ระบบเจ้าสำนัก นิยาย บท 406
ตอนที่ 406 คัน ๆ ?
จางหยูไม่ใช่เซียน แต่เขาก็ทนไม่ได้ที่จะเห็นคนเป็นร้อยล้านคนต้อง
มาตายเพราะเขา หากเป็นไปได้ เขาก็อยากตบผู้หญิงคนนั้นให้กระเด็น
แต่ปัญหาก็คือเขาไม่อาจจะหยุดนางได้ !
เจ้าสำนักที่หลายคนยกย่องว่าเป็นเซียน กลับไม่สามารถหยุดยั้งหญิง
สาวที่บ้าคลั่งผู้นี้ได้ เรื่องนี้มันช่างน่าอับอาย….
เมื่อรู้สึกได้ถึงความร้อนที่ทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ จางหยูก็รู้สึก
เสียใจ หากเขารู้ว่ามันจะเป็นแบบนี้ เขาคงไม่ไปหาเรื่องอ้าวอู่เหยียน
ใครจะไปคิดว่าสตรีผู้บ้าคลั่งจะมาโจมตีเขาแบบนี้
ตอนนี้จางหยูรู้สึกกระอักกระอ่วนกับการกระทำของตัวเอง หากเขา
ตั้งใจจะหนี ด้วยทักษะเคลื่อนย้ายพริบตานั้นเขาก็สามารถออกไป
จากที่นี่ได้อย่างง่ายดาย แม้ว่ามิติโดยรอบจะไม่มั่นคง แต่เขาก็ยัง
สามารถออกไปจากที่นี่ได้อย่างง่ายดาย
ยังไงซะ ท่าเคลื่อนย้ายพริบตาที่สมบูรณ์ของเขาก็ไม่ได้มีไว้ประดับ
แต่เขาไปไม่ได้ เพราะด้านหลังของเขาคือเมืองอู่อัน หากเขาหนีไป
ตอนนี้ นางอาจจะคลั่งจนระบายความโกรธแค้นใส่คนในเมือง
เมื่อคิดถึงความแข็งแกร่งของนางแล้ว จางหยูก็ไม่คิดสงสัยเลยว่า
นางจะทำลายเมืองอู่อันได้ ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว !
แค่การโจมตีเพียงครั้งเดียวนี้ เมืองอู่อันคงถูกลบออกไปจากทวีปป่ า!
“หนีไม่ได้ !” จางหยูตัดสินใจ หากเขาหนีไปตอนนี้ เมืองอู่อันก็คง
ต้องถูกทำลาย
ตอนนี้พลังของอ้าวเยว่เพิ่มสูงขึ้นจนถึงจุดสูงสุด พายุหลิงชี่นับไม่
ถ้วนได้แผ่พลังอันน่ากลัวออกมา จนทำให้ที่นั่นกลายเป็นทะเลเพลิง
ที่ใจกลางทะเลเพลิงนี้ มีรอยแตกของมิติสีดำเกิดขึ้นและแผ่พลังที่
สยบแทบทุกอย่างได้
มิติแตกตัว !
ไม่มีใครสงสัยพลังของการแตกตัวของมิติ ของแบบนี้ไม่มีใครรับมือ
พลังของมันได้ไหว แม้แต่พวกระดับสูงสุดก็ยังไม่กล้าจะอยู่ในรอย
แตกมิติแบบนี้นานนัก !
ตอนนั้นรอยแตกมิติ ก่อตัวขึ้นจนแทบจะล้อมจางหยูเอาไว้ !
ใจกลางทะเลเพลิงนั้น อ้าวเยว่ยังคงแสดงสีหน้าเฉยเมย พร้อมกับ
แสงสีแดงที่สาดทอออกมา รอบตัวนางเองก็รายล้อมไปด้วยรอยแตก
ของมิติ
“ความโกรธแค้นของเทพอัคคี!” อ้าวเยว่ตะโกนออกมา เปลวไฟที่
ครอบคลุมไปทั่วท้องฟ้าได้รวมตัวกัน ก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นมังกรไฟ
พุ่งเข้าใส่จางหยู แม้แต่เสียงคำรามของมังกรก็ยังทำให้พื้นที่ไกล
ออกไปหลายร้อยกิโลเมตร ถึงกับต้องสั่นไหว
มังกรไฟนี้น่ากลัวแค่ไหน ก็แสดงให้เห็นว่าอ้าวเยว่นั้นทรงพลังแค่
ไหน!
พลังอันร้ายกาจนี้คือการใช้กฎไฟในระดับสูงสุด เมื่อมันระเบิด
ออกมา จักรวรรดิถังคงกลายเป็นผงธุลีไปในพริบตา !
ต้องรู้ก่อนว่าจักรวรรดิถังเป็นหนึ่งในจักรวรรดิของเขตกลาง แม้ว่า
มันจะเล็กกว่าจักรวรรดิฉินเล็กน้อย แต่มันก็มีขนาดใหญ่จนน่าทึ่ง
พื้นที่ 1 ใน 1,000 ของจักรวรรดิถังนั้น ยังใหญ่กว่าเขตตงโจวของ
อาณาจักรโจวอีก !
ดังนั้นก็แสดงให้เห็นแล้วว่า พลังของมังกรไฟนี่น่ากลัวแค่ไหน!
พลังของพวกระดับสูงสุดนั้นไม่อาจจะมองข้ามได้ อีกทั้งนางยังเข้าใจ
กฎถึงระดับสมบูรณ์ ซึ่งทำให้พลังมันร้ายกาจ นี่ยังไม่นับรวมกับการ
ที่อ้าวเยว่นั้นเป็นมังกรสมมุติเทพ หากนำนางไปเทียบกับยอดฝีมือ
ระดับสูงสุดคนอื่น ๆ แล้ว นางก็ยังแข็งแกร่งกว่า !
“ต้านทานมันไว้ ไม่งั้นเราตายแน่ !”
ในเมืองอู่อัน ราชินีได้ตะโกนบอกคนของตนให้รวบรวมหลิงชี่ธาตุ
น้ำในบรรยากาศ “เร็วเข้า รีบรวบรวมหลิงชี่น้ำมา เร็วเข้า!”
ตอนแรกใบหน้าของนางยังคงดูงดงาม แต่ตอนนี้มันกลับเต็มไปด้วย
ความกลัว ความร้อนที่เพิ่มขึ้นมานี้มันน่ากลัว แม้ว่าเมืองอู่อันจะ
รวบรวมคนหลายพันคน เพื่อต้านทานความร้อนนี้ แต่มันก็ยากที่จะ
ต้านทานได้
เมื่อมังกรก่อตัวขึ้นมา ความร้อนในเมืองก็เพิ่มสูงขึ้นไปอีก บ้านไม้
เก่า ๆ ถึงกับลุกไหม้ขึ้นมาจนทำให้สถานการณ์ในเมืองนั้นดูวุ่นวาย
เพิ่มขึ้นอีก
เมืองอู่อันที่ห่างไปหลายพันกิโลเมตรยังได้รับผลกระทบถึงเพียงนี้
ความร้อนของมังกรนั้นคงคิดภาพกันออก !
“ท่านน้าเยว่ !” อ้าวอู่เหยียนตกตะลึงเมื่อเห็นแบบนั้น เขามองไปที่
น้าของตนเองและตะโกนออกมา
เขาไม่คิดไม่ฝันว่าน้าของเขาจะแข็งแกร่งได้ถึงขนาดนี้ เขาถึงกับ
สงสัยว่า แม้ท่านพ่อของเขาจะใช้การสืบทอดของเผ่ามังกร ก็อาจจะ
เอาชนะน้าเขาไม่ได้ !
มังกรไฟปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าจางหยูในพริบตา ต่อหน้าความร้อน
ที่สูงจนสามารถละลายทุกอย่างในโลกได้ แต่จางหยูก็ยังคงยืนนิ่งอยู่
ที่เดิม และมองไปที่อ้าวเยว่โดยไม่ได้สนใจมังกรที่พุ่งเข้ามาเลย
“ชายคนนี้หาที่ตาย!” อ้าวอู่เหยียนเบิกตากว้าง
มันผิดปกติ !
ต่อหน้ามังกรไฟนี้ แม้ว่าจะไม่หลบมัน แต่ก็น่าจะหาทางป้องกันมัน
แล้วจางหยูทำอะไร ? เขาไม่ได้ขยับเลยแม้แต่น้อย เขากลับยอมให้
มังกรไฟปะทะเข้าใส่ตัวโดยไม่ต้านทานเลยแม้แต่น้อย
หากนี่ไม่เรียกว่าหาที่ตาย แล้วอะไรล่ะที่จะเรียกว่าหาที่ตาย ?
ไม่ใช่แค่อ้าวอู่เหยียน แม้แต่อ้าวเยว่ก็อดไม่ได้ที่จะแปลกใจกับการ
กระทำของจางหยู
ต่อมามังกรไฟก็ได้พุ่งชนใส่ตัวของจางหยู
“ปัง ปัง ปัง !”
เสียงดังสนั่นก้องไปทั่ว ตามมาด้วยการสั่นไหวของภูเขาและพื้นดิน
สุดท้ายภูเขาโดยรอบถึงกับถล่มลงมา เมืองอู่อันที่ห่างออกไปหลาย
สิบลี้ก็สั่นไหวอย่างรุนแรง ตึกนับหมื่นพังลงกลายเป็นซาก พร้อม
กับฝุ่นที่คลุ้งไปทั่วทั้งเมือง
ในเวลาเดียวกัน แสงสว่างจากเปลวเพลิงก็เจิดจ้าทะลุฟ้าขึ้นมา วินาที
นั้น แสงสว่างดังกล่าวได้ปกคลุมไปทั่วจักรวรรดิถัง ราวกับว่าที่นั่น
เป็นดวงอาทิตย์
รัศมีหลายสิบกิโลเมตรที่มีจางหยูเป็นจุดศูนย์กลางได้กลายเป็น
แมกม่าขึ้นมา
ในอากาศได้ปรากฏหลุมดำที่สูงใหญ่กว่าหลายสิบจ้างขึ้นมา มันไม่มี
ทีท่าว่าจะยุบตัวลง มิหนำซ้ำยังยืดขยายออกไปอย่างรวดเร็ว เพียง
ไม่กี่ลมหายใจ มันก็มีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางถึง 1 กม. !
ใจกลางของหลุมดำในอากาศ ได้ปรากฏเงาร่างหนึ่งที่เรือนรางขึ้นมา
“โชคดีจริง ๆ ที่พลังส่วนใหญ่นั้นถูกบรรเทาจนเหลือพลังเพียงเล็กน้อย”
ที่ใจกลางหลุมดำนั้น เงาร่างดังกล่าวได้พูดกับตัวเอง แต่เสียงของเขา
ก็ยังถูกกลืนไปโดยหลุมดำ จนไม่ได้ยินเสียงใด ๆ ออกมา ที่นั่นแม้แต่
แสงก็ไม่อาจจะแสดงตัวออกมาได้ นี่ไม่ต้องพูดถึงเสียงเลย
สิ่งที่แปลกคือ ใจกลางหลุมดำนี้ เวลาเหมือนจะช้าลงไม่รู้กี่เท่าตัว
ยิ่งเข้าใกล้หลุมดำเท่าไหร่ เวลาก็ยิ่งช้าลงเท่านั้น
ดังนั้นในสายตาของคนนอกแล้ว เวลาภายนอกที่ผ่านไปชั่วครู่ แต่ใน
หลุมดำนั้นกลับเหมือนเป็นเวลาที่ยาวนานอย่างมาก
หลุมดำนี้มืดมิดจนมองไม่เห็นภายใน แม้แต่การรับรู้ก็ไม่อาจจะเข้า
ใกล้มันได้ ไม่มีใครรู้สถานการณ์ด้านในได้เลย ไม่มีใครรู้ว่าคนด้าน
ในนั้นคือใคร
มิติของทวีปป่ านี้มั่นคงเป็นอย่างมาก แม้ว่ามันจะถูกทำลาย แต่มันก็
สามารถฟื้นฟูตัวเองได้อย่างรวดเร็ว ไม่ช้าหลุมดำที่กว้างกว่า 1 กม.ก็
ซ่อมแซมตัวเองได้ในเวลาไม่กี่อึดใจ ไม่นานหลุมดำนั้นก็หายไปราว
กับว่าไม่เคยมีอยู่มาก่อน
หลุมดำนี่ไม่ใช่หลุมดำจริง ๆ ถึงแม้ว่าจะมีคุณสมบัติของหลุมดำ แต่
คุณสมบัติพื้นฐานของมันนั้นก็ต่างจากหลุมดำที่แท้จริง
ตอนที่หลุมดำนั้นหายไป ร่างของจางหยูก็ปรากฏขึ้นมาในสายตา
ของอ้าวเยว่และอ้าวอู่เหยียนอีกครั้ง
“นี่มัน…” อ้าวอู่เหยียนอึ้งจนหัวสมองว่างเปล่า
การโจมตีที่น่ากลัวแบบนี้ แต่จางหยูกลับไร้รอยขีดข่วน
สัตว์ประหลาด ! เขาแข็งแกร่งแค่ไหนกัน !
อ้าวอู่เหยียนอึ้งและคิดว่าเขากำลังฝันไป
แม้แต่อ้าวเยว่ก็อดไม่ได้ที่จะแปลกใจ ดวงตาคู่สวยของนางแฝงไป
ด้วยความสับสน
“ทั้ง ๆ ที่นี่เป็นการโจมตีที่แรงที่สุดของข้า แต่เขากลับไม่เป็นอะไรเลย
รึ ?” อ้าวเยว่มองไปที่จางหยูด้วยสีหน้าที่ตกตะลึง ใบหน้าที่ดูเย็นชา
ถูกแทนที่ด้วยความเคร่งเครียด “ชายคนนี้….เป็นสัตว์ประหลาดรึ ?”
ต้องรู้ก่อนว่านี่คือการโจมตีที่แรงที่สุดของยอดฝีมือระดับสูงสุด !
แต่เขากลับไม่เป็นอะไรเลย?
อ้าวเยว่คิดถึงไม่ถึงเลยว่าการป้องกันของจางหยูจะน่ากลัวถึงเพียงนี้
เขายังเป็นคนอยู่จริง ๆ รึ ?
ท่ามกลางสายตาตกตะลึงของทั้งคู่ จางหยูได้ยืดแขนออกมา และหัน
กลับไปมองทั้งสองคนก่อนจะพูดขึ้นมาอย่างช้า ๆ “นานมากแล้วที่
ไม่มีใครทำให้ข้ารู้สึกคัน ๆ ได้ คุณผู้หญิง ท่านทำได้ไม่เลวเลยนี่”
ทันทีที่ได้ยินแบบนั้น ทั้งอ้าวเยว่และอ้าวอู่เหยียนต่างก็ตกตะลึง ?
คัน ?
การโจมตีนี้เพียงพอที่จะทำลายจักรวรรดิถังได้ แต่กลับเป็นเหมือน
การสะกิดจางหยูรึ ?
นี่เป็นครั้งแรกที่อ้าวเยว่รู้สึกว่าตัวเองอ่อนแอ ความรู้สึกนี้เหมือนกับ
นางได้ย้อนไปหลายปีก่อน ตอนที่ลูกของนางโดนสังหารโดยคนของ
เผ่ามังกร และนางต้องเผชิญหน้ากับท่านพ่อของตนเองที่แข็งแกร่ง
ต่อหน้าคนของเผ่าแล้ว ตอนนั้นนางรู้สึกหมดหวังขึ้นมาเป็นครั้งแรก
และตอนนี้นางก็รู้สึกแบบนั้นอีกครั้ง !
พลังของจางหยูเกินกว่าที่อ้าวเยว่จะเข้าใจได้ ซึ่งพลังแบบนี้เหนือกว่า
พวกระดับสูงสุด
การโจมตีที่รุนแรงที่สุดของนางกลับทำอะไรไม่ได้เลยรึ ?
มันยากที่จะคิดได้ว่าความแข็งแกร่งของจางหยูมีมากแค่ไหนกัน !
บางทีในสายตาของเขาแล้ว ยอดฝีมือระดับสูงสุดคงไม่ต่างอะไรจาก
มด
“โลกมนุษย์อันตรายเกินไป ข้าอยากจะกลับไปที่เกาะมังกร!” อ้าวอู่
เหยียนกลัวจนหน้าซีดขึ้นมา ใบหน้าของเขาชุ่มไปด้วยเหงื่อ เขา
อยากกลับไปที่เกาะมังกรตอนนี้ เพื่อหนีให้ห่างจากคนที่อันตราย
หนีออกจากโลกมนุษย์ที่แสนอันตราย
ตอนนั้นจางหยูได้ตรวจสอบสถานการณ์ที่เมืองอู่อันพร้อมขมวดคิ้ว
ขึ้นมา
เมื่อเห็นว่าจางหยูขมวดคิ้ว อ้าวอู่เหยียนก็เหงื่อตก อ้าวเยว่ถึงกับใจ
สั่นและจ้องไปที่จางหยู
ต่อมาหลิงชี่ธาตุน้ำจำนวนมหาศาล ก็ได้ไหลเข้ามาหาจางหยู ก่อนจะ
อัดแน่นเป็นบอลธาตุ ขนาดของบอลธาตุนี้เพิ่มขึ้นตั้งแต่ขนาดเท่ากับ
เม็ดถั่ว จนมีขนาดเท่ากับกำปั้นลอยอยู่เหนือมือของจางหยู
นี่คือฉากที่เหมือนกับปาฏิหาริย์ซึ่งทำให้ทั้งสองคนต้องตะลึงอีกครั้ง
มัน…น่าตกใจยิ่งกว่าการป้องกันที่จางหยูได้แสดงไปก่อนหน้านี้อีก!
การควบคุมพลังของกฎ อย่างการควบคุมหลิงชี่ธาตุได้ตามใจ ความ
สามารถนี้คงมีแค่เทพที่ทำได้ ชายคนนี้คือเทพในตำนานอย่างนั้นรึ ?
จางหยูไม่ได้สนใจอ้าวเยว่และอ้าวอู่เหยียน เขาควบคุมบอลธาตุส่ง
ตรงไปยังเมืองอู่อัน แค่เพียงคิดบอลธาตุก็ระเบิดออกกระจายครอบ
คลุมไปทั่วเมืองอู่อัน ทุเลาความร้อนในเมือง ไม่นานบางที่ถึงกับมี
ชั้นน้ำแข็งขึ้นที่พื้น ความร้อนที่น่ากลัวไม่นานก็หายไป
หลังจากที่จัดการปัญหาเรื่องเมืองอู่อันแล้ว จางหยูก็ได้หันกลับมา
มองสองคนตรงหน้า “พวกท่านพอใจรึยัง ?”
จางหยูไม่ใช่เซียน แต่เขาก็ทนไม่ได้ที่จะเห็นคนเป็นร้อยล้านคนต้อง
มาตายเพราะเขา หากเป็นไปได้ เขาก็อยากตบผู้หญิงคนนั้นให้กระเด็น
แต่ปัญหาก็คือเขาไม่อาจจะหยุดนางได้ !
เจ้าสำนักที่หลายคนยกย่องว่าเป็นเซียน กลับไม่สามารถหยุดยั้งหญิง
สาวที่บ้าคลั่งผู้นี้ได้ เรื่องนี้มันช่างน่าอับอาย….
เมื่อรู้สึกได้ถึงความร้อนที่ทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ จางหยูก็รู้สึก
เสียใจ หากเขารู้ว่ามันจะเป็นแบบนี้ เขาคงไม่ไปหาเรื่องอ้าวอู่เหยียน
ใครจะไปคิดว่าสตรีผู้บ้าคลั่งจะมาโจมตีเขาแบบนี้
ตอนนี้จางหยูรู้สึกกระอักกระอ่วนกับการกระทำของตัวเอง หากเขา
ตั้งใจจะหนี ด้วยทักษะเคลื่อนย้ายพริบตานั้นเขาก็สามารถออกไป
จากที่นี่ได้อย่างง่ายดาย แม้ว่ามิติโดยรอบจะไม่มั่นคง แต่เขาก็ยัง
สามารถออกไปจากที่นี่ได้อย่างง่ายดาย
ยังไงซะ ท่าเคลื่อนย้ายพริบตาที่สมบูรณ์ของเขาก็ไม่ได้มีไว้ประดับ
แต่เขาไปไม่ได้ เพราะด้านหลังของเขาคือเมืองอู่อัน หากเขาหนีไป
ตอนนี้ นางอาจจะคลั่งจนระบายความโกรธแค้นใส่คนในเมือง
เมื่อคิดถึงความแข็งแกร่งของนางแล้ว จางหยูก็ไม่คิดสงสัยเลยว่า
นางจะทำลายเมืองอู่อันได้ ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว !
แค่การโจมตีเพียงครั้งเดียวนี้ เมืองอู่อันคงถูกลบออกไปจากทวีปป่ า!
“หนีไม่ได้ !” จางหยูตัดสินใจ หากเขาหนีไปตอนนี้ เมืองอู่อันก็คง
ต้องถูกทำลาย
ตอนนี้พลังของอ้าวเยว่เพิ่มสูงขึ้นจนถึงจุดสูงสุด พายุหลิงชี่นับไม่
ถ้วนได้แผ่พลังอันน่ากลัวออกมา จนทำให้ที่นั่นกลายเป็นทะเลเพลิง
ที่ใจกลางทะเลเพลิงนี้ มีรอยแตกของมิติสีดำเกิดขึ้นและแผ่พลังที่
สยบแทบทุกอย่างได้
มิติแตกตัว !
ไม่มีใครสงสัยพลังของการแตกตัวของมิติ ของแบบนี้ไม่มีใครรับมือ
พลังของมันได้ไหว แม้แต่พวกระดับสูงสุดก็ยังไม่กล้าจะอยู่ในรอย
แตกมิติแบบนี้นานนัก !
ตอนนั้นรอยแตกมิติ ก่อตัวขึ้นจนแทบจะล้อมจางหยูเอาไว้ !
ใจกลางทะเลเพลิงนั้น อ้าวเยว่ยังคงแสดงสีหน้าเฉยเมย พร้อมกับ
แสงสีแดงที่สาดทอออกมา รอบตัวนางเองก็รายล้อมไปด้วยรอยแตก
ของมิติ
“ความโกรธแค้นของเทพอัคคี!” อ้าวเยว่ตะโกนออกมา เปลวไฟที่
ครอบคลุมไปทั่วท้องฟ้าได้รวมตัวกัน ก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นมังกรไฟ
พุ่งเข้าใส่จางหยู แม้แต่เสียงคำรามของมังกรก็ยังทำให้พื้นที่ไกล
ออกไปหลายร้อยกิโลเมตร ถึงกับต้องสั่นไหว
มังกรไฟนี้น่ากลัวแค่ไหน ก็แสดงให้เห็นว่าอ้าวเยว่นั้นทรงพลังแค่
ไหน!
พลังอันร้ายกาจนี้คือการใช้กฎไฟในระดับสูงสุด เมื่อมันระเบิด
ออกมา จักรวรรดิถังคงกลายเป็นผงธุลีไปในพริบตา !
ต้องรู้ก่อนว่าจักรวรรดิถังเป็นหนึ่งในจักรวรรดิของเขตกลาง แม้ว่า
มันจะเล็กกว่าจักรวรรดิฉินเล็กน้อย แต่มันก็มีขนาดใหญ่จนน่าทึ่ง
พื้นที่ 1 ใน 1,000 ของจักรวรรดิถังนั้น ยังใหญ่กว่าเขตตงโจวของ
อาณาจักรโจวอีก !
ดังนั้นก็แสดงให้เห็นแล้วว่า พลังของมังกรไฟนี่น่ากลัวแค่ไหน!
พลังของพวกระดับสูงสุดนั้นไม่อาจจะมองข้ามได้ อีกทั้งนางยังเข้าใจ
กฎถึงระดับสมบูรณ์ ซึ่งทำให้พลังมันร้ายกาจ นี่ยังไม่นับรวมกับการ
ที่อ้าวเยว่นั้นเป็นมังกรสมมุติเทพ หากนำนางไปเทียบกับยอดฝีมือ
ระดับสูงสุดคนอื่น ๆ แล้ว นางก็ยังแข็งแกร่งกว่า !
“ต้านทานมันไว้ ไม่งั้นเราตายแน่ !”
ในเมืองอู่อัน ราชินีได้ตะโกนบอกคนของตนให้รวบรวมหลิงชี่ธาตุ
น้ำในบรรยากาศ “เร็วเข้า รีบรวบรวมหลิงชี่น้ำมา เร็วเข้า!”
ตอนแรกใบหน้าของนางยังคงดูงดงาม แต่ตอนนี้มันกลับเต็มไปด้วย
ความกลัว ความร้อนที่เพิ่มขึ้นมานี้มันน่ากลัว แม้ว่าเมืองอู่อันจะ
รวบรวมคนหลายพันคน เพื่อต้านทานความร้อนนี้ แต่มันก็ยากที่จะ
ต้านทานได้
เมื่อมังกรก่อตัวขึ้นมา ความร้อนในเมืองก็เพิ่มสูงขึ้นไปอีก บ้านไม้
เก่า ๆ ถึงกับลุกไหม้ขึ้นมาจนทำให้สถานการณ์ในเมืองนั้นดูวุ่นวาย
เพิ่มขึ้นอีก
เมืองอู่อันที่ห่างไปหลายพันกิโลเมตรยังได้รับผลกระทบถึงเพียงนี้
ความร้อนของมังกรนั้นคงคิดภาพกันออก !
“ท่านน้าเยว่ !” อ้าวอู่เหยียนตกตะลึงเมื่อเห็นแบบนั้น เขามองไปที่
น้าของตนเองและตะโกนออกมา
เขาไม่คิดไม่ฝันว่าน้าของเขาจะแข็งแกร่งได้ถึงขนาดนี้ เขาถึงกับ
สงสัยว่า แม้ท่านพ่อของเขาจะใช้การสืบทอดของเผ่ามังกร ก็อาจจะ
เอาชนะน้าเขาไม่ได้ !
มังกรไฟปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าจางหยูในพริบตา ต่อหน้าความร้อน
ที่สูงจนสามารถละลายทุกอย่างในโลกได้ แต่จางหยูก็ยังคงยืนนิ่งอยู่
ที่เดิม และมองไปที่อ้าวเยว่โดยไม่ได้สนใจมังกรที่พุ่งเข้ามาเลย
“ชายคนนี้หาที่ตาย!” อ้าวอู่เหยียนเบิกตากว้าง
มันผิดปกติ !
ต่อหน้ามังกรไฟนี้ แม้ว่าจะไม่หลบมัน แต่ก็น่าจะหาทางป้องกันมัน
แล้วจางหยูทำอะไร ? เขาไม่ได้ขยับเลยแม้แต่น้อย เขากลับยอมให้
มังกรไฟปะทะเข้าใส่ตัวโดยไม่ต้านทานเลยแม้แต่น้อย
หากนี่ไม่เรียกว่าหาที่ตาย แล้วอะไรล่ะที่จะเรียกว่าหาที่ตาย ?
ไม่ใช่แค่อ้าวอู่เหยียน แม้แต่อ้าวเยว่ก็อดไม่ได้ที่จะแปลกใจกับการ
กระทำของจางหยู
ต่อมามังกรไฟก็ได้พุ่งชนใส่ตัวของจางหยู
“ปัง ปัง ปัง !”
เสียงดังสนั่นก้องไปทั่ว ตามมาด้วยการสั่นไหวของภูเขาและพื้นดิน
สุดท้ายภูเขาโดยรอบถึงกับถล่มลงมา เมืองอู่อันที่ห่างออกไปหลาย
สิบลี้ก็สั่นไหวอย่างรุนแรง ตึกนับหมื่นพังลงกลายเป็นซาก พร้อม
กับฝุ่นที่คลุ้งไปทั่วทั้งเมือง
ในเวลาเดียวกัน แสงสว่างจากเปลวเพลิงก็เจิดจ้าทะลุฟ้าขึ้นมา วินาที
นั้น แสงสว่างดังกล่าวได้ปกคลุมไปทั่วจักรวรรดิถัง ราวกับว่าที่นั่น
เป็นดวงอาทิตย์
รัศมีหลายสิบกิโลเมตรที่มีจางหยูเป็นจุดศูนย์กลางได้กลายเป็น
แมกม่าขึ้นมา
ในอากาศได้ปรากฏหลุมดำที่สูงใหญ่กว่าหลายสิบจ้างขึ้นมา มันไม่มี
ทีท่าว่าจะยุบตัวลง มิหนำซ้ำยังยืดขยายออกไปอย่างรวดเร็ว เพียง
ไม่กี่ลมหายใจ มันก็มีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางถึง 1 กม. !
ใจกลางของหลุมดำในอากาศ ได้ปรากฏเงาร่างหนึ่งที่เรือนรางขึ้นมา
“โชคดีจริง ๆ ที่พลังส่วนใหญ่นั้นถูกบรรเทาจนเหลือพลังเพียงเล็กน้อย”
ที่ใจกลางหลุมดำนั้น เงาร่างดังกล่าวได้พูดกับตัวเอง แต่เสียงของเขา
ก็ยังถูกกลืนไปโดยหลุมดำ จนไม่ได้ยินเสียงใด ๆ ออกมา ที่นั่นแม้แต่
แสงก็ไม่อาจจะแสดงตัวออกมาได้ นี่ไม่ต้องพูดถึงเสียงเลย
สิ่งที่แปลกคือ ใจกลางหลุมดำนี้ เวลาเหมือนจะช้าลงไม่รู้กี่เท่าตัว
ยิ่งเข้าใกล้หลุมดำเท่าไหร่ เวลาก็ยิ่งช้าลงเท่านั้น
ดังนั้นในสายตาของคนนอกแล้ว เวลาภายนอกที่ผ่านไปชั่วครู่ แต่ใน
หลุมดำนั้นกลับเหมือนเป็นเวลาที่ยาวนานอย่างมาก
หลุมดำนี้มืดมิดจนมองไม่เห็นภายใน แม้แต่การรับรู้ก็ไม่อาจจะเข้า
ใกล้มันได้ ไม่มีใครรู้สถานการณ์ด้านในได้เลย ไม่มีใครรู้ว่าคนด้าน
ในนั้นคือใคร
มิติของทวีปป่ านี้มั่นคงเป็นอย่างมาก แม้ว่ามันจะถูกทำลาย แต่มันก็
สามารถฟื้นฟูตัวเองได้อย่างรวดเร็ว ไม่ช้าหลุมดำที่กว้างกว่า 1 กม.ก็
ซ่อมแซมตัวเองได้ในเวลาไม่กี่อึดใจ ไม่นานหลุมดำนั้นก็หายไปราว
กับว่าไม่เคยมีอยู่มาก่อน
หลุมดำนี่ไม่ใช่หลุมดำจริง ๆ ถึงแม้ว่าจะมีคุณสมบัติของหลุมดำ แต่
คุณสมบัติพื้นฐานของมันนั้นก็ต่างจากหลุมดำที่แท้จริง
ตอนที่หลุมดำนั้นหายไป ร่างของจางหยูก็ปรากฏขึ้นมาในสายตา
ของอ้าวเยว่และอ้าวอู่เหยียนอีกครั้ง
“นี่มัน…” อ้าวอู่เหยียนอึ้งจนหัวสมองว่างเปล่า
การโจมตีที่น่ากลัวแบบนี้ แต่จางหยูกลับไร้รอยขีดข่วน
สัตว์ประหลาด ! เขาแข็งแกร่งแค่ไหนกัน !
อ้าวอู่เหยียนอึ้งและคิดว่าเขากำลังฝันไป
แม้แต่อ้าวเยว่ก็อดไม่ได้ที่จะแปลกใจ ดวงตาคู่สวยของนางแฝงไป
ด้วยความสับสน
“ทั้ง ๆ ที่นี่เป็นการโจมตีที่แรงที่สุดของข้า แต่เขากลับไม่เป็นอะไรเลย
รึ ?” อ้าวเยว่มองไปที่จางหยูด้วยสีหน้าที่ตกตะลึง ใบหน้าที่ดูเย็นชา
ถูกแทนที่ด้วยความเคร่งเครียด “ชายคนนี้….เป็นสัตว์ประหลาดรึ ?”
ต้องรู้ก่อนว่านี่คือการโจมตีที่แรงที่สุดของยอดฝีมือระดับสูงสุด !
แต่เขากลับไม่เป็นอะไรเลย?
อ้าวเยว่คิดถึงไม่ถึงเลยว่าการป้องกันของจางหยูจะน่ากลัวถึงเพียงนี้
เขายังเป็นคนอยู่จริง ๆ รึ ?
ท่ามกลางสายตาตกตะลึงของทั้งคู่ จางหยูได้ยืดแขนออกมา และหัน
กลับไปมองทั้งสองคนก่อนจะพูดขึ้นมาอย่างช้า ๆ “นานมากแล้วที่
ไม่มีใครทำให้ข้ารู้สึกคัน ๆ ได้ คุณผู้หญิง ท่านทำได้ไม่เลวเลยนี่”
ทันทีที่ได้ยินแบบนั้น ทั้งอ้าวเยว่และอ้าวอู่เหยียนต่างก็ตกตะลึง ?
คัน ?
การโจมตีนี้เพียงพอที่จะทำลายจักรวรรดิถังได้ แต่กลับเป็นเหมือน
การสะกิดจางหยูรึ ?
นี่เป็นครั้งแรกที่อ้าวเยว่รู้สึกว่าตัวเองอ่อนแอ ความรู้สึกนี้เหมือนกับ
นางได้ย้อนไปหลายปีก่อน ตอนที่ลูกของนางโดนสังหารโดยคนของ
เผ่ามังกร และนางต้องเผชิญหน้ากับท่านพ่อของตนเองที่แข็งแกร่ง
ต่อหน้าคนของเผ่าแล้ว ตอนนั้นนางรู้สึกหมดหวังขึ้นมาเป็นครั้งแรก
และตอนนี้นางก็รู้สึกแบบนั้นอีกครั้ง !
พลังของจางหยูเกินกว่าที่อ้าวเยว่จะเข้าใจได้ ซึ่งพลังแบบนี้เหนือกว่า
พวกระดับสูงสุด
การโจมตีที่รุนแรงที่สุดของนางกลับทำอะไรไม่ได้เลยรึ ?
มันยากที่จะคิดได้ว่าความแข็งแกร่งของจางหยูมีมากแค่ไหนกัน !
บางทีในสายตาของเขาแล้ว ยอดฝีมือระดับสูงสุดคงไม่ต่างอะไรจาก
มด
“โลกมนุษย์อันตรายเกินไป ข้าอยากจะกลับไปที่เกาะมังกร!” อ้าวอู่
เหยียนกลัวจนหน้าซีดขึ้นมา ใบหน้าของเขาชุ่มไปด้วยเหงื่อ เขา
อยากกลับไปที่เกาะมังกรตอนนี้ เพื่อหนีให้ห่างจากคนที่อันตราย
หนีออกจากโลกมนุษย์ที่แสนอันตราย
ตอนนั้นจางหยูได้ตรวจสอบสถานการณ์ที่เมืองอู่อันพร้อมขมวดคิ้ว
ขึ้นมา
เมื่อเห็นว่าจางหยูขมวดคิ้ว อ้าวอู่เหยียนก็เหงื่อตก อ้าวเยว่ถึงกับใจ
สั่นและจ้องไปที่จางหยู
ต่อมาหลิงชี่ธาตุน้ำจำนวนมหาศาล ก็ได้ไหลเข้ามาหาจางหยู ก่อนจะ
อัดแน่นเป็นบอลธาตุ ขนาดของบอลธาตุนี้เพิ่มขึ้นตั้งแต่ขนาดเท่ากับ
เม็ดถั่ว จนมีขนาดเท่ากับกำปั้นลอยอยู่เหนือมือของจางหยู
นี่คือฉากที่เหมือนกับปาฏิหาริย์ซึ่งทำให้ทั้งสองคนต้องตะลึงอีกครั้ง
มัน…น่าตกใจยิ่งกว่าการป้องกันที่จางหยูได้แสดงไปก่อนหน้านี้อีก!
การควบคุมพลังของกฎ อย่างการควบคุมหลิงชี่ธาตุได้ตามใจ ความ
สามารถนี้คงมีแค่เทพที่ทำได้ ชายคนนี้คือเทพในตำนานอย่างนั้นรึ ?
จางหยูไม่ได้สนใจอ้าวเยว่และอ้าวอู่เหยียน เขาควบคุมบอลธาตุส่ง
ตรงไปยังเมืองอู่อัน แค่เพียงคิดบอลธาตุก็ระเบิดออกกระจายครอบ
คลุมไปทั่วเมืองอู่อัน ทุเลาความร้อนในเมือง ไม่นานบางที่ถึงกับมี
ชั้นน้ำแข็งขึ้นที่พื้น ความร้อนที่น่ากลัวไม่นานก็หายไป
หลังจากที่จัดการปัญหาเรื่องเมืองอู่อันแล้ว จางหยูก็ได้หันกลับมา
มองสองคนตรงหน้า “พวกท่านพอใจรึยัง ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบเจ้าสำนัก