ตอนที่ 494 ฉันคือดาวช่วยชีวิตของมนุษยชาติ (1)
………………..
ฟางผิงวิ่งหนีตายพลางปลดปล่อยกลิ่นอายพลังงานของตัวเองออกไป
รอรับรู้ได้ว่าข้างหลังมีแรงกดดันอันแข็งแกร่งไล่ตามมา ฟางผิงก็เริ่มหนีอย่างบ้าคลั่ง ระหว่างทางเจอทหารคุ้มกันเมืองเฉียงเวยบางส่วน ฟางผิงตะโกนว่า “สัตว์ปีศาจอาละวาด รีบหนีเร็ว!”
ทหารคุ้มกันบางส่วนยังไม่ทันได้สติ หลังจากนั้นสักพัก เงาขนาดมหึมาก็ทะยานผ่านอากาศ แผ่พลังจิตใจกดดันทั่วสารทิศ ระเบิดคนบางส่วนชั่วพริบตา
ไกลๆ นั้นมีทหารคุ้มกันบางส่วนที่ไม่ถูกกดดัน หวาดผวาขึ้นมาทันที
มีคนเอ่ยอย่างตกใจว่า “รีบกลับเมืองราชา! ปีศาจเขายักษ์อาละวาดแล้ว!”
“หนีเร็ว!”
ชั่วพริบตานี้แทบไม่มีคนตระหนักว่าฟางผิงที่วิ่งไปเป็นคนแรก ตกลงเป็นใครกันแน่ เป็นทหารคุ้มกันจากฝ่ายไหน
ทุกคนรู้แค่ว่าหากไม่หนีอีกต้องตายอย่างแน่นอน
ฟางผิงที่อยู่ข้างหน้า วิ่งจนฝุ่งตลบอบอวล เร็วอย่างสุดขีด
ข้างหลังนั้นทหารคุ้มกันจำนวนมากมีคนถูกปีศาจเขายักษ์บินโฉบผ่านไป ไม่ว่าใครที่ถูกมันบินผ่านแทบจะตายทั้งหมด บนพื้นตอนนี้ไม่มีผู้ฝึกยุทธ์ขั้นหกอยู่เลย
ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นหกยังไม่ถึงขั้นตายด้วยแรงกดดันของขั้นเจ็ดอย่างรวดเร็ว
แต่ต่ำกว่าขั้นหกลงไปแทบไม่มีใครรอดชีวิต
ตอนนี้ปีศาจเขายักษ์โมโหอย่างถึงที่สุด ไม่คิดออมมือแม้แต่น้อย ไล่ฆ่าฟางผิงอย่างรวดเร็ว ตลอดทางก็กวาดพลัตจิตใจกดดันไปทั่ว ฆ่าทหารคุ้มกันไปจำนวนมาก
ฟางผิงที่อยู่ข้างหน้ายังตะโกนไม่หยุดหย่อน ตอนนี้เขาได้ยินผู้ฝึกยุทธ์ถ้ำข้างหลังตะโกนเช่นกัน
“ปีศาจเขายักษ์บุกเมือง!”
“ปีศาจเขายักษ์บุกเมือง!”
ฟางผิงตะเบ็งเสียงพลางวิ่งหนีอย่างบ้าคลั่ง ทหารที่เจอระหว่างทาง รอจนรับรู้ถึงแรงกดดันแทบจะตกใจจนขวัญหนีดีฝ่อ ทยอยวิ่งไปยังเมืองเฉียงเวย
ค่ำคืนนี้เพราะเมืองเยวี่ยกุ้ยถูกทำลาย เมืองเล็กๆ หลายเมืองถูกโจมตี ทหารที่ออกมาตามจับ ‘โจรชั่ว’ เลยมีไม่น้อย
เวลานี้ฟางผิงปลดปล่อยกลิ่นอายของขั้นหก แม้ในความโกลาหลอลม่านหลายคนจะจำไม่ได้ว่าเป็นขุนพลท่านไหน แต่ก็เลือกวิ่งหนีไปพร้อมกับฟางผิงทันที
ดังนั้นยึดฟางผิงเป็นหัวแถว ไม่นานก็กลายเป็นภาพที่กลุ่มคนนับร้อยวิ่งหนีตายเป็นแถวยาว
ปีศาจเขายักษ์รวดเร็วอย่างมาก ฟางผิงก็วิ่งเร็วเช่นกัน แต่คนข้างหลังพวกนั้นไม่ไหวจริงๆ กลุ่มนับร้อยคนค่อยๆ น้อยลงเรื่อยๆ
จากร้อยคน…เหลือไม่ถึงกี่สิบคน…
รอเมืองเฉียงเวยปรากฏขึ้นเบื้องหน้า ข้างหลังนั้นปีศาจเขายักษ์อยู่ห่างจากทุกคนไม่กี่ร้อยเมตรแล้ว
ฟางผิงมาถึงข้างล่างก็ตะโกนทันที “ปีศาจเขายักษ์บุกเมือง!”
เสียงตะโกนนี้ นอกจากจะสั่นสะเทือนไปทั่วทั้งเมือง ยังยั่วโทสะให้ปีศาจเขายักษ์ข้างหลังแผดเสียงร้องออกมาอย่างบ้าคลั่งด้วย!
“โฮก!”
สัตว์ปีศาจเมื่อถึงระดับสูงแล้วก็สามารถเข้าใจภาษาถ้ำใต้ดินพวกนี้เช่นกัน
มันบุกเมืองอย่างนั้นเหรอ?
โจรชั่วข้างหน้านั่นต่างหาก ขุดแร่ชีวิตของมันไปแล้ว ยังระเบิดส่วนที่เอาไปไม่ได้ด้วย
รังแกปีศาจเกินไปแล้ว!
แม้มันจะเป็นแค่สัตว์ปีศาจในป่าตัวหนึ่งก็ไม่เคยเข้าพื้นที่หวงห้าม ไม่เคยถูกคนรังแกถึงขนาดนี้เหมือนกัน
มันและราชาทั้งสองของเมืองเฉียงเวยต่างไม่ยุ่งเกี่ยวกัน ครั้งนี้ถูกคนรังแกถึงขนาดนี้ นึกไม่ถึงว่ายังจะใส่ร้ายว่ามันบุกเมืองอีก
ปีศาจเขายักษ์โมโหอย่างยิ่ง เห็นว่าโจรชั่วอยู่ข้างหน้า บนเขายักษ์นั้นปรากฏพลังฟ้าดินวูบวาบ พุ่งโจมตีฟางผิงในชั่วพริบตา
ฟางผิงจงใจรออยู่ใกล้กับประตูเมือง พอรับรู้ได้ถึงภัยคุกคามก็รีบรุดเข้าไปในเมืองทันที
เวลานี้ทหารเฝ้าเมืองไม่มีใครขวางเขา กลับรีบปิดประตูเมืองอย่างรวดเร็ว
แต่ว่า…สำหรับสัตว์ปีศาจขั้นเจ็ด ปิดหรือไม่ปิดประตูเมืองล้วนเหมือนกัน
พลังฟ้าดินระเบิดที่ประตูเมืองทันที
เสียงแผดร้อง เสียงคร่ำครวญดังผสมปนเปไปทั่วเมือง
ทหารเมืองเฉียงเวยคงนึกไม่ถึงเหมือนกันว่าจะมีสัตว์ปีศาจกล้าโจมตีเมืองราชา!
นี่เป็นเมืองราชาที่มีขั้นราชาสองตนรักษาการณ์อยู่ ยังมีขั้นอารยะและแม่ทัพอีก…
สัตว์ปีศาจระดับแม่ทัพตัวเล็กๆ เอาความกล้าที่ไหนมาบุกเมืองกัน!
บนกำแพงเมือง ขุนพลขั้นหกหลายคนทั้งหวาดกลัวและโมโห กลับไม่ได้สนใจมากมายขนาดนั้น
ครู่ต่อมาบนกำแพงเมืองก็ระเบิดแสงพลังงานอย่างเจิดจ้า
ลำแสงขนาดใหญ่นับไม่ถ้วนพุ่งโจมตีปีศาจเขายักษ์ในทันที
ฟางผิงที่เพิ่งบุกเข้ามาในเมืองหันไปมองแวบหนึ่ง ตกตะลึงอยู่บ้าง นี่คืออะไร?
ปืนใหญ่งั้นเหรอ?


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน