ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 495
ตอนที่ 495 ฉันมาหาคน (2)
………………..
ด้านข้างนั้น ฉินเย่าถิงที่หน้าซีดเผือดก็เอ่ยขึ้นเช่นกัน “หากเป็นพวกเขาจริงๆ…ฉันเชื่อว่าจากความฉลาดของฟางผิง คงไม่ถึงกับรนหาที่ตายให้ตัวเอง”
หนานอวิ๋นเยวี่ยเอ่ยตัดบทว่า “ตอนนี้พูดมากไปไม่มีประโยชน์ ทุกคนกลับไปพักรักษาตัวก่อนเถอะ รอฟื้นฟูขึ้นแล้ว พรุ่งนี้พวกเราบุกไปเมืองเฉียงเวยกันดู!”
แม้ขั้นเก้าของมนุษย์จะไม่ได้เยอะกว่าอีกฝ่าย แต่ขั้นเจ็ดขั้นแปดยังคงมีไม่น้อย
ยอดฝีมือขั้นแปด ผู้ที่แข็งแกร่งอย่างอู๋ขุยซานแทบจะเทียบได้กับขั้นเก้า
อ่อนแอหน่อยก็สามคนร่วมมือกัน เพียงพอให้สกัดขั้นเก้าพักหนึ่งเหมือนกัน
ส่วนผู้ฝึกยุทธ์ขั้นเจ็ด สี่ห้าร่วมมือกันย่อมไม่ใช่คู่ต่อสู้ของขั้นเก้า แต่หากสิบยี่สิบคน ขอแค่ร่วมมือได้อย่างเหมาะสมก็สามารถสกัดอีกฝ่ายได้เช่นกัน
ตอนนี้ที่นี่ยังเหลือขั้นแปดสิบกว่าคน ขั้นเจ็ดหกสิบกว่าคน แม้ขั้นเก้าอีกฝ่ายจะเคลื่อนไหวทั้งหมด พวกหนานอวิ๋นเยวี่ยก็มั่นใจว่าจะเอาชนะได้อยู่ดี
แต่ตอนนี้ทุกคนได้รับบาดเจ็บหนัก แม้จะเป็นเธอและจางเว่ยอวี่ หลังจากต่อสู้กับขั้นเก้าหลายคนติดต่อกัน เวลานี้นับได้ว่าไม่เหลือแรงแล้วเช่นกัน
หากไปเมืองเฉียงเวยอีก มีแต่จะเพิ่มอัตราบาดเจ็บล้มตายเท่านั้น
“กลับไปก่อนเถอะ!”
พูดจบ พวกหนานอวิ๋นเยวี่ยก็เริ่มย้อนกลับไป
พวกอู๋ขุยซานมองเมืองเฉียงเวยที่อยู่ไกลๆ นั้น ถอนหายใจเล็กน้อย ย้อนกลับไปเช่นกัน ตอนนี้พวกเขาต่างหมดแรงแล้วจริงๆ หากไปก็ตายเปล่าเท่านั้น
ไกลๆ นั้น ขั้นเก้าทั้งสองของเมืองเฉียงเวยบ้าคลั่งขึ้นมาแล้ว
แรงกดดันของขั้นเก้าระเบิดจนถึงขีดสุด
ขั้นเก้าถ้ำใต้ดินคนอื่นๆ เดิมทียังมีคนเข้าไปใกล้ น่าจะอยากถามหาความรับผิดชอบ…ตอนนี้กลับทยอยถอยออกมา
ไม่เหลืออะไรสักอย่าง!
เมืองราชา สำหรับขั้นเก้าพวกนี้ ไม่ใช่แค่ตำแหน่งและอำนาจอย่างเดียว ยังหมายถึงโอกาสก้าวหน้าด้วย!
โอกาสเข้าสู่ขั้นสุดยอด!
ไม่ว่าจะแหล่งแร่ใต้ดินหรือเมืองราชาเองล้วนเป็นเส้นทางก้าวหน้า
แหล่งแร่เป็นความต้องการของพลังงาน เมืองราชากลับเป็นเส้นทางอย่างหนึ่ง เส้นทางในการเข้าสู่ขั้นสุดยอด
ขั้นเก้าสร้างเมือง เดิมทีก็เพื่อเดินเส้นทางนี้ เดินในเส้นทางที่ผู้ฝึกยุทธ์ถ้ำขั้นสุดยอดหลายคนเคยผ่านมาก่อน!
แต่ตอนนี้เมืองราชากลับไม่เหลือแล้ว แหล่งแร่ก็ไม่เหลือแล้ว!
เส้นทางสู่ขั้นสุดยอดของหนึ่งคนหนึ่งปีศาจ เกรงว่าจะหมดหวังอย่างถึงที่สุดแล้ว จะไม่ให้พวกเขาบ้าคลั่งขึ้นมาได้ยังไง!
เจ้าเมืองขั้นเก้าและสัตว์ปีศาจพืชปีศาจขั้นเก้าทั้งหมดปกป้องเมืองมานับร้อยนับพันปี หรือเพื่อแค่อำนาจเพียงอย่างเดียว?
คนอื่นไม่เข้าใจ เผ่าพันธุ์พืชปีศาจสัตว์ปีศาจผู้พิทักษ์และเจ้าเมืองพวกนั้นต่างเข้าใจดี
รวมถึงขั้นสุดยอดในเขตหวงห้ามคนนั้นก็เข้าใจเหมือนกัน
ดังนั้นขั้นเก้าทั้งสองบ้าคลั่งขึ้นมาจึงไม่มีใครพูดเรื่องหนีออกมาก่อนหน้านี้อีกแล้ว
ยอดฝีมือถ้ำใต้ดิน เดิมทีก็เห็นแก่ตัวอยู่แล้ว
—
นอกเมืองเฉียงเวยห้าสิบกว่าลี้
ฉินเฟิ่งชิงหลบอยู่ในโพรงถ้ำแห่งหนึ่ง ตัวสั่นสะท้าน!
แม่งตัวสั่นอย่างห้ามไม่อยู่จริงๆ!
น่ากลัวเกินไปแล้ว!
ตอนแรกเกิดระเบิดสะเทือนฟ้าสะเทือนดิน หลังจากนั้นไม่นานก็มีขั้นเก้าบ้าคลั่งขึ้นมา แม้จะอยู่ห่างหลายสิบลี้ เขายังรับรู้ได้ถึงความบ้าคลั่งและโทสะนั้น เสียงคำรามดังกึกก้องไปทั่ว!
ในโพรงถ้ำ ฉินเฟิ่งชิงเช็ดเหงื่อชื้น กลืนน้ำลายกดเสียงว่า “แม่งเหอะ หมอนั่นเสียสติไปแล้วสินะ บ้าระห่ำเกินไปแล้ว! บอกจะระเบิดก็ระเบิดจริงๆ คงไม่ตายไปแล้วหรอกนะ?”
ทั้งระเบิดใหญ่ก่อนหน้านี้ ฟางผิงเจ้าหมอนั่นยังจะมีชีวิตงั้นเหรอ?
“อาจจะมีชีวิตอยู่ก็ได้…ประเด็นอยู่ที่เจ้าหมอนั่นอธิษฐานให้หลบจากขั้นเก้าพวกนั้นพ้นได้จะดีที่สุด ต่อให้เคียดแค้นขนาดไหนยังไม่สามารถระบายโทสะได้หมดด้วยซ้ำ!”
ฉินเฟิ่งชิงอดหวาดกลัวแทนไม่ได้ นี่หากฟางผิงถูกจับได้ ไม่ใช่แค่เรื่องเคียดแค้นเพียงอย่างเดียวแล้ว
พวกนั้นทรมานเขาหนึ่งร้อยปียังกลัวไม่พอด้วยซ้ำ!
ทั้ง…อานุภาพการระเบิดนี้ แม่งรุนแรงจริงๆ ตอนนี้ฉินเฟิ่งชิงล้วนไม่กล้าจินตนาการว่าตกลงฟางผิงระเบิดหินพลังงานไปเท่าไหร่
อานุภาพระเบิดก่อนหน้านี้ในเมืองเยวี่ยกุ้ย เทียบกับครั้งนี้แล้วไม่ถึงสิบเปอร์เซ็นต์เลย!
ไม่สิ ไม่ถึงหนึ่งเปอร์เซ็นต์ด้วยซ้ำ!
ถ้ำใต้ดินที่เทียบเท่ากับครึ่งเล็กๆ ของประเทศจีนยังถูกระเบิดสว่างวาบอยู่พักใหญ่ แทบไม่ต้องคิดก็รู้แล้วว่าชั่วพริบตานั้นระเบิดหินพลังงานไปขนาดไหน
กระทั่งอยู่ห่างออกไปหลายสิบลี้ ฉินเฟิ่งชิงยังรับรู้ได้ ความเข้นข้มพลังงานในอากาศนึกไม่ถึงว่าจะเพิ่มสูงแล้ว
—
ฉินเฟิ่งชิงกลัวจนตัวสั่น
หวังจินหยางกลับถอนหายใจ เอ่ยเสียงเบาว่า “อาจารย์ เกรงว่าถ้าคุณยังอยู่ในเมืองเฉียงเวยจริงๆ ครั้งนี้…คงตายอย่างคุ้มค่าแล้ว”
ฟางผิงระเบิดเมืองเฉียงเวย ถ้าอาจารย์เขายังอยู่ในเมือง
งั้นครั้งนี้ต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย
แต่หวังจินหยางไม่อาจพูดอะไร ไม่อาจโทษใครได้
ใช้การคงอยู่ของหนึ่งเมืองถ้ำใต้ดินแห่งหนึ่งเพื่อฝังร่วมกับศพอาจารย์ของเขา เป็นเรื่องที่คุ้มค่า คุ้มค่าเกินไปแล้ว!
เรื่องนี้อย่าพูดถึงจางชิงหนานที่อยู่ขั้นห้าเลย แม้จะให้ยอดฝีมือขั้นแปดใช้วิธีฆ่าตัวเองเพื่อจู่โจม อีกฝ่ายคงไม่คิดเกี่ยงงอนอะไรเช่นกัน
ขั้นเก้าบางทีอาจไม่คุ้มค่า แต่ใช้ชีวิตของขั้นแปดจัดการคนทั้งเมือง เป็นเรื่องที่คุ้มค่าอย่างมาก
หวังจินหยางถอนหายใจ ครั้งนี้เขาก็หมดสิ้นความคิดจะตามหาคนต่อแล้ว
ป่าเล็กๆ ที่อยู่ห่างจากทะเลสาบเสี้ยวจันทร์ช่วงหนึ่ง หลี่หานซงนอนแผ่กับพื้น ทั่วร่างเต็มไปด้วยเลือด เบะปากฉีกยิ้มว่า “ถึงใจ! ถึงใจดีจริงๆ! ชั่วชีวิตนี้นึกไม่ถึงว่าจะได้เห็นฉากใหญ่แบบนี้!”
คืนนี้จะน่าตื่นเต้นเกินไปแล้ว!
ทำลายเมืองเล็กๆ เห็นแหล่งแร่ขนาดใหญ่ ล่อขั้นเจ็ด มองฟางผิงระเบิดเมืองราชาด้วยรอยยิ้ม
กระทั่งเรื่องที่ร่วมมือกันฆ่าผู้ฝึกยุทธ์หลอมสารจิงกับเลือดก่อนหน้านี้ก็ไม่คุ้มค่าให้พูดถึงอีกแล้ว
ฆ่าขั้นหกคนเดียวนับเป็นเรื่องอะไร?
ทำลายเมืองเล็กๆ หนึ่งแห่งนับเป็นเรื่องอะไร?
ทำลายเมืองราชานี่สิ!
ร้อยปีนี้ มีแค่ถ้ำใต้ดินปักกิ่งในเวลานั้น ปรมาจารย์นับร้อยร่วมสงคราม ถึงกระทั่งขั้นสุดยอดออกหน้าแทรกแซงเช่นกัน ท้ายที่สุดก็ทำลายเมืองราชาไปสองแห่ง
ตอนนี้ฟางผิงที่เป็นผู้ฝึกยุทธ์ขั้นหกคนเดียวกลับทำได้ นี่ถึงเรียกว่าปาฏิหาริย์อย่างแท้จริง
—
VERIFYCAPTCHA_LABELบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน