ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม นิยาย บท 67

ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม ตอนที่ 67 จุดจบอันน่าเศร้าของราชาปีศาจ
ตอนที่ 67 จุดจบอันน่าเศร้าของราชาปีศาจ

อันหลินล้วงหินวิญญาณห้าก้อนด้วยความสับสนวุ่นวาย จากนั้นเก็บ ‘คู่มือรวมเพลงกระบี่พื้นฐานเฉพาะสำนัก’ ใส่แหวนมิติ

เขาจำต้องยอมรับว่า คู่มือรวมเพลงกระบี่พื้นฐานเฉพาะสำนักเล่มนี้เหมาะสมกับเขามาก! สามารถจัดการเรื่องจวนตัวของเขาได้!

ตูม!

เสียงกึกก้องดังมาจากฟากฟ้า อันหลินแหงนหน้าขึ้นมอง

เห็นกะโหลกสีเลือดที่มีพลังปราณท่วมท้นถูกมือของนักพรตทั่นอวิ๋นตบจนแหลกละเอียด

ศาสตราวุธของราชาปีศาจอนยะเชื่อมต่อกับพลังของตนเอง ศาสตราวุธถูกทำลาย เขาเองก็ถ่มเลือดสีดำออกมาเช่นกัน

เซียนกระบี่ชิงเหอได้โอกาสลงมือแล้ว รังสีอำมหิตท่วมท้น ลำแสงกระบี่อันน่าครั่นคร้ามลอยออกมาจากกระบี่ ไหลซัดสาดประหนึ่งสายน้ำไหลย้อนขึ้นฟ้า

“ไม่!” ใบหน้าของราชาปีศาจอนยะฉายความสิ้นหวัง มองลำแสงกระบี่ที่น่ากลัว คิดหาวิธีต้านทานไม่ได้เลย

เพียงแค่ชั่วอึดใจ ร่างของราชาปีศาจอนยะก็ถูกลำแสงกระบี่ปกคลุม สิ้นชีพวายชนม์

…

ความแพ้พ่ายของราชาปีศาจอนยะ ทำให้ราชาปีศาจอีกสองตนหน้าถอดสี หากนักพรตทั่นอวิ๋นกับเซียนกระบี่ชิงเหอเข้าร่วมสมรภูมิรบของพวกเขา เช่นนั้นพวกเขาต้องไม่รอดแน่

ด้วยเหตุนี้ ราชาปีศาจสองคนที่เหลือจึงเริ่มสู้ยิบตาแล้ว

ราชาปีศาจโทสะใช้เคล็ดวิชาที่ผลาญพลังชีวิต ทำให้พลังของตัวเองเพิ่มพรวดในเวลาอันสั้น กรงเล็บปีศาจขยายใหญ่กว่าร่างคนเสียอีก แลดูน่าสยดสยอง

เขารวดเร็วยิ่งนัก พุ่งออกไปหาผู้พิทักษ์ประหนึ่งเป็นสัตว์ร้าย

ผู้พิทักษ์ตวัดดาบเลเซอร์จะฟันราชาปีศาจโทสะ ไหนเล่าจะรู้ว่าราชาปีศาจโทสะจะไม่หลบไม่หลีก ยกกรงเล็บปีศาจขึ้นตะปบทันที

ดาบเลเซอร์ที่ผ่านการดัดแปลงมีอานุภาพร้ายแรง กรงเล็บของราชาปีศาจโทสะถูกฉีกเป็นสองท่อน แต่ผู้พิทักษ์กลับคิดในใจว่าแย่แล้ว

มืออีกข้างของราชาปีศาจโทสะมาประชิดเขาแล้ว เขาทำได้แค่ยกกระบี่ขึ้นตอบโต้ทันควัน

ผู้พิทักษ์ถูกฝ่ามือตบจนลอยออกไป

พลังอันยิ่งใหญ่กำลังฉีกทึ้งร่างกายของเขา สุดท้ายก็กระอักเลือดออกมา

ราชาปีศาจโทสะไม่ไล่กวด แต่ใช้พลังทั้งหมดที่มีหนีไปให้ไกลที่สุด

ฉากนี้ปรากฏเข้ามาในสายตาของนักพรตทั่นอวิ๋นกับเซียนกระบี่ชิงเหอ ทั้งคู่รีบไล่ตามทันที

ทางด้านเซวียนหยวนเฉิง พวกเขาพบว่าเซวียนหยวนเฉิงไม่ต้องการความช่วยเหลือจากพวกเขา จึงไม่ได้สนใจ

…

ราชาปีศาจอำมหิตรู้สึกว่าตัวเองใกล้จะบ้าแล้ว

เขาใช้เคล็ดวิชาฝืนเพิ่มพลังยุทธ์ ทุ่มเทสุดกำลังอยากหลบหนี กลับถูกเซวียนหยวนเฉิงขวางไว้อย่างง่ายดาย

ก่อนหน้านี้เขายังคิดว่าโชคดี ผู้ที่ขวางเขาเป็นเพียงนักพรตระดับหล่อเลี้ยงวิญญาณขั้นต้น โอกาสหลุดรอดยังคงสูงอยู่ดี

แต่ตอนนี้เขาเพิ่งพบว่า นักพรตคนนี้ต่างหากที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาคนเหล่านี้!

ราชาปีศาจอำมหิตที่ใช้เคล็ดวิชา คิดว่าตัวเองแข็งแกร่งยิ่งกว่านักพรตหล่อเลี้ยงวิญญาณขั้นกลาง แต่เมื่อเผชิญหน้ากับเซวียนหยวนเฉิงกลับไม่ได้เปรียบเลยสักนิด

ทุกครั้งที่เซวียนหยวนเฉิงขวางเขา จะมีแผลใหม่เพิ่มมาตามตัวเขาทุกเมื่อ แต่ไม่มีเจตนาสังหาร ความคิดของเขาชัดเจนยิ่งนัก คนคนนี้ไม่ได้แค่จะขวางเขาเพียงอย่างเดียว แต่ยังคิดจะจับเป็นเขาอีกด้วย

ในการต่อสู้ทั่วไป การจับเป็นนั้นยากลำบากกว่าการจับตาย

เพราะการจับตายเพียงแค่ระเบิดพลังทั้งหมดสังหารเจ้าให้เหี้ยนข้ารอดเป็นพอ แต่การจับเป็นจำต้องรักษาระดับพลัง ภายใต้สถานการณ์คมดาบมากเหลือ[1]จึงจะบรรลุผล

แม้ฝันราชาอำมหิตก็คิดไม่ถึงว่า เขาจะมีวันที่ถูกนักพรตหล่อเลี้ยงวิญญาณขั้นต้นจับเป็น

ซิ่ว!

ภายในค่ายกลกระบี่ ลำแสงสีขาวเส้นหนึ่งพุ่งผ่านไป

ราชาปีศาจอำมหิตถูกลำแสงกระบี่เข้าประชิดให้ล่าถอยอีกครั้ง หน้าอกมีรอยกระบี่เพิ่มมา

เนื้อตัวของเขาเต็มไปด้วยบาดแผล เลือดสีดำเปรอะเปื้อนไปทั่วทุกอณูของผิวหนัง

แต่เซวียนหยวนเฉิงยังคงสง่างาม ไม่มีมลทินเช่นเดิม

“นี่เป็นครั้งที่สามสิบห้าแล้ว ยังจะทำต่ออีกหรือ” เซวียนหยวนเฉิงมองแผลทั้งหมดสามสิบห้ารอยของราชาปีศาจอำมหิต พูดอย่างไม่ยี่หระ

“ข้าจะฟันเจ้าให้ตาย!” ราชาปีศาจอำมหิตลุแก่โทสะ หิ้วกระบี่กระโจนออกไปหาเซวียนหยวนเฉิง ตวัดปล่อยลำแสงกระบี่ที่มีรังสีอำมหิตอย่างเต็มเปี่ยม

เซวียนหยวนเฉิงก็วาดกระบี่ปล่อยลำแสงออกมาเช่นกัน ลำแสงทั้งสองเส้นปะทะกัน เกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหว พลังม้วนตัวไปทุกสารทิศ ก่อตัวเป็นพายุหมุน พัดกระหน่ำพาต้นไม้บนผิวดินหลุดลอยขึ้นมาทั้งราก

ราชาปีศาจอำมหิตยังไม่ทันได้โจมตีครั้งที่สอง ลำแสงเส้นหนึ่งก็พุ่งมาดุจฟ้าแลบ เฉือนตัวเขาจนเลือดกระเซ็นอีกครั้ง