ตอนที่ 490 แบ่งทรัพย์กันก่อน (3)
………………..
“นี่ก็สามหมื่นล้านแล้ว?” ฉินเฟิ่งชิงสูดลมหายใจเข้าลึก ปล้นเมืองถึงจะเป็นการทำการค้าที่ได้กำไรเยอะที่สุดแล้ว!
ฟางผิงหัวเราะว่า “ไม่ใช่แค่พวกนี้ ยังมีของอื่นๆ อีก หนังสือ แกนหัวใจปีศาจขนหนังปีศาจ รวมถึงของเบ็ดเตล็ดยิบย่อย มูลค่าน่าจะถึงห้าพันล้าน”
“สามหมื่นห้าพันล้านแล้ว!”
ฟางผิงเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ประมาณนั้นแหละ”
ระหว่างที่พูดฟางผิงยังเอ่ยเสริม “แต่ก่อนจะออกมา ฉันควักหินพลังงานขั้นเก้ามาทำเป็นระเบิดไม่น้อย ต้องหักออกจากเรื่องนี้ หักสองพันล้านละกัน…”
ฉินเฟิ่งชิงละล่ำละลักว่า “ไม่เยอะถึงเจ็ดจินหรอกมั้ง?”
ฟางผิงชำเลืองตามองเขา เอ่ยอย่างไม่สบอารมณ์ว่า “เหลวไหล ฉันระเบิดพลังจิตใจตัวเองไม่นับเป็นเงินหรือไง?”
ฉินเฟิ่งชิงหมดคำจะพูด คล้ายจะถูกเหมือนกัน เรื่องนี้นอกจากฟางผิงแล้วไม่มีใครทำได้อีก
“ถ้าคำนวณตามนี้ งั้นก็จะได้ประมาณสามหมื่นสามพันล้าน” ฟางผิงเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “หัวเหล็กกับพี่หวัง พวกนายคนละหกพันหกร้อยล้าน ส่วนฉินเฟิ่งชิงนาย…”
ฟางผิงมองเขาอยู่พักหนึ่ง หัวเราะว่า “ฉันไม่หักจากนาย แต่นายติดหนี้ฉันสามพันล้าน รวมกับดอกเบี้ยปีนี้ งั้นก็เป็นสามพันสามร้อยล้าน น่าจะหมดกันไปพอดี…”
ฉินเฟิ่งชิงใบหน้าเขียวคล้ำ!
กัดฟันแน่น “ฉันเขียนสัญญาขายตัวไปแล้วร้อยปี ตอนนี้นายยังจะให้ฉันใช้หนี้อีก?”
ฟางผิงยิ้มตาหยี “ไม่คืนก็ได้ แต่ของพวกนี้ ฉันจะช่วยนายเก็บไว้ก่อน ค่าดูแลคิดสิบเปอร์เซ็นต์ นับว่านายฝากไว้ที่ฉันสามพันล้าน รอกลับไปแล้วฉันค่อยคืนให้นายเป็นยังไง?”
“สิบเปอร์เซ็นต์?”
ฉินเฟิ่งชิงใบหน้าเขียวคล้ำอีกครั้ง ก่อนจะเอ่ยอย่างไม่เชื่อใจอยู่บ้าง “นายไม่ได้ซ่อนของไว้สินะ?”
ฟางผิงแค่นเสียง “นายคิดว่าฉันเหมือนนายหรือไง? ในเมื่อบอกแล้วว่าแบ่งให้ฉันเยอะหน่อย ห้าสิบเปอร์เซ็นต์ ฉันคงไม่เอาของที่ทุกคนเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายมาทำเป็นเรื่องล้อเล่นหรอก ฉันบอกว่าสามหมื่นห้าพันล้านก็ต้องเท่านั้น! ฉันยังไม่ถึงขั้นทำลายชื่อเสียงของตัวเองเพียงเพราะเงินเล็กน้อยแค่นี้หรอก!”
“เงินเล็กน้อย…”
ด้านข้างนั้นหวังจินหยางสำลักไอเบาๆ หลี่หานซงทุบหัวตัวเองต่อ!
นี่คือเงินเล็กน้อยงั้นเหรอ?
ยึดตามที่ฟางผิงแบ่ง หากเขาได้ห้าสิบเปอร์เซ็นต์ งั้นครั้งนี้ก็จะได้หนึ่งหมื่นเจ็ดพันห้าร้อยล้าน
หากเก็บค่าดูแลอะไรนั่นอีก ท้ายที่สุดน่าจะได้รับประมาณสองหมื่นล้านแล้ว
นี่ยังนับว่าเป็นเงินเล็กน้อย?
กระทรวงการศึกษาจัดสรรงบประมาณหนึ่งปีให้มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้เท่าไหร่เอง?
ทั้งมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ยังเป็นมหาวิทยาลัยที่ได้รับเงินจัดสรรมากที่สุดในตอนนี้แล้ว!
ส่วนมหาวิทยาลัยหนานเจียง ก่อนหน้านี้ทุกคนได้แค่ไม่กี่พันล้าน ยังไม่เยอะเท่าส่วนแบ่งที่หวังจินหยางได้จากครั้งนี้เลย
หวังจินหยางนึกถึงตรงนี้ก็กลืนไม่เข้าคายไม่ออก ทั้งจุกอกอยู่บ้าง ถอนหายใจว่า “ครั้งก่อนนายเอาหินพลังงานขั้นเก้าให้ฉันหนึ่งจิน ฉันคิดว่าฉันเอาเปรียบนายไม่น้อย แต่นั่นมันแค่การต่อสู้หนึ่งสนาม ตอนนี้มาคิดดู…บางทีฉันได้กินเยอะหน่อยคงไม่ใช่เรื่องผิดเหมือนกัน”
ฟางผิงเจ้าหมอนี้จะรวยเกินไปแล้ว
ฟางผิงไม่รับบทสนทนา ยิ้มตาหยีว่า “คนกันเองต้องแบ่งแยกทรัพย์สินให้ชัดเจน พวกนายต้องเก็บค่าดูแลรักษาเหมือนกัน สรุปทั้งหมดแล้ว นายและหัวเหล็กได้คนละหกพันล้าน ฉินเฟิ่งชิงสามพันล้าน ที่เหลือเป็นของฉัน ทุกคนว่ายังไง?”
“ได้”
“ฉันไม่มีปัญหา”
ครั้งนี้ฟางผิงยังคงเป็นแกนนำหลัก ไม่ว่าจะลอบจู่โจมขั้นหกพวกนั้น หรือสุดท้ายฆ่ายอดฝีมือที่หลอมสารจิงกับเลือดคนนั้น ล้วนมีเขาเป็นกำลังสำคัญ
หากไม่พูดถึงเรื่องนี้ ไม่มีฟางผิง แม้พวกเขาจะทำลายเมืองได้ก็เอาของมาเยอะขนาดนี้ไม่ได้อยู่ดี
ในเมื่อเป็นแบบนี้ ฟางผิงได้ส่วนแบ่งเยอะหน่อยก็เป็นเรื่องที่สมควรแล้ว
ฟางผิงเห็นแบบนั้นก็เอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “ในเมื่อทุกคนไม่เห็นต่าง งั้นก็ว่ากันตามนี้”
ดังคาด ขอแค่แบ่งกันเสร็จ มั่นใจว่าปลอดภัยแล้ว ค่าทรัพย์สินจะถูกคำนวณทันที
ก่อนหน้านี้ในถ้ำใต้ดินเซี่ยงไฮ้ มาถึงเมืองความหวังแล้ว จัดแจงวิธีแบ่งเสร็จสรรพแล้วถึงจะคำนวณค่าทรัพย์สินให้เขา
ครั้งนี้ก็เหมือนกัน
ทรัพย์สิน : 121,500,000,000 (เปลี่ยนแปลง)
ปราณ : 3200 แคล (7085 แคล)
จิตใจ : 500 เฮิรตซ์ (933 เฮิรตซ์)
หลอมกระดูก : 177 ชิ้น (100%) , 29 ชิ้น (90%)

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน