ระบบเจ้าสำนัก นิยาย บท 1695
เจียงหยุนนั้นอคติกับคนจากเขตตะวันออกตอนบนอยู่แล้ว ยิ่งรวมกับการที่จางหยูใส่ตราขั้น 7 แล้วก็เป็นธรรมดาที่เขาจะไม่สุภาพกับจางหยู
เขาคิดไม่ถึงเลยว่าเขาด่าจางหยูไปแค่ประโยคเดียวแต่บรรยากาศกลับดูอึมครึมขึ้นมาทันที
ตอนนั้นทุกคนต่างก็เงียบ วอซ่งและเกลดันพากันมองไปที่เจียงหยาน ด้วยสายตาแปลกใจราวกับว่าเขาทำบางอย่างที่โง่เง่าไป หลินเป่ยชานยังยืนนิ่งพร้อมปากที่กระตุกไปตาม
ฉิงหยางกลัวจนไม่อาจจะพูดอะไรออกมาได้
“ เจ้าทำเรื่องผิดพลาดแล้ว” วอซ่ง แสดงสายตาเย็นชาออกมา เขาไมได้เยือกเย็นดังเดิม เขาได้พลิกมือก่อนจะเรียกดาบของเขาออกมา “ เจ้าสำนักไม่ใช่ผู้ควบคุมขั้น 7…” เกลดัน ได้ระเบิดพลังออกมาและมองไปที่เจียงหยุนด้วยสายตาอาฆาต “ เจ้าสำนักไม่ใช่คนที่ใครจะมาดูหมิ่นได้ ! เจ้าเป้นใครกัน เจ้าถึงกล้าดูหมิ่นเจ้าสำนัก !”
หลินเป่ยชาน ไม่เข้าใจว่าทำไมทรั้งสองถึงได้เคารพจางหยูแบบนี้แต่ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรแต่เขาก็ยังเลือกที่จะเข้าข้างจางหยูอยู่ดีพวกเขามาจากเขตตะวันออกตอนบน หลังจากที่อยู่ด้วยกันมานานจึงสนิทกันขึ้น
ตอนนั้นสายตาที่ทุกคนมอง เจียงหยุนเองก็ไม่สู้ดีนัก
บรรยากาศน่าอึดอัดขึ้นมาโดยเฉพาะวอซ่งและเกลดันที่เตรียมท่าโจมตี ดูเหมือนว่าตราบใดที่เจียงหยุนพูดอะไรไม่เหมาะออกมาอีกพวกเขาจะทำการโจมตีทันที !
จากท่าทีของคนเหล่านี้แล้วก็ทำให้ เจียงหยุน นั้นสับสน เขาแค่ด่าผู้ควบคุมขั้น 7 แต่มันกลับทำให้ทุกคนโกรธแบบนี้ได้ท่าทีของหลินเป่ยชานและเกลดันนั้นเขาอาจจะไม่สนใจแต่ท่าทีของ วอซ่งนั้นเขาไม่อาจจะมองข้ามได้
เจียงหยุน คิ้วขมวดก่อนจะถามขึ้นมา “ ชายคนนี้มีฐานะพิเศษอะไรกัน ?” เขามองไปที่วอซ่งแล้วพูดขึ้น “ เจ้าเป็นผู้นำในตำนานที่ได้รับความเคารพจากผู้คนมากมาย ถึงเด็กนี่จะมีฐานะพิเศษแต่เจ้าก็ไม่จำเป็นต้องเคารพเขาเช่นนี้ไม่ใช่รึ ?”
“ สำหรับเจ้า ” เจียงหยุนมองไปที่เกลดัน “ เจ้านี่กล้าดีไม่ใช่น้อย เจ้ากล้าดูถูกผู้นำเช่นนี้ ! เจ้าคิดว่าข้าไม่กล้าลงมือกับเจ้ารึ ?”
ฉิงหยางมองวอซ่งและคนอื่นๆด้วยความสับสน
“ ผู้นำแล้วยังไง !” เกลดัน ไม่ได้ใส่ใจแม้แต่น้อย แม้ว่าเขาจะเอาชนะ เจียงหยุน ไมได้แต่เขาก็ไม่คิดหดหัว “ ต่อหน้าเจ้าสำนักแล้ว ผู้นำน่ะไม่ต่างอะไรจากมดเลย !”
ทันทีที่ได้ยินแบบนั้นเจียงหยุนก็หรี่ตาลงทันที “ เจ้าหมายถึงอะไร ?”
หลินเป่ยชาน คิดถึงบางอย่างและมองไปที่ จางหยู ด้วยความกลัว
“ ใช่ ตามที่เจ้าคิดนั่นหละ” วอซ่งพูดขึ้นมา “ เจ้าสำนักน่ะเป็นผู้ควบคุมขั้น 9 เจ้าเพิ่งด่าผู้ควบคุมขั้น 9 ไป ”
เกลดัน ฮึดฮัดออกมา “ เจียงหยุนเจ้าเป็นผู้นำสินะ ? ข้าบอกเจ้าเลยว่าเจ้าน่ะจบสิ้นแล้ว !”
หลินเป่ยชาน อ้าปากค้างและมองไปที่จางหยูด้วยความตะลึง
“ เป็นไปไม่ได้” เจียงหยุนใจสั่น “ ชายคนนี้ยังเด็ก เด็กแบบนี้จะเป็นผู้ควบคุมชั้น 9 ได้ยังไง !” หากจางหยูเป็นผู้ควบคุมขั้น 9 จริงๆ งั้นประโยคที่เขาพูดไปตะกี้ก็คงฆ่าเขาได้แล้ว ทำไมเขายังยืนอยู่ที่นี่ได้อีก ?
“ เจ้าสำนักน่ะไม่คิดใส่ใจเรื่องเล็กน้อย” วอซ่งพูดขึ้นมา “ นี่คือร่างแยกของเจ้าสำนักแต่แม้ว่าจะเป็นแค่ร่างแยกแต่ก็แทนถึงตัวเขาได้ เจ้าไม่อาจจะดูถูกผู้ควบคุมขั้น 9 ได้ เจียงหยุนเจ้าต้องรับบทลงโทษกับความผิดพลาดของเจ้า” วอซ่งยกดาบในมือขึ้นและมองไปที่เจียงหยุนหากจางหยูสั่งการเขาก็จะลงมือโดยไม่ลังเล
เมื่อได้ยินที่วอซ่งพูดมาเจียงหยุน ก็เริ่มเชื่อขึ้นมาบ้างยังไงซะการที่วอซ่งเคารพแบบนี้นอกจากผู้ควบคุมขั้น 9 แล้วจะมีใครได้อีก
แต่ผู้นำก็ยังมีเกียรติของตัวเอง การที่จะให้เขาก้มหัวให้ใครนั้นเขาไม่อาจจะทำได้
“ มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ” จางหยูโบกมือให้กับทุกคน “ ทำไมต้องทำให้เป็นเรื่องน่าอึดอัดด้วย ?”
เขามองไปที่ เจียงหยุน ด้วยรอยยิ้ม “เจียงหยุนครั้งนี้เรามารบกวนเจ้าขอโทษที่รบกวนแล้วเราค่อยพบกันใหม่”
เมื่อพูดจบจางหยูก็บอกกับ วอซ่ง “ไปกันเถอะ”
จางหยู และคนอื่นๆเดินทางออกไปทันทีเมื่อรู้ตำแหน่งของวังดอกไม้แดง
เจียงหยุน ยืนนิ่งอยู่สักพักพร้อมปากที่พึมพำออกมา “ ผู้ควบคุมขั้น 9 รึ ?”
“ เจ้าคิดว่าที่พวกนั้นพูดมาเป็นความจริงรึไม่ ?” เจียงหยุน มองไปที่ ฉิงหยาง
“ นายท่าน” ฉิงหยางได้สติขึ้นมาและตอบกลับด้วยความเคารพ “ ท่านวอซ่ง เป็นผู้นำในตำนาน มันไม่จำเป็นที่เขาจะหลอกเรา เขาเรียกชายคนนั้นว่าท่านซึ่งบ่งบอกว่าความแข็งแกร่งของชายคนนั้นต้องเหนือกว่า ท่านวอซ่ง “
ความแข็งแกร่งของวอซ่งคือเพดานของผู้นำขั้น 8
การที่เอาชนะวอซ่งได้นั้นมีแค่ผู้ควบคุมขั้น 9 เท่านั้น !
สีหน้าของเจียงหยุนเปลี่ยนไปทันทีเขานิ่งไปสักพักแล้วพูดขึ้น “ ไม่ว่าเขาจะเป็นผู้ควบคุมขั้น 9 รึไม่นั้นข้าต้องตามไปดู..”
เขารู้เกี่ยวกับวังดอกไม้แดงและรู้ว่าวังดอกไม้แดงจะแสดงท่าทียังไงกับคนนอก หากจางหยูเป็นผู้ควบคุมขั้น 9 จิรงๆ วังดอกไม้แดงก็น่าจะเกิดปัญหาใหญ่ขึ้น
ฉิงหยางยังไม่ทันได้พูอะไร เจียงหยุนก็บอกกับชายหนุ่มที่อยู่ในวังก่อนที่จะไล่ตามจางหยูไป
“ ข้าโชคดีที่ได้อยู่ใกล้และพบกับผู้ควบุคมขั้น 9” ฉิงหยางตื่นเต้นขึ้นมา
ณ ที่บึงทะเลโลหิต……..
ที่นี่เต็มไปด้วยพิษไม่ค่อยมีผู้คน แม้ว่าบางครั้งจะมีผู้คนเข้ามาที่นี่แต่ก็ไม่ได้เดินทางเข้าไปลึกบนักเพราะไม่ว่าพวกเขาจะแข็งแกร่งเพียงใดแต่ก็ยังไม่กล้าเข้าไปในเขตลึกของบึกนี้ บึงนี้ได้กลายเป็นเขตหวงห้ามที่มีแต่ตำนานที่เป็นอันตรายทิ้งเอาไว้
จางหยู, วอซ่ง และคนอื่นๆได้ใช้เวลาหลายเดือนกว่าจะเข้าไปในส่วนลึกของบึงได้
หลังจากที่เดินทางมาหลายเดือนสุดท้ายพวกเขาก็มาถึงใจกลางบึงแห่งนี้ ที่นี่มีดอกไม้สีแดงตามที่ เจียงหยุน บอกมา หากมองรอบๆแล้วจะพบว่าบึงแห่งนี้เต็มไปด้วยดอกไม้สีแดงแต่ละดอกนั้นดูงดงามราวกับมีเลือดไหลวนอยู่ภายใน
“ ที่นี่คือวังดอกไม้แดงรึ ?” จางหยูมองไปยังดอกไม้ขนาดใหญ่ มันเป็นดอกไม้ที่ใหญ่อย่างมาก แต่ะกลีบของมันนั้นแสดงถึงการก่อสร้างที่โดดเด่น พื้นที่ภายในสามารถจุคนได้หลายรอยคน
สมกับชื่อวังดอกไม้แดงจริงๆ
“ จางหยู จากเขตตะวันออกตอนบน ข้าได้รับมอบหมายจาก อัลเวอร์ให้มาพบกับหงซีข้าอยากบอกความจริงในนามของเขรา” จางหยู พูดขึ้น เสียงของเขาดังในระดับหนึ่งเพื่อให้เสียงของเขาดังไปทั่วทุกที่ของวังดอกไม้แดงได้
“ วังดอกไม้แดงเป็นที่หวงห้าม พวกที่ฝ่าฝืนเข้ามาต้องตาย !” เสียงหนึ่งดังขึ้น ไม่นานก็มีร่างหนึ่งปรากฏขึ้นมา ร่างนั้นรายล้อมด้วยกีบดอกไม้ แต่ละกีบนั้นมีพลังสร้างอันน่ากลัว อีกฝ่ายไม่ได้สนใจว่า จางหยู มีเป้าหมายอะไร อีกฝ่ายไม่เชื่อคำพูดของ จางหยู และคิดจะฆ่า จางหยู ทิ้ง
ตอนนั้นกีบดอกไม้ก็เริ่มร่วงหล่นลงมาเข้าใส่จางหยูและคนือ่นๆ
วอซ่งก้าวเท้าออกไปและกำจัดการโจมตีนี้ได้อย่างง่ายดาย
“ ให้เจ้านายของเจ้าออกมา ” วอซ่งพูดขึ้น
ต่อหน้าผู้หญิงคนนี้ที่เป็นผู้ควบคุมขั้น 8 ทั่วไปแล้ว นี่ไม่ต้องถึงมือวอซ่งเลย แม้แต่เกลดันก็รับมือได้ง่ายๆ
สีหน้าของนางเปลี่ยนไปทันทีแต่นางยังไม่ทันได้พูดอะไรก็มีดอกไม้ขนาดใหญ่บานขึ้นมาพร้อมกับคนอื่นๆปรากฏตัวขึ้น แต่ละคนนั้นแผ่คลื่นพลังของผู้ควบคุมขั้น 8 ระดับสูงออกมา
“ พวกเจ้ากลับไปเสีย วังดอกไม้แดงไม่ต้อนรับคนนอก” ตอนนั้นดอกไม้เหล่านั้นกลับเริ่มบานออกก่อนที่ดอกไม้ที่ใหญ่ที่สุด
ตรงกลางจะบานอออกแล้วมีผู้หญิงในชุดแดงค่อยๆเดินออกมา นางมองไปที่ จางหยู และคนอื่นๆด้วยสีหน้าเฉยเมย “ ข้าจะละเว้นให้เฉพาะครั้งนี้เท่านั้น”
“ เจ้าวัง !” สมาขิกของวังดอกไม้แดงกว่า 20 คนไม่เข้าใจว่าทำไมท่าทีของหัวหน้าถึงได้แปลกไปเช่นนี้
พวกนางไม่เข้าใจแค่ผู้ควบคุมขั้น 8 ไม่กี่คนไม่ใช่ว่าพวกนางก็จัดการได้ไม่ใช่รึ ?
ต้องรู้ก่อนว่าความแข็งแกร่งของเจ้าวังนั้นคือผู้นำขั้น 8 !
“ ข้าจะไปก็ได้แต่ข้าอยากรู้ว่าหงซีอยู่ที่ใด” วอซ่งถามขึ้นมา
เขาคิดไม่ถึงเลยว่าเขาด่าจางหยูไปแค่ประโยคเดียวแต่บรรยากาศกลับดูอึมครึมขึ้นมาทันที
ตอนนั้นทุกคนต่างก็เงียบ วอซ่งและเกลดันพากันมองไปที่เจียงหยาน ด้วยสายตาแปลกใจราวกับว่าเขาทำบางอย่างที่โง่เง่าไป หลินเป่ยชานยังยืนนิ่งพร้อมปากที่กระตุกไปตาม
ฉิงหยางกลัวจนไม่อาจจะพูดอะไรออกมาได้
“ เจ้าทำเรื่องผิดพลาดแล้ว” วอซ่ง แสดงสายตาเย็นชาออกมา เขาไมได้เยือกเย็นดังเดิม เขาได้พลิกมือก่อนจะเรียกดาบของเขาออกมา “ เจ้าสำนักไม่ใช่ผู้ควบคุมขั้น 7…” เกลดัน ได้ระเบิดพลังออกมาและมองไปที่เจียงหยุนด้วยสายตาอาฆาต “ เจ้าสำนักไม่ใช่คนที่ใครจะมาดูหมิ่นได้ ! เจ้าเป้นใครกัน เจ้าถึงกล้าดูหมิ่นเจ้าสำนัก !”
หลินเป่ยชาน ไม่เข้าใจว่าทำไมทรั้งสองถึงได้เคารพจางหยูแบบนี้แต่ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรแต่เขาก็ยังเลือกที่จะเข้าข้างจางหยูอยู่ดีพวกเขามาจากเขตตะวันออกตอนบน หลังจากที่อยู่ด้วยกันมานานจึงสนิทกันขึ้น
ตอนนั้นสายตาที่ทุกคนมอง เจียงหยุนเองก็ไม่สู้ดีนัก
บรรยากาศน่าอึดอัดขึ้นมาโดยเฉพาะวอซ่งและเกลดันที่เตรียมท่าโจมตี ดูเหมือนว่าตราบใดที่เจียงหยุนพูดอะไรไม่เหมาะออกมาอีกพวกเขาจะทำการโจมตีทันที !
จากท่าทีของคนเหล่านี้แล้วก็ทำให้ เจียงหยุน นั้นสับสน เขาแค่ด่าผู้ควบคุมขั้น 7 แต่มันกลับทำให้ทุกคนโกรธแบบนี้ได้ท่าทีของหลินเป่ยชานและเกลดันนั้นเขาอาจจะไม่สนใจแต่ท่าทีของ วอซ่งนั้นเขาไม่อาจจะมองข้ามได้
เจียงหยุน คิ้วขมวดก่อนจะถามขึ้นมา “ ชายคนนี้มีฐานะพิเศษอะไรกัน ?” เขามองไปที่วอซ่งแล้วพูดขึ้น “ เจ้าเป็นผู้นำในตำนานที่ได้รับความเคารพจากผู้คนมากมาย ถึงเด็กนี่จะมีฐานะพิเศษแต่เจ้าก็ไม่จำเป็นต้องเคารพเขาเช่นนี้ไม่ใช่รึ ?”
“ สำหรับเจ้า ” เจียงหยุนมองไปที่เกลดัน “ เจ้านี่กล้าดีไม่ใช่น้อย เจ้ากล้าดูถูกผู้นำเช่นนี้ ! เจ้าคิดว่าข้าไม่กล้าลงมือกับเจ้ารึ ?”
ฉิงหยางมองวอซ่งและคนอื่นๆด้วยความสับสน
“ ผู้นำแล้วยังไง !” เกลดัน ไม่ได้ใส่ใจแม้แต่น้อย แม้ว่าเขาจะเอาชนะ เจียงหยุน ไมได้แต่เขาก็ไม่คิดหดหัว “ ต่อหน้าเจ้าสำนักแล้ว ผู้นำน่ะไม่ต่างอะไรจากมดเลย !”
ทันทีที่ได้ยินแบบนั้นเจียงหยุนก็หรี่ตาลงทันที “ เจ้าหมายถึงอะไร ?”
หลินเป่ยชาน คิดถึงบางอย่างและมองไปที่ จางหยู ด้วยความกลัว
“ ใช่ ตามที่เจ้าคิดนั่นหละ” วอซ่งพูดขึ้นมา “ เจ้าสำนักน่ะเป็นผู้ควบคุมขั้น 9 เจ้าเพิ่งด่าผู้ควบคุมขั้น 9 ไป ”
เกลดัน ฮึดฮัดออกมา “ เจียงหยุนเจ้าเป็นผู้นำสินะ ? ข้าบอกเจ้าเลยว่าเจ้าน่ะจบสิ้นแล้ว !”
หลินเป่ยชาน อ้าปากค้างและมองไปที่จางหยูด้วยความตะลึง
“ เป็นไปไม่ได้” เจียงหยุนใจสั่น “ ชายคนนี้ยังเด็ก เด็กแบบนี้จะเป็นผู้ควบคุมชั้น 9 ได้ยังไง !” หากจางหยูเป็นผู้ควบคุมขั้น 9 จริงๆ งั้นประโยคที่เขาพูดไปตะกี้ก็คงฆ่าเขาได้แล้ว ทำไมเขายังยืนอยู่ที่นี่ได้อีก ?
“ เจ้าสำนักน่ะไม่คิดใส่ใจเรื่องเล็กน้อย” วอซ่งพูดขึ้นมา “ นี่คือร่างแยกของเจ้าสำนักแต่แม้ว่าจะเป็นแค่ร่างแยกแต่ก็แทนถึงตัวเขาได้ เจ้าไม่อาจจะดูถูกผู้ควบคุมขั้น 9 ได้ เจียงหยุนเจ้าต้องรับบทลงโทษกับความผิดพลาดของเจ้า” วอซ่งยกดาบในมือขึ้นและมองไปที่เจียงหยุนหากจางหยูสั่งการเขาก็จะลงมือโดยไม่ลังเล
เมื่อได้ยินที่วอซ่งพูดมาเจียงหยุน ก็เริ่มเชื่อขึ้นมาบ้างยังไงซะการที่วอซ่งเคารพแบบนี้นอกจากผู้ควบคุมขั้น 9 แล้วจะมีใครได้อีก
แต่ผู้นำก็ยังมีเกียรติของตัวเอง การที่จะให้เขาก้มหัวให้ใครนั้นเขาไม่อาจจะทำได้
“ มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ” จางหยูโบกมือให้กับทุกคน “ ทำไมต้องทำให้เป็นเรื่องน่าอึดอัดด้วย ?”
เขามองไปที่ เจียงหยุน ด้วยรอยยิ้ม “เจียงหยุนครั้งนี้เรามารบกวนเจ้าขอโทษที่รบกวนแล้วเราค่อยพบกันใหม่”
เมื่อพูดจบจางหยูก็บอกกับ วอซ่ง “ไปกันเถอะ”
จางหยู และคนอื่นๆเดินทางออกไปทันทีเมื่อรู้ตำแหน่งของวังดอกไม้แดง
เจียงหยุน ยืนนิ่งอยู่สักพักพร้อมปากที่พึมพำออกมา “ ผู้ควบคุมขั้น 9 รึ ?”
“ เจ้าคิดว่าที่พวกนั้นพูดมาเป็นความจริงรึไม่ ?” เจียงหยุน มองไปที่ ฉิงหยาง
“ นายท่าน” ฉิงหยางได้สติขึ้นมาและตอบกลับด้วยความเคารพ “ ท่านวอซ่ง เป็นผู้นำในตำนาน มันไม่จำเป็นที่เขาจะหลอกเรา เขาเรียกชายคนนั้นว่าท่านซึ่งบ่งบอกว่าความแข็งแกร่งของชายคนนั้นต้องเหนือกว่า ท่านวอซ่ง “
ความแข็งแกร่งของวอซ่งคือเพดานของผู้นำขั้น 8
การที่เอาชนะวอซ่งได้นั้นมีแค่ผู้ควบคุมขั้น 9 เท่านั้น !
สีหน้าของเจียงหยุนเปลี่ยนไปทันทีเขานิ่งไปสักพักแล้วพูดขึ้น “ ไม่ว่าเขาจะเป็นผู้ควบคุมขั้น 9 รึไม่นั้นข้าต้องตามไปดู..”
เขารู้เกี่ยวกับวังดอกไม้แดงและรู้ว่าวังดอกไม้แดงจะแสดงท่าทียังไงกับคนนอก หากจางหยูเป็นผู้ควบคุมขั้น 9 จิรงๆ วังดอกไม้แดงก็น่าจะเกิดปัญหาใหญ่ขึ้น
ฉิงหยางยังไม่ทันได้พูอะไร เจียงหยุนก็บอกกับชายหนุ่มที่อยู่ในวังก่อนที่จะไล่ตามจางหยูไป
“ ข้าโชคดีที่ได้อยู่ใกล้และพบกับผู้ควบุคมขั้น 9” ฉิงหยางตื่นเต้นขึ้นมา
ณ ที่บึงทะเลโลหิต……..
ที่นี่เต็มไปด้วยพิษไม่ค่อยมีผู้คน แม้ว่าบางครั้งจะมีผู้คนเข้ามาที่นี่แต่ก็ไม่ได้เดินทางเข้าไปลึกบนักเพราะไม่ว่าพวกเขาจะแข็งแกร่งเพียงใดแต่ก็ยังไม่กล้าเข้าไปในเขตลึกของบึกนี้ บึงนี้ได้กลายเป็นเขตหวงห้ามที่มีแต่ตำนานที่เป็นอันตรายทิ้งเอาไว้
จางหยู, วอซ่ง และคนอื่นๆได้ใช้เวลาหลายเดือนกว่าจะเข้าไปในส่วนลึกของบึงได้
หลังจากที่เดินทางมาหลายเดือนสุดท้ายพวกเขาก็มาถึงใจกลางบึงแห่งนี้ ที่นี่มีดอกไม้สีแดงตามที่ เจียงหยุน บอกมา หากมองรอบๆแล้วจะพบว่าบึงแห่งนี้เต็มไปด้วยดอกไม้สีแดงแต่ละดอกนั้นดูงดงามราวกับมีเลือดไหลวนอยู่ภายใน
“ ที่นี่คือวังดอกไม้แดงรึ ?” จางหยูมองไปยังดอกไม้ขนาดใหญ่ มันเป็นดอกไม้ที่ใหญ่อย่างมาก แต่ะกลีบของมันนั้นแสดงถึงการก่อสร้างที่โดดเด่น พื้นที่ภายในสามารถจุคนได้หลายรอยคน
สมกับชื่อวังดอกไม้แดงจริงๆ
“ จางหยู จากเขตตะวันออกตอนบน ข้าได้รับมอบหมายจาก อัลเวอร์ให้มาพบกับหงซีข้าอยากบอกความจริงในนามของเขรา” จางหยู พูดขึ้น เสียงของเขาดังในระดับหนึ่งเพื่อให้เสียงของเขาดังไปทั่วทุกที่ของวังดอกไม้แดงได้
“ วังดอกไม้แดงเป็นที่หวงห้าม พวกที่ฝ่าฝืนเข้ามาต้องตาย !” เสียงหนึ่งดังขึ้น ไม่นานก็มีร่างหนึ่งปรากฏขึ้นมา ร่างนั้นรายล้อมด้วยกีบดอกไม้ แต่ละกีบนั้นมีพลังสร้างอันน่ากลัว อีกฝ่ายไม่ได้สนใจว่า จางหยู มีเป้าหมายอะไร อีกฝ่ายไม่เชื่อคำพูดของ จางหยู และคิดจะฆ่า จางหยู ทิ้ง
ตอนนั้นกีบดอกไม้ก็เริ่มร่วงหล่นลงมาเข้าใส่จางหยูและคนือ่นๆ
วอซ่งก้าวเท้าออกไปและกำจัดการโจมตีนี้ได้อย่างง่ายดาย
“ ให้เจ้านายของเจ้าออกมา ” วอซ่งพูดขึ้น
ต่อหน้าผู้หญิงคนนี้ที่เป็นผู้ควบคุมขั้น 8 ทั่วไปแล้ว นี่ไม่ต้องถึงมือวอซ่งเลย แม้แต่เกลดันก็รับมือได้ง่ายๆ
สีหน้าของนางเปลี่ยนไปทันทีแต่นางยังไม่ทันได้พูดอะไรก็มีดอกไม้ขนาดใหญ่บานขึ้นมาพร้อมกับคนอื่นๆปรากฏตัวขึ้น แต่ละคนนั้นแผ่คลื่นพลังของผู้ควบคุมขั้น 8 ระดับสูงออกมา
“ พวกเจ้ากลับไปเสีย วังดอกไม้แดงไม่ต้อนรับคนนอก” ตอนนั้นดอกไม้เหล่านั้นกลับเริ่มบานออกก่อนที่ดอกไม้ที่ใหญ่ที่สุด
ตรงกลางจะบานอออกแล้วมีผู้หญิงในชุดแดงค่อยๆเดินออกมา นางมองไปที่ จางหยู และคนอื่นๆด้วยสีหน้าเฉยเมย “ ข้าจะละเว้นให้เฉพาะครั้งนี้เท่านั้น”
“ เจ้าวัง !” สมาขิกของวังดอกไม้แดงกว่า 20 คนไม่เข้าใจว่าทำไมท่าทีของหัวหน้าถึงได้แปลกไปเช่นนี้
พวกนางไม่เข้าใจแค่ผู้ควบคุมขั้น 8 ไม่กี่คนไม่ใช่ว่าพวกนางก็จัดการได้ไม่ใช่รึ ?
ต้องรู้ก่อนว่าความแข็งแกร่งของเจ้าวังนั้นคือผู้นำขั้น 8 !
“ ข้าจะไปก็ได้แต่ข้าอยากรู้ว่าหงซีอยู่ที่ใด” วอซ่งถามขึ้นมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบเจ้าสำนัก