ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 460

ตอนที่ 460 การต่อสู้รอบแรก (3)

………………..

ข้างหน้ารองเท้ามีคลื่นพลังงานและปราณม้วนตัวขึ้นราวกับพายุทอร์นาโด ชั่วพริบตานั้นก็พุ่งเข้าไปห่อร่างของฉินเฟิ่งชิง

ฉินเฟิ่งชิงไม่มีความลังเลแม้แต่น้อย แทบไม่ดูสักนิด ถลาเข้าไปกลางพายุโดยตรง

อีกฝั่งหนึ่งของเขตพัก ซูจื่อซู่ร้องออกมาอย่างตกใจ

นายโล้นนั่นทำไมไม่หลบล่ะ?

ลูกเตะของเจี่ยงเชาเมื่อครู่ ไม่ได้ทำออกมาโดยไร้เหตุผล นี่เป็นเคล็ดวิชาต่อสู้ที่สร้างเพื่อปรับใช้กับตัวเองอย่างหนึ่ง คลื่นพลังงานและปราณที่ราวพายุทอร์นาโดพวกนั้นแปรสภาพเป็นน้ำวน เฉือนตัดบนร่างของมนุษย์ แทบไม่ต่างจากการใช้อาวุธโลหะผสมฟันบนเนื้อหนังตรงๆ

ฉินเฟิ่งชิงทำไมถึงไม่หลบ?

เขารู้ว่าฝีมือของตัวเองห่างชั้นจากอีกฝ่ายอย่างมาก ทั้งอีกฝ่ายยังมีรองเท้าเป็นอาวุธวิเศษ ความสามารถทั้งหมดต้องอยู่ที่ช่วงล่างอยู่แล้ว ต่อสู้ประวิงเวลา หลบหลีกเป็นหลัก เกรงว่าสุดท้ายจะแพ้อย่างน่าอดสู

คนพวกนี้ขาดแคลนอะไร?

ความโหดเหี้ยม!

นี่ก็เป็นจุดอ่อนอย่างหนึ่งของอีกฝ่าย!

ปล่อยเคล็ดวิชาต่อสู้ออกมา เกรงว่าเจี่ยงเชาก็คงนึกไม่ถึงเหมือนกันว่านอกจากเจ้าโล้นตรงข้ามยังไม่หลบแล้ว ยังพุ่งเข้าไปตาแทบไม่กะพริบอีก

ชั่วพริบตาที่ซูจื่อซู่หวีดร้องขึ้นมา ร่างของฉินเฟิ่งชิงก็ฝ่าออกมาจากน้ำวนแล้ว เสื้อผ้าบนร่างขาดวิ่น แขนสองข้างปรากฏบาดแผลนับไม่ถ้วนขึ้นทันที

แต่เขาสวมเกราะหนังสัตว์ปีศาจขั้นหกไว้ข้างใน ช่วงลำตัวจึงไม่มีบาดแผลอะไร

ฉินเฟิ่งชิงแทบไม่สนใจว่าบาดแผลจะเป็นยังไง พุ่งออกมาแล้ว ในตอนที่เจี่ยงเชายังไม่ทันได้เปลี่ยนกระบวนท่า ดาบยาวก็สะสมพลังไว้นานแล้ว ไอเย็นวาบขึ้นอย่างรวดเร็ว ฟันลงไปทันที!

ปัง!

เกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหว ดาบยาวฟันออกไปในชั่วพริบตา เจี่ยงเชารีบปัดป้องเช่นกัน เตะไปทางดาบยาวจนปะทุประกายไฟขึ้นมา

ท่ามกลางการปะทะ เจี่ยงเชาถือโอกาสถอยหลังไปเล็กน้อย ด้านฉินเฟิ่งชิงได้รับแรงเยอะกว่า กลับไม่ถอยแม้แต่น้อย ใบหน้าแดงก่ำขึ้นมา คำรามเสียงดัง ฟันโจมตีออกไปอย่างบ้าคลั่ง!

เปรี้ยงๆๆ!

เสียงระเบิดดังขึ้นระลอกใหญ่ ฉินเฟิ่งชิงไม่คิดถอย ใช้ความสามารถของขั้นห้าตอนต้นควบคุมเจี่ยงเชาอย่างอยู่หมัด

เขตพัก หลี่เฟยกำหมัดแน่น ตะโกนว่า “โต้กลับสิ!”

พวกหลี่เฟยแทบจะปะทุโทสะอยู่แล้ว นายยังไม่โต้กลับอีก!

เป็นผู้ฝึกยุทธ์ขั้นหก นึกไม่ถึงว่าจะถูกคนอื่นอัดตั้งแต่ต้น ไม่ขายหน้าหรือไง?

กลางสนามนั้น เจี่ยงเชาใบหน้าแทบดูไม่ได้ ภายใต้ความโมโหก็เตะดาบยาวออกไป เท้าอีกข้างเตะน้ำวนพลังงานขึ้นมาอีกครั้ง

ฉินเฟิ่งชิงคำรามขึ้นมา ร่างกายขยายใหญ่ พุ่งเข้าสู่น้ำวนเป็นครั้งที่สอง

ครั้งนี้ในเวลาเดียวกับที่เขาฝ่าออกมาก็คว้าเท้าขวาของเจี่ยงเชาเอาไว้ ชั่วพริบตานั้นมือก็ปริแตกทันที เสียงเสียดสีของกระดูกดังขึ้นบาดหู เวลานี้รองเท้าของเจี่ยงเชาระเบิดพลังปราณที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าเดิม บดขยี้เนื้อหนังบนมือของเขา

ฉินเฟิ่งชิงแสยะยิ้มอย่างดุร้าย จับเขาไว้แน่นอยู่ตลอด ตอนนี้เอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “จับนายได้แล้ว!”

สิ้นเสียงฉินเฟิ่งชิงก็ระเบิดปราณอย่างเต็มที่ หัวโล้นแทบจะกลายเป็นสีแดง!

ครู่ต่อมาฉินเฟิ่งชิงก็จับเท้าอีกฝ่ายไว้แน่น มืออีกข้างหมุนดาบฟันไปยังคอของอีกฝ่าย!

เจี่ยงเชาระเบิดเสียงคำราม ขาสองข้างปะทุคลื่นปราณที่แข็งแกร่ง บดขยี้เนื้อหนังมือซ้ายของฉินเฟิ่งชิง ปราณยังคงปลดปล่อยอย่างต่อเนื่อง กำลังพุ่งเข้าไปบีบรัดแขนของเขา

เท้าอีกข้างหมุนเตะในอากาศ พลิกร่างเตะไปยังดาบยาวของเขา

ตอนนี้เจี่ยงเชาแทบจะด่าถึงมารดาแล้ว

โรคจิตหรือไง!

จับฉันไว้ทำหอกอะไร!

ความสามารถของเขาอยู่ที่เท้าทั้งหมด บีบรัดแขนฉินเฟิ่งชิงให้ขาดไม่ใช่เรื่องยากด้วยซ้ำ ยิ่งกว่านั้นเขาไม่ได้มีเท้าแค่ข้างเดียว!

เมื่อถึงขั้นหก แทบไม่มีการหกล้มระหว่างเคลื่อนไหวเท้าสองข้างพร้อมกัน เรียกได้ว่าเป็นคนที่ลอยได้แล้ว เคลื่อนที่ในอากาศถือเป็นทักษะพื้นฐาน

บนหัวโล้นมีประกายสีแดงเข้มข้นกว่าเดิม

ชั่วพริบตาที่สองเท้าของเขาระเบิดพลัง ฉินเฟิ่งชิงก็ใช้แรงดึงขาของเขาให้ทั้งสองฝ่ายเข้ามาใกล้กัน เสี้ยวนาทีนี้บนหัวโล้นก็กลายเป็นสีแดงเจิดจ้า

ในตอนที่หลายคนยังไม่ทันดึงสติทัน ฉินเฟิ่งชิงก็โหม่งหัวไปหาเจี่ยงเชาที่กำลังเข้ามาใกล้

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน