ตอนที่ 498 นี่คือยุคอิสระ (3)
………………..
หลี่หานซงเอ่ยอย่างเรียบนิ่ง “ในเมื่อนายกล้า ทำไมฉันถึงจะไม่กล้า? อะไรคือถูกกำหนดให้เป็นปรมาจารย์ ฉันยอมรับว่าตัวเองไม่อ่อนแอไปกว่าใคร ทั้งไม่ขาดความกล้าไปกว่าใครด้วย! นายเพิ่งจะขั้นห้าตอนกลาง ในเมื่อฉันขั้นหก นายกล้า หรือฉันจะไม่กล้า? ยิ่งไปกว่านั้น…ก่อนหน้านี้นายบอกว่านายวิ่งเร็วกว่าฉัน ตอนนี้นายไม่ได้วิ่งเร็วกว่าฉัน ฉันเพิ่งวิ่งชนะสัตว์ปีศาจขั้นเจ็ดมา! อีกอย่างฟางผิงพาหวังจินหยางที่เป็นเหมือนยาช่วยชีวิตไป นายอย่าลืมว่าฉันก็มีสสารไม่แตกดับเหมือนกัน!”
ฉินเฟิ่งชิงมองเขาอยู่พักหนึ่ง จู่ๆ ก็ยิ้มตาหยีว่า “หัวเหล็ก นายมั่นใจนะว่าจะไปกับฉันจริงๆ?”
“แน่นอน!”
“ตายแล้วก็ไม่เหลืออะไรสักอย่างเลยนะ!”
“เดิมทีผู้ฝึกยุทธ์ก็เดินอยู่ระหว่างความเป็นความตายอยู่แล้ว!”
“ได้!”
ฉินเฟิ่งชิงรู้สึกกล้าหาญชาญชัยขึ้นมาทันที เอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “งั้นครั้งนี้พวกเราสองคนมาทำการใหญ่สักตั้ง! นึกไม่ถึงว่าฟางผิงจะกล้าทิ้งพวกเรา ยังมองพวกเราเป็นตัวถ่วง! เดี๋ยวพวกเรากวาดล้างพื้นที่เขตแดนกันไปเลย ปล่อยให้เขาเหิมเกริมไป! หัวเหล็ก ครั้งนี้ไม่ตาย กลับไปฉันจะช่วยนายหาแหวนมิติ ครั้งหน้าพอพวกเราลงถ้ำใต้ดินด้วยกัน ฉันจะไปปล้น ส่วนนายเป็นคลังเก็บของเคลื่อนที่ก็พอ ปล้นได้ของดี แบ่งกันห้าสิบห้าสิบ…ไม่สิ หกสิบสี่สิบ ฉันหกสิบนายสี่สิบ วางใจ ฉันยุติธรรมกว่าฟางผิงเยอะ เจ้าหมอนั่นขี้เหนียวจะตายไป เขาได้ห้าสิบ พวกนายยี่สิบ ฉันกลับได้แค่สิบ น่าโมโหเกินไปแล้ว!”
หลี่หานซงพึมพำว่า “นายไม่ได้แข็งแกร่งเท่าฉัน”
“แข็งแกร่งแล้วมีประโยชน์อะไร? ปรมาจารย์แข็งแกร่งกว่าพวกเรา นายให้ปรมาจารย์พานายไปปล้นได้หรือเปล่าล่ะ? ฉันมีชื่อเสียงด้านค้นหาสมบัติ มีของดีอยู่ที่ไหนแทบหนีรอดสายตาฉันไปไม่ได้ ฟางผิงไม่พาฉันไป ถือเป็นความเสียหายอันใหญ่หลวงที่สุดในชั่วชีวิตเขาแล้ว!”
หลี่หานซงเงียบไปพักหนึ่ง ระหว่างที่เดินอยู่ จู่ๆ ก็ถามขึ้นมา “ฉินเฟิ่งชิง นายว่านายอาจจะเป็นสุนัขที่กลับมาเกิดในตำนานเทพสามตาตัวนั้นหรือเปล่า?”
ฉินเฟิ่งชิงชะงักฝีเท้า ก่อนจะหน้าดำเป็นก้นหม้อ ชักดาบเตรียมจะฟันเขา!
นายสิสุนัข ทั้งยังเป็นตัวเมียด้วย!
ฉันจะฟันนายให้ตายซะ!
“อย่าเสียงดัง ที่นี่ยังอยู่ใกล้เมืองหยวนเหว่ย” หลี่หานซงรีบปราม แต่ยังคงอดไม่ได้ “ถึงไม่ใช่เทพสุนัขก็อาจจะเป็นสัตว์เทพอย่างอื่น? ไม่มีสสารไม่แตกดับ บางทีนายอาจจะเป็นสัตว์เทพขั้นเจ็ดกลับมาเกิดใหม่? พลังจิตใจแข็งแกร่ง อาจจะเกิดใหม่ได้…”
“นายอย่าหนี ฉันจะฟันนายให้ตาย!”
ฉินเฟิ่งชิงโมโหอย่างยิ่ง ทำไมฉันต้องเป็นสัตว์เดรัจฉานมาเกิดใหม่ด้วย คำพูดนี้นายต้องอธิบายให้ชัดเจน!
—
ในเวลาเดียวกัน
ฟางผิงหันกลับไปมองแวบหนึ่ง ขมวดคิ้วเล็กน้อย ผ่านไปสักพักจึงเอ่ยว่า “พวกฉินเฟิ่งชิงกลับไปแล้วสินะ?”
“น่าจะอย่างนั้น”
“เจ้าหมอนี้เอาแต่อาลัยอาวรณ์พื้นที่เขตแดน นิสัยเสียอย่างเขา คนไม่กลัวตายแบบนั้นจะยอมกลับไปแต่โดยดี?”
หวังจินหยางเอ่ยอย่างสงสัย “ความหมายของนายคือ…”
ฟางผิงส่ายหัว ไม่พูดอะไรอีก
เจ้าหมอนั่นคงไม่รนหาที่ตายขนาดนั้นหรอกมั้ง?
ไม่มีตัวเองอยู่ด้วย เขาคิดจะไปพื้นที่เขตแดนคนเดียว นั่นอันตรายอย่างถึงที่สุดแล้ว
ไม่สนใจพวกเขาอีก ตอนนี้พาหวังจินหยางไปแค่คนเดียว ฟางผิงไม่ชักช้าอีก ทะยานขึ้นอากาศ เปิดเผยกลิ่นอายออกไป เอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “ไป ลอยไปกันอย่างโจ่งแจ้งเถอะ บอกว่าเมืองราชาถูกทำลาย พวกเราจะไปแจ้งข่าวให้แม่ทัพชิงหงกลับเมืองราชา!”
หวังจินหยางชะงักไปเล็กน้อย ไม่ลังเลอีกเช่นกัน ทะยานขึ้นฟ้าไป
ฟางผิงเปลี่ยนแปลงกลิ่นอายให้เขาเป็นผู้ฝึกยุทธ์ขั้นห้าคนหนึ่งของเมืองเฉียงเวย
หลังจากนั้นทั้งสองคนก็ลอยไปทางตะวันตกอย่างรวดเร็ว
ใช้เวลาประมาณหนึ่งชั่วโมงกว่า เบื้องหน้าทั้งสองคนก็ปรากฏเมืองแห่งหนึ่ง ฟางผิงอ้อมไป
แต่ทั้งสองคนลอยมาอย่างเอริกเกริก ใกล้ๆ เมือง ไม่นานก็ถูกคนดึงดูดความสนใจ เมืองใต้อาณัติข้างล่าง มียอดฝีมือลอยขึ้นมาอย่างรวดเร็ว ตะโกนว่า “ผู้ใดกัน? ไม่ได้รับอนุญาตให้ลอยผ่าน…”
ยอดฝีมือที่ลอยอยู่ชะงักไป เขากลับรู้ว่าเมื่อคืนเกิดเรื่องใหญ่อะไรขึ้น
แต่ข่าวยังแพร่มาไม่ถึงทางนี้ นึกไม่ถึงว่าเมืองเฉียงเวยจะถูกทำลายแล้ว!
ได้ยินข่าวนี้ คนผู้นี้ก็หน้าเปลี่ยนสีอย่างหนัก
มองฟางผิงที่เผยท่าทีราวกับว่าหากเขาขวางทางอีกจะต่อสู้ชี้เป็นชี้ตาย ผู้ที่มาขวางจึงกระแอมเบาๆ “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ทั้งสองคนระวังตัวด้วย อีกอย่างต่อให้สถานการณ์เร่งด่วนแค่ไหน เมืองราชาก็ไม่อาจจะรุกล้ำเข้ามาได้ มิฉะนั้นนายท่านในเมืองราชาคงไม่นั่งอยู่เฉยแน่…”

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน