ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 518
ตอนที่ 518 สงครามเมืองเทียนหนานสิ้นสุด (2)
………………..
ดอกเฉียงเวยไม่ถาม ทั้งไม่จำเป็นต้องถาม ตอนที่ราชาปีศาจพื้นที่หวงห้ามจู่โจมมัน มันก็รู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น
จู๋มิ่งถูกราชาของเขาหมื่นปีศาจพบเข้า บางทีอาจจะใช้อาวุธวิเศษด้วย!
ทางเมืองเทียนเหมิน ต้นเทียนเหมินไม่รู้ว่าเจ้าเมืองเทียนเหมินมีอาวุธวิเศษ แต่เมืองเฉียงเวย ดอกเฉียงเวยกลับรู้เรื่องนี้
“เฉียงเวย เจ้าอยากรนหาที่ตาย พวกเราก็อยากให้เจ้าตายเหมือนกัน แต่เจ้าจะสู้ตายกับพวกเราจริงๆ งั้นเหรอ? เจ้าอย่าลืมว่ามนุษย์ต่างมีรักโลภโกรธหลง ก่อนเจ้าเมืองเฉียงเวยจะตาย เกรงว่าคนที่อยากฆ่าคงไม่ใช่ผู้ฝึกยุทธ์มนุษย์อย่างพวกเรา เจ้าคิดว่าเขาอยากฆ่าใครล่ะ? เถี่ยมู่และอวี่หมิงคนพวกนี้ ตอนนี้ยังไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน ไม่รู้ว่ายังมีชีวิตอยู่หรือเปล่า เจ้าเมืองเฉียงเวยระมัดระวังตัว แอบเข้าไปในพื้นที่เขตแดน ไม่ใช่เพราะเกรงกลัวพวกเขา ทั้งพวกเขา…ก็เป็นแค่ลิ่วล้อของราชาซง…”
ด้านข้างนั้น ราชาปีศาจสองตัวที่เฝ้าระวังอยู่ตลอด จู่ๆ ก็จ้องเขม็งไปที่หนานอวิ๋นเยวี่ย!
พวกมันฟังความหมายของอีกฝ่ายออก!
ผู้ฝึกยุทธ์ดินแดนแห่งการเกิดใหม่ นึกไม่ถึงว่าจะเป่าหูดอกเฉียงเวยให้ไปล้างแค้นราชาซง!
อีกฝ่ายพูดอย่างชัดเจน บอกราชาดอกเฉียงเวยตรงๆ ว่าต้องไปล้างแค้น จะรนหาที่ตายก็ต้องไปหาราชาซง
หนานอวิ๋นเยวี่ยไม่คิดปิดบังความคิดของตัวเอง ในความเป็นจริงสำหรับเผ่าปีศาจขั้นเก้าพวกนี้ บางเรื่องพูดตรงๆ จะเหมาะสมยิ่งกว่า
แม้พวกมันจะมีสติปัญญา แต่พูดอ้อมไปอ้อมมา อีกฝ่ายอาจไม่เข้าใจเสมอไป
การโจมตีของดอกเฉียงเวยค่อยๆ อ่อนแรงลง
หนานอวิ๋นเยวี่ยเผยสีหน้าดีใจวาบผ่านขึ้นมา ไม่นานก็เป็นปกติ เอ่ยต่อว่า “ราชาซงเป็นยอดฝีมือขั้นสุดยอด เจ้าไปก็ไปตายเปล่าเท่านั้น แต่เขตแดนสิบเอ็ดทางใต้เป็นถิ่นของราชาซง เสียเขตแดนสิบเอ็ดทางใต้ไป แม้จะเป็นราชาซงก็เกรงว่าจะถูกขั้นสุดยอดจากเขตหวงห้ามคนอื่นๆ ตำหนิอยู่ดี บางที…ยังอาจจะถูกกดหัว เสียอำนาจในตอนนี้ไป ถึงกระทั่งราชสำนักล้วนอาจถามหาความรับผิดชอบ นี่น่าจะเป็นวิธีการเพียงอย่างเดียวที่เจ้าใช้ล้างแค้นในตอนนี้ได้ เฉียงเวย สงครามนี้ไม่ว่าพวกเราจะตาย หรือคนของเผ่าพันธุ์ราชาซงตาย เจ้าก็มีชีวิตต่อไม่ได้อยู่ดี มนุษย์ไม่อาจปล่อยโอกาสให้เจ้ารอด เขตหวงห้ามยิ่งไม่ได้ ผู้ทรยศมีเพียงความตายรออยู่เท่านั้น…”
หนานอวิ๋นเยวี่ยพูดยืดยาว จู่ๆ ดอกเฉียงเวยก็สงบลง ครู่ต่อมากลับระเบิดพลังโจมตีอย่างแข็งแกร่ง!
หนานอวิ๋นเยวี่ยขมวดคิ้ว ซัดฝ่ามือไปทันที!
สำหรับพืชปีศาจที่เกิดความรู้สึกกับมนุษย์ต้นนี้ หนานอวิ๋นเยวี่ยไม่สามารถอ่านใจมันได้อยู่บ้าง
ดอกเฉียงเวยไปแล้ว ราชาปีศาจทั้งสองไม่ได้ไล่ตามไป
ราชาปีศาจทั้งสองตัวนี้ก็ได้ยินเหมือนกันว่าเจ้าเมืองเฉียงเวยตายแล้ว ในเมื่ออีกฝ่ายตายแล้ว งั้นจะฆ่าดอกเฉียงเวยหรือเปล่า ไม่ใช่เรื่องสำคัญอีกต่อไปแล้ว
ก่อนหน้านี้ราชาปีศาจทั้งสองล้อมโจมตีดอกเฉียงเวย อันที่จริงประเด็นหลักเป็นเพราะต้องการจะล่อราชาเฉียงเวยออกมา
เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ราชาปีศาจทั้งสองมองหนานอวิ๋นเยวี่ยอย่างระแวดระวัง ก่อนจะค่อยๆ ถอยหลัง เตรียมถอนตัวออกไป
หนานอวิ๋นเยวี่ยไม่ใส่ใจเช่นกัน เอ่ยเสียงดังกังวาน “ขอแค่เขาหมื่นปีศาจไม่สร้างความลำบากใจให้มนุษยชาติของเรา ขอบแดนตะวันตกที่เป็นถิ่นของเขาหมื่นปีศาจ มนุษยชาติคงไม่ย่างกรายเข้าไปเด็ดขาด!”
ทิ้งคำพูดนี้ไว้ หนานอวิ๋นเยวี่ยก็ไม่สนใจว่าพวกมันจะคิดยังไงอีก ครู่ต่อมาหนานอวิ๋นเยวี่ยก็เคลื่อนไหวร่าง ไล่ตามดอกเฉียงเวยไปอย่างรวดเร็ว
ข้างหลัง ยอดฝีมือมนุษย์คนอื่นๆ ต่างเร่งตามเข้าไป บุกไปยังทางไกลๆ นั้นด้วยกัน
—
สงครามใหญ่ไม่นานก็ปะทุขึ้น
ห่างจากพวกฟางผิงออกไปนับร้อยลี้ รับรู้ได้แค่พลังปราณที่พวยพุ่งขึ้นฟ้า คลื่นพลังงานที่รุนแรง อย่างอื่นล้วนไม่รู้แล้ว
การรอคอยเช่นนี้ถึงจะเป็นความทรมานที่สุด
แววตาของทุกคนหนักแน่นยิ่งขึ้น!
ควันหลงของสงครามใหญ่รุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ!
ในเวลานี้ก็เกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหวขึ้นมา!
รัฐมนตรีหวังหน้าซีดเผือด คนอื่นๆ เผยสีหน้าตึงเครียดเช่นกัน ระเบิดตัวเองแล้ว!
คลื่นพลังงานที่รุนแรงขนาดนี้ ต้องเป็นขั้นเก้าระเบิดตัวเองอย่างแน่นอน!
ไม่ว่าจะเป็นขั้นเก้ามนุษย์หรือขั้นเก้าถ้ำใต้ดิน มีคนระเบิดตัวเอง นั่นหมายถึงต่อสู้จนมาถึงจุดสำคัญจึงจะเลือกทางตายแบบนี้ได้
เสียงระเบิดดังลั่น ครู่ต่อมาก็มีเสียงสะท้านฟ้าสะเทือนดินดังขึ้นอีกครั้ง!
ระยะไกลเกินไป แม้ที่นี่จะมีขั้นแปดอยู่ก็ไม่สามารถแยกแยะได้ชัดเจน
ตำแหน่งที่ไกลออกไปนั้น ปราณปะปนด้วยพลังฟ้าดิน ทั้งยังปนด้วยพลังงานด้วย ยากที่จะแยกออกว่าคนที่ตายเป็นใคร
ฟางผิงสูดลมหายใจเข้าลึก พึมพำว่า “ต้องเป็นขั้นเก้าของถ้ำใต้ดินแน่ ฝีมือของพวกเราแข็งแกร่งกว่าพวกเขา อันที่จริงขั้นเก้าถ้ำใต้ดินคนอื่นๆ เหมือนจะไม่ได้เข้าไป…”
แต่คล้อยจากสีหน้าดีใจของพวกรัฐมนตรีหวัง แม้จะเป็นคนพวกนี้ก็สัมผัสได้ถึงความสุขที่เอ่อล้นอยู่ดี!
“ชนะแล้ว!”
“ชนะแล้ว!”
“ฮ่าๆๆ ชนะแล้ว พวกเราชนะแล้ว!”
“…”
เสี้ยวพริบตานี้ พวกปรมาจารย์ที่อยู่ตรงปากทางเดินต่างก็ดีใจและซาบซึ้งใจขึ้นมา ถึงกระทั่งมีคนน้ำตานองหน้า!
ในที่สุดก็ชนะแล้ว!
แม้จะไม่รู้ว่าผลการรบเป็นยังไงบ้าง แต่ต่อสู้จนขั้นสุดยอดโมโห เห็นได้ชัดว่าผลการรบไม่ธรรมดาอยู่แล้ว
ทุกคนต่างดีใจอย่างบ้าคลั่ง หลังจากนั้นแม้พวกเขาจะมีอาการบาดเจ็บรุมเร้าก็ไม่สนใจอะไรอีก ทยอยวิ่งไปที่ไกลๆ นั้น คนอื่นจะกลับมาแล้ว!
พวกเขาอยากรู้ว่าผลการรบเป็นยังไง เกิดความเสียหายยังไงบ้าง พวกเขาอยากรู้เรื่องทั้งหมด
เห็นพวกปรมาจารย์ตื่นเต้นดีใจราวกับเด็กเล็กๆ พวกฟางผิงก็สบสายตากัน หัวเราะขึ้นมา
เทียบกับปรมาจารย์พวกนี้ อันที่จริงเขาไม่ได้มีความรู้สึกลึกล้ำขนาดนั้น
พวกเขาอายุยังน้อย เข้าสู่ถ้ำใต้ดินแค่ไม่กี่ครั้ง ประสบการณ์ไม่เยอะเท่าไหร่
แต่ปรมาจารย์พวกนี้ บางคนทำสงครามมาทั้งชั่วชีวิต ประสบพบเจอกับความเจ็บปวดมามากมาย ปรมาจารย์ที่อยู่ตรงนี้แทบจะมีเพื่อนพี่น้องและครอบครัวตายอยู่ในถ้ำใต้ดิน
ครั้งนี้ในที่สุดก็ฆ่าได้คุ้มค่าแล้ว!
คนทั้งหมดพากันโห่ร้องเสียงดัง ดีใจอย่างถึงที่สุด ไกลๆ นั้นก็ปรากฏเงาคนกลุ่มหนึ่งขึ้น
กลับมากันแล้ว!
————–
………………..
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน