ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 503

ตอนที่ 503 ร่องรอยของมนุษย์ (1)

………………..

ฝั่งตรงข้ามแม่น้ำ

ฟางผิงและหวังจินหยางพักกันอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเริ่มเดินไปข้างหน้า

เบื้องหน้าเป็นป่าที่เงียบวังเวง

เพิ่งเดินไปได้ไม่นาน…หวังจินหยางและฟางผิงก็สีหน้าเปลี่ยน

ข้างหน้ามีโครงกระดูก!

ฟางผิงและหวังจินหยางเก็บงำกลิ่นอาย ระมัดระวังอย่างยิ่ง มองสอดส่องไปรอบๆ เวลานี้ฟางผิงค่อยเดินขึ้นไปดูข้างหน้า

โครงกระดูกหรือจะพูดว่าเป็นกระดูกสีขาวหมดจด ไม่มีเลือดเนื้อหลงเหลืออยู่แล้ว

ฟางผิงลูบสัมผัสอยู่พักหนึ่ง หลังจากนั้นก็เอ่ยด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “ขั้นเจ็ด!”

การหลอมกระดูกของผู้ฝึกยุทธ์ ไม่ว่าจะเป็นผู้ฝึกยุทธ์ถ้ำหรือผู้ฝึกยุทธ์มนุษย์ล้วนเหมือนกัน

ผู้ฝึกยุทธ์อยู่ขั้นไหน มองจากกระดูกของอีกฝ่ายจะชัดเจนมากที่สุด

ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นเจ็ด ไม่ถึงขั้นสูงสุดจะไม่หลอมกะโหลก แต่ผู้ฝึกยุทธ์ต่ำกว่าขั้นเจ็ดสูงสุดลงไป กระดูกจะทนทานมากกว่าขั้นหกอยู่บ้าง

ฟางผิงตรวจสอบอย่างคร่าวๆ มั่นใจแล้วว่ากระดูกสีขาวนี้เป็นของผู้ฝึกยุทธ์ขั้นเจ็ดก็หนักอึ้งในใจอยู่บ้าง

เพิ่งจะข้ามทะเลหวงห้ามมา นี่ก็มีขั้นเจ็ดตายแล้ว?

หวังจินหยางมองไปรอบๆ พลางตรวจสอบกระดูกสีขาวนี้เช่นกัน เอ่ยอย่างครุ่นคิดว่า “ไม่ใช่คนโบราณ เพิ่งจะตายได้ไม่นาน เลือดเนื้ออาจจะถูกบางสิ่งกลืนกิน มีความเป็นไปได้ที่จะเป็นผู้ฝึกยุทธ์เขตหวงห้ามหรือผู้ฝึกยุทธ์ถ้ำที่เข้ามาครั้งนี้”

ทั้งสองคนตรวจสอบกันอีกสักพัก ฟางผิงเดินไปถึงด้านข้างต้นไม้ต้นหนึ่งที่คล้ายกับถูกเผาทำลาย มองอยู่พักหนึ่งก่อนจะม่านตาหดเกร็งเล็กน้อย ดึงหวังจินหยางถอยหลังไปหลายก้าวอย่างระมัดระวัง

ตอนนี้หวังจินหยางเห็นต้นไม้ที่เหมือนถูกเผาต้นนี้เช่นกัน ถอยหลังไปหลายก้าว กดเสียงว่า “นี่คือ…ต้นไม้ปีศาจดูดเลือด!”

“อืม ตายแล้ว”

ฟางผิงพยักหน้าเบาๆ เอ่ยด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “ต้นไม้ปีศาจดูดเลือดไม่มีสติปัญญา เห็นเลือดเนื้อก็จะดูดกลืนทันที…ต้นไม้ปีศาจต้นนี้ดูดกลืนผู้ฝึกยุทธ์ขั้นเจ็ดไปคนหนึ่ง อย่างน้อยคงจะอยู่ขั้นเจ็ด แต่ครั้งนี้เขตหวงห้ามส่งผู้ฝึกยุทธ์ขั้นเก้าร่วมทางมาด้วย นึกไม่ถึงว่าจะถูกต้นไม้ปีศาจดูดกลืนได้…นี่เป็นแม่ทัพที่เข้ามากับกลุ่มแรกหรือกลุ่มที่สองกัน?”

คนที่เข้ามากลุ่มแรกมียอดฝีมือของเขตหวงห้าม ขั้นเก้าสามคน

กลุ่มแบบนี้ ไม่ถึงกับถูกต้นไม้ปีศาจต้นหนึ่งโจมตีได้หรอกมั้ง

ทั้งกลุ่มที่สองที่คุ้มกันคนมาส่ง มีแม่ทัพของเมืองเฉียงเวยคนหนึ่ง ยังมียอดฝีมือแม่ทัพจากเมืองอื่นๆ ตามมาด้วย

กลุ่มที่สาม เมืองเฉียงเวยไม่ได้ส่งแม่ทัพไป มีขุนพลขั้นหกไปหนึ่งคน ยังมียอดฝีมือขั้นแม่ทัพจากเมืองอื่นตามคุ้มกันไปด้วยเช่นกัน

คนพวกนี้ถูกลอบโจมตีก็เป็นเรื่องปกติ

หวังจินหยางเอ่ยด้วยหน้าเปลี่ยนสีว่า “ขั้นเจ็ดยังตาย งั้นคนอื่นๆ ล่ะ?”

เขาหมายถึงผู้ฝึกยุทธ์มนุษย์ที่ถูกพามาพวกนั้น

ฟางผิงเอ่ยเสียงเบา “ผู้ฝึกยุทธ์มนุษย์น่าจะมีประโยชน์บางอย่าง ไม่งั้นคงไม่จำเป็นต้องคุ้มกันหลายพันลี้เข้ามาในพื้นที่เขตแดน อูซูก็บอกแล้ว เขตหวงห้ามส่งคนมา น่าจะให้ความสำคัญกับผู้ฝึกยุทธ์พวกนี้อย่างมาก หากเพื่อเป็นเกราะกันกระสุน ไม่มีความจำเป็นต้องสิ้นเปลืองแรงกำลังขนาดนี้ ดังนั้นน่าจะถูกคุ้มครอง ไม่อาจเกิดเรื่องเสมอไป”

แม้จะพูดแบบนั้น แต่แม่ทัพที่คุ้มกันมาส่งยังตาย สามารถคุ้มครองผู้ฝึกยุทธ์มนุษย์พวกนี้ได้หรือเปล่า พูดยากเหมือนกัน

ตำแหน่งที่ทุกคนข้ามแม่น้ำก็อาจจะไม่ใช่แถวนี้

เจอโครงกระดูกที่นี่ บางทีอาจจะเป็นผู้ที่เคลื่อนไหวตามลำพัง ไม่ใช่กลุ่มคนพวกนั้น

ระหว่างที่พูดคุย หวังจินหยางยังจมดิ่งในความคิด ฟางผิงกลับเดินไปข้างหน้าเริ่มตัดต้นไม้!

เห็นฉากนี้ หวังจินหยางก็สีหน้าดำคล้ำ ตะโกนว่า “นายจะทำอะไร?”

“นี่เป็นต้นไม้ปีศาจขั้นเจ็ด…บางทีอาจจะแข็งแกร่ง! ถึงถูกฆ่าแล้ว ดูเหมือนแห้งเหี่ยว แต่ก็เป็นของดีที่หลอมอาวุธวิเศษได้ หากแกนหัวใจและแกนสมองยังอยู่ นั่นก็รวยเละแล้ว!”

ก่อนหน้านี้เก็บศพสัตว์ปีศาจขั้นเจ็ดได้ตัวหนึ่ง ระบบยังไม่คำนวณค่าทรัพย์สินให้เขา อาจเป็นเพราะว่ายังหนีจากอันตรายไม่พ้น

ฟางผิงไม่รีบเช่นกัน เจ้าสิ่งนี้ไม่ช้าก็เร็วต้องถูกคำนวณเป็นค่าทรัพย์สินอยู่แล้ว

รอจนค่อนข้างปลอดภัย น่าจะไม่จะมีปัญหาแล้ว

ตอนนี้มาเจอต้นไม้ปีศาจขั้นเจ็ดถูกฆ่าอีกต้น

ร่างของพืชปีศาจ อันที่จริงมีมูลค่ากว่าร่างของสัตว์ปีศาจ

ในถ้ำใต้ดินสัตว์ปีศาจมีมากกว่าพืชปีศาจ พืชอยากฝึกวิชาจนกลายเป็นปีศาจถือเป็นเรื่องยาก คิดจะไปถึงระดับสูงยากยิ่งกว่า

ร่างของพืชปีศาจก็มีประโยชน์มากกว่า

พืชปีศาจหลายตัวหลังจากตายแล้ว เปลือกที่เหลือไว้ก็สามารถใช้ได้ ทั้งยังมีประสิทธิภาพอย่างน่าตกใจ

หากสามารถเก็บดอก เมล็ดพันธุ์หรือผลของพืชปีศาจบางส่วนได้…ของพวกนี้แทบจะมีสรรพคุณทางยา

เพิ่มพลังจิตใจ เพิ่มความแข็งแกร่งของร่างกาย หลอมอวัยวะภายใน ถึงกระทั่งผลของพืชปีศาจบางตัวมีคุณสมบัติพลิกฟ้าอย่างฟื้นคืนชีวิตคนตาย งอกเนื้อหนังจากกระดูกขาวได้

ผู้ฝึกยุทธ์ไม่ถึงขั้นแปด อันที่จริงพิการแล้วก็พิการเลย

แม้จะเป็นฟางผิง หากตอนนี้เขาเสียแขนข้างหนึ่งไป ทั้งไม่สามารถเอากลับไปด้วย นั่นก็จะกลายเป็นคนแขนด้วนจริงๆ แล้ว

ยอดฝีมือร่างทองขั้นแปดสามารถช่วยรักษาเขา กลับไม่สามารถปลูกแขนใหม่ขึ้นมาให้เขาได้

โดยเฉพาะตำแหน่งที่มีกระดูกยิ่งไม่สามารถงอกใหม่ได้

เนื้อหนังยังดี อาศัยกระดูกเป็นพื้นฐาน ปราณเลือดเป็นฐานราก รวมกับสสารไม่แตกดับ เนื้อหนังยังสามารถงอกใหม่ได้

ไป๋รั่วซีอาจารย์ตอนปีหนึ่งของเฉินอวิ๋นซี เพราะแขนขาด ทั้งไม่สามารถเอาส่วนที่ขาดกลับมาได้ ดังนั้นแม้ตอนนี้บาดแผลจะรักษาหายดีแล้ว แขนที่ขาดกลับไม่สามารถงอกใหม่ ขั้นแปดก็ไม่สามารถช่วยเธอฟื้นฟูแขนใหม่ได้เหมือนกัน

เว้นเสียแต่เธอจะถึงขั้นแปดเองจึงจะสามารถงอกแขนที่ขาดอีกครั้ง

พืชปีศาจก็มีดอกผลบางอย่างที่สามารถเสร็จสิ้นกระบวนการขึ้นรูปพวกนี้ได้

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน