เข้าสู่ระบบผ่าน

ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม นิยาย บท 198

คนที่ขึ้นเวทีเป็นอันดับสองคือหวังเสวียนจ้าน

ตอนนี้เขามีจิตใจฮึกเหิม เปลวไฟลุกโชนในหัวใจ

ใช่แล้ว ความฮึกเหิมของเขาเคยตกต่ำ

เพราะเขาคิดว่ารอบตัวเขามีแต่ตัวถ่วง พยายามมากแค่ไหนก็ไร้ประโยชน์

ทว่าตอนนี้ อันหลินกลับให้พลังเขาด้วยการกระทำ ทำให้เขารู้ว่ากลุ่มของเขายังมีความหวังจะคว้าชัยชนะ พวกเขายังไม่แพ้!

ผลึกหินการประชันความคิดถูกราชสีห์กระตุ้น หวังเสวียนจ้านเพ่งสมาธิอย่างไม่ลังเล

แก่นแท้ความคิดของหวังเสวียนจ้านเป็นจิตวิญญาณแห่งหอก กระแสไฟรายล้อมรอบตัว เขากำหอกแน่น ประหนึ่งเทพสงครามยืนตระหง่านกลางฟ้าดิน เผชิญหน้ากับการจู่โจมของหุ่น

หุ่นหลายตัวล้วนถูกเขากำจัดอย่างรวดเร็ว

จนกระทั่งหุ่นตัวที่หกปรากฏตัว เขาถึงได้เริ่มสิ้นเปลืองแรง

หุ่นตัวนี้มีเปลวไฟสีน้ำเงินปกคลุมตั้งแต่หัวจรดเท้า แฝงด้วยแก่นแท้ของเปลวเพลงที่แก่กล้าอย่างยิ่ง

การปะทะของแก่นแท้ทั้งสองทำให้เกิดฝุ่นตลบอบอวล การต่อสู้ในครั้งนี้ดุเดือดเป็นที่สุด สุดท้ายหวังเสวียนจ้านก็ทะลวงศีรษะของหุ่นตัวหนึ่งด้วยหอก ทำให้มันแพ้ราบคาบ

หุ่นตัวที่เจ็ดเป็นหุ่นดาบคู่ มันมีจิตวิญญาณของดาบที่น่ากลัวยิ่งนัก

ตอนนั้นอันหลินถูกบีบคั้นให้ใช้แก่นแท้ของกระบี่แห่งสายลมเพราะหุ่นตัวนี้

หวังเสวียนจ้านกระตุ้นพลังของหอกยาวจนถึงขีดสุดในศึกนี้ ตัวเขาเป็นดั่งมังกรบินร่อนสวรรค์เก้าชั้นฟ้า อหังการไร้เทียมทาน

สุดท้ายเขาก็ทำลายหุ่นดาบคู่ให้แหลกสลายด้วยหอกยาว แต่ขณะเดียวกันก็เต็มไปด้วยบาดแผล

หุ่นตัวที่แปดเป็นหุ่นหยินหยาง

หุ่นตัวนี้ถือน้ำแข็งแห่งจันทรา มืออีกข้างถืออัคคีของอีกาทอง เคลื่อนไหวคล่องแคล่วแปลกพิลึก ตอนนั้นอันหลินใช้เพียงกระบี่แห่งสายลมก็สังหารมันได้อย่างรวดเร็ว

หวังเสวียนจ้านรบกับหุ่นตัวนี้อยู่นาน แต่สุดท้ายก็ด้อยกว่าในด้านความทรหด ถูกหุ่นหยินหยางตัวนี้ผลาญแก่นแท้ความคิดจนแหลกสลาย

เมื่อนักเรียนด้านนอกเห็นฉากนี้ ต่างก็ถอนหายใจด้วยความเสียดาย เห็นหวังเสวียนจ้านทะลวงหุ่นตัวนี้หลายครั้ง คิดว่าจะเอาชนะหุ่นตัวนี้ได้เสียอีก ไม่คิดเลยว่าความคิดของหวังเสวียนจ้านจะแพ้พ่ายก่อน

อีกสามกลุ่มอิทธิพลที่เหลือกลับรู้สึกโล่งใจเล็กน้อยเมื่อเห็นดังนั้น คะแนนเต็มของอันหลินก็สร้างความกดดันให้พวกเขาอย่างใหญ่หลวงแล้ว เกิดหวังเสวียนจ้านเอาชนะหุ่นตัวที่แปดได้ เช่นนั้นพวกเขาก็ไม่มีข้อได้เปรียบอะไรแล้ว

จากนั้น พวกเขาก็เบนสายตามองหลิวเชียนฮ่วน

อืม…ถ้าหลิวเชียนฮ่วนยังแสดงความสามารถได้ดีเยี่ยมเฉกเช่นการประลองสองครั้งก่อนหน้านี้ เช่นนั้น พวกเขาก็ยังมีโอกาส

“ต่อไปก็ขึ้นอยู่กับศิษย์น้องหลิวแล้ว” สติของหวังเสวียนจ้านคืนกลับมา มองหลิวเชียนฮ่วนอย่างให้กำลังใจ

หลิวเชียนฮ่วนทำมือเป็นรูปโอเค “ไว้ใจข้าได้เลย!”

นางเพ่งสมาธิไปที่ผลึกหินสีดำ จากนั้นก็ปรากฏตัวท่ามกลางผืนทะเลทรายเวิ้งว้าง

นักเรียนหลายหมื่นชีวิตต่างก็จดจ้องร่างอันงดงาม หวังว่าไอดอลในใจพวกเขาจะสร้างชื่อเสียงให้ตนเองได้

โครม! หุ่นไม้ตัวแรกทะยานลงมา

หุ่นฟรีคะแนนตัวนี้ขยับเขยื้อนอย่างแข็งทื่อ กระโจนใส่หลิวเชียนฮ่วน

เมื่อหลิวเชียนฮ่วนพลิกมือ คทาขนนกก็ปรากฏขึ้นตรงหน้า มือเรียวขาวเนียนละเอียดกำคทาแน่นแล้วพุ่งใส่หุ่น

ตูมๆ ๆ

หลิวเชียนฮ่วนสู้รบปรบมือกับหุ่นไม้อย่างดุเดือด

หวังเสวียนจ้าน “…”

อันหลิน “…”

ผู้ชม “…”

สุดท้ายหลิวเชียนฮ่วนก็อาศัยความปราดเปรียว ใช้คทาทุบหุ่นไม้ตัวนั้นจนแตกละเอียด

“ฟู่ว…ใช้ได้แค่ความคิด ใช้พลังเซียนไม่ได้ช่างยุ่งยากเสียจริง…” นางเช็ดเหงื่อเล็กน้อย ใบหน้าเลอโฉมแดงระเรื่อ ท่าทางดูเหนื่อย

หุ่นตัวที่สองทะยานลงมา หุ่นตัวนี้คล่องแคล่วขึ้นเยอะโข หลิวเชียนฮ่วนโรมรันพันตูกับมัน

ตูม ๆ ๆ…

หลังผ่านการต่อสู้อันร้อนระอุแล้ว หลิวเชียนฮ่วนก็เอาชนะหุ่นตัวที่สองไปได้อย่างหวุดหวิด

“เฮ้อ การประลองครั้งนี้ท่าทางจะจบเห่แล้ว”

“แม้จะไม่อยากยอมรับเท่าใดนัก แต่ข้าคิดว่าศิษย์พี่หลิวไม่เหมาะกับการประลองแบบนี้…”

“สงสารที่เทพอันของข้ากับศิษย์พี่หวังสู้ขนาดนั้น จะทำอย่างไรดี”

เหล่านักเรียนต่างก็จดจ้องหญิงสาวบนหน้าจอผลึกหินด้วยสีหน้าเป็นกังวล ราวกับว่าความลุ้นระทึกที่จุดขึ้นมาอย่างยากเย็น ถูกสาดด้วยน้ำเย็นเสียแล้ว

หุ่นหมายเลขสามทะยานลงมาทันใด ทุกกระบวนท่าของมันแฝงด้วยพลังอันยิ่งใหญ่ หลิวเชียนฮ่วนถอยกรูด เห็นได้ชัดว่าจวนจะต้านทานไม่ไหวแล้ว

“ท่าทางหลิวเชียนฮ่วนจะได้แค่สองคะแนน โอกาสของพวกเรามาแล้ว!” หงโต้วที่ชมศึกพูดอย่างตื่นเต้น

แก่นแท้ความคิดเป็นข้อได้เปรียบของหอสร้างโลก การประลองนี้เป็นโอกาสที่พวกมันจะพลิกเกม

ขณะที่ทุกคนถอดใจจากหลิวเชียนฮ่วนนั้น หญิงสาวในหน้าจอก็ถอนหายใจเบาๆ เช่นกัน

“เฮ้อ ท่าทางข้าจะสร้างชื่อให้สาวน้อยนักเวทไม่ได้เสียแล้ว…ช่วยไม่ได้ ใครใช้ให้ข้ารับปากอันหลินแล้ว ฝืนใจใช้สักครั้งก็แล้วกัน…”

นัยน์ตาสีม่วงของหลิวเชียนฮ่วนเฉยชาลงเล็กน้อย ชั่วขณะที่ถอยกรูดนั้น คทาขนนกหายไปแล้ว สิ่งที่โผล่มาในมือของนาง เป็นกระบี่สีน้ำเงินด้ามหนึ่ง

ตอนที่ 198 ในที่สุดก็หายโง่เง่า 1

ตอนที่ 198 ในที่สุดก็หายโง่เง่า 2

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม