ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 460
ตอนที่ 460 การต่อสู้รอบแรก (2)
………………..
ตาเฒ่าหลี่เอ่ยอย่างไม่ใส่ใจ “ไม่จำเป็นต้องอธิบายกับพวกเรามากมาย มีอายุมาจนถึงปูนนี้แล้ว ยังมีอะไรมองไม่ออกอีก? ก่อนหน้านี้ที่อธิการโมโหไม่ใช่เพราะเรื่องนี้”
หลี่โม่คลี่ยิ้มว่า “แบบนั้นย่อมดีที่สุด ยังไงมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ก็เป็นมหาวิทยาลัยชื่อดัง หลายปีมานี้บ่มเพาะผู้ฝึกยุทธ์นับไม่ถ้วน หากมีเรื่องขุ่นข้องอะไร ทุกคนสามารถพูดคุยกันดีๆ ได้ ป้องกันไม่ให้เกิดปัญหาภายใน”
ตาเฒ่าหลี่หัวเราะว่า “คงไม่ถึงขนาดนั้นหรอก มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ไม่ใช่คนที่ไม่เห็นแก่ส่วนรวมเหมือนกัน”
“…”
—
บทสนทนาของปรมาจารย์พวกนั้นไม่ได้เปิดเผยให้คนรู้ แต่ตั้งม่านพลังจิตใจเอาไว้
ฟางผิงไม่สนใจเช่นกัน ครั้งนี้ไม่ได้แอบฟัง ถึงเวลานั้นถามพวกตาเฒ่าหลี่ก็รู้แล้ว
ตอนนี้ฟางผิงกำลังคุยเล่นกับพวกเจี่ยงเชาอยู่
แนะนำให้พวกหวังจินหยางรู้จักแล้ว พวกหลี่เฟยไม่ได้สนใจมาก ต่อให้แนะนำยังไงก็เป็นแค่ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นห้า ต่อให้มีชื่อเสียงแค่ไหน ทางมหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้ก็ไม่มีใครเด่นไปกว่าฟางผิงแล้ว
กระทั่งฟางผิงพวกเขายังแทบไม่ใส่ใจ นับประสาอะไรกับคนที่อ่อนแอกว่าฟางผิงพวกนั้น
พูดคุยกันง่ายๆ ไม่กี่ประโยค เจี่ยงเชาก็เอ่ยอย่างหงุดหงิดอยู่บ้าง “จะประลองกันเมื่อไหร่ ฝั่งพวกนายใครลงคนแรก จะได้รีบทำงานรับเงินให้เสร็จๆ ไป นายโล้น นายเตรียมผลไม้พลังงานให้เยอะๆ หน่อยล่ะ สู้เสร็จแล้วฉันก็จะกินเลย”
เวลานี้ในมือฉินเฟิ่งชิงถือดาบยาวระดับ A อยู่ ก่อนหน้านี้ไม่มีเวลาสนใจเจ้าอ้วนนี้ เหม่อลอยลูบดาบอยู่ตลอด
ตอนนี้ได้ยินคำพูดของเจี่ยงเชา ฉินเฟิ่งชิงก็เบะปากยิ้มขึ้นมาทันที “รีบรนหาที่ตายถึงขนาดนี้เลย?”
“เชอะ!”
เจี่ยงเชาเผยสีหน้าไม่ใส่ใจ ด้านข้างนั้นซูจื่อซู่ดึงเขาเล็กน้อย อย่าทำตัวไม่มีมารยาทแบบนั้น
เจี่ยงเชาเบ้ปาก ฉินเฟิ่งชิงแสยะยิ้มว่า “ฉันลงคนแรกเหมือนกัน นายอ้วน นายรู้หรือเปล่า? คนพวกนี้ดูแคลนฉันทั้งนั้น บอกว่าฉันอ่อนแอที่สุด ใหฉันลงคนแรก แต่ฉันมาคิดดูแล้ว คนอ่อนแออย่างฉันจัดการขั้นหกปลอมๆ อย่างนาย ปัญหาก็ไม่ได้ใหญ่มาก นายว่าหรือเปล่า?”
ฉินเฟิ่งชิงตัดบทว่า “อย่าพูดมาก นายอยากสู้เสร็จเร็วๆ ฉันก็เหมือนกัน ไม่ได้ซ้อมคนมานานแล้ว คิดว่าฉันอ่อนแอกันหมดสินะ?”
ฉินเฟิ่งชิงมองพวกฟางผิงอย่างไม่พอใจ พวกนายดูถูกฉันนักใช่ไหม!
วันนี้ฉันจะพิสูจน์ให้พวกนายเห็นเอง!
ฟางผิงไม่สนใจเขา มองพวกปรมาจารย์ที่อยู่ด้านข้างแวบหนึ่ง เอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “รอปรมาจารย์คุยกันเสร็จแล้ว พวกเราก็จะเริ่มกัน ทุกคนใจเย็นๆ อย่ารีบร้อนเกินไป”
เพิ่งจะพูดจบ พวกปรมาจารย์กลับไม่คุยกันอีกแล้ว
หลี่โม่มองไปทางพวกฟางผิง ก่อนจะมองพวกหลี่เฟยไปอีกที เอ่ยอย่างเรียบนิ่ง “ตั้งใจต่อสู้ดีล่ะๆ!”
“ครับ!”
พวกหลี่เฟยรีบตอบรับ
ตาเฒ่าหลี่หัวเราะว่า “ฟางผิง พวกเธออย่าทำเสียชื่อมหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้ล่ะ ทุ่มสุดกำลังไปเลย”
“เข้าใจแล้วครับ!”
พูดมาถึงตรงนี้ การแข่งขันนับว่าเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการแล้ว
ฟางผิงพยักหน้าไปทางพวกหลี่เฟย ก่อนจะออกไปพร้อมกับพวกหวังจินหยาง
การแข่งขัน ทุกคนไม่สะดวกจะอยู่ร่วมกัน บางครั้งพูดคุยปรึกษาอาจจะถูกคนอื่นได้ยินเข้า
ทั้งสองฝ่ายต่างแยกย้ายกัน เดินไปยังข้างเวทีทั้งสองฝั่ง
รอถึงเขตพักแล้ว จู่ๆ ฟางผิงก็หันไปมองฉินเฟิ่งชิงว่า “แม้จะไม่หวังให้นายชนะ แต่ถึงจะแพ้ก็อย่าแพ้จนน่าเกลียดเกินไป! เมื่อวานทิ้งคำพูดไว้อย่างเจ็บแสบ วันนี้ถูกเอาชนะง่ายๆ คนที่ขายหน้าก็เป็นนายเต็มๆ!”
รอยยิ้มบนใบหน้าฉินเฟิ่งชิงเลือนหายไปเล็กน้อย ไม่นานก็เปลี่ยนเป็นยียวนขึ้นมา เอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “ฟางผิง คิดว่าฉันอยู่มาถึงตอนนี้ได้ เพราะหนีเป็นอย่างเดียวหรือไง?”
ฟางผิงคลี่ยิ้มว่า “นี่นายจะพิสูจน์ให้ฉันเห็น?”
“ไม่…ไม่!”
VERIFYCAPTCHA_LABELบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน