ตอนที่ 526-2 กลับมหาวิทยาลัย (2)
เสียงตะโกนดังขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า พวกนักศึกษาดีใจเป็นบ้าเป็นหลัง ผลประโยชน์มาแล้ว!
ได้ฟังจากความหมายของฉินเฟิ่งชิง ครั้งนี้ประธานลงถ้ำใต้ดิน กอบโกยได้ไม่น้อย
สะบัดน้ำมานิดหน่อย ก็เพียงให้ทุกคนชุ่มชื้นกันแล้ว
ฟงาผิงไม่ทำให้ทุกคนผิดหวังเช่นกัน หัวเราะเสียงดัง “นักศึกษาทุกคนเข้าใจผิดแล้ว ครั้งนี้เป็นผลงานของปรมาจารย์ทุกคน ฉันแค่เติมดอกไม้ลงบนผ้าแพรเท่านั้น! แต่ในถ้ำใต้ดินเทียนหนานครั้งนี้ ประเทศจีนมีชัยชนะ! เป็นเรื่องน่ายินดี ต้องร่วมฉลองกับทุกคน! คืนนี้อาจารย์และนักศึกษาทั้งมหาวิทยาลัย กินเนื้อสัตว์ปีศาจขั้นเก้าฉลองชัยชนะ!”
“ประธานยิ่งใหญ่เกรียงไกร!”
เสียงตะโกนดังขึ้นไม่ขาดสาย เนื้อสัตว์ปีศาจขั้นเก้า!
ไม่เคยนึกถึงมาก่อน!
ทั่วทั้งมหาวิทยาลัยเกิดความโกลาหลขึ้นมาแล้ว
—
ด้านข้าง
หวงจิ่งมองอู๋ขุยซานด้วยใบหน้าตกตะลึง เอ่ยอ้ำอึ้งว่า “นาย…ไม่พูดอะไรสักหน่อยเหรอ?”
อู๋ขุยซานเอ่ยอย่างไม่สบอารมณ์ “พูดอะไร?”
คนเขามีเงินให้ใช้ นายจะให้ฉันพูดอะไร?
อีกอย่าง…เจ้าเด็กนี้มองมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้เป็นทรัพย์สินส่วนตัวแล้ว มีเงินจ่ายไม่หวาดไม่ไหว เขายินดีจ่าย อู๋ขุยซานก็คร้านจะสนใจ
ยิ่งไปกว่านั้น อย่ามองว่ามีนักศึกษาและอาจารย์มากมาย
เนื้อสัตว์ปีศาจขั้นเก้า ไม่ใช่สิ่งที่ทุกคนรับได้ หนึ่งคนกินหนึ่งชิ้นเล็กๆ ก็น่าจะเต็มที่แล้ว
มหาวิทยาลัยคนเยอะขนาดนี้ กินสองสามตันก็มากสุดแล้ว
สัตว์ปีศาจตัวใหญ่ขนาดนี้ กินได้ก็กินสักหน่อยเถอะ
จู่ๆ หวงจิ่งก็นวดขมับตัวเอง ผ่านไปสักพักจึงเอ่ยว่า “งั้นหลังจากนี้…พวกนายสองคนใครเป็นอธิการ?”
อู๋ขุยซานเผยแววตาดุดันขึ้นมาทันที!
แม่งเหอะ คำพูดนี้ของนายหมายความว่าอะไร นายจะให้ฉันออกจากตำแหน่ง?
หวงจิ่งเห็นแบบนั้นก็ไม่ยั่วโมโหเขาอีก พึมพำว่า “เจ้าเด็กนี้ฝีมือร้ายกาจจริงๆ เก่งขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า ครั้งหน้าเขาลงถ้ำใต้ดินจะสามารถแบกร่างขั้นสุดยอดกลับมาได้หรือเปล่า?”
“ครั้งนี้ก็เกือบแบกร่างขั้นสุดยอดกลับมาแล้ว” ถังเฟิงแทรกขึ้นมาเงียบๆ เอ่ยด้วยน้ำเสียงซับซ้อนว่า “เจ้าเด็กพวกนี้วิ่งไปถึงพื้นที่ระหว่างเขตแดน กระทั่งร่างของขั้นสุดยอดยังเห็นมาแล้ว อีกนิดคงจะแบกกลับมาได้แล้ว”
“แค่กๆๆ!”
หวงจิ่งสำลักอย่างรุนแรง!
ฉันแค่พูดๆ ไปเท่านั้น นึกไม่ถึงว่าเจ้าหมอนี้ยังจะหาร่างขั้นสุดยอดเจอจริงๆ?
เสียงร้องเชียร์ของพวกนักศึกษาดังอยู่พักใหญ่ สุดท้ายก็เงียบลงหลังจากฟางผิงยกมือบอกเป็นนัย
เวลานี้ฟางผิงเดินเข้ามาแล้ว เอ่ยด้วยใบหน้ารู้สึกผิดว่า “อธิการ ผมไม่ได้ตั้งใจ ทุกคนพากันฮึกเหิมขึ้นมา ผมไม่ได้คิดจะยกเป็นความดีความชอบของตัวเอง…”
“ไสหัวไป!”
อู๋ขุยซานแค่นเสียงขึ้นมา ด้านข้างนั้น หลู่เฟิ่งโหรวเอ่ยอย่างเรียบนิ่ง “ไม่ถึงขั้นเจ็ด แม้เธอจะแย่งอำนาจเขาก็ไม่มีประโยชน์ อยากเป็นอธิการบดี รีบเข้าสู่ขั้นเจ็ดให้เร็วหน่อย นั่นถึงจะเป็นเรื่องสำคัญ”
ฟางผิงเบะปากหัวเราะ “อาจารย์พูดถูก ผมจะพยายามทะลวงขั้นปรมาจารย์ให้เร็วที่สุด ยังไงก็ยังไม่จบปีสอง ผมไม่รีบ”
เมื่อคำพูดนี้ออกมา อาจารย์พวกนั้นก็จมดิ่งในความเงียบอีกครั้ง
แม่งเหอะ ยังไม่จบปีสอง…
พวกเขาเกือบจะลืมไปแล้วจริงๆ!
นี่เพิ่งจะเดือนพฤษภาคม!
ส่วนเรื่องที่ฟางผิงหารือต่อหน้าทุกคนว่าจะเป็นอธิการ อู๋ขุยซานคร้านจะสนใจแล้ว รอวันไหนไม่ติดหนี้เจ้าเด็กนี้แล้ว ค่อยจัดการเขาอีกที
อู๋ขุยซานถึงกระทั่งไม่มีใจคิดจะรั้งตัวอยู่นาน ครู่ต่อมาก็เดินไปเลย

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน