ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 549
ตอนที่ 549 ออกกระบี่ (2)
………………..
เมื่อคำพูดนี้ออกมา หลี่เต๋อหย่งก็มองไปทางหยางเฮ่อ “หยางเฮ่อ ตกลงนายคิดจะทำอะไรกันแน่? วันนี้พวกเราอยู่ที่นี่ทั้งหมด ถูกหรือผิดทุกคนพิจารณากันได้ เส้นทางผู้ฝึกยุทธ์ของประเทศจีนดำเนินมายาวนานไม่ตกต่ำก็อยู่ที่ความสามัคคีเช่นกัน! วันนี้อยากพูดอะไรก็พูดออกมาให้หมด ไม่งั้นนายกระตุ้นให้หยางเฟิงลงมือกับฟางผิงอย่างไร้เหตุผล อย่ามาโทษที่ฉันต่อต้านนายแล้วกัน!”
“หลี่เต๋อหย่ง!”
หยางเฮ่อโมโหทันที เอ่ยด้วยน้ำเสียงขุ่นเคือง “นายให้ฉันให้คำตอบกับเด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมคนหนึ่ง? ให้ฉันสัญญากับเขา? ตระกูลหยางของฉันคุ้มครองทางเดินเพื่อประเทศจีนมานับร้อยปี ตอนนี้ผู้อาวุโสสิ้นชีพ พี่ใหญ่ตายในสนามรบ…”
“ผู้อาวุโสหยางตาย…นั้นเกิดจากตัวเอง!” หลี่เต๋อหย่งกดเสียงว่า “บางเรื่องจะโทษคนอื่นไม่ได้! หยางเต้าหงมุ่งหน้าไปพื้นที่เขตแดน ตามหาร่างผู้อาวุโส รัฐบาลก็ทุ่มแรงสนับสนุนเช่นกัน ไม่ได้ตำหนิอะไร! พวกเราก็หวังให้หยางเต้าหงช่วงชิงร่างผู้อาวุโสกลับมาได้ ไม่มีใครอยากให้หยางเต้าหงตายในสนามรบ แต่เรื่องเกิดขึ้นแล้ว งั้นก็ต้องยอมรับความจริง เอาแต่โทษคนอื่น นี่ไม่ใช่วิถีของผู้ฝึกยุทธ์!”
หยางเฮ่อเอ่ยอย่างเยือกเย็น “พูดแบบนี้ วันนี้ฉันต้องให้คำตอบกับเจ้าเด็กนี้ให้ได้?”
หลี่เต๋อหย่งสูดลมหายใจเข้าลึก ผ่านไปสักพักจึงเอ่ยว่า “ช่างเถอะ นายกลับเมืองเจิ้นซิงไปซะ หลังจากนี้ไม่อนุญาตให้ออกจากเมืองเจิ้นซิง เรื่องวันนี้สิ้นสุดกันแค่นี้!”
“นายจะกักบริเวณฉัน?” หยางเฮ่อประกายแววตาดุดัน “แค่เพราะตอนนี้ตระกูลหยางตกต่ำ นายก็กักบริเวณฉันแล้ว? หลี่เต๋อหย่ง นายไม่มีสิทธิ์นั้น!”
หลี่เต๋อหย่งเผยแววตาคมกริบขึ้นมา “ฉันเป็นตัวแทนหน่วยทหาร เป็นตัวแทนรัฐบาลจีน! หยางเฮ่อ นายจะขัดขืนคำสั่งจริงๆ?”
หยางเฮ่อมองเขา ก่อนจะมองซูเฮ่าหราน ท้ายที่สุดมองไปยังฟางผิง เอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “ฉันแค่อยากถามประโยคเดียว วันนั้นมีแค่ฉินเฟิ่งชิงเข้าไปในพื้นที่เขตแดนคนเดียวจริงๆ?”
ฟางผิงใจวูบไหวเล็กน้อย เขา…รู้ว่าหลี่หานซงเข้าไปเหมือนกันงั้นเหรอ?
ฟางผิงกำลังจะเอ่ยปาก หยางเฮ่อที่จ้องเขาอยู่ตลอดเวลากลับเอ่ยด้วยรอยยิ้มขึ้นมา “ฉันเข้าใจแล้ว!”
เขามั่นใจแล้ว!
เมื่อกี้เขาจับตามองฟางผิงอยู่ตลอด จับตามองทุกกระทำของเขา จับตามองคลื่นอารมณ์ทั้งหมดของเขา
ชั่วพริบตาเมื่อครู่นั้นเขาก็รู้แล้ว ไม่ได้มีแค่ฉินเฟิ่งชิงเข้าไปคนเดียว!
ตอนนี้เพราะเรื่องเล็กน้อยนี้ นึกไม่ถึงว่าหน่วยทหารจะมาถึงขั้นห้ามไม่ให้ตัวเองออกจากเมืองเจิ้นซิง!
หยางเฮ่อมองไปรอบๆ อีกครั้ง คลี่ยิ้มว่า “เป็นดังที่คาด…ไม่มีผู้อาวุโสแล้ว พวกนายก็เปลี่ยนไป ไม่มีใครหาความยุติธรรมให้ตระกูลหยางของฉัน!”
“คุณูปการที่สั่งสมมาร้อยปี คนจากไปชาก็เย็นชืด วันเดียวไม่เหลืออะไรสักอย่าง น่าเศร้าอะไรอย่างนี้!”
“วันนี้เป็นตระกูลหยางของฉัน พรุ่งนี้จะเป็นใครล่ะ?”
“ตระกูลซู? ตระกูลเจิ้น? หรือตระกูลหลี่?”
“ฮ่าๆๆ…”
หยางเฮ่อเงยหน้าหัวเราะขึ้นฟ้า เต็มไปด้วยความแค้นเคือง!
ไม่มีขั้นสุดยอดนั่งรักษาการณ์ กระทั่งขั้นหกคนหนึ่งตัวเองยังหาเรื่องไม่ได้?
หากผู้อาวุโสยังอยู่ คนพวกนี้จะกล้าทำแบบนี้กับตัวเองหรือไง?
‘ขั้นสุดยอด!’
ชั่วพริบตานี้หยางเฮ่อก็มีความคิดนี้ในใจ!
เขาต้องกลายเป็นขั้นสุดยอด หากเขาไม่กลายเป็นขั้นสุดยอด ตระกูลหยางก็จะไม่เหลืออะไรแล้ว
แต่ความหวังของขั้นสุดยอด…มีแค่ฟางผิง!
‘วันนี้ถ้าฉันไป หน่วยทหารไม่อนุญาตให้ฉันออกจากเมือง…จะช่วงชิงของสืบทอดของผู้อาวุโสยังไง?’
‘ในเมื่อถูกกำหนดให้กักบริเวณ…ไม่สู้ฆ่าเขา ชิงศพไป หนีกลับไปเมืองเจิ้นซิง หรือจะให้เขาชดใช้ด้วยชีวิตจริงๆ? ผลลัพธ์ก็เป็นกักบริเวณอยู่ดี มีจุดจบเหมือนกัน!’
ชั่วพริบตานี้ หยางเฮ่อก็ผุดความคิดต่างๆ ขึ้นในใจ
แต่ตอนนี้หลี่เต๋อหย่งอยู่ที่นี่ จะฆ่าฟางผิงยังไง?
ราวกับสวรรค์มาโปรดเขา เวลานี้จู่ๆ ฟางผิงก็เคลื่อนไหวฝีเท้าออกห่างจากหลี่เต๋อหย่ง…
ฟางผิงที่เดินออกไป ใจเต้นระส่ำอย่างรุนแรง
เขารับรู้ถึงวิกฤตได้!
ปรายตามองตาเฒ่าหลี่ที่เงียบมาโดยตลอด ฟางผิงคร่ำครวญในใจ ตกลงตาเฒ่าหลี่ไหวหรือเปล่า นี่ถ้าฉันถูกฆ่าไปแล้ว นายเพิ่งมาฆ่าเขาได้ นั่นก็จบเห่กันแล้ว!
ฉันไม่กล้าพนัน
ฟางผิงไม่กล้าพนันเท่าไหร่จริงๆ เขากลัวว่าตาเฒ่าหลี่จะไม่ทุ่มสุดกำลัง ไม่สามารถช่วยตัวเองได้ทันเวลา
หยางเฮ่อเหมือนจะเสียสติไปแล้ว!
เกิดเสียงดังสนั่น รอบๆ เขตผนึกถูกทำลายในทันที ยอดฝีมือขั้นเก้าบางส่วนที่อยู่ตรงนี้ต่างสีหน้าซีดเผือด หลี่เต๋อหย่งก็ชะงักการเคลื่อนไหวเช่นกัน
ในเวลานี้ตาเฒ่าหลี่ถือกระบี่ที่ไร้รูปร่างฟันลงมาแล้ว!
กลางอากาศ ชั่วพริบตานั้นก็ปรากฏรอยแยกสีดำที่แทบมองไม่เห็น
“นี่…”
“ทำลาย…”
มีขั้นเก้าร้องออกมาอย่างตกใจ!
เป็นไปได้ยังไง!
หลี่ฉางเซิงจากมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ ไม่อาจจะแข็งแกร่งจนถึงขั้นนี้ได้ ทั้งเพื่อขั้นหกคนหนึ่ง กระบี่เดียวกลับระเบิดอานุภาพเกินกว่าที่จินตนาการได้…เขาไม่ต้องการชีวิตแล้วหรือไง?
ทุกคนต่างอยู่ในอาการตกตะลึง!
กระทั่งหลี่เต๋อหย่งที่อยู่ใกล้ที่สุด เพราะเขตผนึกถูกทำลายอย่างกะทันหัน การเคลื่อนไหวจึงชะงักไป ไม่สามารถลงมือห้ามได้ทันเวลา
วิ้ง!
เกิดการสั่นสะเทือนในความว่างเปล่า!
ครู่ต่อมา หยางเฮ่อที่เพิ่งออกหมัดก็ปรากฏแววตาสับสน
ตาเฒ่าหลี่สีหน้าซีดเผือด ชั่วพริบตานั้นก็ดูแก่ชราลงทันที ห่อเหี่ยวหมดพลัง กระบี่ไร้รูปร่างในมือหายวับไปแล้ว เอ่ยจนแทบไม่ได้ยินว่า “แม่งเหอะ ข่มกลั้นมาทั้งวัน!”
ทุกคนเงียบกริบกันหมด!
แม้เวทีจะร่วงลงไปแล้ว ตอนนี้ก็ไม่มีใครคิดสนใจ
ซูเฮ่าหรานเผยสีหน้าตกตะลึง ในใจสั่นไหว ทั้งเต็มไปด้วยความสับสน!
หยางเฮ่อ…ถูกหลี่ฉางเซิงฆ่าด้วยกระบี่เดียว
—————-
………………..
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน