ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 552

ตอนที่ 552 สืบทอดจากระบบเดียวกัน (3)

………………..

ในเวลาเดียวกัน

สมาพันธ์ผู้ฝึกยุทธ์

หวังจินหยางเผยสีหน้าหนักแน่น โจมตีกระบวนท่าเดียวทะลวงหน้าอกของอีกฝ่าย สั่นสะเทือนอวัยวะภายใน อีกฝ่ายไม่ถึงกับตายทันที แววตาปรากฏท่าทีราวกับไม่กล้าจะเชื่ออยู่บ้าง

นักศึกษามหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้ของประเทศจีนโหดเหี้ยมขนาดนี้กันหมดเลย?

โหดเหี้ยมกับศัตรู ทั้งโหดเหี้ยมกับคนกันเองด้วยเหมือนกัน!

ตอนนี้หน้าของหวังจินหยางแทบจะบุบไปครึ่งหนึ่งแล้ว รอยแตกกะโหลกปรากฏอย่างน่าสยดสยอง!

กะโหลก นั่นเป็นจุดอ่อนถึงตายของผู้ฝึกยุทธ์ส่วนมาก!

ผู้ฝึกยุทธ์ที่ชื่อหวังจินหยางคนนี้แทบไม่อ่อนด้อยไปกว่าหลี่หานซง หลี่หานซงกระดูกทองทั่วร่าง แข็งแกร่งอย่างยิ่ง กะโหลกก็หลอมทองหมดแล้วเช่นกัน

หวังจินหยางกลับไม่ใช่!

หากกะโหลกถูกทำลาย นั่นคงตายอย่างไม่ต้องสงสัย

แต่นึกไม่ถึงว่าหวังจินหยางจะกล้าใช้กะโหลกตัวเองเป็นเหยื่อล่อ โหดเหี้ยมพอจริงๆ

หวังจินหยางไม่สนใจเขาอีก โยนอีกฝ่ายออกไปอย่างไม่ไยดี คนร่วงสู่พื้นก็หมดสิ้นลมหายใจแล้ว

ทางอาณาจักรหมื่นหอคอย ทุกคนเผยสีหน้าหนักอึ้งอย่างถึงที่สุด

ช่วงเวลาสั้นๆ หวังจินหยางและหลี่หานซงเข่นฆ่ายอดฝีมือขั้นหกสูงสุดของพวกเขาสองคนแล้ว

ตอนนี้อาณาจักรหมื่นหอคอยเหลือแค่เจ็ดคนเท่านั้น!

สิบสองคนที่เข้าร่วมการแข่งขัน ตายไปแล้วห้าคน!

เมื่อก่อนแม้ว่าจะมีคนตายเหมือนกัน แต่ไม่เยอะขนาดนี้ หนึ่งฝ่ายตายแค่สองสามคนก็ถึงขีดจำกัดแล้ว ส่วนมากจะบาดเจ็บหนักกัน มีบางส่วนที่บาดเจ็บแค่เล็กน้อย

หลี่หานซงฆ่าขั้นหกสูงสุดไปหนึ่งคน

ฟางผิงกำจัดผู้ที่หลอมสารจิงกับเลือดไปหนึ่งคน!

คนพวกนี้ปรากฏตัวในการแข่งขันผู้ฝึกยุทธ์หนุ่มสาวครั้งแรก ลงมือโหดเหี้ยมอย่างเห็นได้ชัด โหดเหี้ยมกับศัตรู รวมถึงคนกันเอง

แม้จะเป็นผู้ฝึกยุทธ์หน่วยทหารของแต่ละประเทศก็อาจไม่โหดเหี้ยมเท่าพวกเขาเสมอไป

ผู้ฝึกยุทธ์หน่วยทหารเข่นฆ่าอย่างไม่ขาดสาย แต่ปกติผู้ฝึกยุทธ์หน่วยทหารน้อยนักที่จะเอาตัวเองไปเสี่ยงคนเดียว ส่วนมากจะเคลื่อนไหวเป็นกลุ่มใหญ่

เทียบกับพวกฟางผิงที่เป็นนักผจญภัยออกไปตระเวนทุกหนแห่งในถ้ำใต้ดิน ประสบการณ์โชกโชนมากกว่า เสี่ยงอันตรายเยอะกว่า ทั้งเห็นโลกกว้างกว่าด้วยเช่นกัน

ผู้ฝึกยุทธ์ระดับกลางที่อยู่ตรงนี้ อย่างมากก็เคยเผชิญหน้ากับขั้นเจ็ดของถ้ำใต้ดินบางส่วนเท่านั้น

แต่พวกฟางผิง เจอขั้นเจ็ดมาแทบจะนับไม่หวาดไม่ไหวแล้ว

เหล่าหวังกลับมา ฟางผิงมองกะโหลกเขาแวบหนึ่ง ขมวดคิ้วว่า “เสี่ยงเกินไปแล้ว!”

เหล่าหวังส่ายหัวเบาๆ ชี้ไปยังกะโหลกที่เริ่มเปล่งแสงสีทอง ความหมายนั้นชัดเจน ไม่ตายหรอก สามารถฟื้นฟูได้

ด้านข้าง เจี่ยงเชากลืนน้ำลายอึกใหญ่ เอ่ยด้วยรอยยิ้มเต็มใบหน้า “พี่หวัง…”

ฟางผิงมองเขาแวบหนึ่ง หมดคำพูดอยู่บ้าง

หวังจินหยางก็หมดคำพูดเช่นกัน!

เจี่ยงเชาอายุมากกว่าพวกเขาซะอีก มากกว่าตั้งสี่ห้าปี!

แต่เจ้าหมอนี้อ้าปากก็เรียกพี่หวังแล้ว ไม่อายบ้างหรือไง?

คนจากเมืองเจิ้นซิงแทบอยากจะแทรกแผ่นดินหนี แม่งน่าอายเกินไปแล้ว

เจี่ยงเชากลับไม่สนใจเรื่องนี้ คนโหดเหี้ยม ชอบคนโหดเหี้ยมที่สุด

คนโหดเหี้ยมอยู่ฝ่ายอื่น เขาคงกลัว แต่ตอนนี้อยู่ฝ่ายตัวเอง เป็นพวกเดียวกัน!

มีคนโหดเหี้ยมพวกนี้ต้านอยู่ ฟินจะตายไป!

ตอนที่ต่อสู้ ตัวเองก็คอยเชียร์สร้างความเกรงขามให้พวกเขา สู้เสร็จแล้วตัวเองก็คอยบริการให้…ถึงอกถึงใจจะตายไป

ทีมๆ หนึ่งจะไม่มีการดูแลบริการแบบนี้ได้ที่ไหนกัน?

ส่วนติดตามคนของเมืองเจิ้นซิงหรือคนของหน่วยทหารนั้น…อย่าพูดถึงเลย เจ้าพวกเมืองเจิ้นซิงเชื่อถือไม่ได้ คนของรัฐบาลก็ไม่คุ้นเคย อีกอย่าง ฝีมือยังไม่เท่าไหร่ จะสู้พวกฟางผิงได้ยังไง

หวังจินหยางและฟางผิงไม่ได้สนใจเขา

ด้านข้างนั้น ตอนนี้ถึงรอบของซูจื่อซู่แล้ว แต่ซูจื่อซู่มองเหยาเฉิงจวินแวบหนึ่ง เอ่ยทันที “ฉันขอผ่าน!”

ตอนนี้หัวใจเธอแทบจะเต้นหลุดออกมาแล้ว หวาดกลัวอยู่บ้าง ให้พวกเหยาเฉิงจวินสู้กันไปดีกว่า บางทีฆ่าอีกหน่อย ไม่จำเป็นต้องสู้อีกก็เข้ารอบได้แล้ว ซูจื่อซู่คำนวณดู ตอนนี้ตายไปไม่น้อยแล้ว

ประเทศจีนตายไปสี่คน ออกไปหนึ่งคน ยังเหลือสิบห้าคน

ทางอาณาจักรหมื่นหอคอย ถูกคนฆ่าจนกลัวขึ้นมาอยู่บ้าง

เห็นพวกคาร์มอนสีหน้าดูแทบไม่ได้ ผู้ฝึกยุทธ์บางส่วนของประเทศจีนกลับมีความสุขไม่น้อย

ทางหน่วยทหาร ผู้ฝึกยุทธ์ที่ถูกฆ่าคนแรกนั้นเป็นฝีมือของคาร์มอน

คนที่ถูกเหยาเฉิงจวินจ้องมองนั้นเห็นได้ชัดว่าตึงเครียดอยู่บ้าง

รอเหยาเฉินจวินชี้เขา อีกฝ่ายมองซ้ายแลขวา รออยู่สักพักถึงจะเดินออกมา

ฉากหลังจากนั้น…แทบจะทำให้ทางอาณาจักรหมื่นหอคอยกระอักเลือด

เหยาเฉิงจวินเพิ่งจะปรากฏพลังจิตใจออกมา อีกฝ่ายกลับทำคล้ายถูกโจมตีจนบาดเจ็บหนัก กระเด็นตัวลอยออกไปนอนกองกับพื้นไม่ขยับเขยื้อน จบแล้ว!

เวลานี้แต่ละฝ่ายต่างหมดคำจะพูดอย่างถึงที่สุด

เหยาเฉิงจวินโจมตีแล้วงั้นเหรอ?

เหยาเฉิงจวินเผยสีหน้าจนใจ หันไปมองฟางผิงแวบหนึ่ง เขาอับจนหนทางเหมือนกัน

—

ในฝูงชน เจี่ยงเชาพึมพำว่า “แม่งเหอะ เลียนแบบฉันทำไมกัน!”

เขาคิดมาตั้งนานแล้ว เจอผู้แข็งแกร่งท้าประลองเขา เขาจะทำแบบนี้

ตอนนี้กลับแล้วใหญ่ เขายังไม่ได้ทำ คนอื่นกลับเร็วกว่าเขาไปหนึ่งก้าว

ฟางผิงหมดคำพูดเหมือนกัน อันที่จริงเหยาเฉิงจวินอาจไม่สามารถฆ่าอีกฝ่ายได้เสมอไป พลังจิตใจของเขาแข็งแกร่ง แต่ก็สิ้นเปลืองไว ไม่สามารถสิ้นเปลืองจนหมดแล้วรอฟื้นฟูเหมือนพวกเหล่าหวังได้จริงๆ

พลังจิตใจเขาเพิ่มได้ช้า หากใช้หมดแล้ว หลังจากนั้นถูกคนท้าประลอง นั่นก็อันตรายแล้ว

ดังนั้นฟางผิงจึงวางแผนไว้นานแล้ว หากฆ่าอีกฝ่ายไม่ได้จริงๆ ไม่จำเป็นต้องสิ้นเปลืองปราณมากจนเกินไป อันที่จริงเป้าหมายก็เพื่อโควตา

ตอนนี้กลับไปกันใหญ่ คนยังไม่ทันลงมือ การต่อสู้ก็จบลงซะแล้ว

เมื่อเป็นแบบนี้ การแข่งขันรอบแรกจึงเป็นอันสิ้นสุดลง

ตายไปสิบหกคน ออกไปหนึ่งคน ในหมู่คนที่ตาย มหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้จัดการไปห้าคน ถือเป็นครั้งแรกที่นักศึกษามหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้ได้แสดงความแข็งแกร่งและโหดเหี้ยมบนเวทีโลก

—————–

………………..