รัชทายาทชะตาฟ้า นิยาย บท 13
“ยังไม่รีบขอบคุณรัชทายาทอีก!”
อู่จ้านเห็นหลัวเหิงยังอึ้งอยู่จึงรีบเตือน
“ขอบคุณพระคุณยิ่งใหญ่ของรัชทายาทมากขอรับ ข้าน้อยหลัวเหิงตัวแทนค่ายทานหลาง ขอสวามิภักดิ์แด่รัชทายาท จะจงรักภักดีจนตัวตาย!”
ครั้นหลัวเหิงได้สติกลับคืนมาก็คุกเข่าลงทันที คำนับฉินอวิ๋นฟานแรง ๆ!
ฉินอวิ๋นฟานประคองหลัวเหิงขึ้นมาและบอกว่า “คนที่ติดตามข้า ต่อไปก็คือพี่น้องบ้านเดียวกัน ขอเพียงข้าฉินอวิ๋นฟานยังมีหนึ่งเฮือกลมหายใจจะต้องไม่ให้เหล่าพี่น้องได้รับความอยุติธรรม ใครรังแกพวกเจ้าก็คือเป็นศัตรูกับข้าฉินอวิ๋นฟาน ข้าจะให้มันชดใช้อย่างแสนสาหัส”
หลัวเหิงในเวลานี้ถูกมนต์เสน่ห์ของฉินอวิ๋นฟานสยบโดยสิ้นเชิงแล้ว เวลานี้เขาเข้าใจสักที นานหลายปีอย่างนี้แล้วทำไมอู่จ้านยังคงจงรักภักดีต่อรัชทายาท
รัชทายาทเช่นนี้ คู่ควรให้เหล่าพี่น้องทุ่มเทเพื่อเขา!
“หานซิ่นเป็นทหารอัจฉริยะที่ข้ารับมาใหม่ ตอนนี้ข้าจะให้เขาเป็นกุนซือ พวกเจ้าร่วมมือกันดี ๆ พยายามทำให้ค่ายทานหลางแข็งแกร่ง เตรียมตัวทำงานใหญ่”
ฉินอวิ๋นฟานเอ่ย
“น้อมรับคำสั่งรัชทายาท!”
ตอนนี้หลัวเหิงเลื่อมใสฉินอวิ๋นฟานชนิดหมอบราบคาบแก้วแล้ว ย่อมทำตามคำสั่งเขาทุกอย่าง!
“รัชทายาท...ท่านเชื่อใจข้าขนาดนั้นเลยหรือ”
หานซิ่นในชุดซอมซ่อปุปะกรอบตาแดง โชคดีแค่ไหนที่ได้พบนายผู้ปราดเปรื่องเช่นนี้ ไม่มีการถามใด ๆ ไม่มีข้อสงสัย เชื่อเขาสนิทใจ รัชทายาทเช่นนี้ทำให้เขาประทับใจจากก้นบึ้งหัวใจ
“ข้าใช้คนไม่เคยระแวงมาก่อน หากระแวงจะไม่ใช้ หนึ่งทรยศไม่ใช่ชั่วชีวิต นี่คือการให้โอกาสเจ้าหนึ่งครั้ง และให้โอกาสข้าเองหนึ่งครั้งด้วย”
ฉินอวิ๋นฟานตบบ่าของหานซิ่นและพูดว่า “ข้ามอบเวทีให้เจ้าแล้ว แสดงความสามารถบันลือโลกของเจ้าให้ข้าได้เห็นหน่อยเถิด หากมีความลำบากอะไรก็มาหาข้าโดยตรงก็พอ!”
หานซิ่นคุกเข่าลงตุบอยู่หน้าฉินอวิ๋นฟาน กล่าวอย่างจริงจัง “หานซิ่นขอปฏิญาณว่าจะภักดีต่อรัชทายาท ชาตินี้ไม่เสียใจขอรับ!”
......
หลัวเหิงนำเงินแสนกว่าตำลึงกลับค่ายทานหลางพร้อมหานซิ่น ค่ายทานหลางดีใจลิงโลดกันยกใหญ่ ประทับใจกับการกระทำอันมีเมตตาละมีคุณธรรมของรัชทายาทอย่างยิ่ง!
ยามนี้ฉินอวิ๋นฟานกลับถึงตำหนักรัชทายาทแล้ว เขาเดินตรงไปถึงตำหนักปีก หลู่หนีกลับพาลูกศิษย์มารออยู่นานแล้ว เมื่อเห็นฉินอวิ๋นฟานก็รีบค้อมตัวต้อนรับ
“หลู่หนี ในเมื่อเจ้าเข้าร่วมกับข้าแล้ว ก็น่าจะรู้ว่าเรื่องที่เราทำสำคัญมาก ระหว่างเราสำเร็จร่วมกัน หากเล็ดลอดออกไปจะต้องจ่ายในราคามหาศาลแค่ไหนเจ้าน่าจะรู้ดี”
ฉินอวิ๋นฟานเอ่ยเสียงเข้ม
“รัชทายาทโปรดวางใจ เกี่ยวพันกับส่วนรวม ข้าย่อมรู้จักพอดี”
หลู่หนีไม่หยิ่งผยองเหมือนก่อนหน้านี้แล้ว แต่เอ่ยอย่างจริงจัง “ในเมื่อเลือกเข้าร่วมฝ่ายรัชทายาท ข้าขอรับประกันด้วยเกียรติและศักดิ์ศรี จะภักดีต่อรัชทายาท ร่วมกันสู่ความยิ่งใหญ่แน่นอน!”
มีคำพูดนี้ของหลู่หนี ฉินอวิ๋นฟานวางใจได้แล้ว เขาล้วงภาพวาดหนึ่งออกมาจากแขนเสื้อแล้ววางตรงหน้าหลู่หนี
“นี่ นี่คือ?”
หลู่หนีเมื่อเห็นภาพที่ละเอียดยิบ ชิ้นส่วนแต่ละชิ้นเล็กมาก ดูจะใหญ่เท่าฝ่ามือแล้วก็ทำเอามึนงงไปหมด
“ของสิ่งนี้เรียกว่าปืนสั้น เป็นสิ่งที่ไร้เทียมทานในการต่อสู้ระยะสั้น พลังการทำลายล้างสูงมาก เจ้าต้องตั้งใจให้ดี รักษาความลับให้ได้ อย่าให้ใครรู้เป็นอันขาด เข้าใจหรือไม่?”
ฉินอวิ๋นฟานเอ่ยเสียงหนัก
“จริงหรือ?”
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รัชทายาทชะตาฟ้า