ตอนที่ 510 ต่อให้พูดความจริงก็ไม่มีคนเชื่อนาย (3)
………………..
หวังจินหยางเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ไม่มีความจำเป็นต้องคิดแง่ลบขนาดนั้น อันที่จริงถึงนายบอกว่านายฆ่าขั้นเก้า คนอื่นก็คงไม่เชื่ออยู่ดี”
ฟางผิงเอ่ยอย่างกลัดกลุ้มว่า “แต่ฉันเตรียมจะพูดว่าฉันฆ่าขั้นเก้าไปสามสี่คน เขตหวงห้ามสามคน เมืองเฉียงเวยหนึ่งคน ครั้งนี้จัดการขั้นเก้าสี่คน ขั้นเจ็ดอีกกองใหญ่ หรือนายจะให้ฉันปิดบังข้อมูล?”
หวังจินหยางเอ่ยอย่างไม่ใส่ใจ “เปล่า นายพูดไปเถอะ ประเด็นต้องดูว่าทุกคนเชื่อหรือเปล่า ถ้านายเอาโครงกระดูกกลับไป นอกจากขั้นเจ็ดที่ถูกนายจัดการคนนั้นแล้ว คนอื่นตายยังไง ไม่ใช่ว่าจะตรวจสอบออกมาไม่ได้สักหน่อย”
“พูดมีเหตุผล!”
ฟางผิงยิ้มเฝื่อนอยู่บ้าง ใช่แล้ว เขาคิดมากเกินไป
ขั้นเก้า…คนอย่างพวกเขา ในสายตาของขั้นเก้า ยืนให้พวกเขาฟันยังไม่สามารถทะลวงการป้องกันได้เลย
แม้จะเป็นฟางผิงที่มีพลังฟ้าดิน แต่ขั้นเก้าเป็นๆ เขาก็ฟันไม่ได้อยู่ดี
เขาฟันขั้นเก้า บางทีสุดท้ายตัวเองอาจจะถูกสั่นสะเทือนจนตายด้วยซ้ำ
โม้เรื่องนี้ออกไปคงไม่มีใครเชื่อ
แต่นี่เป็นเรื่องจริง!
เจ้าเมืองเฉียงเวยตายในน้ำมือเขา อย่างน้อยเวลานั้นเขาก็ยังมีชีวิตอยู่ เถี่ยมู่เหมือนกัน ยังมีลมหายใจเฮือกสุดท้าย
ขั้นเก้าสองคนนี้ เขาเป็นคนฆ่าจริงๆ!
แต่พูดออกไป ผีน่ะสิจะเชื่อ!
“เหล่าหวัง ฉันฆ่าขั้นเก้าสองคนจริงๆ นะ!”
“ฉันเชื่อ” ระหว่างที่หวังจินหยางพูดก็เอ่ยอย่างจนใจ “นายพูดกับฉันไม่มีประโยชน์ คนอื่นต้องเชื่อด้วยต่างหาก”
“แม่งเหอะ พูดความจริงไม่มีคนเชื่อ ประหลาดชะมัด!”
ฟางผิงอยากกระอักเลือดอยู่บ้าง!
แต่ว่าครู่ต่อมาฟางผิงก็ไม่สนใจแล้ว
วิ่งไปทางไกลๆ นั้นอย่างรวดเร็ว เก็บกระบี่ยาวเล่มนั้นขึ้นมาจากพื้น เอ่ยอย่างดีใจเป็นบ้าเป็นหลัง “อาวุธวิเศษของเจ้าเมืองเฉียงเวย!”
หวังจินหยางตามเข้ามาเช่นกัน เอ่ยว่า “เจออาวุธทั้งหมดสี่ชิ้น…”
“มีแค่สี่ชิ้น?”
ฟางผิงรีบกวาดสายตามอง บนพื้นนั้นมีอาวุธวิเศษสามชิ้นกองรวมกันอย่างกับเศษเหล็ก เดิมทีเหล่าหวังก็ไม่มีใจคิดเก็บแต่อย่างใด
หากไม่ใช่ว่าก่อนหน้านี้ฟางผิงสลบไสล ให้เขาไปเก็บไว้ เขาคงขี้เกียจจะไปหาด้วยซ้ำ
“แค่สี่ชิ้น”
หวังจินหยางส่ายหัวว่า “บางคนตายแล้ว ถ้าอาวุธวิเศษไม่อยู่นอกร่างกาย แต่อยู่ภายในประตูซานเจียว งั้นก็ไม่เหลือแล้ว เป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้”
อาวุธวิเศษซ่อนอยู่ในประตูซานเจียว หากคนตายไป อาวุธวิเศษไม่ได้อยู่ข้างนอก งั้นก็จะสูญหายไปพร้อมกับประตูซานเจียว
เจ้าสิ่งนี้ลึกลับอย่างยิ่ง
ทั้งครั้งนี้ในหมู่ยอดฝีมือขั้นเก้า อาวุธวิเศษของเถี่ยมู่และอวี่หมิงต่างระเบิดตัวเองไปแล้ว
จู่ๆ ฟางผิงก็นึกถึงอาวุธวิเศษของเฉินเต้าหง บนพื้นยังมีอาวุธวิเศษขั้นเก้าของหยางเต้าหงอย่างที่คาด
พูดแบบนี้…เขาก็ได้อาวุธวิเศษสามชิ้นเท่านั้น!
กระบี่ขั้นเก้าหนึ่งเล่ม ดาบยาวขั้นแปดหนึ่งเล่ม ขวานขั้นเจ็ดหนึ่งเล่ม
ส่วนอาวุธวิเศษของพวกหลี่โม่ เหมือนจะถูกพวกเขาเก็บไว้เอง ไม่งั้นก็หายไปแล้ว
เก็บไว้ นั่นก็อยู่ในประตูซานเจียว หาไม่เจอแล้ว
ตอนนี้ฟางผิงทั้งผิดหวังและดีใจ สิ่งที่ผิดหวังคืออาวุธวิเศษอื่นๆ หากไม่ระเบิดตัวเอง ก็สูญหายคล้อยหลังจากคนตายไป
ส่วนที่ดีใจคืออาวุธวิเศษขั้นเก้าของเจ้าเมืองเฉียงเวยไม่ได้เก็บไว้ในประตูซานเจียว นี่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องที่พลังจิตใจเขาดับสูญ ไม่สามารถเก็บกลับไปได้
ไม่งั้นทิ้งอาวุธวิเศษขั้นเก้านี้ไว้ข้างใน เขาคงจะรู้สึกเสียใจจนตายด้วยซ้ำ
ส่วนอาวุธวิเศษชิ้นนั้นของหยางเต้าหง คล้ายหอกแต่ก็ไม่ใช่หอก เหมือนง้าวอยู่เล็กน้อย น่าจะเป็นอาวุธประจำตระกูล หากไม่ฆ่าคนปิดปาก เจ้าสิ่งนี้ก็ต้องส่งคืนเมืองเจิ้นซิงเช่นกัน เขาเก็บไว้ไม่ได้
“แค่อาวุธวิเศษสามชิ้น…น่าเสียดายเกินไปแล้ว!”
ฟางผิงเสียดายอย่างยิ่ง ยังคิดว่าครั้งนี้อย่างน้อยต้องได้เจ็ดแปดชิ้นซะอีก
หลังจากนั้นฟางผิงก็ค้นหาอย่างอื่นต่อ
หินพลังงานจำนวนมากล้วนเป็นระดับสูง!



VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน