ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 445
ตอนที่ 445 ยืมนายหนึ่งหมื่นคะแนน (1)
………………..
จางเว่ยอวี่แทบจะตกใจ แต่คนที่เห็นต่างตกตะลึงอยู่บ้างจริงๆ
ไม่นานคนอื่นๆ ก็พบเจอความผิดปกติเช่นกัน
ยอดฝีมือขั้นแปดหลายคนอดมองไปทางอู๋ขุยซานไม่ได้ มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ของพวกนายนี่มันอะไรกัน?
อู๋ขุยซานไม่ปริปากพูดอะไร อย่ามองฉัน ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน!
—
“สัตว์ปีศาจ!”
“สัตว์ปีศาจมาแล้ว!”
ครู่ต่อมาบนกำแพงก็มีคนหวีดร้องขึ้นมา
จางเว่ยอวี่ตะโกนว่า “เงียบ…ไม่ใช่สัตว์ปีศาจ…ตายแล้ว!”
เป็นสัตว์ปีศาจไม่ผิด ประเด็นสำคัญอยู่ที่ตายแล้ว
จุดที่ไกลจากเมืองความหวังออกไปสามร้อยกว่าเมตร มีร่างคนๆ หนึ่ง…ไม่สิ ร่างของสัตว์ปีศาจปรากฏขึ้นต่อหน้าของทุกคน
ปีศาจสุนัขเม่นขั้นเจ็ด ยาวเกือบห้าเมตร สู้ประมาณสามเมตร
ใหญ่ถึงขนาดนี้แทบจะบังร่างของฟางผิงมิด
ในสายตาพวกเขาเห็นแค่สัตว์ปีศาจเท่านั้น น้อยคนที่จะตระหนักได้ถึงสองขาที่อยู่ใต้ท้องสัตว์ปีศาจ
ข้างนอกเมือง ตอนแรกเฉินอวิ๋นซีตกใจเช่นกัน แต่ไม่นานก็สังเกตอะไรได้ รีบพุ่งไปหาสัตว์ปีศาจ เอ่ยอย่างดีใจว่า “ฟางผิง นายกลับมาแล้ว!”
ฟางผิงยกปีศาจสุนัขเม่นลอยสูงขึ้นอีกหน่อย เอ่ยอย่างแปลกใจ “ขนาดนี้ยังรู้ว่าเป็นฉันอีก?”
เฉินอวิ๋นซีจะเก่งเกินไปแล้ว!
ฉันโผล่แค่ขาสองข้างออกไป เธอจำขนขาฉันได้หรือไง?
ไม่สิ เขาไม่มีขนขาสักหน่อย หลอมกึ่งร่างทองแล้ว ขนบนร่างยังเหลือน้อยเลย
คำพูดนี้จะทำให้คนหลุดคิดไปไกลแล้ว ฟางผิงทำหน้ามึนงง หมายความว่าไง? ฉันหน้าเหมือนปีศาจสุนัขเม่นอย่างนั้นเหรอ?
เห็นว่าข้างหน้ายังมียอดฝีมือพวกนั้นกวาดพลังจิตใจมาทางนี้ไม่ขาดสาย ฟางผิงก็เอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “กลับเมืองก่อนเถอะ เดี๋ยวค่อยคุยกัน!”
พูดจบ ฟางผิงก็แบกร่างสัตว์ปีศาจทะยานขึ้นอากาศ ลอยไปบนกำแพงเมือง
ผู้ฝึกยุทธ์ระดับล่างและระดับกลางเห็นสัตว์ปีศาจตัวนั้นลอยมาก็อดมองไปทางพวกปรมาจารย์ไม่ได้
เห็นพวกเขาไม่มีท่าทีสะทกสะท้าน เวลานี้ทุกคนค่อยโล่งอก
มีคนอดเอ่ยไม่ได้ “ฟางผิง?”
“นั่นมันสัตว์ปีศาจขั้นไหน?”
“ใหญ่ขนาดนั้น อีกอย่าง…เหมือนว่าจะแผ่ความกดดันอยู่เล็กน้อย…อย่างน้อยน่าจะขั้นหกหรือกระทั่งแข็งแกร่งกว่านั้น?”
แม้จะเป็นเมืองความหวัง อันที่จริงมีแค่ไม่กี่คนที่เคยเห็นสัตว์ปีศาจระดับสูงเช่นกัน
คนที่เคยเห็นส่วนมากตายไปหมดแล้ว
ทั้งยอดฝีมือปรมาจารย์พวกนี้ บางคนเคยเห็นมาก่อน ประเด็นอยู่ที่แม้พวกเขาจะเคยสังหารสัตว์ปีศาจระดับสูง ก็น้อยนักที่จะหอบร่างปีศาจกลับมาได้ในสภาพที่สมบูรณ์
ไม่มีทางเลือก อันตรายเกินไป
สัตว์ปีศาจอยู่ในพื้นที่ที่ห่างไกลจากเมืองความหวังอย่างมาก ไม่พูดถึงประมือแล้วจะสามารถรักษาสภาพสมบูรณ์ได้หรือเปล่า แม้ว่าจะทำได้ อย่างมากคนพวกนี้ก็คว้านแกนหัวใจและแกนสมองออกมาเท่านั้น ไม่อาจพากลับมาทั้งตัวได้
แต่ครั้งนี้ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นห้าคนหนึ่งแบกร่างสัตว์ปีศาจขั้นเจ็ดกลับมา!
ใช่แล้ว พวกเขาแยกแยะออก นั่นเป็นร่างของสัตว์ปีศาจขั้นเจ็ด!
นี่ยังไม่ใช่แค่นั้น บนร่างของสัตว์ปีศาจยังมีกระเป๋าอีกหลายใบ
คลื่นพลังงานเข้มข้นจนถึงขั้นพวกเขาสงสัยว่าตัวเองกำลังอยู่ในเขตแหล่งแร่!
“ฟางผิงไปปล้นใครมา?”
VERIFYCAPTCHA_LABELบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน