ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 527

ตอนที่ 527 โตแล้วจะทำอะไรก็ได้ (3)

………………..

เฉินอวิ๋นซีได้ยินน้ำเสียงตกใจของฟางผิงก็ตื่นเต้นขึ้นมา นึกไม่ถึงว่าฟางผิงจะตกใจได้

ตระหนักถึงตรงนี้ เฉินอวิ๋นซีก็เอ่ยอย่างดีใจ “อืม จริงสิ! ก่อนหน้านี้นายไม่ใช่ให้ผลไป๋ชุ่ยฉันมาหรือไง? ตอนที่ฉันไปถึงจิงหนาน ปู่ฉันก็เอาผลไม้พลังงานที่ช่วยหลอมอวัยวะภายในให้อีกบางส่วน ในถ้ำใต้ดินจิงหนาน ฉันเข้าร่วมการล่าสัตว์ขนาดเล็กหลายครั้ง ต่อสู้บ่อยเข้า ดูดซับผลไม้พลังงานพวกนี้ ฉันก็หลอมหัวใจเป็นที่เรียบร้อยแล้ว”

ขั้นสี่ตอนปลาย เงื่อนไขก็คือหลอมหัวใจเสร็จสิ้น

ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่ตอนปลาย อันที่จริงสิ่งที่ยากที่สุดคือการหลอมหัวใจ

พวกหวังจินหยาง ความจริงแล้วอยู่ในขั้นสี่ตอนกลางนานเหมือนกัน

หลังจากขั้นสี่ตอนปลายไปแล้วถึงก้าวหน้าอย่างรวดเร็วได้

นี่เกี่ยวข้องกับเรื่องที่พวกเขาฟื้นตัวด้วยเช่นกัน อันที่จริงเพราะหลอมหัวใจเสร็จแล้ว จึงเป็นเหตุผลให้ขั้นตอนหลังจากนั้นง่ายขึ้นอยู่บ้าง

แม้ผลไป๋ชุ่ยและผลไม้พลังงานพวกนั้นจะสามารถเพิ่มความเร็วได้ แต่เฉินอวิ๋นซีทะลวงจากตอนกลางไปตอนปลายยังคงเร็วมากอยู่ดี

ฟางผิงเอ่ยอย่างสงสัยอยู่บ้าง “ง่ายขนาดนี้เลย? ผลไม้พลังงานที่ปู่ให้เธอประสิทธิภาพดีกว่าผลไป๋ชุ่ยงั้นเหรอ?”

จริงหรือเปล่า?

แม้ผลไป๋ชุ่ยจะไม่ใช่ผลไม้พลังงานระดับสูงอะไร แต่ในความเป็นจริงกลับพบเห็นได้ยาก สำหรับผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่ขั้นห้า ผลไป๋ชุ่ยนั้นเหมาะจะหลอมอวัยวะภายในมากที่สุด

ฟางผิงนึกไม่ถึงว่าเหล่าเฉินจะยังมีผลพลังงานที่ประสิทธิภาพดีกว่า

ปลายสายโทรศัพท์นั้น เฉินอวิ๋นซีพูดอึกๆ อักๆ ว่า “ดีสิ ประสิทธิภาพดีจริงๆ!”

“งั้นเหรอ? ตอนนี้เธออยู่ที่ไหน? ปู่เธออยู่หรือเปล่า?”

“ปู่ไม่อยู่…เอ๋ ปู่กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่?”

เสียงของเฉินอวิ๋นซีจากปลายสายมีท่าทีตกใจไม่น้อย เธอเพิ่งจะออกจากถ้ำใต้ดิน นึกไม่ถึงว่าปู่จะมาแล้ว?

เฉินเย่าถิงใบหน้าซีดเล็กน้อย มองหลานสาวแวบหนึ่ง เอ่ยอย่างจนใจอยู่บ้าง “เพิ่งออกมาจากถ้ำใต้ดิน ไม่โทรหาคนที่บ้าน แต่มาโทรหาคนนอกเนี่ยนะ หลานนี่มัน…”

เขาอยากจะซัดฝ่ามือใส่ให้ตายจริงๆ…หมายถึงฟางผิงที่อยู่ปลายสาย

ซัดฝ่ามือใส่หลานสาว นั่นไม่มีความจำเป็น

เฉินอวิ๋นซีเขินอายอยู่บ้าง ใบหน้าขึ้นสี เฉินเย่าถิงหัวเราะ ก่อนจะคว้ามือถือของเธอมาไว้ในมือ เอ่ยด้วยน้ำเสียงไม่พอใจว่า “มีธุระ วางล่ะ เจ้าเด็กนี้ระวังตัวหน่อย!”

สิ้นเสียง เฉินเย่าถิงก็ตัดสายทันที

ฟางผิงเผยใบหน้าหมดคำพูด ตาแก่จะเหิมเกริมไปแล้ว เหิมเกริมจนถึงขั้นที่ตอนแรกผมคิดจะช่วยคุณสักหน่อย…ตอนนี้ต้องทบทวนใหม่อีกครั้งแล้ว

—

นอกถ้ำใต้ดินจิงหนาน

เฉินเย่าถิงเผยแววตาซับซ้อน มองหลานสาวไปแวบหนึ่ง จู่ๆ ก็เอ่ยอย่างโมโหว่า “เจ้าเด็กนั่นขั้นหกแล้ว เขามีไพ่ตายเป็นของตัวเอง มีความลับของตัวเอง ครั้งนี้ระเบิดเมืองราชาในถ้ำใต้ดินหนึ่งแห่ง หลอกขั้นเก้าไปตายได้เป็นเบือ! หลานต้องเรียนรู้จากเขาบ้าง? ปู่ให้หลานไปฝึกวิชาดีๆ ไม่ได้ส่งไปตาย! ขั้นสี่ตอนปลาย…เพื่อขั้นสี่ตอนปลาย หลาน…”

เฉินเย่าถิงทั้งปวดหัวและโมโห กัดฟันแน่น “คิดจะทำให้ปู่โมโหตายหรือไง? ถูกคนชกทะลุหัวใจ…หากไม่ใช่ว่าผู้เฒ่าจางเจอหลานเข้า…หลานก็ตายไปแล้ว! หลานนี่มันจริงๆ เลย อยากจะให้ปู่โมโหตายสินะ? ใครใช้ให้ทำอะไรสุ่มสี่สุ่มห้าแบบนั้น! ใครใช้ให้ออกไปข้างนอกตามลำพัง! หลังจากนี้จะลองทำลายอวัยวะที่เหลืออื่นๆ อีกหรือเปล่าล่ะ จะได้เข้าสู่ขั้นสี่สูงสุดไวๆ ยังไง?”

เฉินอวิ๋นซีเอ่ยขลาดกลัว “ปู่ นั่นไม่ใช่ว่าจะตายฟรีหรือไง หนูไม่อยากตายสักหน่อย”

“เธอ…”

เฉินเย่าถิงปวดหัวแทบระเบิดอยู่บ้าง เหลวไหล เธอรู้ด้วยว่าจะตายฟรี?

เห็นปู่มีแนวโน้มจะระเบิดโทสะ เฉินอวิ๋นซีก็รีบเอ่ยทันที “ปู่คะ มันคือเหตุไม่คาดฝัน หนูไม่ได้ตั้งใจ…”

เฉินเยาถิงแค่นเสียงในลำคอ ขมวดคิ้วว่า “ไม่มีความจำเป็นต้องไขว่คว้าเพิ่มขีดความสามารถขนาดนี้! เธออยู่ในระดับนี้ เป็นผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่ ปู่ก็ดีใจมากแล้ว ไม่ต้องเปรียบเทียบตัวเองกับเจ้าปีศาจพวกนั้น พวกเขามีไพ่ตายและความลับเป็นของตัวเอง บางเรื่องไม่ใช่ว่าเธอทุ่มสุดชีวิตก็จะทำสำเร็จได้”

ความโมโหนี้ทำให้อาการบาดเจ็บของเฉินเย่าถิงกำเริบ ใบหน้าซีดเผือดขึ้นไปอีก

เห็นฉากนี้ เฉินอวิ๋นซีจึงกังวลใจอยู่บ้าง ละล่ำละลักว่า “ปู่ ปู่บาดเจ็บแล้ว?”

“ไม่มีอะไร…”

“ปู่…ระ…ร่างทองของปู่เหมือนจะหม่นแสงลง!” เฉินอวิ๋นซีตึงเครียดขึ้นมา จู่ๆ ก็กัดฟันว่า “ปู่ ครั้งนี้ฟางผิงลงถ้ำใต้ดิน ได้น้ำแร่ชีวิตมาใช่หรือเปล่า?”

เฉินเย่าถิงเผยสีหน้าตกตะลึง เรื่องนี้เธอก็รู้ด้วย?

เห็นเฉินเย่าถิงตกตะลึง เฉินอวิ๋นซีเอ่ยด้วยใบหน้าดีใจทันที “ปู่ งั้นเขายังมีอีกเยอะหรือเปล่า? หนูจะโทรถามยืมให้ปู่สักหน่อย ปู่เซ็นสัญญาให้เขาก็จบแล้ว…”

เฉินเย่าถิงใบหน้านิ่งค้างไปแล้ว!

ฉันเซ็นสัญญาหนี้ไปสองพันล้านครั้งหนึ่งแล้ว!

ประเด็นสำคัญไม่ได้อยู่ตรงนี้ ปู่เธอจะจบเห่อยู่แล้ว เวลานี้ไปยืมน้ำแร่ชีวิตจากเจ้าเด็กนั่น นึกไม่ถึงว่าสิ่งที่คิดได้เป็นอันดับแรกคือให้ฉันเซ็นสัญญาหนี้อีกฉบับ คิดได้ยังไงกัน?

หลานสาวคนนี้จะเกินเยียวยาไปแล้ว!

จู่ๆ เฉินเย่าถิงก็ปวดใจขึ้นมา คนเขายังไม่ได้ขอคบกับเธอเลย เธอกลับมองตัวเองเป็นคนในครอบครัวซะแล้ว?

เฉินเย่าถิงทำสีหน้าไม่พอใจ แค่นเสียงว่า “ถึงฉันจะตายก็ไม่คิดขอของใครเด็ดขาด!”

เหล่าเฉินโมโหอย่างถึงที่สุด ถ้าเจ้าเด็กนั่นใส่ใจเธอจริงๆ ในมือยังมีน้ำแร่ชีวิตอยู่ คงเป็นฝ่ายหยิบยื่นให้นานแล้ว

ตอนนี้เอ่ยยังไม่คิดจะเอ่ยด้วยซ้ำ ฉันเป็นคนที่มีเกียรติศักดิ์ศรี ไม่ใช่เหมือนอู๋ขุยซาน หลี่ฉางเซิง เจ้าคนน่าไม่อายพวกนั้น

————–

………………..