ตอนที่ 354 การรับสมัคร (1)
ตั้งแต่ที่สร้างเมืองใหม่ขึ้นมา ผู้คนที่อาศัยอยู่ที่ตีนเขา ก็ต้องย้ายไป
พักที่หมู่บ้านรอบ ๆ เป็นการชั่วคราว บางคนที่ซื้อตั๋วแล้วได้เข้าไป
ในป่ าหวงหยวนเพื่อเสี่ยงโชค แต่คนส่วนมากก็ยังจับตาดู
สถานการณ์ของเมืองทะเลทรายอยู่
การลงทะเบียนเข้าเมืองนี้ ได้รับความสนใจจากผู้บ่มเพาะนับไม่ถ้วน
พวกเขาอยากจะอยู่ในเมืองทะเลทรายแห่งนี้ส่วนเหตุผลที่ว่าทำไม
การลงทะเบียนถึงได้น่าสนใจ ก็เพราะจางหยูเคยพูดถึงการรับสมัคร
ศิษย์ไปแล้ว เงื่อนไขแรกคือพวกเขาต้องลงทะเบียนขึ้นกับเมืองนี้
ดังนั้นการได้ลงทะเบียนกับเมืองทะเลทรายนั้น พวกเขาก็มีหวังที่จะ
ให้คนของตัวเองเข้าร่วมสำนักคังเฉียงได้ นอกจากนี้ก็ยังมีเหตุผล
มากมาย ที่ทำให้คนอยากมาอยู่ที่เมืองทะเลทรายอย่างเช่นการเปิด
สอนสาธารณะและทะเลหลิงซี่
ทุกวันนี้ ที่โต๊ะของฉันเหลียนจะมีเอกสารหลายหมื่นฉบับ แม้ว่าจะมี
หลัวซงและคนอื่น ๆ คอยช่วย แต่มันก็ทำให้เขาเหนื่อยอยู่ดี
ความต้องการของผู้คนที่อยากลงทะเบียนเพื่อมาอยู่ในเมืองนี้คงมอง
ภาพกันออก!
เมื่อติดประกาศแล้ว ทั้งเขตตงโจวก็เกิดความวุ่นวายครั้งใหญ่ราวกับ
เกิดแผ่นดินไหวขึ้น
ประกาศฉบับแรกเผยแพร่ไปอย่างรวดเร็ว ผู้บ่มเพาะของเขตตงโจว,
จ้านเจียง, เหอตง, เหอซีและเมืองใหญ่อื่น ๆ ที่ผ่านเกณฑ์ข้อกำหนด
นี้ต่างก็พากันตื่นเต้น พวกเขารีบมายังเมืองทะเลทราย เพื่อขอ
ลงทะเบียนเข้าอยู่ ส่วนพวกที่ไม่ผ่านเกณฑ์ก็ได้แต่สลด
โจวถิงที่อยู่ในบ้านเล็ก ๆ ที่เมืองทะเลทราย อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา
อย่างขมขื่นเมื่อได้ยินข่าวนี้
เขาคิดภาพออกว่าในอนาคตอันใกล้นี้ พวกผู้บ่มเพาะที่แข็งแกร่งของ
อาณาจักรโจวในที่ต่าง ๆ จะมารวมตัวกันที่เมืองทะเลทราย และกลาย
เป็นคนของเมืองนี้ นี่ส่งผลต่ออาณาจักรโจวเป็นอย่างมาก และอาจจะ
ทำให้เกิดความวุ่นวายขึ้นมา ความแข็งแกร่งของอาณาจักรโจวเองก็
จะลดลงไปด้วย
“เจ้าเมืองคิดหาทางได้ฉลาดจริง ๆ ! โจวถิงรู้สึกซับซ้อน “ผลก็คือ
เมืองทะเลทรายแห่งนี้จะพัฒนาขึ้นมาอย่างรวดเร็ว แต่อาณาจักรโจว
นั้น จะได้รับผลกระทบและอาจจะพบกับความวุ่นวาย”
เขาอยากถามฉินเหลียนแต่เขาจะมีความกล้าพอรึ?
ฉินเหลียนตอนนี้เป็นผู้ดูแลเขตตงโจว และมีสำนักคังเฉียงหนุนหลัง
เขา เจ้าสำนักมองเห็นค่าของเขา แม้ว่าโจวถิงจะกล้ามากกว่านี้ แต่
เขาก็กลัวที่จะไปเข้าพบฉินแหลียน
“ในระยะสั้นอาณาจักรโจวจะได้รับผลกระทบ แต่ในระยะยาวนี่ใช่
ว่าจะเป็นเรื่องแย่ต่ออาณาจักรโจว” โจวถิงทำการวิเคราะห์ “ต่อให้ผู้
บ่มเพาะย้ายที่อยู่ และออกจากอาณาจักรโจวไป แต่ไม่ว่าอย่างไร เพื่อน
และญาติของพวกเขาก็ยังคงอยู่ในอาณาจักรโจว พวกเขาควรจะรู้สึก
ว่าเป็นคนของอาณาจักรโจว หากอาณาจักรโจวพบเจอกับวิกฤต บาง
ทีพวกเขาอาจจะเข้ามาช่วย…”
อาณาจักรโจวก่อตั้งมากว่า 500 ปีแล้ว ผู้คนที่เกิดมาในช่วงนี้ แน่นอน
ว่าต้องรู้สึกว่าเป็นคนของอาณาจักรโจว โจวถิงมั่นใจแบบนั้น ยังไง
ซะอาณาจักรโจวก็มีประเทศมากมายรายล้อม การดูแลที่ดีคงไม่ทำ
ให้พวกนี้ลืมบ้านเกิด
แม้ว่าคนพวกนี้จะออกจากอาณาจักรโจวไป แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่พวก
เขาจะละทิ้งอาณาจักรโจว
“คนพวกนี้หลังจากที่เข้ามายังเมืองทะเลทราย พวกเขาก็จะแข็งแกร่ง
ขึ้น..” โจวถิงไม่ได้สงสัยในเรื่องนี้ “ตราบใดที่ทุกอย่างยังคงสงบ
เช่นนี้อยู่ มันก็ส่งผลดีมากกว่าผลเสียต่ออาณาจักร”
หลังจากที่คิดเรื่องนี้สักพัก โจวถิงก็ไม่กังวลอีกต่อไป เขาเชื่อว่า
อาณาจักรโจวมีความสามารถมากพอที่จะรับมือกับเรื่องนี้
โจวถิงหลับตาลงแล้วทำการบ่มเพาะต่อ พร้อมกับทำความเข้าใจ
ความลึกลับของกฎ…
มันคุ้มค่าที่จะบอกว่า ตั้งแต่ที่ผังหลงเข้าร่วมสำนักคังเฉียง จางหยูก็
มาหาโจวถิงครั้งหนึ่ง และบอกโจวถิงอย่างชัดเจนว่า หากเขาต้องการ
บ่มเพาะทักษะบังสวรรค์นั้นจำเป็นต้องทำลายการบ่มเพาะของตัวเอง
ในตอนนี้ก่อนแล้วค่อยบ่มเพาะระบบพลังอีกอัน ไม่งั้นแล้วระบบ
พลังที่ต่างกันจะขัดแย้งกัน และทำให้ร่างกายพัง
โจวถิงไม่คิดจะทำลายการบ่มเพาะของตัวเอง นี่มันก็ผ่านมานานแล้ว
แต่เขาก็ไม่อาจจะรับรู้ถึงกงล้อชีวิตได้ สุดท้ายความคิดในการบ่มเพาะ
ทักษะบังสวรรค์ก็หายไป
เมื่อคนที่เหลือได้ยินเรื่องนี้ ยิ่งระดับการบ่มเพาะสูงเท่าไหร่ พวกเขา
ก็ยิ่งไม่สนใจทักษะบังสวรรค์เท่านั้น มีแค่พวกระดับการบ่มเพาะต่ำ ๆ
และพรสวรรค์ย่ำแย่เท่านั้น ที่ยังดื้อด้านรับรู้กงล้อชีวิตของตนต่อ
ที่หมู่บ้านชางหยู หนึ่งในหลายหมู่บ้านรอบ ๆ ภูเขา
ในบ้านหลังหนึ่งทางตะวันตกของหมู่บ้าน ชายวัยกลางคนรูปร่าง
กำยำกำลังนั่งรวบรวมปราณรอบ ๆ ผ่านลมหายใจและตามรูขุมขน
ให้เข้าไปในร่างกาย อยู่ ๆ ก็มีเสียงเท้าดูเร่งรีบดังขึ้นมาจากไกล ๆ
ชายที่หน้าตาคล้ายกันเดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว
“น้องสอง!” ยังไม่ทันได้เข้าบ้านชายคนนั้นก็ตะโกนออกมา
ชายร่างกำยำตื่นขึ้นมาจากการบ่มเพาะ และมองไปยังอีกฝ่ายก่อนจะ
ลุกขึ้นยืน แล้วถามขึ้นมา “ท่านพี่ การลงทะเบียนของพวกเราถูก
ปฏิเสธรึ?”
ชายอีกคนยิ้มออกมาอย่างขมขื่น “ถูกปฏิเสธ…”
“งั้นรึ ?” ชายร่างกำยำถอนหายใจออกมา “อันที่จริงข้าก็คิดไว้อยู่แล้ว
เราไม่มีเงิน, อำนาจและไม่ได้รู้จักเจ้าเมือง เราไม่มีคนคอยช่วย หาก
ต้องการจะอยู่ที่เมืองทะเลทราย มันก็เป็นเรื่องยากไม่ใช่รึไง ? “
พวกเขาทำการลงทะเบียนไปถึง 3 ครั้งและถูกปฏิเสธทุกครั้ง
“พี่ ท่านนั่งลงดื่มชาก่อนสิ ท่านวิ่งมาไกล คงจะเหนื่อยแย่” ชายกำยำ
ใจเย็นลง “การลงทะเบียนยังไม่สิ้นสุด ข้าจะคิดหาทางเอง”
ชายร่างใหญ่ยกถ้วยชาขึ้นมาจิบ ก่อนจะวางแก้วลงและพูดขึ้นมา
“น้องสอง ข้าไม่คิดมากหรอก แม้ว่าครั้งนี้จะไม่ผ่านแต่มันก็ไม่ใช่
เรื่องน่าแปลกอะไร”
ชายร่างกำยำแสดงสีหน้าแปลกใจออกมา
ชายร่างใหญ่มองซ้ายมองขวา และพูดขึ้นมาเบา ๆ
“น้องสอง ข้าได้ยินมาว่าคนที่นั่นวางเกณฑ์ในการลงทะเบียนอยู่
เมืองนั้นยากขึ้นกว่าเดิม”
“เกณฑ์อะไรกัน?” ชายกำยำถามด้วยความแปลกใจ
ชายร่างใหญ่พูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียด “ต้องมีระดับการบ่มเพาะถึง
ขอบเขตว่อซวน จึงจะเข้าอยู่เมืองนั้นได้”
ระดับการบ่มเพาะขึ้นถึงขอบเขตว่อซวน มันคือเงื่อนไขที่สูงมาก
ยังไงซะผู้ที่ขึ้นมาถึงขอบเขตว่อซวนในอาณาจักรโจว ก็มีไม่มาก
แม้ว่าการได้ฟังการสอนจากจางหยู จะทำให้คนเกือบ 10 ล้านคน
ทะลวงผ่านไปได้ แต่สุดท้ายการคนที่อยู่ขอบเขตว่อซวนก็มีไม่ถึง
30,000 คนอยู่ดี
“ขอบเขตว่อซวนรึ?” ชายร่างกำยำยิ้มออกมา
“เราได้บ่มเพาะมาถึงขอบเขตฉีซวนขั้นที่ 8 แล้วด้วยพรสวรรค์ของ
พวกเรา แม้จะผ่านไป 10-20 ปี ก็คงขึ้นไปถึงขอบเขตว่อซวนไม่ได้”
ชายร่างกำยำส่ายหน้า
“แล้วมีอะไรอีก?”
ชายตัวใหญ่ตอบกลับ “หากเจ้ามีเงิน 10 ล้านเจ้าก็สามารถซื้อที่ได้”
10 ล้านเหรียญต่อที่ มันถือว่าเป็นเงินก้อนใหญ่
เมื่อได้ยินแบบนั้น ชายร่างกำยำก็ท้อแท้ขึ้นมา “หากเรามีเงินมาก
แบบนั้น เราคงไม่คิดมากกับการซื้อที่ แต่หลังจากที่ผ่านความเป็น
ความตายมาหลายครั้ง เราก็เก็บเงินได้แค่ไม่กี่แสน…”
ตลอดหลายปีมานี้ พวกเขามีเงินไม่ถึง 10 ล้านเลย พวกเขาต้องใช้
เงินกินและดื่ม โดยเฉพาะกับการที่เป็นนักผจญภัย ที่ต้องได้รับ
บาดเจ็บอยู่ตลอดเวลา พวกเขาต้องใช้เงินในการรักษา เงิน 10 ล้านนี้
คือจำนวนที่พวกเขาไม่อาจจะฝันถึงได้
“ช่างเถอะ ดูเหมือนว่าชีวิตนี้พวกเราคงไม่มีโอกาสได้เข้ามาอยู่ใน
เมืองทะเลทราย” ชายกำยำถอนหายใจออกมา “เราจะมาที่เมือง
ทะเลทรายอีกครั้งในอนาคต หากทะเลหลิงซี่ปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง
ข้าว่าเราอาจจะมีหวัง”
แม้ว่าจะพูดแบบนั้นแต่เขาก็ยังรู้สึกหงุดหงิดในใจ
“น้องสอง อย่าเพิ่งคิดมาก ข้ายังพูดไม่จบ” ชายตัวใหญ่หัวเราะออกมา
“นอกจากสองวิธีนี้แล้ว ก็ยังมีอีกหลายทางที่จะเข้าอยู่ในเมือง
ทะเลทราย บางที่พวกเราอาจจะมีโอกาส”
ชายร่างกำยำดวงตาเป็นประกายขึ้นมา “รีบพูดมาเร็วเข้า !”
“ประกาศบอกว่า ตราบใดที่เป็นทหาร พวกเขาจะถือว่าเป็นคนของ
เขตตงโจว และต้องรับใช้กองทัพ 3 ปี พวกเขาถึงจะได้ลงทะเบียน
กับเมืองทะเลทราย” ชายตัวใหญ่ตาเป็นประกาย แสดงให้เห็นแล้วว่า
เขาตื่นเต้นแค่ไหน
“ข้าคิดว่าเราสองพี่น้อง น่าจะผ่านการทดสอบได้ผ่านไป 3 ปี เราก็จะ
ได้อยู่ที่เมืองทะเลทราย”
เมื่อชายร่างใหญ่พูดจบ ชายร่างกำยำก็ลุกขึ้นและรีบดึงมือชายตัว
ใหญ่ออกไปด้านนอกบ้าน
“เดี๋ยวน้องสอง รีบไปไหนกัน?” ชายตัวใหญ่แทบจะล้ม
“ไปที่คฤหาสน์ท่านเจ้าเมืองกัน!” ชายกำยำเร่งความเร็ว
“เจ้าจะไปทำอะไร?”
“ขอสมัครเป็นทหารน่ะสิ!”
“ไม่ ไม่จำเป็นต้องกังวลขนาดนั้น นอกจากนี้แล้วพวกเขายังไม่ได้
ประกาศเวลารับสมัครเลย!”
“ไม่เป็นไร เราไปรอก่อนได้ !” ชายกำยำรีบเดินหน้าต่อ “เขาไม่ได้
บอกว่าจะรับกี่คน เขาไม่ได้กำหนดเวลาไว้ ดังนั้นหากเรารีบไปรอก็
น่าจะดีกว่า! ไม่งั้นหากไปสายก็คงไม่มีโอกาสเป็นแน่ !”
ชายตัวใหญ่กำลังจะเปิดปากพูด แต่ชายร่างกำยำกลับเดินหน้าเร็วขึ้น
เรื่อย ๆ จนเขาแทบตามไม่ทัน สุดท้ายเขาก็ต้องปิดปากและรีบวิ่ง
ตามไปทันที
เมื่อมาถึงคฤหาสน์ท่านเจ้าเมือง พวกเขาก็ต้องตกตะลึงกับผู้คนที่อัด
แน่นกันอยู่ที่นั้น
“ดูเหมือนว่าจะมีคนฉลาดกว่าข้า” ชายร่างกำยำมองไปรอบ ๆ และ
ยิ้มออกมาอย่างขมขื่น “โชคดีที่พวกเรามาเร็ว หากช้ากว่านี้เราคงได้
รออยู่ด้านนอก”
ชายตัวใหญ่ตะลึงและอำถึง “คนพวกนี้บ้าไปแล้วรึ”
“พวกเขาไม่ได้บ้า ในทางกลับกันแล้วพวกเขาฉลาดต่างหาก” ชายวัย
กลางคนส่ายหน้าและพูดขึ้นอย่างใจเย็น
“สิทธิในการเข้าอยู่เมืองทะเลทราย ใครบ้างที่ไม่ต้องการ? การที่ได้
สิทธินั้น มันมีทางไหนที่ดีกว่านี้หรือไม่ ? รับสมัครทหารแค่ไม่กี่วัน
พวกเขาจะรับกันสักกี่คน? ล้านรึสิบล้านรึ?”
ระดับการบ่มเพาะขึ้นไปถึงขอบเขตว่อซวน หรือต้องมีเงิน 10 ล้าน
คนแบบนั้นน่ะมีน้อย คนที่เหลือที่ต้องการจะได้สิทธิในการอยู่ใน
เมืองทะเลทราย ต่างก็รู้ว่านี่คือหนทางที่ดีที่สุด!
ชายร่างกำยำคิดภาพออกเลยว่า การแข่งขันในเรื่องนี้จะดุเดือดแค่
ไหน !
นี่ไม่ต้องพูดถึงพวกขอบเขตฉีซวนขั้นที่ 8 เลย แม้แต่พวกขั้นที่ 9 ก็
ยากที่จะผ่านบททดสอบจากผู้แข่งขันมากมายนี้ได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบเจ้าสำนัก