ระบบเจ้าสำนัก นิยาย บท 404
ตอนที่ 404 แช่แข็งมิติ
อ้าวอู่เหยียนคงคิดไม่ถึงว่า ชายหนุ่มที่เขามาถามทางนี้ จะเป็นคนที่
เขากำลังตามหา !
ในเวลาเดียวกัน จางหยูก็ไม่คิดว่าเขาแค่เดินทางเพื่อท่องเที่ยว แต่
กลับมาเจอองค์รัชทายาทของเผ่ามังกร !
หลังจากที่ใช้ทักษะมองทะลุขั้นสูงแล้ว ข้อมูลของอ้าวอู่เหยียนก็โผล่
ขึ้นมาในหัวของเขา จางหยูอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมา
***
อ้าวอู่เหยียน
เพศ : ชาย
อายุ : 286 ปี
พรสวรรค์ทางกายภาพ : มังกรสมมุติเทพ (ทำงาน), 6 ดาวขั้นสูง
(พัฒนาได้)
พรสวรรค์ในการรับรู้ : ไม่มี
พรสวรรค์พิเศษ : เสียงคำรามมังกร (6 ดาว)
ขอบเขต : ตุ้นซวนขั้นสมบูรณ์
ทักษะ : เสียงคำรามมังกรขั้น 6
***
ด้านหลังชื่อของอ้าวอู่เหยียนมีข้อมูลเพิ่มเติม บ่งบอกถึงฐานะของอ้าว
อู่เหยียน และยังพูดถึงอ้าวคุนด้วย นอกจากนี้ข้อมูลของอ้าวอู่เหยียน
ก็ยังเป็นสีม่วง หากเทียบกับข้อมูลของเฉินกูแล้ว มันก็ไม่ได้แย่เลย !
สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ อ้าวอู่เหยียนอายุแค่ 200 กว่าปี และข้อมูลที่
แสดงออกมานี้ก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าเฉินกูเลย ซึ่งแสดงให้เห็นแล้วว่า
เขามีพรสวรรค์มากแค่ไหน !
“แต่ข้าได้ยินมาว่าราชามังกรมีอายุ 8-9 พันปี แม้ว่าจะเป็นพวกระดับ
สูงสุด แต่ก็น่าจะเป็นชายแก่แล้ว แต่องค์รัชทายาทผู้นี้อายุแค่ 200
กว่าปีเท่านั้น…” จางหยูมีความคิดแปลก ๆ ในหัว “หึหึ เฒ่ามังกรผู้นี้
ไม่รู้จักแก่เลยจริง ๆ !”
มันก็โทษจางหยูที่คิดแบบนั้นไม่ได้ อ้าวอู่เหยียนนั้นเด็กเกินไปจริง ๆ
เมื่อเห็นว่าจางหยูแสดงสีหน้าแปลก ๆ ออกมา อ้าวอู่เหยียนก็คิ้ว
ขมวด “อย่ามองข้าแบบนั้น”
แม้เขาจะไม่รู้ว่าจางหยูคิดอะไรอยู่ แต่สายตาของจางหยูก็ทำให้เขา
รู้สึกอึดอัด
“ได้ ไม่มองก็ไม่มอง” จางหยูปลอบอ้าวอู่เหยียนราวกับปลอบเด็ก
น้อย
หรือว่าไม่ใช่ ชายคนนี้อายุไม่น้อยแล้ว แต่กลับใสซื่อบริสุทธ์ิเหมือน
กับกระดาษขาว มันต่างจากเด็กทั่วไปตรงไหนกัน ?
จางหยูคิดขึ้นมาในใจ “อ้าวอู่เหยียน ชื่อนี้ฟังดูเหมือนเจ้าตัวน้อยเลย…”
เขาจำได้ว่าตอนที่เขาใช้มองทะลุขั้นสูง เพื่อดูข้อมูลของอ้าวเสี่ยวหร่าน
เขาเห็นชื่อพ่อแม่ของนาง ความจำของจางหยูยังคงชัดเจน “หากข้าจำ
ไม่ผิด นางน่าจะมีแม่ชื่อ อ้าวซวง….”
อ้าวอู่เหยียนแม้จะต่างกันแค่คำท้าย แต่ดูเหมือนว่ามันจะมีความ
เกี่ยวข้องกันอยู่
“ขอโทษด้วย หากเจ้าไม่อยากเข้าร่วมสำนักคังเฉียง แล้วทำไมเจ้าถึง
ต้องถามเกี่ยวกับสำนักคังเฉียงด้วย?” จางหยูถามขึ้นมา
เขาอดไม่ได้ที่จะสงสัยว่า ข่าวของสำนักคังเฉียงได้รั่วไหลออกไปแล้ว
ดังนั้นเผ่ามังกรจึงต้องมาหาถึงที่ ไม่งั้นแล้วองค์รัชทายาทของเผ่า
มังกร ซึ่งเป็นรองแค่ราชามังกรจะปลอมตัวและมุ่งหน้ามาที่สำนัก
คังเฉียงที่อยู่ไกลขนาดนี้ทำไมกัน ?
ฐานะของอ้าวอู่เหยียนนั้นสูงส่งเกินไป จางหยูถึงกับสงสัยว่าอีกฝ่าย
มาเพราะอ้าวเสี่ยวหร่าน
เมื่อคิดถึงความเป็นไปได้นี้ จางหยูก็ไม่ได้ลนลานอะไร เขาถือว่าอ้าว
เสี่ยวหร่านเป็นน้องสาวของเขา เขาจะไม่ยอมให้นางต้องเจ็บตัวเลย
แม้แต่น้อย แม้ว่าราชามังกรจะมาที่นี่ด้วยตัวเอง แต่เขาก็ไม่ยอมให้
ทำร้ายอ้าวเสี่ยวหร่าน นี่ไม่ต้องนับองค์รัชทายาทเผ่ามังกรเลย
“ข้าได้ยินมาว่าเจ้าสำนักนั้นโดดเด่น ข้าอยากดูว่าเขาแข็งแกร่งขนาด
ไหนกัน” อ้าวอู่เหยียนตอบกลับอย่างใจเย็นและถามต่อ “เจ้าเคยเห็น
เจ้าสำนักนั่นรึไม่? เขาแข็งแกร่งจนน่าทึ่งจริง ๆ รึ ?”
แต่อ้าวอู่เหยียนก็ไม่ได้รอให้จางหยูได้ตอบกลับ เขาก็ส่ายหน้าและ
พูดขึ้นต่อ “ไม่ ข้าไม่ควรจะถามเจ้าเรื่องนี้ เจ้าเป็นแค่คนธรรมดา เจ้า
จะแยกออกได้ยังไงว่าใครแข็งแกร่ง…”
แต่จางหยูกลับทำให้อ้าวอู่เหยียนแปลกใจ เขากลับหัวเราะออกมาแทน
“เจ้าหัวเราะอะไรกัน?” อ้าวอู่เหยียนไม่พอใจ
“ข้าต้องบอกว่าเจ้าโชคดีจริง ๆ เรื่องหาคนที่เข้าใจเจ้าสำนักนั้น หาก
หาทั้งทวีปแล้วคงไม่มีใครเข้าใจเขาดีไปกว่าข้า” จางหยูพูดขึ้นด้วย
รอยยิ้ม “มันไม่เกินไปเลยที่จะบอกว่าเหล่าศิษย์และอาจารย์ที่สำนัก
คังเฉียงต่างก็เข้าใจเขาน้อยกว่าข้า”
อ้าวอู่เหยียนตะลึงจนแทบพูดอะไรไม่ออก”เจ้ารู้จักเจ้าสำนักด้วยรึ?”
จางหยูเผยรอยยิ้มอันลึกลับออกมา”ไม่ใช่แค่รู้จักแต่ข้ายังสนิทกับเขา
มากด้วย !”
“เจ้ามั่นใจหรือว่าไม่ได้โกหกข้า?” อ้าวอู่เหยียนเริ่มสงสัยขึ้นมา
แม้ว่าชายคนนี้จะรู้จักเจ้าสำนักของสำนักคังเฉียง แต่ว่าจะรู้จักเจ้า
สำนักดีกว่าศิษย์และอาจารย์เลยรึ?
“ข้าโกหกเจ้าไปจะได้อะไร?” จางหยูย้ำขึ้นมาอีกรอบ “เอาล่ะ ข้าไม่
อยากจะปิดบังเจ้าแล้ว ข้าคือเจ้าสำนักของสำนักคังเฉียง…”
อ้าวอู่เหยียนหรี่ตาลงพร้อมกับใจที่เต้นรัวขึ้นมาทันที
“แค่ก แค่ก…เป็นคนที่สำนักคังเฉียงส่งมาเพื่อรับสมัครอาจารย์”
จางหยูกระแอมออกมาและพูดขึ้นมาช้า ๆ
ตอนนั้นอ้าวอู่เหยียนเครียดอย่างมากจนเหงื่อผุดไปทั่วทั้งตัว
“เจ้าจะพูดให้จบในทีเดียวไม่ได้รึไง!” อ้าวอู่เหยียนมองไปที่จางหยู
ด้วยความไม่พอใจ “เจ้าทำให้ข้ากลัว !”
จางหยูยิ้มออกมา “เจ้ากลัวเจ้าสำนักรึ ?”
“ใครกันที่บอกแบบนั้น !” อ้าวอู่เหยียนหรี่ตาลง แต่เมื่อคิดถึงเจ้า
สำนักที่ลึกลับ ที่ถึงกับสั่งราชาสัตว์อสูรได้ เขาก็ไม่อาจจะพูดอะไร
แย่ ๆ ออกมาได้ “ข้าไม่ได้กลัวเขา ข้าแค่หวั่นเกรงเขา นอกจากนี้การ
ที่ข้าจะกลัวหรือไม่กลัวแล้วมันเกี่ยวอะไรกับเจ้า?”
จางหยูยักไหล่แสดงท่าทีไม่สนใจ
อ้าวอู่เหยียนเอาผิดอะไรจางหยูไม่ได้ เขาพึมพำออกมา “เจ้ารู้จักเจ้า
สำนักและสนิทกับเขาจริง ๆ รึ ?”
จางหยูพยักหน้า
“งั้นบอกข้ามาทีว่า เจ้าสำนักแข็งแกร่งแค่ไหนกัน ?” อ้าวอู่เหยียน
แสดงสีหน้าสงสัยออกมา “เจ้าสำนักกับราชาสัตว์อสูร ใครกันที่
แข็งแกร่งกว่ากัน ? ใช่สิ เจ้ารู้จักราชาสัตว์อสูรหรือไม่ ?”
“รู้สิ ราชาสัตว์อสูรเฉินกู แน่นอนว่าข้ารู้จัก” จางหยูยิ้มออกมาเล็กน้อย
เมื่อได้ยินจางหยูพูดถึงชื่อเฉินกู อ้าวอู่เหยียนก็แน่ใจว่าชายคนนี้รู้จัก
เจ้าสำนักและราชาสัตว์อสูรจริง ๆ เพราะอ้าวอู่เหยียนเคยได้ยินที่
ราชาสัตว์อสูรพูดมาก่อน ราชาสัตว์อสูรเรียกตัวเองว่าเฉินกู ชื่อที่คน
ทั่วไปไม่อาจจะรู้จักได้ แต่ชายคนนี้กลับรู้จักชื่อของราชาสัตว์อสูร
แม้จะไม่เข้าใจว่าทำไมคนธรรมดาอย่างชายคนนี้ ถึงได้รู้จักเจ้าสำนัก
และราชาสัตว์อสูร แต่อ้าวอู่เหยียนก็ไม่ได้สนใจเรื่องพวกนั้น เขาคิด
แค่ว่าตอนนี้จะหาข้อมูลอีกฝ่ายได้ยังไง
“ถูกต้อง ราชาสัตว์อสูรเฉินกู ข้าอยากถามว่าราชาสัตว์อสูรกับเจ้า
สำนักใครกันที่แข็งแกร่งกว่า?” อ้าวอู่เหยียนกลั้นหายใจ และถาม
ออกมาด้วยความกังวล
จางหยูหัวเราะออกมา “ยังต้องถามอีกรึ ? คนในอาณาจักรโจวต่างก็รู้
ว่า ราชาสัตว์อสูรยอมรับคำชวนของเจ้าสำนัก และเข้าร่วมสำนักคัง
เฉียง ในฐานะอาจารย์ของชั้นเรียนสัตว์อสูร เจ้าสำนักแข็งแกร่งกว่า
หรืออ่อนแอกว่า มันเดายากรึไง ?”
อ้าวอู่เหยียนเบิกกว้างด้วยความตะลึง “ราชาสัตว์อสูรเป็นอาจารย์
ของสำนักคังเฉียงรึ ?”
จุดกำเนิดของสำนักคังเฉียงมันคืออะไรกันแน่ ?
ราชาสัตว์อสูรที่สูงส่ง กลับยอมเข้าร่วมสำนักของมนุษย์ และยัง
ทำงานในฐานะอาจารย์อีกด้วย !
“เดี๋ยวนะ ชั้นเรียนสัตว์อสูรรึ ?เจ้าหมายถึงอะไร ?” อ้าวอู่เหยียน
สับสน
“ก็ตามนั้น” จางหยูพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม
เมื่อเห็นสีหน้าอึ้งของอ้าวอู่เหยียน จางหยูก็เริ่มสนใจขึ้นมา
สมองของอ้าวอู่เหยียนเหมือนเนื้อบดที่ปั่นผสมกันมั่วไปหมด
“งั้นเจ้าคิดว่าเจ้าสำนักกับราชามังกร ใครที่แข็งแกร่งกว่ากัน?” หลังจาก
นั้นสักพัก อ้าวอู่เหยียนก็ใจเย็นลงได้ ตอนที่เขาถามคำถามนี้เขาดูกังวล
อย่างมาก แม้แต่เขาก็ยังไม่รู้ตัวเลยว่าหน้าผากของเขาชุ่มไปด้วยเหงื่อ
“ไม่ต้องเดาเลยว่า เจ้าสำนักต้องแข็งแกร่งกว่า” จางหยูตอบกลับโดย
ไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย
อ้าวอู่เหยียนคิ้วขมวด เขาไม่พอใจกับคำตอบที่ได้มา และเถียงกลับไป
“เจ้าโกหก ! เจ้าสำนักแข็งแกร่งกว่ารึ ? เจ้ารู้หรือไม่ว่า ราชามังกรถือว่า
เป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก ตลอดหลายปีมานี่ไม่มีใครที่สามารถ…
เอาสั้น ๆ ความแข็งแกร่งของราชามังกรนั้นขึ้นไปถึงขีดจำกัดของ
ระดับสูงสุดแล้ว มันจะมีคนที่แข็งแกร่งกว่าเขาได้ยังไงกัน ?”
ขอบเขตตุ้นซวนคือขีดจำกัดของการบ่มเพาะ และพวกระดับสูงสุดก็
อยู่ในขอบเขตตุ้นซวนขั้นสมบูรณ์ เผ่ามังกรแน่นอนว่าต้องแข็งแกร่ง
ขึ้นไปจนถึงขีดจำกัดได้
เหนือกว่าราชามังกร ก็เท่ากับเหนือกว่าขอบเขตตุ้นซวนขั้นสมบูรณ์
และขึ้นไปยังอีกขอบเขต ขอบเขตตุ้นซวนคือขีดจำกัดของการบ่ม
เพาะ มันมีขอบเขตที่สูงกว่านี้อีกรึ ?
อ้าวอู่เหยียนยอมรับความจริงเรื่องนี้ไม่ได้ ที่จะมีใครในโลกนี้แข็งแกร่ง
กว่าพ่อของเขา แม้ว่าจะเป็นความจริง แต่เขาก็ไม่คิดจะยอมรับ
“ปฏิเสธไม่ได้ว่าในหมู่พวกระดับสูงสุดนั้น ราชามังกรแข็งแกร่งที่สุด
ราชามังกรของทุกยุคถือว่าเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดของทวีป” โอกาส
แบบนี้มันหายาก จางหยูต้องใช้มันให้คุ้มค่า หากเขาต้องการให้มันดู
เกินจริง เขาก็ต้องทำให้เต็มที่ ยิ่งฟังดูเหลือเชื่อเท่าไหร่ยิ่งดี “แต่พลัง
ของเจ้าสำนักนั้นเหนือกว่าการรับรู้ของพวกระดับสูงสุด เอาตามตรง
แล้วพวกระดับสูงสุดของทวีปนี้ รวมไปถึงราชามังกรและราชาสัตว์
อสูร ก็ไม่อาจจะทำร้ายเขาได้ ความแข็งแกร่งของเขาไร้เทียมทานใน
โลกนี้ ด้วยพลังที่เขามี เขาสามารถทำลายทั้งโลกนี้ได้ด้วยตัวคนเดียว!”
“เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้หรอก!” อ้าวอู่เหยียนปฏิเสธเสียงแข็ง
“มันไม่มีคนแบบนั้นอยู่ในโลกนี้หรอก ไม่มีทาง !”
เขาเริ่มโกรธขึ้นมาและอยากจะฆ่าจางหยูที่อยู่ตรงหน้า
“เจ้าไม่เคยเห็น แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่มีอยู่จริง” ต่อหน้า
อ้าวอู่เหยียนที่โกรธเกรี้ยว จางหยูกลับดูใจเย็น “มดจะเข้าใจพลังของ
พระเจ้าได้ยังไง?”
อ้าวอู่เหยียนโกรธจัด “เจ้าบอกว่าใครเป็นมด !”
จางหยูพูดขึ้นมา”ทำไม เจ้าไม่ยอมรับรึ ? หรือเจ้าอยากจะลอง ?”
มุมปากของจางหยูยกขึ้นมาเล็กน้อย เขากับอ้าวอู่เหยียนมองหน้ากัน
พร้อมกับมิติรอบข้างที่แข็งตัวขึ้นมา
ถูกต้องมันคือการแข็งตัวจริง ๆ !
ฝุ่นในอากาศ, หญ้าที่ปลิวไปตามลม, ปราณที่ไหลวนในอากาศ ใน
ระยะ 100 ฟุตนี้ทุกอย่างพากันหยุดนิ่งราวกับว่าเวลาได้หยุดลง แต่
ความจริงนั้นมีแค่จางหยูที่รู้ว่า มันไม่ใช่การหยุดเวลา แต่เป็นการแช่
แข็งมิติ หรือการคงที่ของมิติ
ภายในระยะการแข็งตัวของมิตินี้ ทุกอย่างต่างก็หยุดนิ่ง แม้แต่เลือด
ของอ้าวอู่เหยียนก็ยังหยุดไหลเวียน เซลล์ในร่างกายเองก็หยุดขยับ
ไปด้วย…
สิ่งเดียวที่ไม่ได้รับผลกระทบนั่นก็คือความคิด
“พลังของมันดีจริง ๆ !” จางหยูแปลกใจ เขาไม่คิดว่าการแช่แข็งมิติที่
เป็นความสามารถย่อยในความสามารถของการควบคุมมิติ จะสามารถ
ควบคุมอ้าวอู่เหยียนที่อยู่ระดับสูงสุดได้อย่างสมบูรณ์ อีกฝ่ายไม่อาจ
จะต้านทานได้เลยแม้แต่น้อย แม้แต่ดิ้นรนก็ยังทำไม่ได้ “ดูเหมือนว่า
ข้าจะดูถูกการควบคุมมิติเกินไปหน่อย !”
พลังของมันน่าทึ่ง !
จางหยูพอใจกับมันอย่างมาก !
จางหยูมองไปที่อ้าวอู่เหยียน ก่อนที่มิติจะคลายตัวลงกลับไปเป็นปกติ
เมื่อควบคุมร่างกายของตัวเองได้ดังเดิม สายตาของอ้าวอู่เหยียนก็
ไม่ได้มีความโกรธอีกต่อไป เขากลับมองมาที่จางหยูด้วยความกลัว
แทน “ปิศาจ ปิศาจ…”
อ้าวอู่เหยียนคงคิดไม่ถึงว่า ชายหนุ่มที่เขามาถามทางนี้ จะเป็นคนที่
เขากำลังตามหา !
ในเวลาเดียวกัน จางหยูก็ไม่คิดว่าเขาแค่เดินทางเพื่อท่องเที่ยว แต่
กลับมาเจอองค์รัชทายาทของเผ่ามังกร !
หลังจากที่ใช้ทักษะมองทะลุขั้นสูงแล้ว ข้อมูลของอ้าวอู่เหยียนก็โผล่
ขึ้นมาในหัวของเขา จางหยูอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมา
***
อ้าวอู่เหยียน
เพศ : ชาย
อายุ : 286 ปี
พรสวรรค์ทางกายภาพ : มังกรสมมุติเทพ (ทำงาน), 6 ดาวขั้นสูง
(พัฒนาได้)
พรสวรรค์ในการรับรู้ : ไม่มี
พรสวรรค์พิเศษ : เสียงคำรามมังกร (6 ดาว)
ขอบเขต : ตุ้นซวนขั้นสมบูรณ์
ทักษะ : เสียงคำรามมังกรขั้น 6
***
ด้านหลังชื่อของอ้าวอู่เหยียนมีข้อมูลเพิ่มเติม บ่งบอกถึงฐานะของอ้าว
อู่เหยียน และยังพูดถึงอ้าวคุนด้วย นอกจากนี้ข้อมูลของอ้าวอู่เหยียน
ก็ยังเป็นสีม่วง หากเทียบกับข้อมูลของเฉินกูแล้ว มันก็ไม่ได้แย่เลย !
สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ อ้าวอู่เหยียนอายุแค่ 200 กว่าปี และข้อมูลที่
แสดงออกมานี้ก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าเฉินกูเลย ซึ่งแสดงให้เห็นแล้วว่า
เขามีพรสวรรค์มากแค่ไหน !
“แต่ข้าได้ยินมาว่าราชามังกรมีอายุ 8-9 พันปี แม้ว่าจะเป็นพวกระดับ
สูงสุด แต่ก็น่าจะเป็นชายแก่แล้ว แต่องค์รัชทายาทผู้นี้อายุแค่ 200
กว่าปีเท่านั้น…” จางหยูมีความคิดแปลก ๆ ในหัว “หึหึ เฒ่ามังกรผู้นี้
ไม่รู้จักแก่เลยจริง ๆ !”
มันก็โทษจางหยูที่คิดแบบนั้นไม่ได้ อ้าวอู่เหยียนนั้นเด็กเกินไปจริง ๆ
เมื่อเห็นว่าจางหยูแสดงสีหน้าแปลก ๆ ออกมา อ้าวอู่เหยียนก็คิ้ว
ขมวด “อย่ามองข้าแบบนั้น”
แม้เขาจะไม่รู้ว่าจางหยูคิดอะไรอยู่ แต่สายตาของจางหยูก็ทำให้เขา
รู้สึกอึดอัด
“ได้ ไม่มองก็ไม่มอง” จางหยูปลอบอ้าวอู่เหยียนราวกับปลอบเด็ก
น้อย
หรือว่าไม่ใช่ ชายคนนี้อายุไม่น้อยแล้ว แต่กลับใสซื่อบริสุทธ์ิเหมือน
กับกระดาษขาว มันต่างจากเด็กทั่วไปตรงไหนกัน ?
จางหยูคิดขึ้นมาในใจ “อ้าวอู่เหยียน ชื่อนี้ฟังดูเหมือนเจ้าตัวน้อยเลย…”
เขาจำได้ว่าตอนที่เขาใช้มองทะลุขั้นสูง เพื่อดูข้อมูลของอ้าวเสี่ยวหร่าน
เขาเห็นชื่อพ่อแม่ของนาง ความจำของจางหยูยังคงชัดเจน “หากข้าจำ
ไม่ผิด นางน่าจะมีแม่ชื่อ อ้าวซวง….”
อ้าวอู่เหยียนแม้จะต่างกันแค่คำท้าย แต่ดูเหมือนว่ามันจะมีความ
เกี่ยวข้องกันอยู่
“ขอโทษด้วย หากเจ้าไม่อยากเข้าร่วมสำนักคังเฉียง แล้วทำไมเจ้าถึง
ต้องถามเกี่ยวกับสำนักคังเฉียงด้วย?” จางหยูถามขึ้นมา
เขาอดไม่ได้ที่จะสงสัยว่า ข่าวของสำนักคังเฉียงได้รั่วไหลออกไปแล้ว
ดังนั้นเผ่ามังกรจึงต้องมาหาถึงที่ ไม่งั้นแล้วองค์รัชทายาทของเผ่า
มังกร ซึ่งเป็นรองแค่ราชามังกรจะปลอมตัวและมุ่งหน้ามาที่สำนัก
คังเฉียงที่อยู่ไกลขนาดนี้ทำไมกัน ?
ฐานะของอ้าวอู่เหยียนนั้นสูงส่งเกินไป จางหยูถึงกับสงสัยว่าอีกฝ่าย
มาเพราะอ้าวเสี่ยวหร่าน
เมื่อคิดถึงความเป็นไปได้นี้ จางหยูก็ไม่ได้ลนลานอะไร เขาถือว่าอ้าว
เสี่ยวหร่านเป็นน้องสาวของเขา เขาจะไม่ยอมให้นางต้องเจ็บตัวเลย
แม้แต่น้อย แม้ว่าราชามังกรจะมาที่นี่ด้วยตัวเอง แต่เขาก็ไม่ยอมให้
ทำร้ายอ้าวเสี่ยวหร่าน นี่ไม่ต้องนับองค์รัชทายาทเผ่ามังกรเลย
“ข้าได้ยินมาว่าเจ้าสำนักนั้นโดดเด่น ข้าอยากดูว่าเขาแข็งแกร่งขนาด
ไหนกัน” อ้าวอู่เหยียนตอบกลับอย่างใจเย็นและถามต่อ “เจ้าเคยเห็น
เจ้าสำนักนั่นรึไม่? เขาแข็งแกร่งจนน่าทึ่งจริง ๆ รึ ?”
แต่อ้าวอู่เหยียนก็ไม่ได้รอให้จางหยูได้ตอบกลับ เขาก็ส่ายหน้าและ
พูดขึ้นต่อ “ไม่ ข้าไม่ควรจะถามเจ้าเรื่องนี้ เจ้าเป็นแค่คนธรรมดา เจ้า
จะแยกออกได้ยังไงว่าใครแข็งแกร่ง…”
แต่จางหยูกลับทำให้อ้าวอู่เหยียนแปลกใจ เขากลับหัวเราะออกมาแทน
“เจ้าหัวเราะอะไรกัน?” อ้าวอู่เหยียนไม่พอใจ
“ข้าต้องบอกว่าเจ้าโชคดีจริง ๆ เรื่องหาคนที่เข้าใจเจ้าสำนักนั้น หาก
หาทั้งทวีปแล้วคงไม่มีใครเข้าใจเขาดีไปกว่าข้า” จางหยูพูดขึ้นด้วย
รอยยิ้ม “มันไม่เกินไปเลยที่จะบอกว่าเหล่าศิษย์และอาจารย์ที่สำนัก
คังเฉียงต่างก็เข้าใจเขาน้อยกว่าข้า”
อ้าวอู่เหยียนตะลึงจนแทบพูดอะไรไม่ออก”เจ้ารู้จักเจ้าสำนักด้วยรึ?”
จางหยูเผยรอยยิ้มอันลึกลับออกมา”ไม่ใช่แค่รู้จักแต่ข้ายังสนิทกับเขา
มากด้วย !”
“เจ้ามั่นใจหรือว่าไม่ได้โกหกข้า?” อ้าวอู่เหยียนเริ่มสงสัยขึ้นมา
แม้ว่าชายคนนี้จะรู้จักเจ้าสำนักของสำนักคังเฉียง แต่ว่าจะรู้จักเจ้า
สำนักดีกว่าศิษย์และอาจารย์เลยรึ?
“ข้าโกหกเจ้าไปจะได้อะไร?” จางหยูย้ำขึ้นมาอีกรอบ “เอาล่ะ ข้าไม่
อยากจะปิดบังเจ้าแล้ว ข้าคือเจ้าสำนักของสำนักคังเฉียง…”
อ้าวอู่เหยียนหรี่ตาลงพร้อมกับใจที่เต้นรัวขึ้นมาทันที
“แค่ก แค่ก…เป็นคนที่สำนักคังเฉียงส่งมาเพื่อรับสมัครอาจารย์”
จางหยูกระแอมออกมาและพูดขึ้นมาช้า ๆ
ตอนนั้นอ้าวอู่เหยียนเครียดอย่างมากจนเหงื่อผุดไปทั่วทั้งตัว
“เจ้าจะพูดให้จบในทีเดียวไม่ได้รึไง!” อ้าวอู่เหยียนมองไปที่จางหยู
ด้วยความไม่พอใจ “เจ้าทำให้ข้ากลัว !”
จางหยูยิ้มออกมา “เจ้ากลัวเจ้าสำนักรึ ?”
“ใครกันที่บอกแบบนั้น !” อ้าวอู่เหยียนหรี่ตาลง แต่เมื่อคิดถึงเจ้า
สำนักที่ลึกลับ ที่ถึงกับสั่งราชาสัตว์อสูรได้ เขาก็ไม่อาจจะพูดอะไร
แย่ ๆ ออกมาได้ “ข้าไม่ได้กลัวเขา ข้าแค่หวั่นเกรงเขา นอกจากนี้การ
ที่ข้าจะกลัวหรือไม่กลัวแล้วมันเกี่ยวอะไรกับเจ้า?”
จางหยูยักไหล่แสดงท่าทีไม่สนใจ
อ้าวอู่เหยียนเอาผิดอะไรจางหยูไม่ได้ เขาพึมพำออกมา “เจ้ารู้จักเจ้า
สำนักและสนิทกับเขาจริง ๆ รึ ?”
จางหยูพยักหน้า
“งั้นบอกข้ามาทีว่า เจ้าสำนักแข็งแกร่งแค่ไหนกัน ?” อ้าวอู่เหยียน
แสดงสีหน้าสงสัยออกมา “เจ้าสำนักกับราชาสัตว์อสูร ใครกันที่
แข็งแกร่งกว่ากัน ? ใช่สิ เจ้ารู้จักราชาสัตว์อสูรหรือไม่ ?”
“รู้สิ ราชาสัตว์อสูรเฉินกู แน่นอนว่าข้ารู้จัก” จางหยูยิ้มออกมาเล็กน้อย
เมื่อได้ยินจางหยูพูดถึงชื่อเฉินกู อ้าวอู่เหยียนก็แน่ใจว่าชายคนนี้รู้จัก
เจ้าสำนักและราชาสัตว์อสูรจริง ๆ เพราะอ้าวอู่เหยียนเคยได้ยินที่
ราชาสัตว์อสูรพูดมาก่อน ราชาสัตว์อสูรเรียกตัวเองว่าเฉินกู ชื่อที่คน
ทั่วไปไม่อาจจะรู้จักได้ แต่ชายคนนี้กลับรู้จักชื่อของราชาสัตว์อสูร
แม้จะไม่เข้าใจว่าทำไมคนธรรมดาอย่างชายคนนี้ ถึงได้รู้จักเจ้าสำนัก
และราชาสัตว์อสูร แต่อ้าวอู่เหยียนก็ไม่ได้สนใจเรื่องพวกนั้น เขาคิด
แค่ว่าตอนนี้จะหาข้อมูลอีกฝ่ายได้ยังไง
“ถูกต้อง ราชาสัตว์อสูรเฉินกู ข้าอยากถามว่าราชาสัตว์อสูรกับเจ้า
สำนักใครกันที่แข็งแกร่งกว่า?” อ้าวอู่เหยียนกลั้นหายใจ และถาม
ออกมาด้วยความกังวล
จางหยูหัวเราะออกมา “ยังต้องถามอีกรึ ? คนในอาณาจักรโจวต่างก็รู้
ว่า ราชาสัตว์อสูรยอมรับคำชวนของเจ้าสำนัก และเข้าร่วมสำนักคัง
เฉียง ในฐานะอาจารย์ของชั้นเรียนสัตว์อสูร เจ้าสำนักแข็งแกร่งกว่า
หรืออ่อนแอกว่า มันเดายากรึไง ?”
อ้าวอู่เหยียนเบิกกว้างด้วยความตะลึง “ราชาสัตว์อสูรเป็นอาจารย์
ของสำนักคังเฉียงรึ ?”
จุดกำเนิดของสำนักคังเฉียงมันคืออะไรกันแน่ ?
ราชาสัตว์อสูรที่สูงส่ง กลับยอมเข้าร่วมสำนักของมนุษย์ และยัง
ทำงานในฐานะอาจารย์อีกด้วย !
“เดี๋ยวนะ ชั้นเรียนสัตว์อสูรรึ ?เจ้าหมายถึงอะไร ?” อ้าวอู่เหยียน
สับสน
“ก็ตามนั้น” จางหยูพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม
เมื่อเห็นสีหน้าอึ้งของอ้าวอู่เหยียน จางหยูก็เริ่มสนใจขึ้นมา
สมองของอ้าวอู่เหยียนเหมือนเนื้อบดที่ปั่นผสมกันมั่วไปหมด
“งั้นเจ้าคิดว่าเจ้าสำนักกับราชามังกร ใครที่แข็งแกร่งกว่ากัน?” หลังจาก
นั้นสักพัก อ้าวอู่เหยียนก็ใจเย็นลงได้ ตอนที่เขาถามคำถามนี้เขาดูกังวล
อย่างมาก แม้แต่เขาก็ยังไม่รู้ตัวเลยว่าหน้าผากของเขาชุ่มไปด้วยเหงื่อ
“ไม่ต้องเดาเลยว่า เจ้าสำนักต้องแข็งแกร่งกว่า” จางหยูตอบกลับโดย
ไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย
อ้าวอู่เหยียนคิ้วขมวด เขาไม่พอใจกับคำตอบที่ได้มา และเถียงกลับไป
“เจ้าโกหก ! เจ้าสำนักแข็งแกร่งกว่ารึ ? เจ้ารู้หรือไม่ว่า ราชามังกรถือว่า
เป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก ตลอดหลายปีมานี่ไม่มีใครที่สามารถ…
เอาสั้น ๆ ความแข็งแกร่งของราชามังกรนั้นขึ้นไปถึงขีดจำกัดของ
ระดับสูงสุดแล้ว มันจะมีคนที่แข็งแกร่งกว่าเขาได้ยังไงกัน ?”
ขอบเขตตุ้นซวนคือขีดจำกัดของการบ่มเพาะ และพวกระดับสูงสุดก็
อยู่ในขอบเขตตุ้นซวนขั้นสมบูรณ์ เผ่ามังกรแน่นอนว่าต้องแข็งแกร่ง
ขึ้นไปจนถึงขีดจำกัดได้
เหนือกว่าราชามังกร ก็เท่ากับเหนือกว่าขอบเขตตุ้นซวนขั้นสมบูรณ์
และขึ้นไปยังอีกขอบเขต ขอบเขตตุ้นซวนคือขีดจำกัดของการบ่ม
เพาะ มันมีขอบเขตที่สูงกว่านี้อีกรึ ?
อ้าวอู่เหยียนยอมรับความจริงเรื่องนี้ไม่ได้ ที่จะมีใครในโลกนี้แข็งแกร่ง
กว่าพ่อของเขา แม้ว่าจะเป็นความจริง แต่เขาก็ไม่คิดจะยอมรับ
“ปฏิเสธไม่ได้ว่าในหมู่พวกระดับสูงสุดนั้น ราชามังกรแข็งแกร่งที่สุด
ราชามังกรของทุกยุคถือว่าเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดของทวีป” โอกาส
แบบนี้มันหายาก จางหยูต้องใช้มันให้คุ้มค่า หากเขาต้องการให้มันดู
เกินจริง เขาก็ต้องทำให้เต็มที่ ยิ่งฟังดูเหลือเชื่อเท่าไหร่ยิ่งดี “แต่พลัง
ของเจ้าสำนักนั้นเหนือกว่าการรับรู้ของพวกระดับสูงสุด เอาตามตรง
แล้วพวกระดับสูงสุดของทวีปนี้ รวมไปถึงราชามังกรและราชาสัตว์
อสูร ก็ไม่อาจจะทำร้ายเขาได้ ความแข็งแกร่งของเขาไร้เทียมทานใน
โลกนี้ ด้วยพลังที่เขามี เขาสามารถทำลายทั้งโลกนี้ได้ด้วยตัวคนเดียว!”
“เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้หรอก!” อ้าวอู่เหยียนปฏิเสธเสียงแข็ง
“มันไม่มีคนแบบนั้นอยู่ในโลกนี้หรอก ไม่มีทาง !”
เขาเริ่มโกรธขึ้นมาและอยากจะฆ่าจางหยูที่อยู่ตรงหน้า
“เจ้าไม่เคยเห็น แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่มีอยู่จริง” ต่อหน้า
อ้าวอู่เหยียนที่โกรธเกรี้ยว จางหยูกลับดูใจเย็น “มดจะเข้าใจพลังของ
พระเจ้าได้ยังไง?”
อ้าวอู่เหยียนโกรธจัด “เจ้าบอกว่าใครเป็นมด !”
จางหยูพูดขึ้นมา”ทำไม เจ้าไม่ยอมรับรึ ? หรือเจ้าอยากจะลอง ?”
มุมปากของจางหยูยกขึ้นมาเล็กน้อย เขากับอ้าวอู่เหยียนมองหน้ากัน
พร้อมกับมิติรอบข้างที่แข็งตัวขึ้นมา
ถูกต้องมันคือการแข็งตัวจริง ๆ !
ฝุ่นในอากาศ, หญ้าที่ปลิวไปตามลม, ปราณที่ไหลวนในอากาศ ใน
ระยะ 100 ฟุตนี้ทุกอย่างพากันหยุดนิ่งราวกับว่าเวลาได้หยุดลง แต่
ความจริงนั้นมีแค่จางหยูที่รู้ว่า มันไม่ใช่การหยุดเวลา แต่เป็นการแช่
แข็งมิติ หรือการคงที่ของมิติ
ภายในระยะการแข็งตัวของมิตินี้ ทุกอย่างต่างก็หยุดนิ่ง แม้แต่เลือด
ของอ้าวอู่เหยียนก็ยังหยุดไหลเวียน เซลล์ในร่างกายเองก็หยุดขยับ
ไปด้วย…
สิ่งเดียวที่ไม่ได้รับผลกระทบนั่นก็คือความคิด
“พลังของมันดีจริง ๆ !” จางหยูแปลกใจ เขาไม่คิดว่าการแช่แข็งมิติที่
เป็นความสามารถย่อยในความสามารถของการควบคุมมิติ จะสามารถ
ควบคุมอ้าวอู่เหยียนที่อยู่ระดับสูงสุดได้อย่างสมบูรณ์ อีกฝ่ายไม่อาจ
จะต้านทานได้เลยแม้แต่น้อย แม้แต่ดิ้นรนก็ยังทำไม่ได้ “ดูเหมือนว่า
ข้าจะดูถูกการควบคุมมิติเกินไปหน่อย !”
พลังของมันน่าทึ่ง !
จางหยูพอใจกับมันอย่างมาก !
จางหยูมองไปที่อ้าวอู่เหยียน ก่อนที่มิติจะคลายตัวลงกลับไปเป็นปกติ
เมื่อควบคุมร่างกายของตัวเองได้ดังเดิม สายตาของอ้าวอู่เหยียนก็
ไม่ได้มีความโกรธอีกต่อไป เขากลับมองมาที่จางหยูด้วยความกลัว
แทน “ปิศาจ ปิศาจ…”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบเจ้าสำนัก