ตอนที่ 410 ฟางผิงจะต้องตาย (2)
……………………………………………………………………..
เรื่องนี้ฟางผิงคาดการณ์มาก่อนแล้ว แค่นึกไม่ถึงว่าฉินเฟิ่งชิงจะเป็นฝ่ายหาเรื่องโดนอัดถึงขนาดนี้
เขาคิดว่าฉินเฟิ่งชิงน่าจะเพิ่มความยากในการทดสอบของถังเหวินแค่เล็กน้อย สร้างความลำบากให้อีกฝ่ายเท่านั้น นึกไม่ถึงว่าฉินเฟิ่งชิงจะใช้กำลังออกไปตรงๆ นี่ทำให้ฟางผิงกลืนไม่เข้าคายไม่ออกเช่นกัน…เจ้าหมอนี้…จิตใจคับแคบจริงๆ
หาคนไม่เจอ ฟางผิงก็ไม่คิดจะหาต่อ กลับไปค่อยลองโทรศัพท์ดูก็ได้ เจ้าหมอนี้หลบได้ไม่นานหรอก
ไม่มีทรัพยากรฝึกวิชา เขาร้อนใจยิ่งกว่าฟางผิงซะอีก ไม่ช้าก็เร็วคงโผล่หัวออกมา
—
ก่อนเดินทางฟางผิงยังเจอเฉินอวิ๋นซีที่ใต้ตึกหอพัก
เฉินอวิ๋นซียังไม่ได้กลับไป ตั้งใจมารอเขาที่นี่โดยเฉพาะ ทั้งยังส่งของขวัญให้เขาจริงๆ
ของมีสามชิ้น
สองชิ้นในนั้นให้พ่อกับแม่ของเขา ไม่ได้เป็นของขวัญพิเศษอะไร เป็นของที่ใช้ในชีวิตประจำวันทั่วไป
ของขวัญชิ้นที่สามมอบให้ฟางหยวน ของขวัญชิ้นนี้กลับทุ่มเทไม่น้อย
เป็นตุ๊กตาคริสตัลที่น่ารักอย่างมากตัวหนึ่ง ใบหน้ากลมเกลี้ยง ประเด็นไม่ได้อยู่ที่เรื่องนี้ แต่เป็นมือของตุ๊กตากำลังกอดก้อนทองขนาดใหญ่อยู่!
ฟางผิงรับมาแล้วก็ประมาณน้ำหนักดู ผ่านไปสักพักก็เอ่ยอย่างกลืนไม่เข้าคายไม่ออกว่า “นี่คือทองจริงๆ?”
ทองก้อนนั้นทำมาจากทองจริงๆ
เฉินอวิ๋นซีพยักหน้าด้วยรอยยิ้มว่า “นายไม่คิดว่ามันน่ารักหรือไง? ฉันว่าน้องฟางหยวนต้องชอบแน่ๆ…”
ฟางผิงยิ้มอย่างฝืดเฝื่อน “ฉันก็ว่าเธอน่าจะชอบเหมือนกัน”
อาจจะไม่ได้ชอบตุ๊กตาที่น่ารักตัวนี้ ประเด็นอยู่ที่ทองก้อนทำมาจากทองจริงๆ แต่วัสดุของตัวตุ๊กตาก็ทำจากคริสตัลธรรมชาติ
ตุ๊กตาตัวนี้ราคาไม่ใช่ถูกๆ อยู่แล้ว
แน่อนว่าสำหรับผู้ฝึกยุทธ์ โดยเฉพาะเฉินอวิ๋นซีที่ในบ้านมีปรมาจารย์ที่ใกล้เข้าสู่ขั้นแปด นี่คงเป็นแค่เรื่องเล็กน้อยเท่านั้น
ไม่พูดถึงตระกูล ตัวเฉินอวิ๋นซีเองครั้งนี้ก็ได้รับอะไรกลับมาจากถ้ำใต้ดินหนานเจียงไม่น้อยเหมือนกัน
ฟางผิงยัดตุ๊กตาใส่หีบสัมภาระแล้วก็ส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม ฟางหยวนได้รับต้องดีใจมากสินะ?
เขาไม่อาจพูดปฏิเสธเช่นกัน เก็บของไปแล้วก็เอ่ยอย่างครุ่นคิดว่า “ฉันคงไม่ส่งอะไรให้เธอแล้ว ส่วนอธิการเฉินกับพ่อแม่ของเธอ ฝากทักทายแทนฉันด้วยละกัน…”
“อื้ม เดินทางปลอดภัยล่ะ”
เฉินอวิ๋นซีไม่สนใจเรื่องนั้นเช่นกัน โบกมือแล้วก็ทอดสายตาส่งฟางผิงขึ้นรถ
ฟางผิงขึ้นรถแล้ว ไม่นานก็ขับออกไปอย่างรวดเร็ว
—
ระหว่างที่ฟางผิงขับรถออกจากมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ได้ไม่นาน
สถานที่บางแห่งในหนานเจียง
ห้องพักไม่ใหญ่ในอาคารธรรมดาแห่งหนึ่ง ตอนนี้มีทั้งชายและหญิงมารวมตัวกัน
ชายวัยกลางคนคนหนึ่งในนั้นตัดสายโทรศัพท์ เอ่ยอย่างเรียบนิ่งว่า “ฟางผิงออกจากมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้แล้ว”
“นายท่าน ต้องลงมือกับฟางผิงจริงๆ เหรอ?”
สิ้นเสียงของชายวัยกลางคน ชายชราด้านข้างก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย เห็นชายวัยกลางคนมองมาก็ค้อมกายว่า “ฟางผิงเป็นแค่ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นห้า ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อภาพรวมมากมาย พวกเราเสี่ยงลงมือกับเขา หากดึงดูดความสนใจของปรมาจารย์ยอดฝีมือของเซี่ยงไฮ้ ผมคิดว่าจะเป็นเรื่องที่ได้ไม่คุ้มเสีย”
ชายวัยกลางคนเอ่ยอย่างเยือกเย็น “ฟางผิงไม่ใช่สิ่งที่จะมีหรือไม่มีก็ได้ เป็นเพราะเขาทำให้ผู้ธรรมบาลลัทธิศักดิ์สิทธิ์ของเราถูกฆ่าไปหลายคน! บัญชีแค้นนี้ฉันไม่ลืมเด็ดขาด! ทั้งฟางผิงเอง ครั้งนี้ก็ทำประโยชน์และก่อผลกระทบในถ้ำใต้ดินหนานเจียงไม่น้อยเช่นกัน หลี่ฉางเซิงและหลิวพั่วหลู่ต่างเป็นคนของมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ ถ้าไม่มีการชักนำจากฟางผิง สองคนนั้นอาจไม่ออกแรงช่วยหนานเจียงเสมอไป ผลปรากฏว่าหลี่ฉางเซิงสังหารผู้ฝึกยุทธ์ขั้นแปดไปหนึ่งคน ทำให้สถานการณ์ของถ้ำใต้ดินหนานเจียงพลิกเปลี่ยน…”
ชายชราลังเลอยู่บ้าง แต่ผ่านไปสักพักก็เอ่ยว่า “ผมกังวลว่าสังหารฟางผิงจะทำให้มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ตั้งตัวเป็นศัตรูกับพวกเราโดยตรง ตอนนี้มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ให้ความสนใจแต่เซี่ยงไฮ้ ปรมาจารย์ยอดฝีมือภายในมหาวิทยาลัยก็ไม่เคยใส่ใจเรื่องภายนอกมาโดยตลอด อีกอย่าง…นายท่าน…พวกเรา…เป้าหมายของพวกเราไม่ได้จะให้ยอดฝีมือมนุษย์บาดเจ็บล้มตายอย่างหนัก แต่เป็น…”
ชายชราพูดไม่ทันขาดคำ ชายวัยกลางคนก็สีหน้าเยียบเย็นขึ้นมาชั่วพริบตา “นายกำลังสงสัยอะไร? ลัทธิศักดิ์สิทธิ์ไม่ไช่พวกเดียวกับถ้ำใต้ดิน เป้าหมายของลัทธิศักดิ์สิทธิ์คือป้องกันการรุกรานจากถ้ำใต้ดิน! แต่ตอนนี้พวกหัวรั้นขัดขวางในการกำจัดภัยคุกคามของพวกเรา! เป็นเพราะพวกนั้นทั้งหมดทำให้ทางเดินเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ เขตแดนเชื่อมต่อกันเยอะขึ้นเรื่อยๆ ถ้าใช้กลยุทธ์ของลัทธิให้เร็วหน่อย ใช้เขตแดนหนึ่งในนั้นเป็นเป้าหมาย เชื่อมต่อโลกและเขตแดนอีกโลกหนึ่งได้ คงไม่อาจมีการควบคุมกฏได้อีก! พวกเราสามารถผ่านเขตแดนหนึ่งเพื่อเข้าไปถ้ำใต้ดินสังหารยอดฝีมือถ้ำพวกนั้น กำราบพวกเขาให้ราบคาบได้โดยตรง ไม่ใช่เหมือนตอนนี้ ถูกรุกรานไม่ขาดสาย…”
ทุกคนไม่พูดอะไรอีก ชายชราที่สงสัยเมื่อครู่ เงียบไปพักหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยว่า “นายท่าน เจ้าลัทธิเคยพูดว่าพลังชีวิตของมนุษย์และปราณถูกทางเดินดูดกลืนเป็นจำนวนมากถึงสามารถทะลวงขยายทางเดินพวกนี้ ดำเนินการหลอมรวมขึ้นมา…”



VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน