ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 475

ตอนที่ 475 แขกเหรื่อรวมตัว (2)

………………..

วันที่ 2 เมษายน

เช้าตรู่นั้น มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ตกแต่งผ้าประดับประดาโคมไฟอย่างสวยงาม บรรยากาศเต็มไปด้วยความยินดี

มหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้เป็นสถานศึกษา ทั้งไม่ใช่สถานศึกษา

ถึงกระทั่งสามารถมองเป็นสำนักในสมัยปัจจุบันได้

อาจารย์ในมหาวิทยาลัยทะลวงถึงขั้นปรมาจารย์ก็เป็นเกียรติยศของทั้งมหาวิทยาลัย ไม่มีใครไม่ยินดี

โรงแรมแห่งหนึ่งซึ่งอยู่ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้

ดาดฟ้าของโรงแรม

ยอดฝีมือปรมาจารย์หลายคนมองไปยังมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ที่อยู่ไกลๆ รอจนเห็นนักศึกษาในเครื่องแบบกลุ่มหนึ่งรวมตัวกันที่หน้าประตู ปรมาจารย์คนหนึ่งก็อดถอนหายใจไม่ได้ “นับวันมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ก็แข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ ความแข็งแกร่งของมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ไม่ได้อยู่ที่ระดับสูงไม่กี่คนเท่านั้น”

ด้านข้าง ปรมาจารย์หญิงคนหนึ่งพยักหน้าเล็กน้อย “เป็นแบบนั้นจริงๆ แค่คุณภาพของนักศึกษา…แทบจะเทียบได้กับอาจารย์ของมหาวิทยาลัยฉันแล้ว”

นักศึกษาระดับกลางนับสิบคน นักศึกษาขั้นสามนับร้อย

มหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้ทั่วไปมีขั้นสามเป็นอาจารย์

นักศึกษาที่มีความสามารถของอาจารย์นับร้อย แข็งแกร่งกกว่ามหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้ที่ไม่ใช่สายตรงบางส่วนเสียอีก

พวกเขาพูดคุยกันสักพักก็มีคนเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “พวกเรายังดี ยังไงก็อยู่ห่างมาตลอดอยู่แล้ว กลับเป็นมหาวิทยาลัยปักกิ่ง ครั้งนี้เกรงว่าจะยากรับได้แล้ว”

“ทางมหาวิทยาลัยปักกิ่งครั้งนี้ใครมา?”

“ซูจ่าน!”

“เขา?”

มีคนเอ่ยด้วยรอยยิ้มขึ้นมา “เขาไม่กลัวว่าหลี่ฉางเซิงจะหาเรื่องตัวเองหรือไง?”

“ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกมั้ง ยังไงก็เป็นงานใหญ่ของมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ ต่อให้หลี่ฉางเซิงไม่เคารพกฏเกณฑ์ยังไงก็ไม่ถึงกับก่อเรื่องในเวลานี้หรอก”

“พูดยาก…แต่ได้ยินว่าช่วงนี้หลี่ฉางเซิงเข้าด่านมาโดยตลอด คิดจะปรากฏพลังจิตใจ อาจจะไม่ออกจากด่านเสมอไป”

“ซูจ่านอาจไม่กลัวเขาเหมือนกัน ก่อนหน้านี้ซูจ่านได้อาวุธวิเศษมาหนึ่งชิ้น ความสามารถเพิ่มขึ้นไม่น้อย หลี่ฉางเซิงขั้นแปดปลอมๆ นี้อาจจะถูกเขาจัดการก็ได้”

“สุนัขกัดกันก็เจ็บทั้งคู่ ตาแก่สองคนนี้ตอนวัยรุ่นก็ไม่ใช่ของดีอะไร หากไม่ใช่ว่าหลี่ฉางเซิงกลบรัศมีซูจ่าน คนนิสัยเสียอย่างซูจ่านอาจจะไม่ได้มีชื่อเสียงดีไปกว่าหลี่ฉางเซิงเท่าไหร่หรอก”

“นี่ก็ถูก พวกเราอยู่ดูเรื่องสนุกก็พอแล้ว”

“…”

—

หน้าประตูมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้

ประตูใหญ่เปิดออก

นักศึกษานับร้อยคนยืดอกอย่างผึ่งผาย เผยสีหน้าเต็มไปด้วยความยินดี

ฟางผิงยืนอยู่ตรงกลาง พวกนักศึกษาเข้าแถวเป็นสองฝั่ง ข้างหน้าสุดเป็นผู้ฝึกยุทธ์ขั้นห้า

ข้างซ้ายเป็นจางอวี่

ข้างขวาเป็นเฉินเหวินหลง

ส่วนฉินเฟิ่งชิงที่อยู่ขั้นห้าเหมือนกัน ฟางผิงใช้เหตุผลว่าภาพลักษณ์ไม่ดี กังวลว่าหัวล้านอย่างเขาทำลายภาพลักษณ์ของนักศึกษาจึงจัดให้อยู่ข้างหลัง

ฉินเฟิ่งชิงไม่ใส่ใจเช่นกัน ตอนนี้กำลังพูดคุยกับหลิวต้าลี่ที่รับผิดชอบถ่ายภาพในงาน

คุยกันไปคุยกันมา รอจนรู้ว่าหลิวต้าลี่ถูกบีบให้ทำงานเพราะติดหนี้ฟางผิง ฉินเฟิ่งชิงก็อดรู้สึกเห็นใจเพื่อนร่วมชะตากรรมไม่ได้

“นายติดหนี้เขาเท่าไหร่?”

“ไม่เยอะ ไม่กี่ล้าน”

จู่ๆ ฉินเฟิงชิงก็เห็นใจหลิวต้าลี่ขึ้นไปอีก ไม่กี่ล้าน นายก็ถูกขายไปแล้วสิบปี เทียบกับนายแล้ว…ฉินเฟิ่งชิงรู้สึกว่าตัวเองขายไปร้อยปีแทบไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร

เจ้าหมอนี้จะน่าอนาถไปแล้ว!

ไม่กี่ล้านยังเรียกว่าเงินอยู่หรือไง?

ฉินเฟิ่งชิงยังดูแคลนหลิวต้าลี่อยู่บ้าง พวกเราไม่ใช่คนระดับเดียวกัน หลิวต้าลี่จะขายตัวถูกไปแล้ว ฉินเฟิ่งชิงรู้สึกว่าตัวเองยังมูลค่าสูงมากกว่าเขาซะอีก

ระหว่างที่พูดคุยกัน หลิวต้าลี่ที่กำลังถ่ายภาพก็กดเสียงว่า “น้องสาวของเถ้าแก่ฟางมาแล้ว!”

ฉินเฟิ่งชิงหันไปมองหน้าประตู เห็นกลุ่มคนประมาณยี่สิบกว่าคน เดินมาหน้าประตูอย่างเร่งรีบอยู่บ้าง

คนพวกนี้มีทั้งแก่และหนุ่ม มีทั้งผู้ฝึกยุทธ์และคนธรรมดา

ข้างหน้าสุดเป็นเด็กสาวที่ยังอายุน้อยหลายคน ดวงตากลอกกลิ้งไปทั่ว กำลังมองมาทางนี้อย่างอึดอัดและตื่นเต้นอยู่บ้าง

ฉินเฟิ่งชิงฉีกยิ้มขึ้นมา น้องสาวของฟางผิง?

ฟางผิงถึงจะเป็นเจ้าหนี้รายใหญ่ของตัวเอง เจ้าหมอนี้เป็นคนรวยอย่างแท้จริง เขา…ควรจะพิจารณาสักหน่อยดีหรือเปล่า?

—

ข้างหน้าฝูงชน

ฟางผิงเห็นฟางหยวนเช่นกัน เห็นเด็กคนนี้ตื่นเต้นกว่าปกติก็จนใจอยู่บ้าง

เขาไม่ได้ตั้งใจชวนฟางหยวนมา

แต่ก่อนหน้านี้บอกว่าจะเชิญตัวแทนครอบครัวของนักศึกษาและอาจารย์ ครอบครัวของฟางผิงย่อมต้องถูกเชิญตามธรรมเนียม ฟางหมิงหรงและหลี่อวี้อิงได้ยินว่ามีคนมาเยอะ ทั้งยังมีปรมาจารย์มากมาย ได้ยินแค่นี้ก็แข้งขาอ่อนอยู่บ้าง สุดท้ายตัวแทนของตระกูลฟางจึงเป็นฟางหยวน

เห็นฟางหยวนมองตัวเอง ตั้งใจยืนตัวตรงขึ้นเป็นพิเศษ แสร้งมองตรงดิ่ง ฟางผิงก็ลอบขำในใจ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน