ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 401

ตอนที่ 401 ฉันก็อยากได้หัวเหล็กเหมือนกัน (1)

……………………………………………………………………..

จากในหนังสือ ถ้ำใต้ดินเซี่ยงไฮ้สิบสามเมือง ในนั้นหกแห่งเป็นเมืองของเผ่าพันธุ์เยาจื๋อ อีกเจ็ดแห่งเป็นเมืองของเผ่าพันธุ์เยามิ่ง

ทั้งยังมีเมืองน้อยใหญ่อีกนับร้อยพัน!

เมืองแต่ละแห่งแทบจะมีพืชปีศาจและสัตว์ปีศาจคุ้มครองอยู่ทั้งหมด!

สาเหตุที่บอกว่าแทบ เป็นเพราะในหนังสือไม่ได้แนะนำพืชปีศาจและสัตว์ปีศาจออกมาทุกเมือง ฟางผิงไม่รู้ว่าไม่ได้บันทึกไว้หรือไม่มีจริงๆ

หนังสือในมือฉินเฟิ่งชิง นอกจากแนะนำเมืองพวกนี้แล้ว ยังแนะนำสถานที่อันตรายที่ค่อนข้างเป็นที่รู้จักของอาณาจักรหนานชี

ในนั้นมีทะลต้องห้ามด้วย!

ฟางผิงเดาไม่ผิด ทะเลของทางใต้ เป็นทะเลต้องห้ามจริงๆ ด้วย!

นี่เป็นสถานที่อันตรายซึ่งเป็นที่รู้จักมากที่สุด!

“ผู้ที่ลงสู่ทะเล…ไม่มีชีวิตรอดกลับมา!”

ในหนังสือบอกว่าหลายปีที่ผ่านมาไม่มียอดฝีมือถ้ำใต้ดินคนไหนลงทะเลแล้วมีชีวิตรอดกลับมาได้สักคน สำหรับทะเลต้องห้าม ในหนังสือไม่ได้อธิบายมากมาย แค่กำชับหลายครั้งว่าอย่าได้ลงทะเลเท่านั้น

นอกจากนี้ทะเลทรายหมื่นมด เขาต้านสมุทร ป่าร้อยอสูรต่างเป็นสถานที่หวงห้ามอันตราย

ส่วนป่าราชันเจี่ยว…ในหนังสือไม่ได้กล่าวถึง ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเจี่ยวอ่อนแอเกินไปหรือเปล่า ยังไงก่อนหน้านี้ก็เป็นปีศาจสัตว์ที่อยู่ขั้นเจ็ด ยังไม่ถึงขั้นเป็นพื้นที่หวงห้าม

ฟางผิงอ่านอยู่พักหนึ่ง ขมวดคิ้วว่า “ดูท่าสถานที่ที่พวกเราเข้าไปถึงยังเป็นแค่ยอดของภูเขาน้ำแข็งเท่านั้น สถานที่พวกนี้ยังไม่เคยไปมาก่อนเลย”

ฉินเฟิ่งชิงทำหน้าดูแคลน นายต้องไม่เคยไปอยู่แล้ว!

นายเพิ่งไปถ้ำใต้ดินเซี่ยงไฮ้กี่ครั้งกัน?

สองครั้งเท่านั้น!

เบ้ปากเล็กน้อย ฉินเฟิ่งชิงทำหน้าเรียบนิ่ง เอ่ยอย่างเนิบนาบ “ฉันยังพอพูดได้ ป่าร้อยอสูรที่หนังสือพูดถึง ฉันน่าจะเคยไปครั้งหนึ่งแล้ว…”

ถังเฟิงหันไปมองเขา ผ่านไปสักพักจึงเอ่ยว่า “อันที่จริงฉันรู้จักป่าร้อยอสูรเหมือนกัน ในนั้นมีสัตว์ประหลาดนับไม่ถ้วน เธอเคยไปมาก่อน?”

ฉินเฟิ่งชิงพอเห็นว่าถูกสงสัยก็เอ่ยอย่างไม่สบอารมณ์ว่า “เคยไปจริงๆ ครับ ผมยังล่อสัตว์ประหลาดออกมาเป็นร้อยตัว ไม่เชื่อก็แล้วแต่!”

เขาเคยไปมาครั้งหนึ่งจริงๆ แน่นอนว่าแค่รอบนอกเท่านั้น

ทางนั้นมีสมุนไพรมากมาย ฉินเฟิ่งชิงเดินเตร่ไปทั่ว บังเอิญเจอสมุนไพรอยู่กองใหญ่…ผลปรากฏว่าเพิ่งคิดจะเก็บก็ถูกสัตว์ประหลาดค้นพบซะก่อน ไล่ฆ่าเขาอยู่หนึ่งวัน ครั้งนั้นฉินเฟิ่งชิงไม่ได้ขุดดิน แต่ไปหลบบนต้นไม้ขนาดใหญ่อยู่สามวัน กลัวแทบจะตายอยู่แล้ว

หลังจากนั้นมาเขาก็ไม่ได้ไปทางป่าร้อยอสูรอีก น่ากลัวเกินไป!

ฉินเฟิ่งชิงพูดแบบนี้ ถังเฟิงจึงเชื่ออยู่บ้าง เว้นช่วงไปเล็กน้อย เหมือนจะชั่งน้ำหนักว่าควรพูดยังไงดี

เนิ่นนาน ถังเฟิงค่อยเอ่ยว่า “เธอไม่ตายในถ้ำใต้ดิน ถือว่าไม่ใช่เรื่องง่ายแล้ว!”

เขายังจะพูดอะไรได้?

ในเมื่อป่าร้อยอสูรถูกเรียกว่าสถานที่อันตราย งั้นก็ย่อมมีอันตรายอยู่แล้ว ในนั้นเกรงว่าจะมีพืชปีศาจและสัตว์ปีศาจระดับสูงอยู่จำนวนมาก ขั้นเก้าก็ต้องมีอย่างแน่นอน สถานที่ที่คุกคามขั้นเก้าไม่ได้คงไม่อาจเรียกได้ว่าเป็นสถานที่อันตราย

แม้ฉินเฟิ่งชิงจะตระเวนอยู่แค่รอบนอก มีชีวิตรอดกลับมาได้ นี่ก็ถือเป็นความสามารถแล้ว

สองปีนี้เจ้าเด็กนี้ลงถ้ำใต้ดินไม่ต่ำกว่าสามสิบครั้ง ถังเฟิงยังนับถือเขาอยู่บ้าง

ผู้ฝึกยุทธ์ระดับกลางทั่วไป หนึ่งปีลงถ้ำใต้ดินสี่ห้าครั้งก็ถือว่าค่อนข้างเยอะแล้ว

ฉินเฟิ่งชิงไม่โต้แย้งอะไร ถึงกระทั่งภาคภูมิใจในตัวเองอยู่บ้าง ฉันตายไม่ได้หรอก ยอมได้หรือยัง?

ไม่สนใจถังเฟิงอีก ฉินเฟิ่งชิงเอ่ยด้วยรอยยิ้มเบิกบาน “เมืองเยาขุยมีเมล็ดทานตะวัน กินแล้วเพิ่มพูนพลังจิตใจ เมืองเยาจู๋มีไผ่หมื่นปีที่อายุยืนต้นหนึ่ง นำลำต้นมาสร้างอาวุธ เรียกได้ว่าเป็นอาวุธวิเศษ ทั้งยังกินหน่อไม้ได้ แม้ไม่รู้ว่าให้ผลลัพธ์อะไร แต่ต้องเยี่ยมยอดอย่างแน่นอน! เมืองเยาหลันมีดอกกล้วยไม้ที่กลายเป็นภูติต้นหนึ่ง เป็นที่รู้กันว่าสามารถรวบรวมน้ำแร่แห่งฟ้าดิน…ฉันเดาว่าฟางผิงน่าจะขโมยของดีอย่างน้ำแร่แห่งชีวิตนั้นมาได้ เมืองเยามู่หรือก็คือเมืองเทียนเหมิน ช่างไร้ค่าสิ้นดี ต้นเทียนเหมินของพวกเขาเหมือนจะไม่มีประโยชน์อะไรเป็นพิเศษเลย…”

ฟางผิงเอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “พูดแบบนี้ไม่ได้ ยังไงพืชปีศาจขั้นเก้าก็นับว่าเป็นของดี! พืชที่กลายเป็นภูตพวกนี้ ฉันคิดว่าล้ำค่ามากกว่าพวกสัตว์ที่เป็นภูตซะอีก อย่างต้นหลิวยักษ์ของเมืองจู้หลิว ดูเหมือนไม่มีประโยชน์อะไร แต่ทั้งร่างเป็นของล้ำค่าทั้งนั้น!”

ระหว่างที่พูด ฟางผิงเอ่ยต่อว่า “ครั้งก่อนบอกว่าเมืองเทียนเหมินอาจจะย้ายเมืองไปรวมกับเมืองเยาขุย อาจารย์ เรื่องนี้เชื่อถือได้หรือเปล่าครับ?”

ถังเฟิงพยักหน้าว่า “มีแนวโน้มเหมือนกัน แน่นอนอาจไม่ได้เร็วขนาดนั้น ยังไงก็เป็นเมืองใหญ่ที่มีคนนับล้าน อยากจะอพยพ ไม่ใช่ง่ายๆ การแบ่งอำนาจภายในนั้นก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเหมือนกัน เจ้าเมืองเทียนเหมินยังมีชีวิตอยู่ ต้นเทียนเหมินก็ไม่ได้ตาย แม้จะอพยพจริงๆ ก็อาจไม่เสร็จสิ้นภายในแปดถึงสิบปีนี้เสมอไป”

ฟางผิงเคาะโต๊ะชาเบาๆ เอ่ยว่า “ตอนนี้เมืองเทียนเหมินมีแต่เจ้าเมืองขั้นเก้า พืชปีศาจผู้พิทักษ์ขั้นเก้า แม่ทัพใหญ่ขั้นแปดหนึ่งคน แม่ทัพขั้นเจ็ดห้าคน ความสามารถนี้ ไม่ได้แข็งแกร่งจนเกินไป…”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน