ระบบเจ้าสำนัก นิยาย บท 1645
ตอนที่ 1645 ขั้น 8 ?
“หยุด !” หลินหลางตะโกนออกมา
กล้ามเนื้อที่แต่เดิมลีบเข้ารูปตอนนี้กลับบวมเปล่ง เขากลายเป็นคน
กำยำขึ้นมา เท้าของเขาฝังลงไปในน้ำแข็ง แขนของเขาเต็มไปด้วย
บาดแผลแต่ถึงจะเป็นแบบนั้นเขาก็ยังไม่อาจจะรับมือกับมีดน้ำแข็ง
ได้ อย่างมากเขาก็ทำได้แค่ถอยกลับไปอย่างช้า ๆ เท่านั้น
ในเวลาเดียวกันขาของเขาก็ฝังลึกลงไปในน้ำแข็งและทำให้เกิดรอย
ลึกจากการถอยของเขา
หลังจากนั้นหลายอึดใจจนกระทั่งมีดน้ำแข็งหายไป ดาบของเขาถึง
ได้หยุดลง
“ฮ่ะ …” จางหยูหอบหายใจออกมา เหงื่อของเขาหยดลงจากผม ตอนนี้
เขาดูเหมือนหมดพลังไปแล้ว
หลินหลางตบไปที่ดาบก่อนที่ดาบจะหดตัวลงเป็นขนาดปกติ
จากนั้นเขาถึงได้มองไปที่ จางหยูด้วยความกลัว
ตอนนี้เองที่เขาเพิ่งรู้สึกถึงพลังที่แท้จริงของจางหยู มันแทบจะ
เหนือกว่าผู้ควบคุมขั้น 7 !
แม้ว่าเขาจะยังภูมิใจในตัวเองอยู่แต่ความมั่นใจที่มีนั้นได้หายไปแล้ว
เขามองไปที่จางหยูด้วยความสงสัย “เจ้าเป็นใครกันแน่ ?”
“ข้าคือจางหยู ข้าเดินทางมาจากโลกอื่น” จางหยูยิ้มออกมาราวกับว่า
การโจมตีนี้เป็นเรื่องง่ายดายสำหรับเขา
หลินหลางสูดหายใจเข้าลึก ๆ และพูดขึ้น “จางหยู ข้ายอมรับว่าข้าดู
ถูกเจ้ามากเกินไป” แต่จากนั้นเขาก็พูดต่อ “แต่หากเจ้ามีความ
แข็งแกร่งเพียงเท่านี้ ข้ากลัวว่าเจ้าคงไม่อาจจะเอาชนะข้าได้”
เขาไม่ได้พูดถึงการเอาชนะจางหยู เพราะเขารู้ว่าด้วยความแข็งแกร่ง
ของเขาแล้ว อย่างมากก็แค่ไม่พ่ายแพ้ สำหรับการเอาชนะจางหยูแล้ว
มันไม่อาจจะเป็นไปได้
แม้แต่เขาก็ไม่ใช่คนไร้เทียมทาน
“ข้าไม่ได้คิดจะเอาชนะใคร ข้าบอกแล้วว่าข้าอยากจะเรียนรู้จากคน
อื่น สำหรับว่าจะชนะรึแพ้นั้น มันไม่สำคัญ” จางหยูยิ้มออกมา
“งั้นรึ ?” หลินหลางคึกขึ้นมา “งั้นเจ้าก็แสดงความแข็งแกร่งที่แท้จริง
ออกมา ไม่งั้นแล้วการเรียนรู้นี้จะมีความหมายอะไร ?”
จางหยูมองไปที่หลินหลางด้วยความแปลกใจ เขาเพิ่งจะปลุกจิต
วิญญาณนักสู้ในตัวของหลินหลางขึ้นมางั้นรึ ?
ชายคนนี่แหละนักสู้ตัวจริง !
“ดี เมื่อเจ้าต้องการ ข้าก็จะทำตามที่เจ้าบอก” จางหยูพูดขึ้น “ข้าหวัง
ว่าเจ้าเองก็จะแสดงความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเจ้าออกมาเช่นกัน
อย่าทำให้ข้าผิดหวังก็แล้วกันละ”
หลินหลางชะงักไป เขาสับสน “ชายคนนี้ยั้งมืองั้นรึ ?”
ตะกี้นี้เขาแค่พอรับมือได้ เขาคิดว่าจางหยูใช้พลังทั้งหมดออกมาแล้ว
เพื่อที่จะปกป้องเกียรติของตัวเองและเพื่อกระตุ้นจิตวิญญาณนักสู้
ของตัวเอง เขาถึงได้พูดแบบนั้นออกมา แต่ไม่คิดเลยว่าจางหยูจะยั้ง
มืออยู่จริง ๆ !
หลินหลางราวกับโดนตบหน้า ปากเขาหาเรื่องใส่ตัวแท้ ๆ !
เขาควรจะเย็บปากตัวเอง !
“มา แสดงให้ข้าเห็นทีว่าเจ้าแข็งแกร่งแค่ไหน !” แม้ว่าหลินหลางจะ
หวั่นใจแต่ภายนอกเขาก็ยังคงรักษาภาพลักษณ์ของตัวเองเอาไว้ เขา
เป็นคนขอเอง เขาก็ต้องรับผลของมัน
จางหยูยิ้มออกมา “ได้ !”
สมกับเป็นผู้ควบคุมขั้น 7 อันดับหนึ่งของโลกสวรรค์ร้าง ! ไม่เลว
เลยจริง ๆ !
เมื่อพูดจบ จางหยูก็แผ่จิตผู้สร้างออกไป น้ำแข็งนับไม่ถ้วนได้แตก
ออกอีกครั้งแล้วพุ่งขึ้นมาบนฟ้า มันหมุนวนรอบตัวเขา ก่อนจะ
รวมตัวกันเป็นมีดขนาดใหญ่ มีดนี้ส่องแสงสีเงินออกมาราวกับมี
สายฟ้าในตัว พลังของมันน่ากลัวจนมิติรอบข้างแตกออก
ฉากนี้ทำให้หลินหลางต้องขนลุก
พระเจ้า ยังไม่ทันได้โจมตีก็ทำให้มิติแตกร้าวได้ มันพอคิดได้ว่ามีดนี่
จะมีพลังสร้างน่ากลัวแค่ไหน
“จบสิ้นแล้ว ! “ ในใจของหลินหลางมีแต่ความสิ้นหวัง ตอนนี้เขา
อยากที่จะยอมแพ้แต่ก็มีอีกเสียงในใจเขาได้ตะโกนขึ้นมา “ไม่ หลิน
หลาง เจ้าต้องทำได้ !”
เขากลัวแต่ไม่อาจจะยอมแพ้ได้ !
เขามั่นใจว่าในการต่อสู้นี้ต้องมีคนจับตาดูอยู่ เขาไม่อาจจะยอมรับ
ความพ่ายแพ้ได้ !
เมื่อคิดถึงคน ๆ นั้น หลินหลางก็ฮึกเหิมขึ้นมาอีกครั้ง ความกล้าเริ่ม
ก่อตัวขึ้นมาในใจเขาและเอาชนะความกลัวได้สำเร็จ
“ข้าแพ้ได้แต่ไม่อาจจะยอมแพ้ได้ !” หลินหลางตะโกนในใจพร้อม
คลื่นพลังที่เพิ่มขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
ต่อมา หลินหลางก็ได้พุ่งออกไปพร้อมกับดาบในมือ
ดาบนั้นราวกับสายฟ้า เขาฝึกมันมานานและเชี่ยวชาญมันแล้ว พลัง
ในดาบนั้นสูงมากราวกับการโจมตีของพระเจ้า
แรงกดดันนี้ทำให้เขาทะลวงผ่านขีดจำกัดของตัวเองไปได้
การโจมตีนี้คือการโจมตีที่รุนแรงที่สุดในชีวิตของเขา !
การโจมตีนี้มีไว้เพื่อสังหารศัตรูทั้งหมด !
ไม่มีผู้ควบคุมขั้น 7 คนไหนที่หยุดการโจมตีนี้ได้ มันเหนือกว่าระดับ
สมบูรณ์ของขั้น 7 ไปแล้ว !
ดาบน้ำแข็งได้เข้าปะทะกับมีดทันที !
ทั้งสองได้ปล่อยพลังสร้างอันน่ากลัวออกมา ท้องฟ้าสั่นไหวพร้อม
กับรอยแตกนับไม่ถ้วนที่ปรากฏขึ้นมา พื้นที่โดยรอบเต็มไปด้วยรอย
แตกของมิติราวกับว่าท้องฟ้านี้โดนตัดออกโดยมีดนับไม่ถ้วน พื้นดิน
สั่นไหว น้ำแข็งที่ปกคลุมที่นี่มาหลายปีทนรับพลังนี้ไม่ไหวและต้อง
แตกออกกลายเป็นผง
ตูม !
การปะทะกันของพลังนี้ทำให้พลังกระจายไปโดยรอบ
ตอนนั้นจางหยูยังยืนนิ่งอยู่ราวกับเวลาถูกหยุดนิ่งเอาไว้ สติของเขา
เหมือนกับได้รับการเร่งเวลา พลังสร้างที่แต่เดิมแล้วเขาไม่อาจจะใช้
งานมันได้แต่ตอนนี้เขากลับรู้ถึงวิธีการใช้งานมันเป็นอย่างดีราวกับ
การสะบัดแขนของตัวเอง
ปัญหาที่เคยคาใจจางหยูมานานตอนนี้กลับกระจ่างหมดแล้ว
ในเวลาเดียวกันการปะทะก็ได้เริ่มขึ้นอีกครั้ง
มีดนั้นสั่นไหวแค่เล็กน้อยและเกิดรอยร้าวเล็ก ๆ ขึ้นก่อนจะกลืนกิน
พลังของดาบทั้งหมดแล้วโจมตีต่อ
“เป็นไปได้ยังไง !” หลินหลางไม่อาจจะทำใจเชื่อได้ มันสายเกินไป
ที่จะหลบ เขาได้แต่ใช้ดาบน้ำแข็งเพื่อรับมือมัน
ตูม !
ดาบของหลินหลางแตกออกจากการโจมตีนี้
จาฮานและสือซวนที่อยู่ไกลออกไปรู้สึกว่าตัวเองโชคดีที่ไม่ได้อยู่
ใกล้
จนกระทั่งจางหยูได้สติกลับมา เขาก็ดึงมือกลับมาพร้อมกับทำให้มีด
นั้นสลายออกไปกลายเป็นผง เขาทำราวกับว่ามีดนั่นเป็นของเล่น…
มันไม่เกินไปที่จะบอกว่าเขาลบมีดนั่นออกไปได้ในพริบตา
“จบแล้วรึ ?” จางหยูมองไปที่หลินหลาง และพบว่าหลินหลางนั้นยืน
นิ่งราวกับรูปปั้นน้ำแข็งแต่ตัวนั้นเต็มไปด้วยบาดแผล หลินหลางราว
กับว่าได้รับการโจมตีอันรุนแรงจนวิญญาณต้องสลายไป
หลินหลางพึมพำออกมา “แพ้ ข้าแพ้แล้ว…”
“เขาควรโดนอัดมากกว่านี้ไม่ใช่รึไง ?” จาฮานเกาหัว
“จบแล้วรึ ?” สือซวนไม่มั่นใจ
การโจมตีของหลินหลางชัดแล้วว่ารุนแรงกว่าเดิม
จางหยูเห็นสภาพของหลินหลางก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกอายขึ้นมา แม้ว่า
หลินหลางจะเป็นคนบอกให้เขาทำแบบนี้แต่ยังไงซะมันก็เหมือนกับ
การรังแกอีกฝ่าย
เขาคิดจะไปช่วยหลินหลาง แต่ยังไม่ทันได้ทำอะไรก็มีร่างหนึ่ง
ปรากฏขึ้นมาตรงหน้าจางหยู ชายคนนี้ดูคล้ายกับหลินหลาง แต่ดู
เป็นผู้ใหญ่กว่า ชายคนนี้มีผมสีฟ้าที่ไม่ต่างอะไรจากหลินหลางเลย
“มันไม่น่าสนใจกว่ารึหากได้เล่นกับผู้ควบคุมขั้น 8 ?” ชายคนนั้น
มองไปที่จางหยูแล้วพูดขึ้น “หากเจ้าอยากเรียนรู้จริง ๆ เจ้าก็ควร
เรียนรู้จากผู้ควบคุมขั้น 8 ด้วยกันเอง”
เมื่อได้ยินแบบนั้นทุกคนต่างก็มองจางหยูด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ
ผู้ควบคุมขั้น 8 รึ ?
“หยุด !” หลินหลางตะโกนออกมา
กล้ามเนื้อที่แต่เดิมลีบเข้ารูปตอนนี้กลับบวมเปล่ง เขากลายเป็นคน
กำยำขึ้นมา เท้าของเขาฝังลงไปในน้ำแข็ง แขนของเขาเต็มไปด้วย
บาดแผลแต่ถึงจะเป็นแบบนั้นเขาก็ยังไม่อาจจะรับมือกับมีดน้ำแข็ง
ได้ อย่างมากเขาก็ทำได้แค่ถอยกลับไปอย่างช้า ๆ เท่านั้น
ในเวลาเดียวกันขาของเขาก็ฝังลึกลงไปในน้ำแข็งและทำให้เกิดรอย
ลึกจากการถอยของเขา
หลังจากนั้นหลายอึดใจจนกระทั่งมีดน้ำแข็งหายไป ดาบของเขาถึง
ได้หยุดลง
“ฮ่ะ …” จางหยูหอบหายใจออกมา เหงื่อของเขาหยดลงจากผม ตอนนี้
เขาดูเหมือนหมดพลังไปแล้ว
หลินหลางตบไปที่ดาบก่อนที่ดาบจะหดตัวลงเป็นขนาดปกติ
จากนั้นเขาถึงได้มองไปที่ จางหยูด้วยความกลัว
ตอนนี้เองที่เขาเพิ่งรู้สึกถึงพลังที่แท้จริงของจางหยู มันแทบจะ
เหนือกว่าผู้ควบคุมขั้น 7 !
แม้ว่าเขาจะยังภูมิใจในตัวเองอยู่แต่ความมั่นใจที่มีนั้นได้หายไปแล้ว
เขามองไปที่จางหยูด้วยความสงสัย “เจ้าเป็นใครกันแน่ ?”
“ข้าคือจางหยู ข้าเดินทางมาจากโลกอื่น” จางหยูยิ้มออกมาราวกับว่า
การโจมตีนี้เป็นเรื่องง่ายดายสำหรับเขา
หลินหลางสูดหายใจเข้าลึก ๆ และพูดขึ้น “จางหยู ข้ายอมรับว่าข้าดู
ถูกเจ้ามากเกินไป” แต่จากนั้นเขาก็พูดต่อ “แต่หากเจ้ามีความ
แข็งแกร่งเพียงเท่านี้ ข้ากลัวว่าเจ้าคงไม่อาจจะเอาชนะข้าได้”
เขาไม่ได้พูดถึงการเอาชนะจางหยู เพราะเขารู้ว่าด้วยความแข็งแกร่ง
ของเขาแล้ว อย่างมากก็แค่ไม่พ่ายแพ้ สำหรับการเอาชนะจางหยูแล้ว
มันไม่อาจจะเป็นไปได้
แม้แต่เขาก็ไม่ใช่คนไร้เทียมทาน
“ข้าไม่ได้คิดจะเอาชนะใคร ข้าบอกแล้วว่าข้าอยากจะเรียนรู้จากคน
อื่น สำหรับว่าจะชนะรึแพ้นั้น มันไม่สำคัญ” จางหยูยิ้มออกมา
“งั้นรึ ?” หลินหลางคึกขึ้นมา “งั้นเจ้าก็แสดงความแข็งแกร่งที่แท้จริง
ออกมา ไม่งั้นแล้วการเรียนรู้นี้จะมีความหมายอะไร ?”
จางหยูมองไปที่หลินหลางด้วยความแปลกใจ เขาเพิ่งจะปลุกจิต
วิญญาณนักสู้ในตัวของหลินหลางขึ้นมางั้นรึ ?
ชายคนนี่แหละนักสู้ตัวจริง !
“ดี เมื่อเจ้าต้องการ ข้าก็จะทำตามที่เจ้าบอก” จางหยูพูดขึ้น “ข้าหวัง
ว่าเจ้าเองก็จะแสดงความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเจ้าออกมาเช่นกัน
อย่าทำให้ข้าผิดหวังก็แล้วกันละ”
หลินหลางชะงักไป เขาสับสน “ชายคนนี้ยั้งมืองั้นรึ ?”
ตะกี้นี้เขาแค่พอรับมือได้ เขาคิดว่าจางหยูใช้พลังทั้งหมดออกมาแล้ว
เพื่อที่จะปกป้องเกียรติของตัวเองและเพื่อกระตุ้นจิตวิญญาณนักสู้
ของตัวเอง เขาถึงได้พูดแบบนั้นออกมา แต่ไม่คิดเลยว่าจางหยูจะยั้ง
มืออยู่จริง ๆ !
หลินหลางราวกับโดนตบหน้า ปากเขาหาเรื่องใส่ตัวแท้ ๆ !
เขาควรจะเย็บปากตัวเอง !
“มา แสดงให้ข้าเห็นทีว่าเจ้าแข็งแกร่งแค่ไหน !” แม้ว่าหลินหลางจะ
หวั่นใจแต่ภายนอกเขาก็ยังคงรักษาภาพลักษณ์ของตัวเองเอาไว้ เขา
เป็นคนขอเอง เขาก็ต้องรับผลของมัน
จางหยูยิ้มออกมา “ได้ !”
สมกับเป็นผู้ควบคุมขั้น 7 อันดับหนึ่งของโลกสวรรค์ร้าง ! ไม่เลว
เลยจริง ๆ !
เมื่อพูดจบ จางหยูก็แผ่จิตผู้สร้างออกไป น้ำแข็งนับไม่ถ้วนได้แตก
ออกอีกครั้งแล้วพุ่งขึ้นมาบนฟ้า มันหมุนวนรอบตัวเขา ก่อนจะ
รวมตัวกันเป็นมีดขนาดใหญ่ มีดนี้ส่องแสงสีเงินออกมาราวกับมี
สายฟ้าในตัว พลังของมันน่ากลัวจนมิติรอบข้างแตกออก
ฉากนี้ทำให้หลินหลางต้องขนลุก
พระเจ้า ยังไม่ทันได้โจมตีก็ทำให้มิติแตกร้าวได้ มันพอคิดได้ว่ามีดนี่
จะมีพลังสร้างน่ากลัวแค่ไหน
“จบสิ้นแล้ว ! “ ในใจของหลินหลางมีแต่ความสิ้นหวัง ตอนนี้เขา
อยากที่จะยอมแพ้แต่ก็มีอีกเสียงในใจเขาได้ตะโกนขึ้นมา “ไม่ หลิน
หลาง เจ้าต้องทำได้ !”
เขากลัวแต่ไม่อาจจะยอมแพ้ได้ !
เขามั่นใจว่าในการต่อสู้นี้ต้องมีคนจับตาดูอยู่ เขาไม่อาจจะยอมรับ
ความพ่ายแพ้ได้ !
เมื่อคิดถึงคน ๆ นั้น หลินหลางก็ฮึกเหิมขึ้นมาอีกครั้ง ความกล้าเริ่ม
ก่อตัวขึ้นมาในใจเขาและเอาชนะความกลัวได้สำเร็จ
“ข้าแพ้ได้แต่ไม่อาจจะยอมแพ้ได้ !” หลินหลางตะโกนในใจพร้อม
คลื่นพลังที่เพิ่มขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
ต่อมา หลินหลางก็ได้พุ่งออกไปพร้อมกับดาบในมือ
ดาบนั้นราวกับสายฟ้า เขาฝึกมันมานานและเชี่ยวชาญมันแล้ว พลัง
ในดาบนั้นสูงมากราวกับการโจมตีของพระเจ้า
แรงกดดันนี้ทำให้เขาทะลวงผ่านขีดจำกัดของตัวเองไปได้
การโจมตีนี้คือการโจมตีที่รุนแรงที่สุดในชีวิตของเขา !
การโจมตีนี้มีไว้เพื่อสังหารศัตรูทั้งหมด !
ไม่มีผู้ควบคุมขั้น 7 คนไหนที่หยุดการโจมตีนี้ได้ มันเหนือกว่าระดับ
สมบูรณ์ของขั้น 7 ไปแล้ว !
ดาบน้ำแข็งได้เข้าปะทะกับมีดทันที !
ทั้งสองได้ปล่อยพลังสร้างอันน่ากลัวออกมา ท้องฟ้าสั่นไหวพร้อม
กับรอยแตกนับไม่ถ้วนที่ปรากฏขึ้นมา พื้นที่โดยรอบเต็มไปด้วยรอย
แตกของมิติราวกับว่าท้องฟ้านี้โดนตัดออกโดยมีดนับไม่ถ้วน พื้นดิน
สั่นไหว น้ำแข็งที่ปกคลุมที่นี่มาหลายปีทนรับพลังนี้ไม่ไหวและต้อง
แตกออกกลายเป็นผง
ตูม !
การปะทะกันของพลังนี้ทำให้พลังกระจายไปโดยรอบ
ตอนนั้นจางหยูยังยืนนิ่งอยู่ราวกับเวลาถูกหยุดนิ่งเอาไว้ สติของเขา
เหมือนกับได้รับการเร่งเวลา พลังสร้างที่แต่เดิมแล้วเขาไม่อาจจะใช้
งานมันได้แต่ตอนนี้เขากลับรู้ถึงวิธีการใช้งานมันเป็นอย่างดีราวกับ
การสะบัดแขนของตัวเอง
ปัญหาที่เคยคาใจจางหยูมานานตอนนี้กลับกระจ่างหมดแล้ว
ในเวลาเดียวกันการปะทะก็ได้เริ่มขึ้นอีกครั้ง
มีดนั้นสั่นไหวแค่เล็กน้อยและเกิดรอยร้าวเล็ก ๆ ขึ้นก่อนจะกลืนกิน
พลังของดาบทั้งหมดแล้วโจมตีต่อ
“เป็นไปได้ยังไง !” หลินหลางไม่อาจจะทำใจเชื่อได้ มันสายเกินไป
ที่จะหลบ เขาได้แต่ใช้ดาบน้ำแข็งเพื่อรับมือมัน
ตูม !
ดาบของหลินหลางแตกออกจากการโจมตีนี้
จาฮานและสือซวนที่อยู่ไกลออกไปรู้สึกว่าตัวเองโชคดีที่ไม่ได้อยู่
ใกล้
จนกระทั่งจางหยูได้สติกลับมา เขาก็ดึงมือกลับมาพร้อมกับทำให้มีด
นั้นสลายออกไปกลายเป็นผง เขาทำราวกับว่ามีดนั่นเป็นของเล่น…
มันไม่เกินไปที่จะบอกว่าเขาลบมีดนั่นออกไปได้ในพริบตา
“จบแล้วรึ ?” จางหยูมองไปที่หลินหลาง และพบว่าหลินหลางนั้นยืน
นิ่งราวกับรูปปั้นน้ำแข็งแต่ตัวนั้นเต็มไปด้วยบาดแผล หลินหลางราว
กับว่าได้รับการโจมตีอันรุนแรงจนวิญญาณต้องสลายไป
หลินหลางพึมพำออกมา “แพ้ ข้าแพ้แล้ว…”
“เขาควรโดนอัดมากกว่านี้ไม่ใช่รึไง ?” จาฮานเกาหัว
“จบแล้วรึ ?” สือซวนไม่มั่นใจ
การโจมตีของหลินหลางชัดแล้วว่ารุนแรงกว่าเดิม
จางหยูเห็นสภาพของหลินหลางก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกอายขึ้นมา แม้ว่า
หลินหลางจะเป็นคนบอกให้เขาทำแบบนี้แต่ยังไงซะมันก็เหมือนกับ
การรังแกอีกฝ่าย
เขาคิดจะไปช่วยหลินหลาง แต่ยังไม่ทันได้ทำอะไรก็มีร่างหนึ่ง
ปรากฏขึ้นมาตรงหน้าจางหยู ชายคนนี้ดูคล้ายกับหลินหลาง แต่ดู
เป็นผู้ใหญ่กว่า ชายคนนี้มีผมสีฟ้าที่ไม่ต่างอะไรจากหลินหลางเลย
“มันไม่น่าสนใจกว่ารึหากได้เล่นกับผู้ควบคุมขั้น 8 ?” ชายคนนั้น
มองไปที่จางหยูแล้วพูดขึ้น “หากเจ้าอยากเรียนรู้จริง ๆ เจ้าก็ควร
เรียนรู้จากผู้ควบคุมขั้น 8 ด้วยกันเอง”
เมื่อได้ยินแบบนั้นทุกคนต่างก็มองจางหยูด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ
ผู้ควบคุมขั้น 8 รึ ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบเจ้าสำนัก