ตอนที่ 478 งานเลี้ยงเลิกรา (1)
………………..
สถานที่จัดงานเลี้ยงปรมาจารย์
คล้อยหลังที่หลี่ฉางเซิงปรากฏพลังจิตใจ หลอมหมื่นวิถีเป็นหนึ่ง บรรยากาศก็เงียบขึ้นมาอยู่บ้าง
ความเงียบนี้อยู่แค่ในแวดวงปรมาจารย์เท่านั้น คนทั่วไปแทบไม่อาจเข้าใจว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น ทั้งไม่มีคนคิดจะไปอธิบายอะไรด้วย
ในงานเลี้ยงนั้นตาเฒ่าหลี่ดูเหมือนอิสระและไร้กังวลอย่างบอกไม่ถูก
ร่ำสุราขวดแล้วขวดเล่า
ฟางผิงทำเพียงมองอยู่เงียบๆ ไม่ได้พูดอะไร
ด้านข้างนั้นฉินเฟิ่งชิงพึมพำว่า “ตาเฒ่าหลี่เอาเรื่องจริงๆ! ฟางผิง หลอมหมื่นวิถีเป็นหนึ่ง…เจ๋งขนาดนี้จริงๆ เหรอ?”
ฟางผิงชำเลืองมองเขาแวบหนึ่ง เอ่ยอย่างเรียบนิ่ง “นายก็อยากลอง?”
“มีความคิดอยู่บ้าง!”
ฉินเฟิ่งชิงลูบหัวล้าน ยิ้มตาหยีว่า “รู้สึกเหมือนจะเจ๋งจริงๆ ดูสิ ตาเฒ่าหลี่เหิมเกริมถึงขนาดนี้ กล้าท้าทายขั้นเก้า มีความสามารถบ้างอยู่จริงๆ นี่คือเตรียมจะจัดการขั้นเก้าแล้ว?”
ด้านข้างนั้นอู๋ขุยซานมองเขาแวบหนึ่ง จู่ๆ ก็มีโทสะขึ้นมา!
อู๋ขุยซานมีความรู้สึกเหมือนพาลโกรธอยู่บ้าง ถีบเข้ามาทันที!
ปัง!
เสียงดังขึ้นแผ่วเบา…ฉินเฟิ่งชิงปลิวหายไปในความมืดชั่วพริบตา มองไม่ได้แม้แต่เงา
ฟางผิงมองอู๋ขุยซานก่อนจะถอนหายใจ คุณรังแกฉินเฟิ่งชิงทำไมเนี่ย?
คนใสซื่อควรจะถูกรังแกหรือไง?
อีกอย่างฉินเฟิ่งชิงไม่มีคุณสมบัติจะหลอมหมื่นวิถีเป็นหนึ่งด้วยซ้ำ เขาแค่พูดเล่นสนุกปาก คุณก็อัดคนซะแล้ว เหล่าอู๋เหี้ยมโหดเกินไปจริงๆ!
เห็นอู๋ขุยซานมองตัวเองด้วยแววตาไม่เป็นมิตร ฟางผิงก็หัวเราะว่า “เตะได้ดี ลูกเตะนี้ของอธิการ เหมาะเจาะจริงๆ…”
“ไสหัวไป!”
ฟางผิงเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “อธิการ ลองเปิดใจหน่อยเถอะครับ ดูผู้เฒ่าหลี่สิ คลายกังวลสบายใจขึ้นมาไม่น้อย…สรุปแล้วยังจะอยู่ได้อีกกี่ปีเหรอครับ?”
พลังชีวิตของตาเฒ่าหลี่ไหลเวียนออกไป เขารับรู้ได้เหมือนกัน
ผู้ฝึกยุทธ์ทั่วไปไม่สามารถรับรู้ได้ พลังจิตใจเขาแข็งแกร่ง จึงยังสัมผัสได้
“เต่าที่ใช้ชีวิตแปดถึงสิบปี ต่อสู้มานานแล้ว อย่างมากก็สี่ห้าปีเท่านั้น”
อู๋ขุยซานเผยสีหน้าดูไม่ได้ หลี่ฉางเซิงไม่ได้อายุเยอะ แค่หกสิบปีเท่านั้น
พอถึงระดับของหลี่ฉางเซิงแทบไม่อาจแก่ตายแล้ว
แต่หลี่ฉางเซิง…บางทีอาจจะเป็นผู้ฝึกยุทธ์ขั้นแปดคนแรกที่แก่ตาย
ฟางผิงโล่งอกขึ้นมา เอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “ยังอีกนาน ผมยังคิดว่าจะสี่ห้าวันนี้ซะอีก หากเป็นแบบนั้นจริงๆ ก็ขาดทุนใหญ่แล้ว…ผมกลัวว่าหนี้ที่เขาติดผมไว้หลายล้านล้านจะคืนได้ไม่หมด”
พูดไม่ทันจบ ตาเฒ่าหลี่ก็เดินเข้ามาด้วยสีหน้าอวดดี หัวเราะว่า “คืนเงินอะไรกัน? ฉันติดเงินเธองั้นเหรอ?”
ฟางผิงทำหน้าดูแคลน ขี้เกียจจะพูดมาก ครุ่นคิดก่อนจะถามว่า “หลอมหมื่นวิถีเป็นหนึ่ง ตกลงมีข้อดีตรงไหนกันแน่? คุณอย่ามาใช้ความคิดชั่ววูบ คิดหลอมหมื่นวิถีเป็นหนึ่งอย่างโง่ๆ เรื่องที่ไม่มีประโยชน์จะทำได้งั้นเหรอ?”
“เธอจะเข้าใจอะไร!”
ตาเฒ่าหลี่ทำหน้าอวดดี เอ่ยอย่างเหิมเกริมว่า “เหล่าอู๋ นับว่าเก่งกาจแล้วสินะ?”
“เหล่าอู๋คนไหน? อธิการหรือผู้บังคับการ?”
“แค่กๆ…หมายถึงเหล่าอู๋ทางพวกเธอนี่แหละ”

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน