ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 455

ตอนที่ 455 ฟางผิงจอมขี้อวด (1)

………………..

วันที่ 18 มีนาคม

ช่วงสาย

ประตูห้องโถงใหญ่มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้

ตาเฒ่าหลี่ชำเลืองมองฟางผิงแวบหนึ่ง ผ่านไปสักพักจึงเอ่ยว่า “เธอเข้าด่านไม่ใช่หรือไง?”

สรุปแล้ว เธอแม่งเข้าด่านกี่วันเอง?

วันที่สิบสี่เข้าด่าน เมื่อวานออกมาแล้ว นี่เรียกว่าเข้าด่านได้ด้วย?

ฟางผิงเอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “อาจารย์ ยอดฝีมือก็เข้าๆ ออกๆ ด่านอยู่แล้วไม่ใช่หรือไง”

ตาเฒ่าหมดคำจะพูด ครุ่นคิดแล้วก็เอ่ยว่า “เธออย่ามาก่อเรื่อง!”

“อาจารย์มีความคิดแบบนี้ได้ยังไงกันล่ะครับ?” ฟางผิงทำหน้าประหลาดใจ

ตาเฒ่าหลี่ถอนหายใจ เอ่ยอย่างเศร้าซึมอยู่บ้าง “ไอ้หนู คนเขามีบรรพบุรุษเก่งกาจ แค่เป่าลมฟู่เดียวก็พัดฉันตายได้แล้ว ฉันต้านไม่ไหวจริงๆ เข้าใจหรือเปล่า?”

ฟางผิงขมวดคิ้ว ไม่ได้รับบทสนทนา กลับเอ่ยอย่างงุนงง “ถึงขนาดนั้นเลย?”

เป่าลมฟู่เดียวก็พัดคุณตายได้แล้ว?

ตาเฒ่าหลี่ไม่ใช่คนประเภทถ่อมตัวเอง

“เธอคิดว่าไงล่ะ?”

ตาเฒ่าหลี่ช่วยอธิบาย “เธอคิดว่าเจ้าสำนักจ้าวซิ่งอู่สามารถฟันฉันตายในกระบวนท่าเดียวได้หรือเปล่า?”

ฟางผิงครุ่นคิดก่อนเอ่ยว่า “ไม่แน่เสมอไป อาจจะสักสามกระบวนท่ามั้งครับ?”

ตาเฒ่าหลี่หัวเราะว่า “น่าจะประมาณนั้น จ้าวซิ่งอู๋ถูกจัดในอันดับที่สี่สิบแปดของขั้นเก้า งั้นพูดถึงผู้อำนวยการหนานอีกที เธอคิดว่าผู้อำนวยการหนานจะสามารถฆ่าฉันในกระบวนท่าเดียวได้หรือเปล่า?”

“เอ่อ…น่าจะได้มั้งครับ”

“น่ากลัวขนาดนี้เลย?”

“น่ากลัวขนาดนี้แหละ!”

ตาเฒ่าหลี่พยักหน้า เอ่ยอย่างเคร่งขรึมว่า “แน่นอน ฉันไม่เคยเห็นขั้นสุดยอดลงมือมาก่อน แค่เคยได้ยินมาเท่านั้น แค่ตาเฒ่าอู๋ชวนบอกว่าเคยเจอครั้งหนึ่ง ห่างชั้นกันอย่างมาก…”

“ผู้บังคับการอู๋…มักรู้สึกว่าเขาขายหน้าให้คนในกองตั้งมั่นทั้งสี่อยู่บ้างยังไงไม่รู้” ฟางผิงพึมพำ

ผู้บังคับการกองตั้งมั่นใหญ่ทั้งสี่ ยอดฝีมือระดับสุดยอดสองคน อีกคนหนึ่งถูกจัดอันดับที่สิบแปดของโลก พอถึงอู๋ชวนกลับตกมาเกือบร้อยอันดับ

เมื่อคำพูดนี้ออกมา คนด้านข้างก็มองเขาอย่างแปลกๆ อยู่บ้าง

ไอ้หนูนี่กล้าดูแคลนยอดฝีมือขั้นเก้าแล้ว?

อู๋ชวนไม่ได้อยู่ที่นี่ ไม่งั้นคงจะซัดเธอตายด้วยฝ่ามือเดียวด้วยซ้ำ

ตาเฒ่าหลี่ถลึงตามองเขาอย่างไม่สบอารมณ์ เอ่ยว่า “อู๋ชวนถือว่าอายุน้อยในหมู่ขั้นเก้าแล้ว ความสามารถยังไม่น้อย ยิ่งไปกว่านั้น อาวุธวิเศษที่เขาใช้ก็ไม่เท่าไหร่ เพิ่งจะขั้นแปด ดังนั้นจึงดูอ่อนด้อยไปหน่อย คนอื่นๆ ที่อยู่อันดับข้างหน้าเขาส่วนมากล้วนมีอาวุธวิเศษขั้นเก้า”

ได้ฟังคำพูดนี้ พวกหลัวอี้ชวนก็รู้สึกลำบากใจอยู่บ้าง

ตาเฒ่าหลี่ก็เหิมเกริมอีกคนแล้ว!

อาวุธวิเศษขั้นแปด พูดออกจากปากเขากลับกลายเป็นไม่เท่าไหร่เสียอย่างนั้น!

นายมีหรือเปล่าล่ะ?

แม้จะเป็นยอดฝีมือขั้นเก้าก็ไม่ใช่ว่าทุกคนจะมีได้

ตาเฒ่าหลี่กลับไม่สนใจเรื่องที่ตัวเองพูดเท่าไหร่ เอ่ยต่อว่า “อีกอย่างเธออย่าไปเย้าแหย่อู๋ชวนให้มาก หลายปีมานี้เขาเป็นปรมาจารย์ขั้นเก้าเพียงคนเดียวของมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้พวกเรา มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้สามารถพัฒนามาจนถึงขั้นนี้ได้ มีส่วนเกี่ยวข้องกับการสนับสนุนบางส่วนของเขาเหมือนกัน ตั้งแต่เข้ารับตำแหน่งผู้บังคับการกองตั้งมั่นเฝ้าระวังทางใต้ กองตั้งมั่นทางใต้และมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ก็มีความสัมพันธ์แน่นแฟ้นกันมาโดยตลอด หนึ่งในสี่กองตั้งมั่นใหญ่ให้การสนับสนุนมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ถึงได้มีอำนาจเพียงพอ เข้าใจหรือยัง?”

“เข้าใจแล้วครับ ที่พึ่งที่ใหญ่ที่สุดของมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ก็คือผู้บังคับการอู๋สินะ?”

ตาเฒ่าหลี่เอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ไม่ถึงกับพูดแบบนั้นได้ กระทรวงการศึกษายังให้การสนับสนุนพวกเราไม่น้อย ต่อให้มหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้มีฝีมือขนาดไหน นั่นล้วนเป็นเรื่องของภายใน สำหรับภายนอกมหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้ของพวกเรายังเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ล้วนอยู่ใต้สังกัดของกระทรวงการศึกษา สำหรับมหาวิทยาลัยอย่างพวกปักกิ่ง งั้นกองตั้งมั่นเฝ้าระวังทางใต้ก็เป็นหนึ่งในไพ่ตายของพวกเราแล้ว แต่สำหรับหน่วยงานอื่นๆ หรือพวกสำนัก งั้นกระทรวงการศึกษาก็คือที่พึ่งที่ใหญ่ที่สุดของพวกเรา เข้าใจหรือยัง?”

“เข้าใจแล้วครับ”

ฟางผิงพยักหน้า เรื่องนี้ไม่แปลก มีที่พึ่งเยอะ เป็นเรื่องปกติเหมือนกัน

พูดคุยกันง่ายๆ ไม่กี่ประโยค ตาเฒ่าหลี่ก็วนกลับมาประเด็นเดิม “ไม่พูดเรื่องพวกนี้แล้ว สิ่งที่ฉันจะบอกคือเธออย่าหาเรื่องให้ฉันเด็ดขาด เข้าใจหรือยัง?”

ฟางผิงทำหน้าหมดเรี่ยวแรง ผมยังไม่ได้บอกว่าจะหาเรื่องเลยเถอะ!

อีกอย่าง บรรพบุรุษคนเขาเก่งขนาดนั้น อยู่ดีๆ ผมจะไปหาเรื่องเขาทำไม?

“อาจารย์ ผมมาต้อนรับทีมแลกเปลี่ยน ขึ้นชื่อว่าเป็นประธานสมาคมผู้ฝึกยุทธ์ นี่เป็นธรรมเนียมขั้นพื้นฐานมั้งครับ?”

ตาเฒ่าหลี่ชำเลืองมองเขา ไม่พูดอะไรอีก

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน