ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม นิยาย บท 55

จุดประสงค์ของงานเลี้ยงในคืนนี้ ที่จริงแล้วก็คือให้พวกอันหลินกับผู้มีอิทธิพลในแต่ละวงการตะวันตกเฉียงใต้ทำความคุ้นเคยกัน สะดวกต่อการทำภารกิจในภายหลัง

รายละเอียดภารกิจของพวกอันหลินไม่สามารถบอกได้ คนที่พอจะรู้เรื่องอยู่บ้างมีแค่ไม่กี่คนเช่นนายกเทศมนตรีฉิน เจิ้งหงยี่กับอธิบดีโจว ด้วยเหตุนี้ประเด็นที่คุยกับคนทั่วไปล้วนเป็นสิ่งที่ไม่มีสาระพูดคุยตามมารยาทเท่านั้น

ไม่นาน พวกเขาก็รู้สึกเบื่อหน่าย มองหาโต๊ะตัวหนึ่งแล้วนั่งลง

การเข้าสังคมที่ซับซ้อนเหล่านี้ พวกเขายกให้หวงซานซานกับเจิ้งหงยี่จัดการ

เมื่อสวีเสี่ยวหลานกับเซวียนหยวนเฉิงนั่งลงแล้ว ก็ล้วงมือถือออกมาเล่นอย่างเพลิดเพลิน

ความดึงดูดใจของมือถือไม่ได้เกิดกับแค่มนุษย์เท่านั้น ฟังก์ชันหลากหลายของมัน แม้จะเป็นนักพรตก็ลุ่มหลงได้เช่นกัน

สวีเสี่ยวหลานกำลังเลื่อนดูสินค้าในจิงตงกับเถาเป่าอย่างสนุกสนานอยู่อีกมุมหนึ่ง

นิสัยช้อปปิ้งของผู้หญิงกำลังลุกโชน

ส่วนเซวียนหยวนเฉิงกลับใช้มือถือค้นหาสุดยอดสินค้าอิเล็กทรอนิกส์ สิ่งประดิษฐ์ล้ำสมัย ถึงขั้นว่าแม้แต่อาวุธทางทหารของแต่ละประเทศก็ไม่เว้น

ไม่ว่าจะเป็นความรู้ทางทฤษฎี หรือโมเดลของโครงสร้าง ต่างก็อยู่ในขอบเขตการศึกษาของเขา นี่มันเซียนวิศวกรรมศาสตร์ชัดๆ

เมื่ออันหลินเห็นฉากนี้ ก็ถอนหายใจเบาๆ

คนอื่นมางานเลี้ยงเพื่อคบค้าสมาคม มาเต้นรำ

พวกนายกลับมาเล่นมือถืออย่างเพลิดเพลินอยู่ตรงนี้…

ต้องรู้ว่าเมื่อครู่พวกเรายังอยู่ในมาดที่เท่สุดๆ ไปเลย! เป็นบุคคลที่สร้างความฮือฮาแก่งานเลี้ยงเชียวนะ!

แม้ว่าตอนนี้จะลงจากเวทีแล้ว แต่อย่างไรเสียก็ควรจะมีมาดของยอดฝีมือไม่ใช่เหรอ

ไถเถาเป่า ดูโมเดล…ภาพแบบนี้ปกติจริงๆ น่ะเหรอ

อันหลินถอนหายใจ จากนั้นก็ล้วงมือถือออกมา เล่นเกมลีคออฟคิง…

…

เขาเลือกตัวละครจูกัดเหลียง เมื่อเทียบกับฮีโร่ยอดฝีมือแห่งการหลีหญิงผู้งามสง่าอย่างหลี่ไป๋แล้ว เขาชอบนักเวทที่หักได้งอได้ หล่อเหลามีไหวพริบอย่างจูกัดเหลียงมากกว่า

หญิงตระกูลดังบางส่วนในงาน เริ่มเกิดความรู้สึกสนใจตั้งแต่ที่อันหลินกลายเป็นจุดเด่นแล้ว แอบชำเลืองมองมาทางเขาอย่างอดไม่ได้

ไม่ง่ายเลยที่กว่าหญิงสาวบางคนจะรวบรวมความกล้าได้ ขณะที่ตั้งใจจะเข้าไปชวนเขาเต้นรำ กลับพบว่าเขากำลังนั่งเล่นเกมอยู่บนเก้าอี้!

“คุณชายคนนั้นเล่นอะไรอยู่น่ะ”

ผู้หญิงหน้าตาสะสวยคนหนึ่งแอบถามเพื่อนสาวที่นั่งอยู่ข้างๆ

“อยู่ไกลเกินไป ฉันเห็นไม่ชัด แต่ฉันคิดว่าบุคคลที่โบยบินบนฟากฟ้าอย่างคุณชายอัน ทุกการกระทำล้วนแฝงความหมายอันลึกซึ้ง พวกเราอย่าเข้าไปรบกวนเขาเลยดีกว่า” เพื่อนสาวพูดอย่างสงบเสงี่ยม

“ก็ถูก น่าเสียดายจริงๆ…”

หญิงสาวถอนหายใจ ลบความคิดที่อยากจะตีสนิททิ้งไป

ตอนนี้ อันหลินที่กำลังสนุกสนาน ยังไม่รู้หลักการเล่นเกมแล้วพลาดทั้งชีวิต

การต่อสู้ของเขา เข้าสู่ระดับที่ดุเดือดเลือดพล่านแล้ว

ป้อมประการของทั้งสองฝ่ายถูกทำลายหมด เหลือแค่คริสตัลเม็ดสุดท้ายแล้ว

ในการต่อสู้ 5 VS 5 ศัตรูกับเพื่อนร่วมทีมตายไปอย่างละสี่คน เหลือแค่จูกัดเหลียงของอันหลินและหานซิ่นของอีกฝ่ายที่ยังมีชีวิตอยู่

ผลของการต่อสู้ครั้งนี้ จะเป็นตัวตัดสินชะตาของการแข่งขันทั้งหมด

เลือดของจูกัดเหลียงและหานซิ่นต่างก็เหลือแค่หนึ่งในสี่ส่วน

อันหลินอยากสร้างระยะห่าง รอแปดวินาที ให้สกิลของจูกัดเหลียงคูลดาวน์เสร็จ ค่อยฆ่าหานซิ่นในพริบตา

แต่เขาก็ประเมินความคล่องตัวของหานซิ่นต่ำไป

เมื่อหานซิ่นกระโดดก็มาโผล่ตรงหน้าจูกัดเหลียง ทิ่มแทงด้วยหอกยาว จากนั้นก็ใช้การโจมตีชุด

เลือดของจูกัดเหลืองต้านทานไม่ไหว ถูกโจมตีจนทำอะไรไม่ได้ ตายทันที

“เจ้าโง่! ทะลุมิติไปยืนหน้าหานซิ่น จากนั้นก็ใช้ลมบูรพาจัดการก็สิ้นเรื่อง ทำไมต้องรอระเบิดพลังปราณด้วยล่ะ!”

ขณะที่จูกัดเหลียงซึ่งอันหลินเล่นถูกหานซิ่นฆ่าตาย ก็มีเสียง ใสดังขึ้นข้างหูเขา

อันหลินเงยหน้า เห็นเด็กผู้หญิงผมสั้นสีมารูน หน้าตาน่ารักมากคนหนึ่ง กำลังจ้องหน้าจอมือถือของเขาพลางพูดชี้แนะ

แน่นอนว่าเขารู้ว่าเด็กคนนี้พูดถูก

แต่ผู้ใหญ่อย่างเขา กลับถูกเด็กผู้หญิงคนนั้นสั่งสอน ก็รู้สึกว่าตัวเองเสียหน้าเล็กๆ พลันก็พูดอย่างมีน้ำโหเล็กน้อยว่า “เด็กน้อยบ้านใครเนี่ย ไปเล่นที่อื่น!”

“ฉัน? เด็กน้อยงั้นเหรอ!” หญิงสาวชี้หน้าตัวเอง ดวงตาสุกใสเบิกกว้าง หน้าอกกระเพื่อมอย่างแรง

หญิงสาวได้ยินอันหลินพูดแบบนี้ ความโกรธก็สุมในอก โมโหมากทีเดียว ตวาดเสียงดังลั่นว่า “ฟังให้ดีนะ ปีนี้ฉันสิบแปดแล้ว! เป็นผู้ใหญ่แล้ว!”

อันหลินมองเรือนร่างเล็กกะทัดรัดของหญิงสาวคนนั้นตาปริบๆ

ชุดราตรีสีชมพูที่อยู่บนตัวเธอ แม้จะเป็นไซส์เล็ก แต่แลดูหลวมโพรก เผยให้เห็นไหล่ขาวผุดผ่องทั้งสองข้าง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน