ตอนที่ 456 ฟางผิงเป็นคนดี (2)
………………..
“พวกเราฆ่าศัตรูให้มากเท่าไหร่ พวกนายก็จะปลอดภัยมากเท่านั้น เป็นการคิดเผื่อพวกนายเหมือนกัน…”
ฟางผิงหาเหตุผลให้ตัวเองในใจ นับว่าดึงตัวเองออกมาจากบทของผู้ร้าย
“อีกอย่างต้องมอบบทเรียนให้พวกนายด้วย ถือว่าเพื่อปูเส้นทางเติบโตของพวกนาย”
“คิดแบบนี้แล้ว…ฉันช่างยิ่งใหญ่จริงๆ!”
ฟางผิงพูดเกลี้ยกล่อมตัวเอง ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกว่าตัวเองยิ่งใหญ่เสียจริง
เพื่อความปลอดภัยของพวกอาจารย์ เพื่อให้คนพวกนี้เติบโต ฉันไม่ได้ทำเพื่อตัวเอง
ในตอนที่ฟางผิงครุ่นคิดเรื่องพวกนี้ เจี่ยงเชาที่กำลังกินผลไม้พลังงานก็ถามขึ้นมาว่า “ฟางผิง ถ้ำใต้ดินเซี่ยงไฮ้สนุกหรือเปล่า?”
ฟางผิงนิ่งไปเล็กน้อย สีหน้าค่อยๆ เยือกเย็นขึ้นมา แต่ยังคงยิ้มออกไป “พอใช้ได้ล่ะมั้ง”
สนุกเหรอ?
ถ้ำใต้ดินไม่สนุกสักนิด!
ก่อนหน้านี้ยังคิดว่าอยู่ดีๆ มาปล้นคนพวกนี้ไม่เหมาะสมอยู่บ้าง ตอนนี้ดูแล้ว…ปล้นก็ปล้นเถอะ
ถ้ำใต้ดินจะมาสนุกได้ยังไงกัน?
หลายปีมานี้ถ้ำใต้ดินเซี่ยงไฮ้มีผู้ฝึกยุทธ์ตายในสนามรบนับไม่ถ้วน
แค่มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ ปรมาจารย์ก็ตายไปสี่คนแล้ว ผู้ฝึกยุทธ์ระดับกลางเกือบพันคน!
สามระดับล่างก็ไม่น้อยเหมือนกัน
บรรพบุรุษของคนพวกนี้หลั่งเลือดในสนามรบไม่ผิดอยู่แล้ว แต่คนพวกนี้กลับมองถ้ำใต้ดินเป็นเรื่องสนุกเท่านั้น นั่นไม่ใช่เรื่องที่จะมาล้อเล่น
บางทีในความคิดของพวกเขา ถ้ำใต้ดินอาจจะเป็นแบบนั้นจริงๆ แบ่งแค่สนุกกับไม่สนุกเท่านั้น ไม่ได้รู้สึกอันตรายเหมือนคนอื่น
คนที่เหลือไม่ได้แสดงท่าทีแปลกออกไปเช่นกัน
คนพวกนี้คงไม่ได้สัมผัสถึงความโหดร้ายและเศร้าสลดของถ้ำใต้ดินจริงๆ พวกเขาไปถ้ำใต้ดินน้อยครั้ง ถึงจะไปก็ไปถ้ำใต้ดินที่มีความปลอดภัยค่อนข้างสูง มีคนคุ้มกันให้พวกเขา
ไม่คุ้มกันคงไม่ได้ คนพวกนี้ตายในถ้ำใต้ดินไม่ใช่เรื่องเล็กๆ
ฟางผิงพูดถึงการเดินทางในถ้ำราวกับเป็นการทัศนศึกษา คนพวกนี้ก็มองเป็นการทัศนศึกษาจริงๆ แทบไม่มีความรู้สึกแตกต่างออกไป
นี่ไม่เกี่ยวกับเรื่องนิสัย เป็นเพราะว่าทุกคนมีประสบการณ์ไม่เหมือนกันเท่านั้น
“พอใช้ได้? ฟางผิง ปกติพวกนายลงถ้ำใต้ดินจะเฝ้าเมืองหรือออกสำรวจซะส่วนใหญ่?”
“ออกสำรวจ”
“อย่างนั้นเหรอ…เคยไปเขาต้านสมุทรหรือเปล่า? ฉันได้ยินว่าเขาต้านสมุทรเป็นเขตม่านพลังงานที่มนุษย์สร้างขึ้น พูดกันว่าเขาต้านสมุทรกว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตา ทะลวงผ่านอาณาเขตสี่ทิศทางเหนือใต้ออกตก ถ้ำใต้ดินเซี่ยงไฮ้ก็มีเขาต้านสมุทรเหมือนกันสินะ?”
ฟางผิงเลิกคิ้วเล็กน้อย เอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “มี ถ้ำใต้ดินอื่นๆ ก็มี อาณาเขตเหนือใต้ออกตกเหมือนจะแบ่งเป็นเขตแดนเล็กๆ จำนวนมาก รุ่นพี่เจี่ยงรู้หรือเปล่าว่ามีเขตแดนเล็กๆ ทั้งหมดเท่าไหร่?”
เจี่ยงเชาเอ่ยออกไปอย่างไม่ใส่ใจ “เหมือนว่า…เหมือนว่าจะหนึ่งร้อยแปดแห่ง ซู่ซู่ ใช่หรือเปล่า?”
ซูจื่อซู่พยักหน้าว่า “อืม ครั้งก่อนก็เคยสอนแล้วไม่ใช่หรือไง? นายอ้วนเจี่ยง ความจำจะแย่เกินไปแล้ว ประเทศจีนของพวกเราเผชิญหน้ากับเขตแดนทางใต้ เขตแดนทางใต้ยี่สิบเจ็ดแห่ง…”
“ฉันขี้เกียจจะสนใจเรื่องพวกนี้ ยังไงก็ไม่ไปหรอก”
VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน