ระบบเจ้าสำนัก นิยาย บท 1615
ตอนที่ 1615 เผยตัวตน
ที่บ้านผู้เฒ่าเหอ
ตอนที่โจวหั่วมาถึง จางหยูก็เป็นคนแรกที่รู้ตัว
ทุกคนต้องแปลกใจเมื่อพบว่าโจวหั่วอยู่ที่สภาได้ไม่นานก็บินออกมา
พร้อมกับใต้เท้าซวง
“เกิดอะไรขึ้นกัน ?” เมื่อเห็นว่าอยู่ ๆ จางหยูก็เงียบไป ผู้เฒ่าเหอ ก็
เห็นว่ามันผิดปกติและได้ถามขึ้นมา
ทุกสายตาล้วนแต่จับจ้องไปที่จางหยู
จางหยูดื่มชาจนหมดแก้วก่อนจะลุกขึ้นและหัวเราะออกมา “ผู้เฒ่า
เหอ ข้ารบกวนเจ้ามากว่าครึ่งเดือนแล้ว ได้เวลาที่ข้าจะไปแล้ว”
ผู้เฒ่าเหอ หดหู่ขึ้นมาทันที ก่อนจะพูดว่า “พ่อหนุ่ม เจ้าเอาอะไรมา
พูดกัน ? เจ้ากับข้าน่ะไม่ต้องเกรงใจกันเลย ข้าถือว่าเจ้าเป็นสหายที่ดี
ที่นี่น่ะเจ้าจะอยู่นานแค่ไหนก็ได้”
จางหยูยังไม่ทันได้เปิดปากพูดก็มีรอยแยกก่อตัวขึ้นมาที่มิติข้างกาย
ทุกคนพากันมองตามและพบสองร่างที่ปรากฏขึ้นมา
ผู้เฒ่าเหอ ชะงักไปทันที แม้จะไม่รู้จักสองคนนี้แต่พลังของพวกนี้ก็
สูงส่ง สัญชาตญาณบอกเขาว่าสองคนนี้ต้องไม่ใช่คนธรรมดา
“ผู้เฒ่าเหอ พวกเขามาหาเจ้าเหรอ ?” คนที่อยู่ที่นี่อดไม่ได้ที่จะมอง
ไปที่ผู้เฒ่าเหอ
ตอนนั้นคนลึกลับทั้งสองก็เผยตัวให้ทุกคนได้เห็น
“ข้าแค่มาเยี่ยม ข้าไม่คิดรบกวนท่านจาง โปรดท่านจางยกโทษให้
ด้วย” ใต้เท้าซวงแสดงท่าทีเคารพออกมา
การที่เขามีโจวหั่วคอยช่วยนั้นไม่ได้หมายความว่าเขาจะเทียบกับผู้
ควบคุมขั้นที่ 4 ได้
จางหยูพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะมองไปที่โจวหั่ว “นี่ใครกัน ?”
ใต้เท้าซวงรีบทำการแนะนำทันที “นี่คือผู้อาวุโสที่ข้าพูดถึง ลุงโจว”
“ได้ยินเสี่ยวซวงบอกว่าท่านจางนั้นแข็งแกร่ง ระดับการบ่มเพาะนั้น
ไม่อาจจะทราบได้ นอกจากนี้ท่านถึงกับยอมช่วยเสี่ยวซวง” เสียง
ของโจวหั่วดังก้องขึ้นมา “ข้าไม่อยากที่จะถาม แต่เรื่องนี้สำคัญอย่าง
มาก ข้าไม่รู้ว่าท่านจางจะยืนยันตัวเองได้รึไม่ ?”
“หือ ?” จางหยูยักคิ้ว “เจ้าจะให้ข้ายืนยันยังไง ? ต่อสู้กับเจ้ารึ ?”
โจวหั่วส่ายหน้าและพูดขึ้นมา “ไม่จำเป็นต้องสู้ แค่ท่านแผ่พลังการ
สร้างออกมาก็เพียงพอแล้ว”
จางหยูยิ้มออกมา โจวหั่วผู้นี้ดูทำตัวหยาบคายตรงไปตรงมา แต่อันที่
จริงก็มีหัวคิดอยู่
“เมื่อเจ้าสงสัย งั้นข้าก็จะให้เจ้ารับรู้ด้วยตัวเอง” จางหยูแผ่จิตผู้สร้าง
ออกมา จิตผู้สร้างนี้แบ่งตัวออกก่อนจะก่อตัวเป็นคุกขวางทางโจวหั่ว
เอาไว้ นี่คือท่าที่ใต้เท้าซวงเคยใช้กับเขาเพื่อจัดการคนที่ระดับการบ่ม
เพาะต่ำกว่า ท่านี้ให้ผลลัพธ์ที่แปลกประหลาด
อันที่จริงแค่จางหยูแผ่พลังออกมาก็เพียงพอที่จะกำจัดความสงสัยที่
โจวหั่วมีได้แล้ว
ตอนที่โจวหั่วคิดจะทำลายคุกออกมานั้น เขาก็พบว่าไม่ว่าเขาจะพยายาม
แค่ไหนแต่ก็ไม่อาจจะทำให้คุกนี้สั่นไหวได้เลย!
สีหน้าของโจวหั่วเปลี่ยนไปทันที คนอื่น ๆ นั้นไม่อาจจะรับรู้ถึงการ
มีอยู่ของคุกนี้ได้ แต่เขารู้สึกได้อย่างชัดเจน คุกนี้น่ากลัวกว่าคุกที่เขา
คิดเอาไว้เสียอีก !
โจวหั่วแสดงสีหน้าตะลึงออกมา “เหนือกว่าผู้ควบคุมขั้นที่ 4 !” แม้ว่า
จะไม่ได้ประมืออย่างเป็นทางการและเป็นแค่การทดสอบ แต่จางหยู
ก็ทำให้เขาสิ้นหวังได้ “การใช้ท่าแบบนี้ออกมาได้ง่าย ๆ นั้นไม่ใช่สิ่ง
ที่ผู้ควบคุมขั้นที่ 4 จะทำได้”
“หลานข้าไปหายอดฝีมือแบบนี้มาจากไหนกัน ?” โจวหั่วใจสั่น
“ระดับของชายคนนี้อย่างน้อยก็ต้องอยู่ขั้นที่ 5 รึแกร่งกว่านั้น !”
ยอดฝีมือแบบนี้แม้แต่ในโลกนิรันดร์ก็ถือว่าแข็งแกร่ง
จางหยูไม่อยากทำให้โจวหั่วต้องอับอาย เขาได้ดึงพลังกลับมาและ
ยิ้ม “ข้าไม่รู้ว่าความแข็งแกร่งของข้าผ่านเกณฑ์ของเจ้ารึยัง ?”
โจวหั่วรู้สึกอายขึ้นมาทันที ตอนแรกเขาคิดว่าจางหยูคงหลอกเสี่ยว
ซวง แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าจางหยูผู้นี้จะแกร่งกว่าที่เสี่ยวซวงได้อธิบาย
เอาไว้
หากเขากับจางหยูต้องสู้กันจริง ๆ งั้นเดาว่าอีกฝ่ายไม่ต้องพยายามก็
จัดการเขาได้อย่างง่ายดาย
“ลุงโจว เป็นยังไงบ้าง ?” ตอนนั้นเองใต้เท้าซวงที่อยู่ข้าง ๆ ก็ได้ถาม
ขึ้นมา
“เจ้าพูดถูก เขาเป็นยอดฝีมือที่แกร่งกว่าข้าเสียอีก” เป็นธรรมดาที่โจว
หั่วจะไม่ยอมทำให้ตัวเองต้องอับอาย “ข้าต้องบอกว่าเจ้าโชคดีอย่าง
มาก หากผู้อาวุโสผู้นี้ยอมช่วยจริง ๆ งั้นปัญหาของลูกเจ้าต้องแก้ไข
ได้อย่างแน่นอน”
เขามองไปที่จางหยู ครั้งนี้สายตาเขาดูจริงจังและเคารพเป็นอย่างมาก
“ข้าไม่รู้ถึงความแข็งแกร่งของท่านจึงพูดสิ่งที่ไม่ควรไป หวังว่าท่าน
จะเข้าใจ”
ใต้เท้าซวงนั้นรู้ถึงพลังของจางหยูดีแต่ไม่คิดเลยว่าแม้แต่โจวหั่วก็ยัง
เรียกจางหยูว่าท่านด้วย
มันไม่ได้หมายความว่า…
ใต้เท้าซวงกลืนน้ำลายและไม่กล้าที่จะคิดต่อ
จางหยูโบกมือและยิ้มออกมา “ข้าเข้าใจความรู้สึกเจ้า เป็นธรรมดาที่
จะไม่ถือโทษเจ้าแต่ข้าได้บอกไปก่อนหน้านี้แล้วว่าข้าต้องการหิน
หยาบ 100 ล้านก้อน หินนั่นพร้อมรึยัง ?”
“พร้อมแล้ว” ใต้เท้าซวงได้สติกลับมาและรีบส่งแหวนให้กับจางหยู
“โปรดตรวจสอบดู”
โจวหั่วราวกับเห็นภาพลวงตา “หินหยาบ 100 ล้านก้อนสามารถเรียก
ผู้ควบคุมอย่างน้อยขั้นที่ 5 มาช่วยได้รึ ? ค่าจ้างของผู้ควบคุมขั้นที่ 5
น้อยขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ?” อย่าพูดถึงผู้ควบคุมขั้นที่ 5 เลย
แม้แต่ตัวข้าเองหากไม่ใช่ว่าเห็นแก่หน้าสหายเก่า แม้ว่าจะให้หินข้า
สักพันล้านก้อนแต่ข้าก็ไม่คิดที่จะช่วย ยังไงซะหินหยาบกับหินแห่ง
การสร้างก็แตกต่างกัน หิน 1,000 ก้อนเปลี่ยนเป็นหินแห่งการสร้าง
1 ก้อนยังไม่ได้เลย
จางหยูตรวจสอบภายในแหวนและยิ้มออกมาอย่างพอใจ “ดี 100
ล้านก้อนนี่ก็ถือว่าเยอะแล้ว”
ในเวลาเดียวกันใต้เท้าซวงก็ได้กระซิบถามโจวหั่ว “ลุงโจว เขาแกร่ง
ขนาดนั้นเลยรึ ?”
“หากเขาต้องการจะฆ่าข้า มันก็ไม่น่ายากเย็นอะไร” โจวหั่วกระซิบ
ตอบกลับ “เดาว่าระดับการบ่มเพาะของเขาอย่างน้อยก็ต้องเป็นผู้
ควบคุมขั้นที่ 5 แน่นอน แต่ว่าก็ตัดความเป็นไปได้ที่ว่าเขาอาจจะ
เหนือกว่านั้นไปไม่ได้”
ใต้เท้าซวงอดไม่ได้ที่จะอึ้ง ตอนแรกเขานึกว่าใช้หิน 100 ล้านก้อน
จ้างผู้ควบคุมขั้นที่ 4 แต่ใครจะไปคิดว่าชายหนุ่มลึกลับผู้นี้กลับน่า
กลัวกว่าที่เขาคิดเอาไว้ น่าตลกที่เขาเคยสู้กับอีกฝ่าย หากชายหนุ่ม
ลึกลับนี้ไม่พอใจ งั้นเดาว่าเขาคงไม่มีโอกาสที่จะยืนพูดอยู่ตรงนี้
ตอนนั้นในใจเขาเริ่มสั่นไหวด้วยความกลัว
ความกลัวกับความโง่เขลาของตัวเอง !
“พวกเจ้ากลับไปรอที่สภาเถอะ ข้าจะไปหาเจ้าในภายหลัง” จางหยู
บอกกับใต้เท้าซวงและโจวหั่ว
ทั้งสองไม่กล้าจะคัดค้านและพูดขึ้นมา “ได้ !”
เมื่อทั้งสองจากไปแล้ว จางหยูก็หันไปมองผู้คนด้านหลังเขา “พี่เหอ
เจ้าก็เห็นแล้ว ไม่ใช่ว่าข้าไม่อยากอยู่ต่อแต่ข้ามีเรื่องอื่นที่ต้องไป
จัดการ “
“คนตะกี้คือ….ใต้เท้าซวงงั้นรึ ?” ผู้เฒ่าเหอ พูดออกมาตะกุกตะกัก
ผู้ปกครองโลกจิตวิญญาณ มีใครบ้างในโลกนี้ที่ไม่รู้จักเขา ?
พวกเขาอาจจะไม่เคยเห็นใต้เท้าซวงมาก่อนแต่แน่นอนว่าต้องเคยได้
ยินชื่อของอีกฝ่ายและต้องเคยเห็นรูปอีกฝ่าย
“ใช่ เขาคือผู้ปกครองโลกนี้ ใต้เท้าซวง” ตอนแรกจางหยูก็ไม่รู้ชื่ออีก
ฝ่าย เขาเพิ่งจะรู้เมื่อไม่นานนี้เอง “แต่เจ้าไม่ต้องแปลกใจไป แม้ว่า
ความแข็งแกร่งของใต้เท้าซวงจะเหนือกว่าคนทั่วไป แต่ก็ไม่ได้
แตกต่างจากทุกคนมากนัก พวกเจ้าไม่ต้องใส่ใจก็ได้”
ผู้เฒ่าเหอ เงียบไปชั่วครู่และพูดขึ้นมา “ตะกี้นี้เขามาขอให้เจ้าช่วยรึ?”
จางหยูตอบกลับ “ใช่”
“งั้น…” ผู้เฒ่าเหอ เงียบไป “ที่คนพวกนั้นมาที่นี่เพื่อชดเชยให้กับข้า
นั้นก็เป็นเพราะเจ้างั้นรึ ?”
มันยังไม่ชัดเจนอีกรึไง ?
จางหยูยิ้มออกมา “ผู้เฒ่าเหอเป็นสหายของข้า พวกนั้นสุภาพกับพี่
เหอก็เป็นเรื่องปกติไม่ใช่รึ ?”
ผู้เฒ่าเหอ อ้าปากค้าง เขาอยากจะพูดบางอย่างออกมาแต่ตอนนี้เขาไม่
กล้าจะเรียกจางหยูว่าพี่น้องอีกแล้ว
แม้ว่าท่าทีที่จางหยูมีต่อเขานั้นจะยังไม่เปลี่ยนไปจากเดิม แต่เขาก็ไม่
อาจจะทำราวกับจางหยูเป็นน้องเขาได้อีก ตอนนี้ฐานะของทั้งสอง
คนต่างกันราวฟ้ากับเหว
จางหยูคิดไว้อยู่แล้วว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น เขาจึงถอนหายใจออกมา
“พี่เหอ ข้าหวังว่าความเป็นพี่น้องของเราจะคงเดิมไม่เปลี่ยนไปเพราะ
ฐานะของข้า ไม่ว่าฐานะของข้าจะเป็นเช่นใดแต่ข้าก็ยังเป็นข้าคนเดิม
เจ้ายังเป็นสหายของข้าอยู่ ข้ารู้ว่าเจ้าอาจจะปรับตัวยังไม่ได้แต่ข้าหวัง
ว่าหากเราได้พบกันอีก เจ้ากับข้าจะได้นั่งด้วยกันและดื่มชาพูดคุยกัน
เหมือนเดิม”
เขาเงียบไปชั่วครู่และพูดต่อ “ข้าขอตัวก่อน ข้าไม่รู้ว่าจะกลับมาตอน
ไหน หากเจ้ามีปัญหาอะไรและไม่อยากอยู่ที่โลกจิตวิญญาณแล้ว เจ้า
ก็ลองไปที่โลกป่าดูก็ได้ ข้าจะอยู่ที่นั่น”
เขาได้ทิ้งพิกัดของโลกป่ าเอาไว้และบอกลาทุกคนก่อนจะหายตัวไป
ในพริบตา
…
ที่สวนชิงฉุย
ตอนนั้นโจวหั่วไม่อาจจะใจเย็นได้ ความแข็งแกร่งของจางหยูนั้น
เหนือกว่าที่เขาคาดเอาไว้ ดังนั้นตอนนี้ทั้งสองจึงยังไม่ได้สติกลับมา
“เขากลับเป็นมังกร !” โจวหั่วอุทานออกมา “ใครจะไปคิดว่าในโลก
จิตวิญญาณนั้นจะมีผู้ควบคุมอย่างน้อยขั้นที่ 5 อยู่ด้วย ?”
ใต้เท้าซวงตื่นเต้นอย่างมาก “ด้วยความช่วยเหลือจากคนที่แข็งแกร่ง
เพียงนี้ ลูกข้าไม่น่าจะมีปัญหาอันใด !”
เขาถึงกับรู้สึกว่าการให้ผู้ควบคุมขั้นที่ 5 มาจัดการเรื่องเล็กน้อยแบบ
นี้ถือว่าเกินไปด้วยซ้ำ
ไม่นานหลังจากนั้นจางหยูก็มาถึงสวน เขาได้บอกกับทั้งสองทันที
“ไปกันเถอะ”
ที่บ้านผู้เฒ่าเหอ
ตอนที่โจวหั่วมาถึง จางหยูก็เป็นคนแรกที่รู้ตัว
ทุกคนต้องแปลกใจเมื่อพบว่าโจวหั่วอยู่ที่สภาได้ไม่นานก็บินออกมา
พร้อมกับใต้เท้าซวง
“เกิดอะไรขึ้นกัน ?” เมื่อเห็นว่าอยู่ ๆ จางหยูก็เงียบไป ผู้เฒ่าเหอ ก็
เห็นว่ามันผิดปกติและได้ถามขึ้นมา
ทุกสายตาล้วนแต่จับจ้องไปที่จางหยู
จางหยูดื่มชาจนหมดแก้วก่อนจะลุกขึ้นและหัวเราะออกมา “ผู้เฒ่า
เหอ ข้ารบกวนเจ้ามากว่าครึ่งเดือนแล้ว ได้เวลาที่ข้าจะไปแล้ว”
ผู้เฒ่าเหอ หดหู่ขึ้นมาทันที ก่อนจะพูดว่า “พ่อหนุ่ม เจ้าเอาอะไรมา
พูดกัน ? เจ้ากับข้าน่ะไม่ต้องเกรงใจกันเลย ข้าถือว่าเจ้าเป็นสหายที่ดี
ที่นี่น่ะเจ้าจะอยู่นานแค่ไหนก็ได้”
จางหยูยังไม่ทันได้เปิดปากพูดก็มีรอยแยกก่อตัวขึ้นมาที่มิติข้างกาย
ทุกคนพากันมองตามและพบสองร่างที่ปรากฏขึ้นมา
ผู้เฒ่าเหอ ชะงักไปทันที แม้จะไม่รู้จักสองคนนี้แต่พลังของพวกนี้ก็
สูงส่ง สัญชาตญาณบอกเขาว่าสองคนนี้ต้องไม่ใช่คนธรรมดา
“ผู้เฒ่าเหอ พวกเขามาหาเจ้าเหรอ ?” คนที่อยู่ที่นี่อดไม่ได้ที่จะมอง
ไปที่ผู้เฒ่าเหอ
ตอนนั้นคนลึกลับทั้งสองก็เผยตัวให้ทุกคนได้เห็น
“ข้าแค่มาเยี่ยม ข้าไม่คิดรบกวนท่านจาง โปรดท่านจางยกโทษให้
ด้วย” ใต้เท้าซวงแสดงท่าทีเคารพออกมา
การที่เขามีโจวหั่วคอยช่วยนั้นไม่ได้หมายความว่าเขาจะเทียบกับผู้
ควบคุมขั้นที่ 4 ได้
จางหยูพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะมองไปที่โจวหั่ว “นี่ใครกัน ?”
ใต้เท้าซวงรีบทำการแนะนำทันที “นี่คือผู้อาวุโสที่ข้าพูดถึง ลุงโจว”
“ได้ยินเสี่ยวซวงบอกว่าท่านจางนั้นแข็งแกร่ง ระดับการบ่มเพาะนั้น
ไม่อาจจะทราบได้ นอกจากนี้ท่านถึงกับยอมช่วยเสี่ยวซวง” เสียง
ของโจวหั่วดังก้องขึ้นมา “ข้าไม่อยากที่จะถาม แต่เรื่องนี้สำคัญอย่าง
มาก ข้าไม่รู้ว่าท่านจางจะยืนยันตัวเองได้รึไม่ ?”
“หือ ?” จางหยูยักคิ้ว “เจ้าจะให้ข้ายืนยันยังไง ? ต่อสู้กับเจ้ารึ ?”
โจวหั่วส่ายหน้าและพูดขึ้นมา “ไม่จำเป็นต้องสู้ แค่ท่านแผ่พลังการ
สร้างออกมาก็เพียงพอแล้ว”
จางหยูยิ้มออกมา โจวหั่วผู้นี้ดูทำตัวหยาบคายตรงไปตรงมา แต่อันที่
จริงก็มีหัวคิดอยู่
“เมื่อเจ้าสงสัย งั้นข้าก็จะให้เจ้ารับรู้ด้วยตัวเอง” จางหยูแผ่จิตผู้สร้าง
ออกมา จิตผู้สร้างนี้แบ่งตัวออกก่อนจะก่อตัวเป็นคุกขวางทางโจวหั่ว
เอาไว้ นี่คือท่าที่ใต้เท้าซวงเคยใช้กับเขาเพื่อจัดการคนที่ระดับการบ่ม
เพาะต่ำกว่า ท่านี้ให้ผลลัพธ์ที่แปลกประหลาด
อันที่จริงแค่จางหยูแผ่พลังออกมาก็เพียงพอที่จะกำจัดความสงสัยที่
โจวหั่วมีได้แล้ว
ตอนที่โจวหั่วคิดจะทำลายคุกออกมานั้น เขาก็พบว่าไม่ว่าเขาจะพยายาม
แค่ไหนแต่ก็ไม่อาจจะทำให้คุกนี้สั่นไหวได้เลย!
สีหน้าของโจวหั่วเปลี่ยนไปทันที คนอื่น ๆ นั้นไม่อาจจะรับรู้ถึงการ
มีอยู่ของคุกนี้ได้ แต่เขารู้สึกได้อย่างชัดเจน คุกนี้น่ากลัวกว่าคุกที่เขา
คิดเอาไว้เสียอีก !
โจวหั่วแสดงสีหน้าตะลึงออกมา “เหนือกว่าผู้ควบคุมขั้นที่ 4 !” แม้ว่า
จะไม่ได้ประมืออย่างเป็นทางการและเป็นแค่การทดสอบ แต่จางหยู
ก็ทำให้เขาสิ้นหวังได้ “การใช้ท่าแบบนี้ออกมาได้ง่าย ๆ นั้นไม่ใช่สิ่ง
ที่ผู้ควบคุมขั้นที่ 4 จะทำได้”
“หลานข้าไปหายอดฝีมือแบบนี้มาจากไหนกัน ?” โจวหั่วใจสั่น
“ระดับของชายคนนี้อย่างน้อยก็ต้องอยู่ขั้นที่ 5 รึแกร่งกว่านั้น !”
ยอดฝีมือแบบนี้แม้แต่ในโลกนิรันดร์ก็ถือว่าแข็งแกร่ง
จางหยูไม่อยากทำให้โจวหั่วต้องอับอาย เขาได้ดึงพลังกลับมาและ
ยิ้ม “ข้าไม่รู้ว่าความแข็งแกร่งของข้าผ่านเกณฑ์ของเจ้ารึยัง ?”
โจวหั่วรู้สึกอายขึ้นมาทันที ตอนแรกเขาคิดว่าจางหยูคงหลอกเสี่ยว
ซวง แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าจางหยูผู้นี้จะแกร่งกว่าที่เสี่ยวซวงได้อธิบาย
เอาไว้
หากเขากับจางหยูต้องสู้กันจริง ๆ งั้นเดาว่าอีกฝ่ายไม่ต้องพยายามก็
จัดการเขาได้อย่างง่ายดาย
“ลุงโจว เป็นยังไงบ้าง ?” ตอนนั้นเองใต้เท้าซวงที่อยู่ข้าง ๆ ก็ได้ถาม
ขึ้นมา
“เจ้าพูดถูก เขาเป็นยอดฝีมือที่แกร่งกว่าข้าเสียอีก” เป็นธรรมดาที่โจว
หั่วจะไม่ยอมทำให้ตัวเองต้องอับอาย “ข้าต้องบอกว่าเจ้าโชคดีอย่าง
มาก หากผู้อาวุโสผู้นี้ยอมช่วยจริง ๆ งั้นปัญหาของลูกเจ้าต้องแก้ไข
ได้อย่างแน่นอน”
เขามองไปที่จางหยู ครั้งนี้สายตาเขาดูจริงจังและเคารพเป็นอย่างมาก
“ข้าไม่รู้ถึงความแข็งแกร่งของท่านจึงพูดสิ่งที่ไม่ควรไป หวังว่าท่าน
จะเข้าใจ”
ใต้เท้าซวงนั้นรู้ถึงพลังของจางหยูดีแต่ไม่คิดเลยว่าแม้แต่โจวหั่วก็ยัง
เรียกจางหยูว่าท่านด้วย
มันไม่ได้หมายความว่า…
ใต้เท้าซวงกลืนน้ำลายและไม่กล้าที่จะคิดต่อ
จางหยูโบกมือและยิ้มออกมา “ข้าเข้าใจความรู้สึกเจ้า เป็นธรรมดาที่
จะไม่ถือโทษเจ้าแต่ข้าได้บอกไปก่อนหน้านี้แล้วว่าข้าต้องการหิน
หยาบ 100 ล้านก้อน หินนั่นพร้อมรึยัง ?”
“พร้อมแล้ว” ใต้เท้าซวงได้สติกลับมาและรีบส่งแหวนให้กับจางหยู
“โปรดตรวจสอบดู”
โจวหั่วราวกับเห็นภาพลวงตา “หินหยาบ 100 ล้านก้อนสามารถเรียก
ผู้ควบคุมอย่างน้อยขั้นที่ 5 มาช่วยได้รึ ? ค่าจ้างของผู้ควบคุมขั้นที่ 5
น้อยขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ?” อย่าพูดถึงผู้ควบคุมขั้นที่ 5 เลย
แม้แต่ตัวข้าเองหากไม่ใช่ว่าเห็นแก่หน้าสหายเก่า แม้ว่าจะให้หินข้า
สักพันล้านก้อนแต่ข้าก็ไม่คิดที่จะช่วย ยังไงซะหินหยาบกับหินแห่ง
การสร้างก็แตกต่างกัน หิน 1,000 ก้อนเปลี่ยนเป็นหินแห่งการสร้าง
1 ก้อนยังไม่ได้เลย
จางหยูตรวจสอบภายในแหวนและยิ้มออกมาอย่างพอใจ “ดี 100
ล้านก้อนนี่ก็ถือว่าเยอะแล้ว”
ในเวลาเดียวกันใต้เท้าซวงก็ได้กระซิบถามโจวหั่ว “ลุงโจว เขาแกร่ง
ขนาดนั้นเลยรึ ?”
“หากเขาต้องการจะฆ่าข้า มันก็ไม่น่ายากเย็นอะไร” โจวหั่วกระซิบ
ตอบกลับ “เดาว่าระดับการบ่มเพาะของเขาอย่างน้อยก็ต้องเป็นผู้
ควบคุมขั้นที่ 5 แน่นอน แต่ว่าก็ตัดความเป็นไปได้ที่ว่าเขาอาจจะ
เหนือกว่านั้นไปไม่ได้”
ใต้เท้าซวงอดไม่ได้ที่จะอึ้ง ตอนแรกเขานึกว่าใช้หิน 100 ล้านก้อน
จ้างผู้ควบคุมขั้นที่ 4 แต่ใครจะไปคิดว่าชายหนุ่มลึกลับผู้นี้กลับน่า
กลัวกว่าที่เขาคิดเอาไว้ น่าตลกที่เขาเคยสู้กับอีกฝ่าย หากชายหนุ่ม
ลึกลับนี้ไม่พอใจ งั้นเดาว่าเขาคงไม่มีโอกาสที่จะยืนพูดอยู่ตรงนี้
ตอนนั้นในใจเขาเริ่มสั่นไหวด้วยความกลัว
ความกลัวกับความโง่เขลาของตัวเอง !
“พวกเจ้ากลับไปรอที่สภาเถอะ ข้าจะไปหาเจ้าในภายหลัง” จางหยู
บอกกับใต้เท้าซวงและโจวหั่ว
ทั้งสองไม่กล้าจะคัดค้านและพูดขึ้นมา “ได้ !”
เมื่อทั้งสองจากไปแล้ว จางหยูก็หันไปมองผู้คนด้านหลังเขา “พี่เหอ
เจ้าก็เห็นแล้ว ไม่ใช่ว่าข้าไม่อยากอยู่ต่อแต่ข้ามีเรื่องอื่นที่ต้องไป
จัดการ “
“คนตะกี้คือ….ใต้เท้าซวงงั้นรึ ?” ผู้เฒ่าเหอ พูดออกมาตะกุกตะกัก
ผู้ปกครองโลกจิตวิญญาณ มีใครบ้างในโลกนี้ที่ไม่รู้จักเขา ?
พวกเขาอาจจะไม่เคยเห็นใต้เท้าซวงมาก่อนแต่แน่นอนว่าต้องเคยได้
ยินชื่อของอีกฝ่ายและต้องเคยเห็นรูปอีกฝ่าย
“ใช่ เขาคือผู้ปกครองโลกนี้ ใต้เท้าซวง” ตอนแรกจางหยูก็ไม่รู้ชื่ออีก
ฝ่าย เขาเพิ่งจะรู้เมื่อไม่นานนี้เอง “แต่เจ้าไม่ต้องแปลกใจไป แม้ว่า
ความแข็งแกร่งของใต้เท้าซวงจะเหนือกว่าคนทั่วไป แต่ก็ไม่ได้
แตกต่างจากทุกคนมากนัก พวกเจ้าไม่ต้องใส่ใจก็ได้”
ผู้เฒ่าเหอ เงียบไปชั่วครู่และพูดขึ้นมา “ตะกี้นี้เขามาขอให้เจ้าช่วยรึ?”
จางหยูตอบกลับ “ใช่”
“งั้น…” ผู้เฒ่าเหอ เงียบไป “ที่คนพวกนั้นมาที่นี่เพื่อชดเชยให้กับข้า
นั้นก็เป็นเพราะเจ้างั้นรึ ?”
มันยังไม่ชัดเจนอีกรึไง ?
จางหยูยิ้มออกมา “ผู้เฒ่าเหอเป็นสหายของข้า พวกนั้นสุภาพกับพี่
เหอก็เป็นเรื่องปกติไม่ใช่รึ ?”
ผู้เฒ่าเหอ อ้าปากค้าง เขาอยากจะพูดบางอย่างออกมาแต่ตอนนี้เขาไม่
กล้าจะเรียกจางหยูว่าพี่น้องอีกแล้ว
แม้ว่าท่าทีที่จางหยูมีต่อเขานั้นจะยังไม่เปลี่ยนไปจากเดิม แต่เขาก็ไม่
อาจจะทำราวกับจางหยูเป็นน้องเขาได้อีก ตอนนี้ฐานะของทั้งสอง
คนต่างกันราวฟ้ากับเหว
จางหยูคิดไว้อยู่แล้วว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น เขาจึงถอนหายใจออกมา
“พี่เหอ ข้าหวังว่าความเป็นพี่น้องของเราจะคงเดิมไม่เปลี่ยนไปเพราะ
ฐานะของข้า ไม่ว่าฐานะของข้าจะเป็นเช่นใดแต่ข้าก็ยังเป็นข้าคนเดิม
เจ้ายังเป็นสหายของข้าอยู่ ข้ารู้ว่าเจ้าอาจจะปรับตัวยังไม่ได้แต่ข้าหวัง
ว่าหากเราได้พบกันอีก เจ้ากับข้าจะได้นั่งด้วยกันและดื่มชาพูดคุยกัน
เหมือนเดิม”
เขาเงียบไปชั่วครู่และพูดต่อ “ข้าขอตัวก่อน ข้าไม่รู้ว่าจะกลับมาตอน
ไหน หากเจ้ามีปัญหาอะไรและไม่อยากอยู่ที่โลกจิตวิญญาณแล้ว เจ้า
ก็ลองไปที่โลกป่าดูก็ได้ ข้าจะอยู่ที่นั่น”
เขาได้ทิ้งพิกัดของโลกป่ าเอาไว้และบอกลาทุกคนก่อนจะหายตัวไป
ในพริบตา
…
ที่สวนชิงฉุย
ตอนนั้นโจวหั่วไม่อาจจะใจเย็นได้ ความแข็งแกร่งของจางหยูนั้น
เหนือกว่าที่เขาคาดเอาไว้ ดังนั้นตอนนี้ทั้งสองจึงยังไม่ได้สติกลับมา
“เขากลับเป็นมังกร !” โจวหั่วอุทานออกมา “ใครจะไปคิดว่าในโลก
จิตวิญญาณนั้นจะมีผู้ควบคุมอย่างน้อยขั้นที่ 5 อยู่ด้วย ?”
ใต้เท้าซวงตื่นเต้นอย่างมาก “ด้วยความช่วยเหลือจากคนที่แข็งแกร่ง
เพียงนี้ ลูกข้าไม่น่าจะมีปัญหาอันใด !”
เขาถึงกับรู้สึกว่าการให้ผู้ควบคุมขั้นที่ 5 มาจัดการเรื่องเล็กน้อยแบบ
นี้ถือว่าเกินไปด้วยซ้ำ
ไม่นานหลังจากนั้นจางหยูก็มาถึงสวน เขาได้บอกกับทั้งสองทันที
“ไปกันเถอะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบเจ้าสำนัก