ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 513

ตอนที่ 513 จากไป (2)

………………..

ในระหว่างที่เขาคิดเรื่องพวกนี้ จู่ๆ ฟางผิงก็กระแอมไอว่า “อันที่จริงกลิ่นอายที่ฉันเลียนแบบได้ มีแค่คนที่คุ้นเคยกับฉันเท่านั้น เวลานั้นฉันเอาต้นกำเนิดพลังชีวิตของพวกนายมาส่วนหนึ่ง…”

“ไสหัวไป!”

เหล่าหวังด่าออกไปตรงๆ!

แม่งเหอะ ยังคิดจะหลอกฉันอีก!

ฟางผิงเบ้ปากว่า “เชื่อไม่เชื่อก็แล้วแต่ ช่างเถอะ ไม่สนแล้ว ฉันจะลองผลักดู นายต้องออกแรงเหมือนกัน พวกเราช่วยกันผลักออกไป”

“ได้”

ทั้งสองคนไม่พูดมากอีก เริ่มรวบรวมพลังผลักประตูบานนั้นเปิดด้วยกัน

แต่ผลักอยู่พักหนึ่ง ถึงฟางผิงจะใช้พลังจิตใจแล้ว ยังคงไม่เกิดผลอะไร

ประตูไม่ขยับเขยื้อนสักนิด

รับรู้ถึงเรื่องพวกนี้ ฟางผิงส่ายหัวว่า “ไม่ไหว พลังงานแตกต่างกันค่อนข้างมาก บางทีหลังจากพลังจิตใจฉันปรากฏเป็นรูปธรรมอาจจะสามารถทำได้ แต่ก็ใกล้แล้ว พลังจิตใจฉันใกล้จะเป็นรูปธรรมแล้ว”

เวลานี้ทั้งสองคนไม่ฝึกวิชาอีก

ที่นี่ฝึกวิชาได้อย่างรวดเร็ว ทั้งพลังงานยังอุดมสมบูรณ์

แต่ตอนนี้เรื่องสำคัญที่ทั้งสองคนต้องทำก็คือปิดผนึกประตูซานเจียว สำหรับผู้ฝึกยุทธ์แต่ละขั้น อันที่จริงขั้นหกมีความต้องการพลังงานน้อยที่สุด

ขั้นเจ็ดต้องการพลังงานจำนวนมากหลอมกะโหลก ขั้นแปดต้องหลอมร่างทอง ขั้นเก้าตอนนี้ยังไม่ชัดเจน

ส่วนคนอื่นๆ พอถึงขั้นห้า บางคนก็หลอมกระดูก บางคนก็หลอมอวัยวะภายใน

มีแค่ขั้นหกที่ไม่มีความต้องการมากขนาดนั้น

แน่นอนว่าการฝึกวิชาในสถานการณ์ที่มีพลังงานเข้มข้นสูงแบบนี้ ยังคงมีประโยชน์ไม่น้อย ประเด็นอยู่ที่จะเร็วกว่าอยู่บ้าง

เทียบกับพลังงาน ฟางผิงยังคงสงสัยตำหนักเทพที่อยู่ภายในพื้นที่ระหว่างเขตแดนมากกว่า

นี่ตกลงเป็นสถานที่แบบไหนกันแน่?

ฟางผิงกำลังครุ่นคิดว่าจะลองเข้าไปดูสักหน่อยดีหรือเปล่า

ผลปรากฏว่าเขายังไม่ทันขยับ จู่ๆ เขตปราการก็สั่นสะเทือนขึ้นมา!

ครู่ต่อมาภายในเขตปราการ พลังงานก็เพิ่มขึ้นแข็งแกร่งจนถึงขีดสุด!

แม้ว่าจะไม่ทะลวงผ่านเขตปราการ พลังงานที่แข็งแกร่งอย่างถึงที่สุดนี้ยังคงสาดส่องออกมา

ฟางผิงถูกกดดันจนหอบหายใจอยู่บ้าง!

พืชปีศาจสัตว์ปีศาจที่อยู่ใกล้ๆ เขตปราการพวกนั้นยิ่งพากันคำรามอย่างหวาดหวั่น ทยอยหนีออกไปข้างนอก

ฟางผิงนิ่งไปพักหนึ่ง เอ่ยอย่างตกใจว่า “ข้างในมีคน?”

“ไม่…ไม่เหมือนพลังกดดันเท่าไหร่…”

หวังจินหยางชะงักไปครู่หนึ่งเช่นกัน ก่อนจะรีบอุ้มจางชิงหนานและผู้ฝึกยุทธ์อีกคนหนึ่งขึ้นมา เอ่ยอย่างตกใจว่า “ออกห่างจากที่นี่ก่อน!”

ฟางผิงคว้าโครงกระดูกทองสองร่างนั้นขึ้นมาเหมือนกัน กำลังคิดจะออกไป ระหว่างนั้นก็หันไปมองดูภายในเขตปราการ อยากเห็นว่าเกิดอะไรขึ้น

เสี้ยวพริบตานั้นฟางผิงก็ตกตะลึงไป

ฟางผิงเตะหวังจินหยางไปทีหนึ่ง หันไปว่า “นั่นคืออะไร!”

หวังจินหยางได้ยินก็รีบหันหน้าไปมอง รอจนเห็นภายในเขตปราการ เหมือนจะมีเงาคนสองคนลอยมาทางนี้ก็ตกตะลึงเช่นกัน

มีคนอยู่ที่นั่นจริงๆ?

แต่ว่า…เหมือนจะไม่ได้ลอยออกมา ทำไมถึงมีความรู้สึกว่าถูกโยนออกมาเลย?

ทั้งหลังจากที่เงาสองคนนี้เข้าใกล้เขตปราการขึ้นเรื่อยๆ ทำไมถึงรู้สึกว่าคุ้นเคยยังไงไม่รู้?

ฟางผิงก็รู้สึกคุ้นๆ เหมือนกัน เวลานี้ฟางผิงอดตกใจไม่ได้ หยุดลงทันที หันไปมองอยู่พักหนึ่ง ก่อนใบหน้าจะแข็งทื่อ “หัวเหล็กกับฉินเฟิ่งชิง!”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน