ตอนที่ 549 ออกกระบี่ (1)
………………..
“ในเมื่อเป็นแบบนี้…งั้นก็อย่าโทษที่ฉันไม่สนใจภาพรวมแล้วกัน! คนอย่างฟางผิงยอมสนใจภาพรวม แกล้งว่าบาดเจ็บ คิดจะลอบโจมตีผู้ฝึกยุทธ์หลอมสารจิงกับเลือดที่ปกปิดตัวตนของแดนเทพปกรณัมคนนั้น…แต่นึกไม่ถึงว่าพวกนายจะบีบให้ฉันแสดงพลังออกมา น่าชัง!”
สิ้นเสียง ฟางผิงก็ระเบิดคำราม!
ข้างหน้าปรากฏเมืองขนาดเล็กที่สมบูรณ์ขึ้นมาทันที!
เมืองนี้เผยออกมา ดวงอาทิตย์สีแดงก็ร่วงหล่น กลายเป็นดาบปราณขนาดใหญ่ชั่วพริบตา!
ดาบปราณไม่ได้พุ่งไปหาตัวอักษร ‘ฆ่า’ แต่ถลาเข้าไปหาหยางเฟิงอย่างรวดเร็ว
หยางเฟิงเห็นแบบนั้นก็หน้าเปลี่ยนสี รีบถอยหลัง!
ในเวลานี้ฟางผิงก็คำรามอีกครั้ง กลางอากาศปรากฏดาบปราณนับสิบเล่มกลางอากาศ
ดาบปราณพวกนี้หลอมรวมกันเป็นก้อน ทะลวงผ่านความว่างเปล่า ในเสี้ยวพริบตา ทั้งหมดก็ปรากฏอยู่เบื้องหน้าของหยางเฟิง!
หยางเฟิงหน้าเปลี่ยนสีอย่างหนัก ครู่ต่อมาหยางเฟิงคิดจะออกจากพื้นที่ที่ปิดล้อม ถึงกระทั่งคิดจะแกล้งบาดเจ็บหนัก ไม่มีแรงต่อสู้อีกแล้ว…
แต่ฟางผิงยังจะให้เวลาเขาอีกได้ยังไง ดาบปราณนับสิบเล่มแทบจะพุ่งเข้าไปทันที ทะลวงผ่านกะโหลกของเขา!
กะโหลกของหยางชิงไม่ได้ปรากฏรอยแผล แต่แววตากลับหม่นแสงลง ก่อนลมหายใจบนร่างจะหายไปอย่างไร้ร่องรอย
ฟางผิงแค่นเสียงในลำคอ ตัวอักษร ‘ฆ่า’ ข้างหน้านั้นเริ่มแตกสลายเช่นกัน
ไม่ไกลนั้น หยางเฮ่อตะโกนอย่างโมโห “ฟางผิง! ตระกูลหยางปฏิบัติกับเธอด้วยใจจริง นึกไม่ถึงว่าเธอจะฆ่าหยางเฟิง!”
ฟางผิงไม่ได้มองเขา แต่มองหยางมู่ที่มีโทสะเช่นเดียวกัน
แววตานั้นแฝงไปด้วยรอยยิ้มอย่างโหดเหี้ยม
หยางมู่ร่างแข็งทื่อ อดถอยหลังไปหนึ่งก้าวไม่ได้ หยางเฮ่อเผยแววตาเย็นเยียบอย่างถึงที่สุด!
ในเวลานี้ จู่ๆ ฟางผิงก็ตะโกนว่า “ตามหลักตอนนี้ถึงรอบการท้าประลองของขั้นหกตอนปลาย! ตอนนี้ฉันจะท้าประลอง ขั้นหกตอนปลายทั้งหมดทิ้งสิทธิ์ไปซะ ไม่งั้นฉันจะท้าประลองพวกนาย มีคนคัดค้านหรือเปล่า?”
ผู้ฝึกยุทธ์ต่างชาติพวกนั้นพากันเงียบกริบ แววตาถึงกระทั่งปรากฏท่าทีนึกสนุก
ขัดแย้งภายในงั้นเหรอ?
น่าสนใจ!
แดนเทพปกรณัมมีคนเอ่ยขึ้นทันที “ขั้นหกตอนปลายทุกคนทิ้งสิทธิ์การประลอง!”
“เห็นด้วย!”
“…”
แต่ละประเทศแทบไม่จำเป็นต้องพูดมาก พากันทยอยทิ้งสิทธิ์
หลี่เต๋อหย่งสีหน้าเปลี่ยนแล้วเปลี่ยนอีก เอ่ยว่า “ฟางผิง…”
“ผู้บัญชาการ มีคนจะฆ่าผม! แน่นอนว่าลงสนามแล้ว ถูกฆ่า ใครจะโทษใครได้ ตอนนี้ขั้นหกตอนปลายทิ้งสิทธิ์ประลองแล้ว ขั้นหกตอนปลายประเทศจีนมีใครจะลงมือหรือเปล่า?”
ในกลุ่มคนนั้น พวกเจี่ยงเชามองหน้ากัน ก่อนจะพากันส่ายหัว
พวกเขาไม่แทรกแซงด้วย!
ซูเฮ่าหรานเห็นแบบนั้นก็ขมวดคิ้วว่า “ฟางผิง…”
“ปรมาจารย์ซู คนอย่างฟางผิงมีเรื่องอะไรที่ทำผิดต่อเมืองเจิ้นซิงงั้นเหรอ?”
“เฮ้อ!”
“ผมช่วยยอดฝีมือขั้นแปดสองคนเอาไว้ นี่เป็นเรื่องจริง?”
“…”
“ตระกูลหยางรังแกผมแบบนี้ อยากฆ่าก็ฆ่า ผู้ฝึกยุทธ์มีบุญคุณต้องทดแทน มีแค้นต้องชำระ! ตามกฏแล้วผมท้าประลองหยางมู่ ผิดกฏตรงไหนกัน?”
ฟางผิงเอ่ยด้วยเสียงก้องกังวาน ช่วงพริบตานั้นแววตาก็จับจ้องที่ร่างของหยางมู่ ตะโกนเสียงดังว่า “หยางมู่ ลงสนาม!”
หยางมู่เผยสีหน้าตื่นตระหนก!
ฟางผิงฆ่าเขา เขาแทบไม่ทันได้แกล้งบาดเจ็บหมดแรงด้วยซ้ำ
เว้นเสียแต่ว่า…ตอนนี้จะทำให้ตัวเองพิการ!
หยางเฮ่อเอ่ยด้วยเสียงเรียบเย็น “ต่อให้กฏใหญ่คับฟ้าขนาดไหน ขอแค่ฟางผิงละทิ้งการประลอง นั่นย่อมไม่ผิดกฏแน่!”
“คุณูปการร้อยปีของตระกูลหยาง หรือกระทั่งขั้นหกคนหนึ่งยังคุ้มครองไม่ได้?”
ทุกคนทยอยมองไปทางฟางผิง ฟางผิงยืนหยัดว่า “ลงสนาม!”
“ฟางผิง!”
หยางเฮ่อเอ่ยด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น “นายอย่าบีบบังคับฉัน!”
เสี้ยวพริบตานี้หยางเฮ่อโมโหอย่างถึงที่สุดแล้ว!
หากนายกล้าบีบฉันอีก ฉันฆ่านายแล้ว หรือประเทศศจีนยังจะให้ขั้นแปดอย่างตัวเอง ชดใช้ชีวิตให้กับขั้นหกอย่างนาย?
อย่างมาก…ก็ชิงศพของฟางผิงกลับไปเมืองเจิ้นซิง!
เวลานี้หยางเฮ่อแทบจะบ้าคลั่งจริงๆ แล้ว!
ยิ่งเขาพูดฟางผิงก็ยิ่งรู้สึกว่าต้องบีบเขาสักหน่อย เอ่ยอย่างหนักแน่น “ลงสนาม!”
“ฟางผิง!”
หยางเฮ่ออารมณ์พลุกพล่านอย่างยิ่ง ด้านข้าง ซูเฮ่าหรานเห็นแบบนั้นก็กังวลอยู่บ้าง รีบมองไปทางฟางผิง “ฟางผิง เป็นผู้ฝึกยุทธ์ประเทศจีนเหมือนกัน ตอนนี้การแข่งขันผู้ฝึกยุทธ์หนุ่มสาวยังดำเนินต่อ เธอขึ้นชื่อว่าเป็นผู้นำผู้ฝึกยุทธ์รุ่นใหม่ของประเทศจีน หรือจะให้คนนอกเห็นเรื่องตลกจริงๆ?”
ฟางผิงครุ่นคิดแล้วก็พยักหน้าว่า “ปรมาจารย์ซูพูดมีเหตุผล ผมไม่ใช่คนแบบนั้น ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นให้ปรมาจารย์หยางสาบานตนว่าถ้าหลังจากนี้ตระกูลหยางคนไหนลงมือกับผมอีก ตระกูลหยางจะต้องพังพินาศทั้งหมด…”
“สารเลว!”
หยางเฮ่อปะทุโทสะออกมาทันที “เด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม กล้ารังแกฉันขนาดนี้!”
ฟางผิงเอ่ยด้วยใบหน้าเยือกเย็น “ปรมาจารย์ซูเห็นแล้วสินะครับ นี่คือปรมาจารย์หยางตั้งใจจะฆ่าผมจริงๆ! ถ้าปรมาจารย์ซูสามารถรับประกันได้ว่าหลังจากนี้เป็นต้นไปตระกูลหยางจะไม่สร้างความลำบากใจให้ผมอีก คนอย่างฟางผิงคงไม่ปล่อยให้คนนอกเห็นเรื่องตลกเหมือนกัน! แต่ขั้นแปดคนหนึ่ง มองผมเป็นศัตรูแบบนี้ ปรมาจารย์ซู หรือจะให้ผมนิ่งดูดายรอคอยความตายอย่างเดียว?”
“หยางเฮ่อแค่เกิดอารมณ์ชั่ววูบเท่านั้น…”
ฟางผิงเอ่ยอย่างข่มกลั้น “งั้นปรมาจารย์ซูต้องให้การรับประกันอย่างหนึ่งกับผมว่าตระกูลหยางจะไม่ลงมือกับผม หรือทางรัฐบาลให้การรับประกันก็ได้ วันนี้ผมจะไม่ซักไซ้ไล่เลียงต่อ…ทั้งไม่มีความกล้าจะซักไซ้ไล่เลียงด้วย!”
—————–
………………..

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน