ตอนที่ 9 มาตราฐานของปราณ
แม้ความท้อแท้จะหนักอึ้งเท่าใด ชีวิตก็ยังต้องดำเนินต่อไป ฟางผิงทำได้เพียงยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นเท่านั้น
พวกเขาพูดคุยกันอยู่พักใหญ่ อาจารย์ประจำชั้นที่ผมกลายเป็นสีเทาแล้วก็สาวเท้าเดินเข้ามาในห้อง
เมื่อห้องเรียนเงียบสงบลง อาจารย์ประจำชั้นก็เอ่ยเข้าประเด็นหลักทันที “นักเรียนที่สมัครสอบวรยุทธ์ อีกสักครู่ให้ไปชำระค่าสมัครสอบที่ห้องทำงานของอาจารย์ กรอกข้อมูลลงใบสมัคร หลังจากนั้นฝ่ายวิชาการของโรงเรียนจะจัดการให้ทุกคนเอง”
ยามที่อาจารย์พูดออกมา ก็สอดส่องสายตาไปรอบๆ ดูว่านักเรียนคนไหนเตรียมจะสมัครสอบบ้าง
ความจริงใช่ว่าจะดูไม่ออกว่าใครจะสอบวรยุทธ์
ขึ้นชื่อว่าเป็นอาจารย์ประจำชั้น นักเรียนคนไหนในห้องจะสมัคร อาจารย์ประจำชั้นย่อมเดาได้รางๆ อยู่แล้ว
ต้องเป็นคนที่คะแนนสูง ร่างกายแข็งแรง ฐานะทางบ้านไม่แย่ เมื่อลองเลือกออกมา ห้องมัธยมปลายปีสามห้องสี่จะมีใครสมัครบ้างก็ง่ายนิดเดียว เพื่อนในห้องต่างพอจะรู้เช่นกัน
เมืองหยางเฉิง พื้นที่โดยรอบเป็นพื้นดิน แม้ว่าจะเรียกรวมว่าเมืองหยางเฉิง ความเป็นจริงกลับเป็นเมืองระดับอำเภอ
เทียบกับเมืองระดับอำเภออื่นแล้ว เมืองหยางเฉิงนับว่ามีเศรษฐกิจดีกว่าอยู่เล็กน้อย แต่ก็มีข้อจำกัดเช่นกัน
นี่ไม่ใช่เมืองระดับอำเภอที่มีพื้นที่ติดทะเล เพราะบางเมืองที่ติดทะเลมีความเจริญรุ่งเรืองกว่าเมืองที่มีอาณาเขตติดพื้นดินอยู่มาก
ในเมืองหยางเฉิง คนที่เห็นเงินหนึ่งหมื่นหยวนเป็นเศษเงินนั้นมีไม่มาก
ดังนั้น ลำพังแค่ค่าสมัครสอบ ก็ตัดโอกาสคนได้มากมายแล้ว
เมื่อพูดเรื่องพวกนี้จบแล้ว อาจารย์ประจำชั้นก็ออกไปจากห้องเรียน
ยามนี้นักเรียนที่จะสมัครสอบก็ทยอยกันลุกขึ้น เตรียมจะมุ่งหน้าไปทางสำนักงาน
หยางเจี้ยนที่นั่งด้านหน้าฟางผิงก็หยัดกายยืนขึ้นเช่นกัน
จางเฮ่าที่นั่งอยู่ด้านข้าง เพื่อนนักเรียนที่ปล่อยข่าวเรื่องพี่หม่าทะลวงขั้นแปด ต่างก็ยืนขึ้นมา
ยามที่ทั้งสองคนกำลังจะย่างเท้าออกไป ฟางผิงกลับลุกขึ้นอย่างเอื่อยเฉื่อย
เฉินฝานที่นั่งด้านข้างสะดุ้งเล็กน้อย หันไปถาม “ไปห้องน้ำเหรอ?”
“ไปสมัครสอบ”
“…”
เฉินฝานนิ่งไป ฟางผิงจะสมัตรสอบ?
ไม่เพียงแต่เฉินฝาน หยางเจี้ยนก็อดหันมองไปทางฟางผิงไม่ได้ เอ่ยอย่างตกใจ “ฟางผิง นายก็จะสมัครเหมือนกันเหรอ?”
เจ้าหนุ่มคนนี้ ไม่ได้มีเจตนาร้าย แต่เพราะตกใจคำพูดของฟางผิง น้ำเสียงจึงดังกว่าปกติ
เมื่อคำพูดส่งออกมา นักเรียนจำนวนไม่น้อยจึงมองมาทางนี้หมด
ทุกคนร่วมชั้นเรียนกันมาหลายปี สถานการณ์ของเพื่อนในห้องเป็นอย่างไร ย่อมเข้าใจคร่าวๆ อยู่บ้าง
ไม่ใช่ว่าฟางผิงนั้นไม่อาจสมัครได้ แต่ฟางผิง เจ้าผอมแห้งนั้น…
ที่จริงฟางผิงนับว่า มีกล้ามเนื้อกว่าเฉินฝานอยู่บ้าง แต่เมื่อเทียบกับหยางเจี้ยนที่นั่งด้านหน้าเขา ก็เป็นคนละเรื่องเลยทีเดียว
วิชาวัฒนธรรมและวิชาเฉพาะยังพอว่า แต่ด่านตรวจสอบร่างกายและภาคปฏิบัติ ฟางผิงจะผ่านไปด้วยดีรึ?
ด้านหยางเจี้ยนเพิ่งจะหายตกใจ จางเฮ่าที่อยู่ด้านข้างก็ส่งเสียงชื่นชมทันที “ฟางผิง นายนี่ไม่ธรรมดาจริงๆ ร้ายกาจ!”
“ปกติหลังเลิกเรียนทุกคนไปออกกำลังกาย แต่นายไม่ไป คงแอบไปซุ่มที่บ้านล่ะสิ หมอนี่ร้ายกาจเกินไปแล้ว!”
จางเฮ่ากล่าวชม ไม่มีท่าทีเหน็บแนมแต่อย่างใด
เพียงคิดว่าฟางผิงผู้นี้ ปิดบังเก่งอย่างยิ่ง ถ้าไม่มั่นใจ อาศัยจากครอบครัวของจางผิง จะทำใจเสียค่าสมัครสอบตั้งหมื่นหยวนได้อย่างไร?
ฟางผิงก็ไม่สนใจนัก เอ่ยทั้งหัวเราะ “อย่าคิดไปขนาดนั้นเลย ฉันไม่ได้มีพรสวรรค์อะไร ยังต้องฝึกอีกเยอะ?”
“ฉันคิดดูแล้ว ก็แค่เงินหนึ่งหมื่นหยวน ไม่ลองดู ใครจะรู้ว่าสอบได้หรือไม่ ปีนี้จู่ๆ หากมีการรับคนเพิ่มขึ้นมา ไม่แน่ว่าฉันอาจจะได้กลายเป็นเศรษฐี”
“ฮ่าๆ นายนี่คิดโลกสวยเกินไปแล้ว”
จางเฮ่าหัวเราะเสียงดัง เมื่อฟางผิงพูดออกมา กลับทำให้นักเรียนคนอื่นที่ไม่ได้คิดจะสมัครสอบ ใจคล้อยตามขึ้นมาเล็กน้อย
คำพูดของฟางผิงไม่ได้ไร้เหตุผลเสียทีเดียว
ใครจะรู้ว่าปีนี้อาจจะรับคนเพิ่มมากกว่าปกติ?
หลายปีที่ผ่านมา โรงเรียนมัธยมอันดับหนึ่งหยางเฉิงมีคนสอบเข้าสายวรยุทธ์ได้เพียงสองสามคนเท่านั้น แต่ปีก่อนกลับสอบได้ถึงห้าคน
ปีนี้ไม่แน่ว่าอาจจะสอบได้มากกว่าเดิม?
แต่ความคิดก็เป็นได้เพียงความคิด ในเมื่อไม่ได้วางแผนจะสมัคร นั่นย่อมเป็นเพราะมีเหตุผล คำพูดของฟางผิงเพียงก่อให้เกิดเกลียวคลื่นกระเพื่อมเล็กน้อยเท่านั้น กลับไม่ได้ทำให้คนอื่นเปลี่ยนแปลงความคิดได้
เฉินฝานที่นั่งอยู่ด้านข้างเผยแววตาซับซ้อนอยู่บ้าง แม้ว่าจะสมัครสอบ แต่ก็ไม่ได้หมายว่าจะสอบได้
แต่ฐานะบ้านของฟางผิงนั้นด้อยกว่าตัวเองอยู่บ้าง กระทั่งฟางผิงยังกล้าลอง เขากลับไม่มีความคิดนี้แม้แต่น้อย
เทียบกันแล้ว เห็นได้ชัดว่าเขาไม่มีกระทั่งความกล้าที่จะลอง
เขาบีบปากกาในมือแน่น ท้ายที่สุด เฉินฝานก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงการตัดสินใจของตัวเอง
แม้ว่าจะสมัครสอบ ความหวังที่เขาจะสอบได้ก็เลือนรางกว่าฟางผิงอยู่ดี
แทนที่จะเสียเวลากับเรื่องนี้ ไม่สู้เอาเวลาไปทุ่มเทกับการสอบสายสังคมดีกว่า
—
ฟางผิงนั้นไม่ได้สนใจความคิดของคนอื่นๆ ในห้อง
เขาเดินออกไปกับเหล่านักเรียนที่เตรียมจะสมัครสอบ ทุกคนเดินขึ้นไปหาครูประจำชั้นที่ห้องทำงานด้วยกัน
มัธยมปลายปีสามห้องสี่มีนักเรียนที่จะสมัครสอบไม่มาก
อย่างไรก็มีเปอร์เซ็นต์ผ่านน้อย ดังนั้นนักเรียนที่เห็นว่าตัวเองไม่ตรงตามคุณสมบัติ ย่อมไม่สมัครอยู่แล้ว
ท้ายที่สุดก็มีคนเดินออกจากห้องเรียนเพียงแปดคนเท่านั้น
ทั้งยังถือเป็นจำนวนที่มาก เมื่อเทียบกับการสมัครสอบของห้องเรียนธรรมดาหลายปีมานี้
เนื่องจากปีก่อนมีนักเรียนห้องเรียนธรรมดาสอบวรยุทธ์ได้สองคน ปีนี้ห้องเรียนธรรมดาสอบได้ห้าหกคนก็ไม่น่าเกลียดแล้ว
โรงเรียนมัธยมปลายทั่วไปมีนักเรียนสมัครสอบแค่ไม่กี่คนเท่านั้น
ฟางผิงกวาดสายตามองเพื่อนร่วมทางอย่างรวดเร็ว พบว่าต่างก็เป็นคนที่โดดเด่นในห้องเรียนทั้งนั้น


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน