ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 509

ตอนที่ 509 ผิดถูกแพ้ชนะวนเวียนว่างเปล่า (2)

………………..

เป็นแบบนี้ซ้ำไปซ้ำมา หรือตัวเองจะแกล้งทำเป็นหลานดี?

แต่ถึงจะแกล้งเป็นหลาน เดี๋ยวเขาก็ต้องมีปัญหาอยู่ดี

สภาพของราชาเฉียงเวย เกรงว่าเขาถูกหมัดเดียวก็ตายได้แล้ว

พลังจิตใจโจมตีมีประโยชน์หรือไง?

ในระหว่างที่ฟางผิงครุ่นคิด ราชาเฉียงเวยก็ไม่พูดมากอีก ชกหมัดออกไปจนทั้งสองคนกระเด็นตัวลอยไปหลายสิบเมตรอีกครั้ง โครงกระดูกเริ่มแตกร้าวแล้ว

สองคนนี้ไม่มีพลังโต้กลับแล้วจริงๆ

ราชาเฉียงเวยเข้าใจดียิ่งกว่าฟางผิงซะอีก!

หรือทุกคนจะเหมือนกับเขา มีของล้ำค่าที่รักษาชีวิตแบบนี้ได้?

นี่ไม่ใช่ของที่หาได้ทั่วไป!

พืชปีศาจขั้นเก้า บางตัวออกผล บางตัวไม่ออกผล

ดอกเฉียงเวย เดิมทีออกแค่ดอกไม่ออกผล สามสิบปีก่อน ดอกเฉียงเวยสิ้นเปลืองพลังและน้ำแร่ชีวิตกว่าครึ่งใหญ่หลอมรวมผลออกมาหนึ่งลูกก็เพื่อให้เขาใช้รักษาชีวิต

สามสิบปีก่อนเมืองเฉียงเวยก็ได้รับข้อมูลจากเขตหวงห้ามแล้วว่าต้องเปิดทางเดินแห่งการเกิดใหม่ในเขตแดนสิบเอ็ดทางใต้

พอทางเดินแห่งการเกิดใหม่เปิดขึ้น จากการคาดเดาตำแหน่งทางเดินที่อุบัติแต่ละพื้นที่ เมืองเฉียงเวยอาจจะถูกจัดในแนวหน้า

เผชิญกับอันตรายเช่นนี้ ดอกเฉียงเวยถึงได้บ้าบิ่นออกผลหนึ่งลูกเช่นนี้

จู๋มิ่งมีโอกาสแบบนี้ หรือสองคนนี้จะมีเหมือนกันได้?

ราชาเฉียงเวยไม่สนใจเรื่องพวกนี้ เริ่มโจมตีต่อ ครั้งแล้วครั้งเล่า ซ้ำไปซ้ำมา…

ยอดฝีมือขั้นเก้าฆ่ายาก โดยเฉพาะตอนนี้ เขาไม่สามารถทำลายพลังจิตใจอีกฝ่ายได้ ทั้งไม่สามารถลบล้างสสารไม่แตกดับของอีกฝ่ายได้เช่นกัน ทำได้แค่อาศัยการทำลายกระดูกทั้งหมดเพื่อฆ่าพวกเขา

ตอนนี้หยางเต้าหงยังสามารถพูดได้ มองไปทางฟางผิงที่อยู่ไกลๆ เผยแววตาเศร้าโศกออกมา เงยหน้ามองฟ้า ฝังหัวของตัวเองจมไปในดิน…ครู่ต่อมาก็ถูกราชาเฉียงเวยเตะจนตัวลอยออกไป

อยากสัมผัสกับเขตผนึก นั่นก็ต้องดูว่ามีโอกาสหรือเปล่า!

เตะอีกฝ่ายไปแล้ว ราชาเฉียงเวยเหมือนจะคิดอะไรได้ จู่ๆ ก็หัวเราะอย่างเยือกเย็น ยกทั้งสองคนเตรียมจะโยนขึ้นสูงในอากาศ

บนอากาศนั้นมีรอยแยกมิติ เกือบจะลืมเรื่องนี้ไปแล้ว นี่ถึงจะเป็นวิธีฆ่าที่ดีที่สุด

ในตอนที่เขากำลังจะโยนออกไป ฟางผิงก็เริ่มครุ่นคิดว่าควรจะลงมือดีหรือเปล่า

ยังไงหยางเต้าหงก็เป็นยอดฝีมือขั้นเก้า มาตายอยู่ที่นี่ ไม่ค่อยคุ้มค่าอยู่บ้าง

ฟางผิงไม่คิดจะประจันหน้าตรงๆ แค่คิดว่าจะใช้พลังจิตใจระเบิดเขตผนึก ให้ผนึกโต้กลับดีหรือเปล่า

แต่แบบนั้นก็มีโอกาสสูงที่หยางเต้าหงจะจบเห่ไปพร้อมกัน

แน่นอนว่ามาถึงขั้นนี้แล้ว ตายไม่ตายก็ต้องดูที่โชคแล้ว

ในตอนที่ฟางผิงกำลังจะเคลื่อนไหว เขตผนึกกลับสะท้อนการโจมตีแล้ว!

ชั่วพริบตานั้น ใต้เท้าของราชาเฉียงเวยก็เกิดระเบิดพลังจิตใจโจมตีอย่างรุนแรง

“อ๊า!”

ราชาเฉียงเวยร้องอย่างโหยหวน ครั้งนี้เขาไม่ทันได้ป้องกัน

ฟางผิงมองตาค้าง!

เกิดอะไรขึ้นอีกแล้ว!

ราชาเฉียงเวยยังแผดร้องอยู่ โครงกระดูกสองร่างที่อยู่ในสภาพไม่สมบูรณ์ในมือเหมือนจะตายไปแล้ว ถูกเขาโยนไปอีกฝั่ง

ไกลๆ นั้นเงาร่างหนึ่งเดินออกมาจากซากปรักหักพังอย่างช้าๆ มองไปทางราชาเฉียงเวย คลี่ยิ้มว่า “ราชา ข้าเอง”

“ชิง…ชิงหง…”

แววตาของราชาเฉียงเวยเผยความมืดมิด ตอนนี้เขาไม่ยินยอมอย่างถึงที่สุด เทียบกับพวกเถี่ยมู่แล้วรับไม่ได้ยิ่งกว่า!

พวกเขาต่อสู้กันมาจนถึงตอนนี้ งัดไม้ตายออกมาหมดแล้ว ท้ายที่สุด…นึกไม่ถึงว่าเขาจะตายในน้ำมือคนกันเอง!

ชิงหงเป็นขั้นเจ็ดกลุ่มที่สองที่เมืองเฉียงเวยส่งไปคุมตัวผู้ฝึกยุทธ์มนุษย์มายังพื้นที่เขตแดน

ขั้นเจ็ดที่พวกเถี่ยมู่เหลือไว้ก่อนหน้านี้ก็คือเขา

เพราะเขาเป็นคนของเมืองเฉียงเวย เถี่ยมู่ไม่ค่อยเชื่อใจอีกฝ่าย ระหว่างการต่อสู้ ขั้นเจ็ดที่ไม่คุ้นเคย ไม่เพียงพอให้พวกเขาวางใจ

ทั้งเพราะเป็นแบบนี้ ในการต่อสู้ก่อนหน้านี้นึกไม่ถึงว่าคนผู้นี้จะหนีรอดมาได้

“ราชา ข้าก็นึกไม่ถึงเหมือนกันว่าจะเป็นแบบนี้”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน