ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม นิยาย บท 125

ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม ตอนที่ 125 ความสิ้นหวังจากการยัดเยียด
ตอนที่ 125 ความสิ้นหวังจากการยัดเยียด

ชายที่ใช้กระดูกสันหลังเป็นอาวุธคนนี้ แสดงเจตนาชัดเจนว่าจะฆ่าอันหลินก่อน

ตอนนี้ร่างกายของอันหลินเต็มไปด้วยบาดแผล เนื้อตัวชุ่มโชกไปด้วยเลือด

แม้แต่เจ้าอัปลักษณ์ก็ได้รับบาดเจ็บไม่น้อยเช่นกัน บาดแผลที่ลึกจนเห็นกระดูกปรากฏเด่นชัดตรงหน้าอก

เจ้าอัปลักษณ์ไม่มีท่าไม้ตาย และพวกเขาก็ไม่มีไพ่ตายที่จะเอาชนะได้ จะสู้อย่างไรอีก

คาถาเรียกสายฟ้า?

ในสถานการณ์แบบนี้แค่เอาตัวรอดยังมีปัญหา จะแบ่งสมาชิกไปเรียกสายฟ้าได้อย่างไร

วิชาแห่งอานุภาพ?

ใช้ขู่คู่ต่อสู้ระดับกระจอกงอกง่อยยังพอว่า แต่สำหรับคู่ต่อสู้ระดับสูงแล้วมันไม่มีประโยชน์เลยสักนิด

ก้อนอิฐ?

เฮ้อ…

เมื่อเจอศัตรูตัวฉกาจ อันหลินเพิ่งรู้สึกตัวว่าไพ่ตายที่ตนใช้ได้มีน้อยจนน่าสงสาร

พวกเหมียวเถียนและจงหย่งเหยียน ทำได้แค่ช่วยยับยั้งเล็กน้อยอยู่อีกมุมเท่านั้น คนที่โจมตีตัดสินชะตาได้นั้น มีเพียงต้องพึ่งพาอันหลินกับเจ้าอัปลักษณ์แล้ว

จนปัญญาแล้ว มีแต่ต้องสู้อย่างไม่คิดชีวิตสักตั้งแล้ว…

แววตาของอันหลินโหดเหี้ยม เมื่อเผชิญหน้ากับลำแสงดำทมิฬที่พุ่งเข้ามาของชายคนนั้น เขาก็ตอบโต้ด้วยการยกกระบี่พิชิตมารขึ้นรับ

เขาแสดงข้อดีของอาวุธกึ่งเซียนชิ้นนี้ไม่ได้ แต่ความคมกริบของมันนั้น เป็นสิ่งที่ไม่มีพลาดแน่นอน!

เลือดสาดกระเซ็นออกจากตัวอันหลิน

เขาถูกลำแสงสีดำฟันเข้าอย่างจัง แม้จะใช้พลังบงกชพสุธาคุ้มกันแล้ว ก็ยังเกิดบาดแผลที่ลากยาวตั้งแต่หัวไหล่ไปถึงบั้นเอว

ชายคนนั้นถูกกระบี่พิชิตมารทะลวงหน้าอกโดยไม่ทันตั้งตัว เจ้าอัปลักษณ์อาศัยโอกาสนี้ฟาดกระบองใส่ศีรษะของเขา!

กระบองเงินมีความเร็วสูง แฝงด้วยอานุภาพมหาศาล

หากว่าชายคนนั้นต่อต้าน ไม่แน่ว่าแม้แต่กะโหลกคงจะแตกละเอียดแล้ว

แต่ในขณะนั้นเอง ร่างของเขาก็บิดตัวดุจอสรพิษอีกครั้ง

ติ้ง…

อันหลินดีดนิ้วซ้าย ตะปูสีแดงพุ่งทะลุอากาศไปอย่างรวดเร็ว โดยมีศีรษะของชายคนที่เพิ่งบิดตัวเสร็จคนนั้นเป็นเป้าหมาย!

ตะปูตัวนี้คือตะปุทะลุมิตินั่นเอง

แม้ตะปูทะลุมิติจะไม่อาจสำแดงอานุภาพทลายมิติ บดขยี้ค่ายกลได้เมื่ออยู่ในมือเขาก็ตาม

แต่ลักษณะพิเศษที่มีชีวิตชีวา คมกริบอย่างยิ่งนั้นยังคงอยู่

ตะปูทิ้งร่องรอยสีแดงไว้เป็นทางยาว ทิ่มแทงศีรษะของชายคนนั้นในพริบตา

จิตวิญญาณแห่งสายลม!

มีวงแหวนลมรายล้อมฝ่าเท้าของอันหลิน ความเร็วของร่างกายเพิ่มขึ้น มาปรากฏตัวตรงหน้าชายคนนั้นในพริบตา

บาดแผลบนหัวของชายคนนั้นกำลังขยับ เห็นได้ชัดว่าการโจมตีนี้ไม่เพียงพอจะสังหารเขา

และนี่ก็เป็นสาเหตุที่อันหลินต้องมาปรากฏตัวตรงหน้าเขาอย่างรวดเร็ว สิ่งที่เขาต้องการก็คือชั่วเวลาเสี้ยววินาทีที่หยุดชะงัก

“ตายเสียเถอะ!”

อันหลินตะโกนลั่น ตวัดกระบี่พิชิตมารปล่อยลำแสงสีดำทะมึน

ลำแสงกระบี่พุ่งผ่านไป ฟันร่างของชายคนนั้นขาดเป็นสองท่อน

ชั่ววินาทีที่เลือดสาดกระจาย เขายังคงไม่หยุดยั้ง

กระบี่พิชิตมารปล่อยลำแสงอย่างต่อเนื่อง ฟันร่างของชายคนนั้นออกเป็นหลายสิบชิ้น!

“แฮ่กๆ…”

เขาหายใจหอบ ร่างกายโอนเอน เห็นได้ชัดว่าเริ่มหมดแรงแล้ว

“พวกเจ้ารีบเข้ามาซ้ำมีดสิ ใครมีพลังไฟบ้าง มาเผาหน่อย!”

อันหลินพูดพลางมองชิ้นเนื้อซึ่งไม่อาจเรียกว่าร่างกายได้อีกบนพื้น

แม้คำของของอันหลินจะดูโหดเหี้ยมไปบ้าง แต่ทุกคนกลับแสดงอาการเห็นด้วยอย่างเคร่งขรึม

ลั่วจื่อผิงสำแดงวิชาอัคคีบัลลัยกัลป์ แผดเผาชิ้นเนื้อบนพื้น

ในตอนนั้นเอง จู่ๆ เสียงของระบบก็ดังขึ้นมากะทันหัน “การทดสอบสายเลือดเสร็จสิ้น”

จากนั้น ทัศนวิสัยก็เริ่มติดๆ ดับๆ

ทุกคนมาโผล่ภายในมิติสีขาวบริสุทธิ์แห่งหนึ่งอีกครั้ง ที่นี่มีลูกบอลสีดำอยู่หนึ่งลูก

“หมัดสะเทือนขุนเขา!”

อันหลินตะโกนอีกครา กระแทกหมัดสะเทือนขุนเขาใส่บอลลูกนั้น

ทุกคนต่างก็ตกใจกับวิธีการของอันหลิน แต่ต่อมาก็รู้สึกว่าสวยไปเลย

ตูม!

พลังงานมวลมหาศาลระเบิด ลูกบอลสีดำไม่ขยับเขยื้อน ไม่เป็นอะไรเลยสักนิด

ติ้ง…

ตะปูทะลุมิติแทงลูกบอลจนเกิดเสียงแหลม ทว่ากลับไม่อาจทลายการป้องกันของมันได้

“นี่ เจ้าทำลายของสาธารณะได้อย่างไร” ไป๋หลิงปรากฏตัวอีกครั้งด้วยสีหน้าไม่พอใจ