ว่าหมอนี้คงเริ่มคิดฟุ้งซ่านในใจเพื่อปลอบใจตัวเอง ก็คร้านจะสนใจเขาอีก

รอฉินเฟิ่งชิงเดินเข้ามา ฟางผิงก็หยิบหนังสือที่ถอดความแล้วเล่มหนึ่งขึ้นมาอ่าน

ฉินเฟิ่งชิงและถังเฟิงต่างหยิบมาคนละเล่มเช่นกัน

ครั้งนี้ข้อมูลที่แปลส่งกลับมามีแค่หกเจ็ดเล่ม แต่ตอนแรกที่พวกฟางผิงมอบให้นั้นเกือบร้อยเล่ม ส่วนหนึ่งยังไม่ได้แปลออกมา

แน่นอนว่าอาจไม่ใช่สาเหตุนั้นเสมอไปเช่นกัน

ฟางผิงสงสัยว่าข้อมูลบางส่วน รัฐบาลและหน่วยทหารแปลออกมาแล้ว อาจจะไม่นำมามอบให้พวกเขา

ไม่คิดเรื่องพวกนี้มากอีก ฟางผิงเปิดพลิกหน้าหนังสือ เริ่มต้นอ่านขึ้นมา

—

“รัชศกราชาปีศาจ ปี 3882 สงครามใหญ่ปะทุ แผ่นดินแตกแยก! ทะเลต้องห้ามปรากฏขึ้น…สองราชานำผู้ที่เหลือรอดหนีตายมายังพื้นที่รกร้างว่างเปล่า…”

“รัชศกราชาปีศาจ ปี 4105 ทะเลต้องห้ามไม่เกิดความโกลาหลอีก ดินแดนเทพสูญหาย สองราชาร่ำไห้ ใต้หล้าโศกเศร้า…”

“รัชศกราชาปีศาจ ปี 4137 สองราชาความคิดเห็นไม่ตรงกัน ต่างนำผู้ที่เหลือรอดก่อตั้งอาณาจักรขึ้นมา…”

“รัชศกราชาปีศาจ ปี 4185 ทะเลต้องห้ามปะทุอีกครั้ง สองราชาร่วมมือกันสร้างดินแดนแห่งปราการ…”

“รัชศกราชาปีศาจ ปี 4307 สองราชาขัดแย้งกัน ระเบิดสงครามใหญ่…”

“รัชศกราชาปีศาจ ปี 4312 สองราชาบรรลุข้อตกลงร่วมกัน ยุติสงคราม…”

ในมือของฟางผิงเป็นหนังสือประเภทบันทึกประวัติศาสตร์เล่มหนึ่ง

ฟางผิงยิ่งอ่านก็ยิ่งขมวดคิ้ว บางสถานที่ไม่ได้แปลออกมา ไม่รู้ว่าไม่สามารถแปลออกมาได้จริงๆ หรือว่าจงใจลบออกไป

สรุปแล้วบันทึกอย่างไม่ปะติดปะต่อทั้งหมด

อย่ามองว่าหนังสือเล่มหนา ในความเป็นจริงแม่งมีแต่จุดไข่ปลา!

ฟางผิงเผยสีหน้าหมดคำพูด เขียนออกมาบนกระดาษแผ่นเดียวตรงๆ เลยไม่ได้หรือไง จำเป็นต้องทำหนังสือออกมาหนาขนาดนี้ด้วย?

“รัชศกราชาปีศาจ?”

จากปี 3882 จนถึงปี 4312 สองราชาปรากฏอยู่ในบันทึกมาโดยตลอด

ระยะเวลานี้ผ่านไปสี่ร้อยกว่าปี!

สี่ร้อยกว่าปี สองคนนี้ยังตีกันไม่รู้แพ้รู้ชนะ…ยอดฝีมือมนุษย์ ปัจจุบันนี้อายุยืนมากที่สุดเท่าไหร่?

“เป็นอมตะอย่างนั้นเหรอ?”

อันที่จริงฟางผิงสงสัยอย่างมาก ตกลงยอดฝีมือมีชีวิตอยู่ได้นานเท่าไหร่กัน?

ปรมาจารย์ในอดีตถูกเรียกว่าเทพเซียนบนดิน สามารถเป็นอมตะหรือเปล่า?

น่าจะไม่ได้ แต่ร่างทองขั้นแปด เกรงว่าจะมีชีวิตอยู่ได้นานทีเดียว

น่าเสียดายที่ตอนนี้ขั้นแปดที่เขารู้จัก แทบจะเป็นผู้ฝึกยุทธ์ในสมัยนี้ทั้งหมด ยังไม่เคยเจอประเภทตาเฒ่าหงำเหงือก

“ทะเลต้องห้ามคือพื้นที่ทะเลทางใต้นั้น?”

“ดินแดนเทพสูญหาย…ดินแดนเทพคือเขตหวงห้ามหรืออะไร?”

“รัชศกราชาปีศาจ…ราชาปีศาจเป็นแค่คำเรียกหรือเป็นคนอื่น ไม่ใช่มนุษย์ถ้ำ? เป็นสัตว์ปีศาจ?”

“ทะเลต้องห้ามปะทุ…ปะทุยังไง?”

ในหัวของฟางผิงผุดความคิดขึ้นมาอย่างไม่หยุดหย่อน ผ่านไปพักใหญ่ เพราะขาดแคลนข้อมูลที่สำคัญบางส่วนจึงไม่สามารถเชื่อมโยงกันได้

ข้างหลังยังมีบันทึกอีกบางส่วน

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน