ระบบเจ้าสำนัก นิยาย บท 383

ตอนที่ 383 ผู้อาวุโสสูงสุดของเผ่ามังกร
ทวีปป่ าเป็นแค่เกาะอยู่ในท้องทะเล ชายหนุ่มคนหนึ่งยืนอยู่บนยอด
ของต้นไม้ และมองไปยังเหตุการณ์ผิดปกติบนท้องฟ้าที่กำลังจะ
หยุดลง
“ไม่ใช่ท่านพ่อบอกว่า สุดยอดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ินั้นไม่ได้มีอยู่กว่า
หมื่น ๆ ปีแล้วรึ? แต่นี่มันอะไรกัน? ข้าตาฝาดรึ?” ชายหนุ่มตะลึงกับ
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตรงหน้า
เหตุการณ์ผิดปกติกับการปรากฏตัวของหมาป่าละโมบ ตามมาด้วย
สัตว์อสูรกลืนกินสวรรค์ แต่ทุกคนยังไม่ทันได้พักหายใจ มันก็เกิด
เหตุการณ์ผิดปกติของการกำเนิดสุดยอดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิตัวอื่น ๆ
ตามมาอย่างต่อเนื่อง
น่าตกใจ !
น่าตกใจเกินกว่าจะรับได้ !
ชายหนุ่มตะลึงกับฉากน่าอัศจรรย์ที่เกิดขึ้นตรงหน้า เขามีลางสังหรณ์
ขึ้นมาในใจ เขามาถึงที่ชายหาดของทวีปป่ า แต่ไม่กล้าลงไปที่พื้นดิน
เพราะว่าจะทลายหมู่เมฆที่ปกคลุมทวีปป่ าเอาไว้
ชายหนุ่มกระพริบตาและมองไปทางทวีป สักพักเขาถึงได้สูดหายใจ
เข้าลึก ๆ และแสดงสายตาหยิ่งทะนงออกมา “กลุ่มสุดยอดสัตว์อสูร
ศักด์ิสิทธ์ิรึ ? ข้า อ้าวอู่เหยียนเป็นถึงราชวงศ์ของเผ่ามังกรทำไมข้า
ต้องกลัวด้วย ?”
ในฐานะคนที่มีซะตาขึ้นปกครองเผ่ามังกร เขาไม่มีทางให้ตัวเองก้ม
หัวให้กับผู้ใดเด็ดขาด!
“ก็แค่กลุ่มสุดยอดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิไม่ใช่รึไง? ข้า อ้าวอู่เหยียน ไม่
มีทางแพ้ให้กับพวกเจ้าหรอก!”
ที่เกาะมังกร
อ้าวคุนตะลึงกับเหตุการณ์ผิดปกตินี้ หมาป่ าละโมบแค่ตัวเดียวก็เพียง
พอทำให้เขากดดันได้แล้ว ตอนนี้มันกลับมีสุดยอดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิ
หลายสิบตัวโผล่ขึ้นมา เผ่าที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกคือเผ่ามังกร แต่
การเผชิญหน้ากับเหล่าสุดยอดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิกว่าสิบตัวนี้ ใช่ว่า
เขาจะรับมือไหว
หากสุดยอดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิพวกนี้ร่วมมือกัน เผ่ามังกรคงต้องจบ
สิ้นแน่ !
“เผ่ามังกรตกอยู่ในอันตรายแล้ว!” อ้าวคุนใจสั่นและสีหน้าก็ดูเคร่ง
เครียดยิ่งกว่าที่เคย
เขาลังเลสักพักก่อนจะกัดฟันแน่นและมุ่งหน้าไปยังดินแดนแห่ง
เปลวไฟ
หลังจากนั้นไม่กี่อึดใจ ร่างของอ่าวคุนก็ปรากฏขึ้นในดินแดนแห่ง
เปลวไฟอีกครั้ง
“น้องรอง” เสียงของอ้าวคุนดูหนักใจอย่างมาก ตลอดหลายพันปีมา
นี้ เผ่ามังกรคือเผ่าพันธุ์ที่สูงส่งที่สุดในโลก ไม่เคยมีกองกำลังไหนที่
ทำให้พวกเขาสั่นคลอนได้ แต่แค่คืนเดียว อ้าวคุนก็รู้สึกได้ถึงวิกฤต
เผ่ามังกรที่สูงส่งมานาน กำลังจะเผชิญหน้ากับบททดสอบที่ไม่เคย
เจอมาก่อน
ท่ามกลางเปลวไฟนั้น มังกรสีครามเงยหน้าขึ้นมามองที่อ้าวคุน “มี
อะไร ?”
อ้าวคุนสูดหายใจเข้าลึก ๆ “เหตุการณ์ผิดปกติของโลกนี้ เจ้าเห็น
หรือไม่?”
มังกรสีครามเงียบไป ก่อนจะพูดขึ้นด้วยสีหน้าเฉยเมย “ก็แค่กลุ่มสุด
ยอดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิไม่ใช่รึ ? มันเป็นภัยต่อตำแหน่งของเจ้าหรือ
ไง ?”
เหตุการณ์ผิดปกตินี้ครอบคลุมไปทั่วทั้งโลก และมังกรสีครามก็เห็น
มันอย่างชัดเจน
“ตอนนี้พวกนั้นอาจจะยังไม่ได้เป็นเภทภัย แต่อีกหลายร้อยปีหลังจาก
นี้ล่ะ?” อ้าวคุนแสดงสีหน้าหนักใจออกมา และดูหวั่นกลัวเล็กน้อย
“เจ้าลองคิดดูว่า หากพวกสุดยอดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิกว่าสิบตัวเหล่านี้
เติบโตขึ้นมา มันจะเป็นยังไง ? เมื่อมันเติบโตจนถึงขีดสุด ความ
แข็งแกร่งที่พวกมันมีก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าข้าเลย หากพวกมันร่วมมือ
กัน เผ่ามังกรก็ตกอยู่ในอันตรายเป็นแน่ !”
มังกรสีครามริ้วขมวด “แล้วไง ? เจ้าอยากให้ข้าทำอะไร ?”
อ้าวคุนมองไปที่มังกรสีคราม ก่อนจะพูดขึ้นด้วยสีหน้าจริงจัง “น้อง
รอง ข้ารู้ว่าเจ้ายังเกลียดข้าอยู่ แต่ครั้งนี้ข้าหวังว่าเจ้าจะมองข้ามความ
แค้นไปก่อน และไปยังทวีปป่ า เพื่อสังหารพวกสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิ
เหล่านั้น ! เพื่อเผ่ามังกรของเรา !” หากมีสุดยอดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิ
เพียงตัวเดียว อ้าวคุนคงไม่กลัว แต่นี่มีมากกว่าสิบตัว อ้าวคุนจึงไม่
อาจจะมองข้ามได้
“เพื่อเผ่ามังกร ?” มังกรสีครามยิ้มเยาะออกมา “เผ่ามังกรมันจะไปมี
ค่าอะไรกับข้า ?”
ตั้งแต่ตอนที่ลูกของนางถูกฆ่าโดยคนของเผ่า ความรู้สึกที่ว่านางเป็น
คนของเผ่ามังกรก็หายไป
อ้าวคุนสลดและมองไปที่มังกรสีคราม อ้าวคุนทั้งโกรธและใจสลาย
สุดท้ายเขาก็ได้แต่ตะโกนออกมา “น้องรอง ข้าข้อร้อง !”
“ขอร้องข้ารึ ? เจ้าเป็นถึงราชามังกรที่สูงส่ง กลับมาขอให้ข้าช่วยรึ ?”
มังกรสีครามเลิกคิ้วด้วยความแปลกใจ
ท่าทีของมังกรสีครามทำให้อ้าวคุนหมดหนทาง หากไม่ใช่เพราะเขา
ต้องอยู่ดูแลเผ่ามังกร งั้นเขานี่แหละที่จะออกไปฆ่าเหล่าสุดยอดสัตว์
อสูรศักด์ิสิทธ์ิ แม้แต่เฉินกูก็ไม่อาจที่จะหยุดเขาได้ แล้วทำไมเขาต้อง
มาที่นี่กัน ?
ตอนที่อ้าวคุนสลดและคิดว่ามังกรสีครามคงปฏิเสธ มังกรสีคราม
กลับพูดขึ้นมา “ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ที่จะให้ข้าลงมือ แต่เจ้าต้อง
รับปากกับข้า หากเจ้ารับปาก ข้าก็จะจัดการพากมันให้”
“เงื่อนไขอะไร ?” เมื่อเห็นท่าทีของนาง อ้าวคุนก็ดีใจขึ้นมาทันที
“ยกเลิกกฎของเผ่าซะ ให้มังกรโลหิตกลับมาที่บ้านบรรพบุรุษและ
กลับมาที่เกาะมังกรได้ !” มังกรสีครามมองไปที่อ้าวคุนและหยุดพูด
เมื่อได้ยินคำพูดของนาง อ้าวคุนก็ตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อย
เขามองไปที่มังกรสีครามและเงียบไป
“ทำไม เจ้าทำไม่ได้รึ ?” มังกรสีครามเหมือนกับคิดไว้อยู่แล้วว่า
ผลลัพธ์จะออกมาเป็นเช่นนี้ เสียงของนางดูเฉยชา “หากเจ้าทำตามคำ
ขอเล็ก ๆ ที่ข้าบอกไม่ได้ ก็อย่าหวังว่าข้าจะไปจัดการให้”
คำขอเล็ก ๆ ?
อ้าวคุนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา เผ่ามังกรรักษากฎกันมาหลาย
หมื่นปี ไม่มีใครเปลี่ยนแปลงมัน บอกได้ว่าเผ่ามังกรขับเคลื่อนโดย
ราชามังกร มันคือกฎเหล็กของเผ่ามังกร มันคือความเชื่อของมังกร
นับไม่ถ้วน ที่ไม่อาจจะมีใครฝ่าฝืนได้ แม้แต่ตัวราชาเองก็ไม่ได้มีสิทธิ
เท่ากับกฎ แต่มังกรสีครามกลับยื่นคำขอนี้มา มันไม่ใช่คำขอเล็ก ๆ
เลย !
แต่…
“ข้ารับปาก !” อ้าวคุนมองไปที่มังกรสีครามด้วยสีหน้าจริงจังและพูด
ขึ้นมา “ข้ารับปาก ตราบใดที่เจ้าไปจัดการให้ ข้าจะยกเลิกกฎพวกนั้น
ข้าจะแก้ไขกฎ ! ไม่ว่าจะยากแค่ไหน แต่ข้าก็จะทำมัน ! ข้ารับปาก !”
การแก้ไขกฎของเผ่า เป็นแผนของเขาอยู่แล้ว แม้ว่ามังกรสีครามจะ
ไม่พูดมันอกมา แต่เขาก็จะทำอยู่ดี
กฎของเผ่าทำให้เกิดโศกนาฏกรรมมานับไม่ถ้วน สมควรได้รับการ
เปลี่ยนแปลง !
มังกรสีครามมองไปที่อ้าวคุนด้วยความแปลกใจ “จริงรึ ?”
“ข้าสาบานต่อบรรพบุรุษ !” อ้าวคุนแสดงสีหน้าใจเย็นออกมามอง
ไปยังมังกรสีคราม
“สาบานกับบรรพบุรุษร ? ฮาฮา !” มังกรสีครามเยาะเย้ยออก “สาบาน
กับพวกเขาว่าจะเปลี่ยนแปลงกฎรึ ? เจ้าไม่คิดว่ามันน่าตลกไปหน่อย
รึไง ?”
อ้าวคุนคิ้วขมวด “ทำยังไงเจ้าถึงจะเชื่อ ?”
มังกรสีครามมองไปที่อ้าวคุนและพูดขึ้นมา “ข้าไม่ต้องการให้เจ้า
สาบาน เจ้าแค่จำสิ่งที่เจ้าพูดไว้ก็พอ”
หลังจากนั้นนางก็ค่อย ๆ เปลี่ยนร่างเป็นหญิงสาวที่ดูสง่างามในชุดสี
ฟ้า, ผมสีบลอนด์ทองและดวงตาที่ราวกับมีเปลวไฟลุกไหม้อยู่ภายใน
ให้ความรู้สึกเหมือนสตรีที่สูงส่ง
นางคือมังกรสีคราม บุตรสาวของราชามังกรคนก่อน และตอนนี้ก็
คือน้องสาวของราชามังกรคนปัจจุบัน อ้าวเยว่
นอกจากนี้ ฐานะของนางก็ยังเป็นถึงผู้อาวุโสสูงสุดของเผ่ามังกรอีก
ด้วย !
ทั้งเผ่ามังกร นอกจากราชาแล้ว นางถือว่ามีฐานะที่สูงส่งและแข็งแกร่ง
ที่สุด หากไม่ใช่เพราะการสืบทอดของราชามังกร นางแทบเทียบเคียง
ได้กับราชามังกรได้ด้วยซ้ำ แม้ว่าราชามังกรจะควบคุมการสืบทอด
ของเผ่ามังกรได้ แต่เขาก็ไม่กล้าที่จะดูถูกนาง
หากมองทั้งทวีปป่ าแล้ว ความแข็งแกร่งของนางถือว่าเป็นอันดับ
สอง !
กระทั่งราชาสัตว์อสูรเฉินกู ก็ยังอ่อนแอกว่านางขั้นหนึ่ง !
“น้องรอง ขอบคุณเจ้ามาก!” อ้าวคุนมองไปที่สตรีตรงหน้าและพูด
ออกมาด้วยสีหน้าจริงจัง
“ข้าไม่ต้องการคำขอบคุณของเจ้า เจ้าแค่ต้องจำสิ่งที่เจ้าพูดเอาไว้ !”
อ้าวเยว่แสดงสีหน้าเฉยชาออกมา น้ำเสียงของนางไม่ได้หวั่นไหว
เลยแม้แต่น้อย
ไม่รอให้อ้าวคุนได้แสดงท่าทีอะไร ร่างของอ้าวเยว่ก็กระพริบหายไป
จากเปลวไฟ
ในเปลวไฟนั้น อ้าวคุนได้พึมพำออกมา “แม้ว่าเจ้าจะดูเฉยเมยต่อเด็ก
นั่น และไม่พอใจเผ่ามังกร รวมถึงคำพูดที่เจ้าได้พูดออกมา แต่เจ้าก็
ยังเป็นเจ้าคนเดิม คนที่จิตใจดี ! “อ้าวคุนสบายใจขึ้นมายังไงซะ อ้าว
เยว่ก็ไม่ได้บ้าไปจริง ๆ จิตใจนางยังดีอยู่ ซึ่งทำให้อ้าวคุนที่เป็นห่วง
นางมาโดยตลอดถึงกับโล่งอก
ที่เกาะแห่งหนึ่ง ภายในเกาะมังกร ร่างหนึ่งได้พุ่งผ่านไปและออก
จากเกาะในพริบตา
“ข้าอยากเห็นจริง ๆ ว่ากลุ่มสุดยอดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิมีดีอะไร” ร่าง
ของหญิงสาวมุ่งหน้าไปทางเหนือ แค่ไม่กี่อึดใจนางก็เดินทางไปได้
หลายพันกิโลเมตร นอกจากนี้อัตราการเคลื่อนย้ายของนางก็ไม่ได้
แย่กว่าไปจางหยูมากนัก “ยังไงซะก็ลองไปดูก่อน ดาวภัยพิบัตินั่น
สุดท้ายก็ไม่ตาย เด็กที่ไม่ควรเกิดมา ปีนี้พลังของผนึกก็ควรจะหมด
ไป หากนางตาย ไม่ใช่ว่านางจะอ่อนแอเกินไปหน่อยรึ?”
แม้แต่ตอนนี้ นางก็ยังไม่ยอมรับว่านางเป็นห่วงเด็กนั่น และไม่ถือว่า
เด็กนั่นเป็นหลานของนาง
หลังจากที่ออกจากเกาะมังกรมา อ้าวเยว่ได้แผ่พลังอันน่ากลัวออกมา
โดยไม่ปกปิดเลยแม้แต่น้อย ไม่ว่านางจะผ่านไปที่ใด สัตว์อสูรใน
ท้องทะเลต่างก็ตัวสั่นเพราะความกลัวจากพลังของนาง แม้แต่สัตว์
อสูรขอบเขตตันซวนหรือแม้แต่ตุ้นซวนก็ยังไม่กล้าขยับ
“วันนี้เกิดอะไรขึ้นกัน? ทำไมถึงมีมังกรสองตัวออกจากเกาะมา!”
สัตว์อสูรในท้องทะเลนับไม่ถ้วน ต่างก็ยากจะสงบจิตใจลงได้ พวก
เขากลัวกันอยู่สักพัก “พลังที่น่ากลัวแบบนี้ อย่างน้อยก็เป็นมังกร
ขอบเขตตุ้นซวนขั้นสมบูรณ์ไม่ใช่รึ ?
หากพวกเขารู้ว่าทั้งสองคือองค์รัชทายาทและผู้อาวุโสสูงสุดของเผ่า
มังกร ที่น่ากลัวยิ่งกว่าพวกมังกรขอบเขตตุ้นซวนขั้นสมบูรณ์ที่ออกมา
จากเกาะ พวกสัตว์อสูรคงกลัวจนพูดอะไรไม่ออก
เหนือสำนักคังเฉียงสูงขึ้นไปกว่าหมื่นลี้
ตอนที่โลกเกิดเหตุการณ์ผิดปกติขึ้น เพราะการกำเนิดของเหล่าสัตว์
อสูรศักด์ิสิทธ์ิ จางหยูนั้นไม่รู้ตัวเลยแม้แต่น้อย
เขาคิ้วขมวดและมองไปยังแก่นพลังตรงหน้า ก่อนจะแสดงสีหน้า
สลดออกมา
“นี่มันเกิดอะไรขึ้นกัน?” จางหูแสดงสายตาสงสัยออกมา เขาดูสับสน
กับสิ่งที่เพิ่งจะเกิดขึ้น “การตั้งค่าไม่ได้มีปัญหาอะไร แก่นพลังงานก็
เพียงพอ พลังวิญญาณเองก็ใส่เข้าไปแล้ว แต่ทำไมการสร้างถึงได้
ล้มเหลว ? จิ้งจอกเวทย์มีอะไรพิเศษกัน ?”
เมื่อครู่นี้ ในที่สุดจางหยูก็ค้นพบกับความล้มเหลว หลังจากที่สร้าง
สุดยอดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิออกมา 16 ตัว
ครั้งนี้เขาได้ลองสร้างร่างเทียมของจิ้งจอกเวทย์ขึ้นมา !
“ร่างเทียมของสัตว์อสูรตัวอื่น ๆ สร้างขึ้นมาได้สำเร็จ ก็ไม่มีเหตุผล
อะไรที่จะสร้างจิ้งจอกเวทย์ขึ้นมาไม่ได้” จางหยูคิ้วขมวด เขาคิดไม่
ออกว่าเป็นเพราะอะไร “หรือว่าจิ้งจอกเวทย์ไม่มีตัวตนอยู่ แต่เป็นสิ่ง
ที่ผู้คนแต่งขึ้นมาหรือไง? ไม่ใช่ ไป่ หลิงเองก็มีสายเลือดจิ้งจอกเวทย์
ซึ่งพิสูจน์แล้วว่าจิ้งจอกเวทย์มีตัวตนอยู่จริง…”
งั้นเหตุผลอะไรกัน ที่ทำให้เขาสร้างจิ้งจอกเวทย์ขึ้นมาไม่ได้?
จางหยูไม่เชื่อกับผลลัพธ์ที่เกิดขึ้น เขาได้ทำการทดสอบอยู่หลายครั้ง
แต่ผลลัพธ์ของทุกครั้งกลับล้มเหลว ไม่ต่างจากเดิมเลยแม้แต่น้อย
ทำไมกัน ?