ตอนที่ 457 ขวางยังขวางไม่อยู่ (3)
………………..
ไม่สิ…จู่ๆ รัฐมนตรหวังก็ได้สติขึ้นมา ทำไมฉันถึงมั่นใจว่ามหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้จะเอาชนะได้?
เจ้าเด็กพวกนี้ต่อให้แย่ขนาดไหนก็มีสองคนอยู่ขั้นหกตอนปลาย!
อีกอย่าง ครั้งนี้จากคำพูดของพวกเขา ห้าคนลงสนาม งั้นสามคนตอนกลาง สองคนตอนปลาย ความสามารถแบบนี้แข็งแกร่งอย่างมาก
แต่ทำไม…เขากลับมั่นใจว่ามหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้จะหลอกเอาอาวุธวิเศษห้าชิ้นไปได้ล่ะ?
แม้จะคิดแบบนั้น ตอนแรกเขาก็เคยครุ่นคิดเรื่องนี้มาก่อน แต่เวลานี้รัฐมนตรีหวังยังเอ่ยด้วยใบหน้าจริงจังว่า “เจิ้งหนานฉี พวกเธอครุ่นคิดกันดีจริงๆ แล้วเหรอ? อาวุธวิเศษห้าชิ้น…ถ้าพวกเธอแพ้เอากลับมาไม่ได้แล้วนะ! แน่นอนว่าทางมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้…”
ฉินเฟิ่งชิงเอ่ยอึกอักว่า “ทางมหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้”
รัฐมนตรีหวังม่านตาหดเกร็งเล็กน้อย เจ้าเด็กพวกนี้ร่วมมือกันวางแผนชัดๆ!
สูดลมหายใจเข้าลึก รัฐมนตรีหวังเอ่ยต่อว่า “ถ้ามหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้แพ้ งั้นทรัพยากรห้าหมื่นล้านนี้ พวกเธอก็ต้องควักออกมา นี่ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น หากให้พวกเราเป็นพยานจริงๆ มีผลลัพธ์ขึ้นมา กระทรวงการศึกษา สมาพันธ์ผู้ฝึกยุทธ์และมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ล้วนเป็นพยานได้! พวกเธอคิดดีแล้วจริงๆ?”
ฉินเฟิ่งชิงเล่นละครอย่างสมบทบาท เอ่ยว่า “ห้าหมื่นล้านเท่านั้น เงินแค่เล็กน้อย ไม่มีปัญหา แพ้แล้วใครจะยังเบี้ยวหนี้ได้? ใช่หรือเปล่า ฟางผิง?”
ฟางผิงเอ่ยด้วยสีหน้าเรียบเฉย “ไม่ใช่เงินของฉันสักหน่อย ฉันจะไปรู้กับนายได้ยังไง”
ฉินเฟิ่งชิงสีหน้าเปลี่ยนทันที หมายความว่ายังไง?
หากแพ้จริงๆ นายจะทรยศฉัน?
ฉินเฟิ่งชิงพูดออกมาว่าเงินแค่เล็กน้อย เจี่ยงเชาคิดว่าไม่อาจให้เจ้าหัวล้านนี้ดูถูกได้จึงเอ่ยทันที “อาวุธวิเศษห้าชิ้นเท่านั้น พวกเรามีสิบคน จะจ่ายสิ่งแลกเปลี่ยนนี้ไม่ไหวได้ยังไง? ยิ่งไปกว่านั้น มีคนจะส่งเงินให้ฟรีๆ ถึงเวลานั้นรัฐมนตรีต้องช่วยจัดการ อย่าให้คนเบี้ยวหนี้นะครับ”
“ไม่เป็นอย่างนั้นหรอก ผู้ฝึกยุทธ์เดิมพันกัน เดิมทีต้องได้รับอนุญาตก่อน เว้นเสียแต่ว่าจะอยู่ในถ้ำใต้ดิน ไม่งั้นต้องถูกจัดการอยู่แล้ว”
รัฐมนตรีหวังกลับไม่ได้เข้าข้างใคร ก็เหมือนฟางผิงไปท้าประลองที่สำนักครั้งก่อน อีกฝ่ายบอกว่าหากเขาแพ้ให้ทิ้งอาวุธไว้ นี่ก็เป็นกฏเหมือนกัน
“งั้นก็ดี”
เจี่ยงเชาหัวเราะขึ้นมา มองไปทางฉินเฟิ่งชิงว่า “นายโล้น ครั้งนี้แพ้แล้ว เกรงว่านายคงต้องเหลือแต่กางเกง ทำเป็นพูดดี ห้าหมื่นล้านคงเป็นทรัพย์สินทั้งเนื้อทั้งตัวนายแล้วสินะ?”
ฉินเฟิ่งชิงสีหน้าเปลี่ยน แค่นเสียงในลำคอ
นายจะประเมินฉันสูงเกินไปแล้ว!
เงินห้าหมื่นล้าน?
ห้าหยวนฉันยังแทบไม่มีเลยเถอะ!
แต่เจ้าพวกนี้มีเงินกันจริงๆ!
อาวุธวิเศษห้าชิ้นบอกให้ควักออกมาก็ควักออกมาได้เลย หรือก่อนหน้านี้ฟางผิงหมายถึงห้าแสนล้านกันนะ?
นึกมาถึงตรงนี้ ฉินเฟิ่งชิงก็มองฟางผิงไปแวบหนึ่ง
ฟางผิงไม่ได้มองเขา เขาสื่อว่าห้าหมื่นล้านจริงๆ แม้ว่าจะอยากปอกลอกคนพวกนี้จนหมดตัว แต่ถ้าทำแบบนั้นจริงๆ ก็เป็นปัญหาแล้ว
ตอนนี้สิบคน เฉลี่ยนแล้วก็คือห้าพันล้านต่อหนึ่งคน
หนึ่งคนให้อาวุธครึ่งชิ้นเท่านั้น น่าจะไม่มีปัญหาสินะ?
‘ความสามารถของพวกเราอ่อนแอกว่าพวกเขา ชนะของเล็กน้อยแค่นี้ ผู้อาวุโสของพวกเขาคงไม่มีหน้ามาทวงกลับไปหรอกมั้ง?’
ฟางผิงครุ่นคิดเรื่องพวกนี้ในใจ ใบหน้ากลับเผยท่าทีขัดแย้งอยู่บ้าง ถอนหายใจว่า “ในเมื่อเป็นแบบนี้ รุ่นพี่หลี่ รุ่นพี่เจิ้ง…ยังไงฉินเฟิ่งชิงก็เป็นคนของมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ เกรงว่าฉันคงต้องลงสนามเหมือนกัน”
หลี่เฟยยิ้มอย่างเรียบนิ่ง “รุ่นน้องฟางไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้ ฉันก็อยากเปิดหูเปิดตาเหมือนกัน ความเก่งกาจของนักศึกษาอันดับหนึ่งมหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้ หวังว่ารุ่นน้องฟางจะไม่ทำให้พวกเราผิดหวัง”
ฟางผิงยิ้มเจื่อนๆ อีกครั้ง เอ่ยด้วยสีหน้าจนใจ “หวังว่าทุกคนจะไม่ทำให้บาดเจ็บถึงรากฐานกัน แม้จะแลกเปลี่ยนความรู้ สิ้นสุดเรื่องนี้แล้วก็คือเพื่อนกัน อีกอย่างเรื่องครั้งนี้ ฉินเฟิ่งชิง…”



VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน