ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 444

ตอนที่ 444 แกล้งจนแต่จนจริงๆ (2)

………………..

หวงจิ่งยังคงรักษาความเงียบ อู๋ขุยซานถลึงตาใส่เขา

ตกลงตาเฒ่าหวงเอาอาวุธวิเศษของเขาไปไว้ที่ไหน?

ตอนนี้ที่ฉินเฟิ่งชิงก็ไม่มี นั่นมีความเป็นไปได้สูงที่ฟางผิงจะเป็นคนเอาไป

นึกเชื่อมโยงไปถึงฟางผิงสามารถเก็บงำลมหายใจ…สงครามใหญ่เมืองเทียนเหมิน…

ในใจของอู๋ขุยซานผุดความคิดต่างๆ ขึ้นมาทันที เจ้าหมอนั่น…คงไม่ไปเมืองเทียนเหมินหรอกนะ?

อู๋ขุยซานกำลังจมดิ่งในความคิด เถียนมู่ที่อยู่ด้านข้างกลับหัวเราะขึ้นมา “เจ้าเด็กตระกูลฉิน ในสัมภาระนี้ของเธอคืออะไร เหมือนจะมีของดีอยู่บ้างสินะ?”

ฉินเฟิ่งชิงระแวดระวังขึ้นมาทันที ละล่ำละลักว่า “ไม่มีอะไร แค่เศษแร่นิดหน่อยเท่านั้น ผมเอากลับมาดูว่าพอจะสร้างอาวุธได้หรือเปล่า”

“เศษแร่?”

เถียนมู่หลุดขำ ไม่ถามมากอีก

เขาเป็นยอดฝีมือขั้นแปด กระสอบที่ถูกกั้นด้วยคริสตัลพลังงานเล็กน้อย ยังคงสัมผัสได้ถึงของดีมากมาย จะเป็นแค่เศษแร่ได้ยังไง เจ้าเด็กนี้ไปหลอกผีซะเถอะ คิดว่าตัวเองยังจะแย่งเขาได้หรือไง?

เถียนมู่สัมผัสได้ คงไม่ต้องพูดถึงยอดฝีมือขั้นเก้าคนอื่นๆ

เวลานี้พวกเขากวาดสายตามองฉินเฟิ่งชิงอย่างแปลกๆ อยู่บ้าง เจ้าเด็กขั้นสี่คนนี้ ครั้งนี้กอบโกยได้ไม่น้อย!

แต่ฉินเฟิ่งชิงไม่อยากเปิดเผย พวกเขาจึงไม่พูดอะไรมาก

แม้ว่าจะมีของดี แต่ยังคงไม่เข้าตาขั้นเก้าพวกนั้น ทว่าสำหรับขั้นเจ็ดขั้นแปดนับว่าเป็นของดีไม่น้อยจริงๆ

ฉินเฟิ่งชิงเห็นทุกคนไม่ถามแล้วก็รู้สึกโล่งอกขึ้นมา

ได้ของดีมาเยอะไม่เปิดเผยออกไป ถือโอกาสแกล้งเป็นคนจนด้วย รอฟางผิงกลับมาค่อยไปกอบโกยอีกที

เขามั่นใจว่าฟางผิงจะกลับมาแน่นอน ทั้งเอาของกลับมาไม่น้อยด้วย

นี่เพิ่งจะผ่านมาไม่นานเอง ทั้งขั้นเก้าก็ไม่ได้ไล่ฆ่าฟางผิงตรงๆ เจ้าหมอนั่นจะจบเห่ง่ายขนาดนั้นที่ไหนกัน

เห็นทุกคนไม่พูดอะไร เขาก็ไม่ได้เดินออกมา ยืนอยู่ข้างหลังหวงจิ่ง รออยู่เช่นกัน

เพิ่งจะยืนได้มั่นคง ด้านข้างก็มีคนหัวเราะอย่างดูแคลน “ไหนบอกว่าไปป่าร้อยอสูรไม่ใช่หรือไง? ฉันยังคิดว่านายจะเก่งกาจแค่ไหนกันเชียว ขุดเศษแร่กลับมาได้แค่นี้?”

ฉินเฟิ่งชิงเผยสีหน้าแข็งทื่อ เอ่ยอย่างหงุดหงิดว่า “เธอจะรู้อะไร!”

ผู้หญิงสนใจแต่เรื่องรักสวยรักงามเท่านั้น!

ผ้าขี้ริ้วห่อทองรู้จักหรือเปล่า?

“ใช่ ฉันไม่รู้ แต่ทุกครั้งที่นายกลับมาชอบอวดเบ่งป่าวประกาศให้ชาวบ้านรู้ทั่วกันไม่ใช่หรือไง? ดูท่าครั้งนี้ขั้นเก้าทำสงครามใหญ่ก็ทำให้นายขวัญหนีดีฝ่อซะแล้ว?”

ไม่ใช่เรื่องง่ายที่โจวฉีเยวี่ยจะหาโอกาสล้างแค้นได้ ตอนนี้จึงพูดฉีกหน้าอย่างถึงที่สุด

ฉินเฟิ่งชิงเหิมเกริมไม่น้อย!

เจ้าหมอนี้ไม่ใช่คนถ่อมตัวอยู่แล้ว

ทุกครั้งที่ได้อะไรกลับมา แม้จะไม่เยอะเท่าไหร่ เขาก็จะโม้ว่าเยอะให้ได้

จากคำพูดของเจ้าหมอนี้ ทุกครั้งที่เขาลงถ้ำใต้ดินแทบจะฆ่าสัตว์ปีศาจตายนับไม่ถ้วน ประจันหน้ากับระดับสูง ล่อพวกระดับสูงเหมือนพาหมาไปเดินเล่น

เมื่อวานพูดดิบดีว่าจะไปป่าร้อยอสูร วันนี้ทำไมกลับมาซะแล้ว?

ฉินเฟิ่งชิงแค่นเสียงในลำคอ เธอจะรู้อะไร!

“ไม่อยากจะสนใจเธอแล้ว อย่ามาตีสนิทฉันซะให้ยาก!”

โจวฉีเยวี่ยหน้าดำเป็นก้นหม้อ เอ่ยอย่างหงุดหงิดว่า “คนหัวแข็ง!”

“ฉันหัวแข็ง?”

จู่ๆ ฉินเฟิ่งชิงก็รู้สึกว่าตัวเองไม่ควรถ่อมตัว นึกไม่ถึงว่าจะถูกคนดูแคลนได้!

คนอื่นดูแคลนตัวเองไม่เป็นไร โจวฉีเยวี่ยแม่เสือร้ายนี้ เห็นได้ชัดว่าแอบชอบตัวเอง ยังจะทำเป็นปฏิปักษ์อีก นี่คิดจะทำอะไรกันแน่?

ทุกครั้งที่ฉินเฟิ่งชิงฆ่าศัตรู หรือเก็บป้ายสถานะได้ ก็จะเก็บไว้ติดตัวตลอด

ป้ายสถานะพวกนี้เป็นของที่เขาสะสมมาหลายปี

ตอนนี้ฉินเฟิ่งชิงทำหน้าอวดดี แค่นเสียงว่า “เห็นหรือยัง? ป้ายสถานะหนึ่งร้อยสิบแปดอัน ระดับกลางมีกว่าสามสิบอัน ขั้นหกก็มีหลายอัน! ทั่วทั้งมหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้ มีกี่คนที่กล้าหัวเราะเยาะฉินเฟิ่งชิงคนนี้? ผู้ฝึกยุทธ์ระดับกลางที่ฉันฆ่าเยอะกว่าที่พวกเธอเคยเจอซะอีก!”

ประโยคครึ่งแรกทุกคนยังคงเห็นด้วย เจ้าหมอนี้มีความสามารถอยู่บ้างจริงๆ ไม่ว่าจะได้ป้ายสถานะพวกนี้มายังไงก็ตาม

แต่ประโยคครึ่งหลัง หลายคนแทบจะหมดคำพูด

ไม่อาจจะคุยโวถึงขนาดนี้ได้

ระดับกลางสามสิบกว่าคนเท่านั้น ถูกนายคุยโม้อย่างกับหลายพันหลายหมื่นคน คิดว่าทุกคนไม่มีประสบการณ์เลยหรือไง?

อย่าพูดว่าระดับกลางเลย ระดับสูงกว่าสามสิบคน คนพวกนี้ก็เคยเห็นเหมือนกัน ทั้งยังเยอะกว่านั้นด้วย

โจวฉีเยวี่ยเผยสีหน้าแปลกไปอย่างเห็นได้ชัด แค่นเสียงในลำคอ กลับยังเอ่ยอย่างไม่ยอมแพ้ว่า “ใครจะรู้ว่านายได้มายังไง มีคนชอบเก็บสะสมของพวกนี้เหมือนกัน เอามาขายก็เป็นไปได้…”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน