ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 456

ตอนที่ 456 ฟางผิงเป็นคนดี (3)

………………..

“เหิมเกริม!”

ฟางผิงโมโหอย่างหนัก ปะทุปราณทั่วร่าง ตะโกนว่า “ถ้ายังไม่ไสหัวไปอีก ฉันจะไล่นายออก!”

ฉินเฟิ่งชิงยืดคอไม่ส่งเสียงอีก จางอวี่ที่อยู่ด้านข้างละล่ำละลักว่า “ประธาน ฉินเฟิ่งชิงเป็นคนพูดตรงปากไว เขาไม่ได้ตั้งใจ…”

ประโยคที่ว่า ‘พูดตรงปากไว’ แทงใจทุกคนยิ่งกว่าคำพูดของฉินเฟิ่งชิงซะอีก

ตอนนี้ในทีมแลกเปลี่ยนมีคนอดไม่ได้ เอ่ยด้วยสีหน้าบิดเบี้ยวว่า “นายชื่อฉินเฟิ่งชิงสินะ? ดูท่านายกำลังดูถูกพวกเรา?”

ฉินเฟิ่งชิงแค่นยิ้มว่า “ใช่ แล้วยังไง? พวกนายไม่มามหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ก็แล้วไป มาแล้วนึกไม่ถึงว่าจะท้าประลองกับอาจารย์ขั้นหกของพวกเรา ล้ออะไรกันเล่น! คนระดับอย่างพวกนาย ยังจำเป็นต้องให้อาจารย์ขั้นหกของพวกเรารับมือ? พวกนายรู้หรือเปล่าว่าอาจารย์ของพวกเรายุ่งถึงขนาดไหน มีเวลาว่างมาเล่นกับพวกนายหรือไง ยังมีหน้าพูดจาอวดดี หาแค่ขั้นหกมาประลอง งั้นเหรอ อย่ามองว่าฉันเพิ่งจะขั้นห้าตอนต้น สู้กับพวกนายยังไม่มีปัญหา”

ฟางผิงโมโหขึ้นไปอีก ตั้งท่าเตรียมจะลงมือ

หลี่เฟยที่อยู่ด้านข้างกดไหล่ฟางผิงไว้ กดเสียงว่า “ฟางผิง รอก่อน”

ฟางผิงเผยสีหน้ารู้สึกผิด “ขอโทษด้วย เจ้าหมอนี้เป็นตัวก่อเรื่องของมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้พวกเรา วันนี้ไม่รู้ว่าสมองเลอะเลือนอะไร…”

หลี่เฟยตัดบทว่า “ไม่โทษนาย ฉันแค่อยากถามเท่านั้น ฉิน…ฉินเฟิ่งชิงสินะ? ฉันอยากรู้ว่านักศึกษาฉินคิดว่าความสามารถผู้ฝึกยุทธ์ขั้นห้าตอนต้นแข็งแกร่งกว่าพวกเราจริงๆ?”

ฉินเฟิ่งชิงแค่นหัวเราะ เอ่ยอย่างเรียบนิ่ง “นั่นแน่อยู่แล้ว! เห็นท่าทีของพวกนายก็แค่พวกไร้ประสบการณ์ เคยเห็นคาวเลือดหรือเปล่า? เคยฆ่าคนบ้างไหม?”

“ฉันไร้ความสามารถ ลงถ้ำใต้ดินแค่ไม่กี่ครั้งเท่านั้น ไม่รูว่านักศึกษาฉินคงลงไปกี่ครั้งแล้ว? ทั้งฆ่าคนไปเท่าไหร่?”

“ฉันจะบอกนายทำไม ฟางผิง นายเคยลงถ้ำใต้ดินสี่ครั้งสินะ?”

ฟางผิงเอ่ยด้วยสีหน้าดูไม่ได้ “แล้วมันยังไง? แม้สี่ครั้งก็ถือว่าเยอะแล้ว รุ่นพี่ทุกคนอาจจะไม่ได้เยอะไปกว่าฉันเท่าไหร่…”

“สี่ครั้ง?”

เวลานี้กระทั่งเจี่ยงเชาที่ไม่ค่อยสนใจอะไรเท่าไหร่ยังเอ็ดด่าออกมา “ไอ้หนู จะเหิมเกริมไปแล้ว! คิดว่าพวกเราเป็นดินน้ำมัน อยากจะปั้นอยากจะทำอะไรก็ได้หรือไง?”

ฟางผิงที่เป็นอันดับหนึ่งของมหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้นึกไม่ถึงว่าจะเคยลงถ้ำใต้ดินแค่สี่ครั้ง!

ข้อมูลนี้ทำให้ทุกคนเหนือความคาดหมายไม่น้อย

พูดกันว่านักศึกษามหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้มักจะลงถ้ำใต้ดิน เห็นคาวเลือดมาไม่น้อย

แต่ตอนนี้ฟางผิงลงถ้ำใต้ดินแค่สี่ครั้ง เจ้าหัวโล้นตรงหน้ายังอ่อนด้อยกว่าฟางผิง เขาเคยลงถ้ำกี่ครั้งกัน?

เจี่ยงเชาแทบจะถ่มน้ำลายใส่หน้าเขาแล้ว ฉันเคยลงไปตั้งห้าหกครั้งเถอะ!

นักศึกษาที่เคยลงถ้ำใต้ดินน้อยกว่าเขา นึกไม่ถึงว่าจะดูถูกพวกเขา?

ฟางผิงอยากพูดอะไรสักอย่าง ฉินเฟิ่งชิงกลับเอ่ยท้าทายต่อ “ทำไม? คิดจะประลองหรือไง? ไม่กลัวตัวเองจะร้องไห้กลับไป? ขั้นหกแพ้ให้ขั้นห้า คนเดียวสู้พวกนายได้สิบคน นั่นก็ขายหน้าแล้ว ได้ยินว่าพวกนายมีคนสนับสนุนอยู่เบื้องหลัง ฉันไม่กล้าลงมือหนักกับพวกนายหรอก ลงมือหนักก็เป็นปัญหาแล้ว เฮ้อ ช่างเถอะ คิดว่าเมื่อกี้ฉันไม่ได้พูดอะไรแล้วกัน ไปเถอะๆ ไม่อยากจะสนใจพวกนายแล้ว”

หลี่เฟยประกายสายตาเยียบเย็น “เรื่องนี้เกรงว่านักศึกษาฉินยังต้องให้คำตอบกับพวกเรา อยู่ดีๆ มาเหยียดหยามพวกเรา นี่ก็คือนักศึกษามหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้งั้นเหรอ?”

“เหยียดหยาม?”

ฉินเฟิ่งชิงเอ่ยอย่างตกใจว่า “นายคิดว่าฉันกำลังเหยียดหยามพวกนาย?”

สิ้นเสียง จู่ๆ ฉินเฟิ่งชิงก็หันไปมองฟางผิง กัดฟันว่า “ฟางผิง นายคิดว่าฉันเหยียดหยามพวกเขาหรือเปล่า? ถ้านายเป็นลูกผู้ชายจริงๆ นายพูดมา นายสามารถสู้พวกเขาสิบคนด้วยตัวคนเดียวหรือเปล่า?”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน