รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 161

บทที่ 161 ถ้าคุณกล้าไปหาเธอล่ะก็ ฉันจะฆ่าคุณซะ

คราวนี้จู่ซือซือจูบไปที่ริมฝีปากของเขา ท่าทางของเธอดูเก้งก้างแต่ก็ดูรีบร้อนราวกับว่าชอบเขามากอย่างไงอย่างนั้น

มือที่แข็งทื่อของกวนชิงเฟิงเปลี่ยนเป็นไปโอบอยู่ที่เอวของเธอ มีเพียงวัสดุบางๆกั้นไว้ ความรู้สึกที่สัมผัสเอวอันอ่อนนุ่มของเธอช่างดีอย่างบอกไม่ถูก เขาหายใจเข้าลึกๆ แล้วดึงเธอเข้ามาในอ้อมกอด

เธอคนนี้ทำให้คนเสพติดได้จริงๆ

ทั้งสองคนจูบกันอยู่ในห้องครัวที่มืดมิด มือเล็กๆของจู่ซือซือปลดเสื้อเชิ้ตของเขาออก เธอจูบลงไปบนคอและไล่ไปที่กระดูกไหปลาร้าของเขา ทุกการกระทำของเธอทำเอาเขาตัวแข็งและร้อนรุ่มเหมือนถูกไฟเผา

ทันใดนั้นก็มีเสียงเรียกเข้าดังขึ้นมา

กวนชิงเฟิงมีสติกลับมานิดหน่อย พอเห็นว่าเสื้อเชิ้ตถูกดึงออกไปแล้ว หน้าเขาแดงขึ้นมา แล้วใส่เสื้อเข้าด้วยกัน

เขาอยากจะวางจู่ซือซือลงก่อน “ผมไปรับโทรศัพท์”

“นั่นมันสายเรียกเข้าปลอม ไม่ต้องรับ！” จู่ซือซือไม่อยากลงจากตัวของเขา เธอล้วงมือเข้าไปในเสื้อเชิ้ตของเขา “ขอจับท้องหน่อย อย่ามาบังนะ ขอจับทีเดียวก็ได้”

“……”

กวนชิงเฟิงต้องใช้แรงอย่างมากที่จะนำเธอลงมาจากร่างกายแล้วไปหาโทรศัพท์ในห้องรับแขก

จู่ซือซือไม่พอใจอย่างมาก

ฮึ่ม กล้ามหน้าท้องของหมาป่าตัวนี้ฉันยังไม่ทันได้จับเขาก็ซ่อนมันแล้ว

น่ารำคาญจริงๆ!

จู่ซือซือที่พึ่งออกจากห้องครัวมา ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นแต่เห็นกวนชิงเฟิงที่คุยโทรศัพท์อยู่มีสีหน้าอึมครึม รอบตัวเขาเต็มไปด้วยพลังงานบางอย่างซึ่งน่ากลัวมาก

น้ำเสียงของกวนชิงเฟิงเย็นชาและเต็มไปด้วยจิตสังหาร “ถ้าแกกล้าไปหาเธอ ฉันฆ่าแกตายแน่!”

จู่ซือซือตกใจจนยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น

หลังจากที่กวนชิงเฟิงวางสาย เขาก็เห็นว่าเธอตกใจจนแทบจะไม่มีแรง ใบหน้าของเขายังคงเย็นชา “คุณหนูมู่ เก็บของก่อนเถอะ เดี๋ยวผมส่งคุณไปหาผู้จัดการส่วนตัวของคุณ”

“โอเค” จู่ซือซือพยักหน้า ถามอย่างทนไม่ไหวว่า “เกิดอะไรขึ้นหรอ?”

“ไม่เกี่ยวกับคุณ”

จู่ซือซือชะงักไป เธออารมณ์เสียแล้วหยิบแจกันขว้างใส่เขา พร้อมกับด่าเขาว่า

“ไม่ทราบว่าเมื่อกี้ไอ้บ้าตัวไหนมันจูบฉัน แถมยังจูบตั้งสองที!”

กวนชิงเฟิงตอบว่า “รอบหลังเธอเป็นคนจูบฉัน”

“ไม่ไปถ่ายหนังแล้ว ฉันอารมณ์เสีย คืนเงินก็คืนเงิน!” จู่ซือซืออารมณ์เสียจนกลับห้องไปและกระแทกปิดประตู

กวนชิงเฟิงขมวดคิ้ว

ที่แท้ อารมณ์ของผู้หญิงก็เหมือนกับการพลิกหนังสือนี่เอง อยากเปลี่ยนก็เปลี่ยน

—

หลังจากที่ถังซินพักผ่อนไปนาน เรี่ยวแรงก็เริ่มกลับมา เธอกังวลเกี่ยวกับกิจการของคุณมู่และติดต่อเลขาฯเกาให้ดำเนินการในบริษัทต่อ

ตอนที่เธอใช้คอมพิวเตอร์ พบว่ามีอีเมลที่เปิดยังไงก็เปิดไม่ออกราวกับปลั๊กอินบางอย่างมีปัญหา

หลังจากที่ไปถามมู่เฉินหย่วนแล้วเธอก็ไปใช้คอมพิวเตอร์ในห้องหนังสือ

โรงงานหลายแห่งที่อยู่ภายใต้การดูแลของบริษัทมู่ซื่อปิดกิจการลงและหุ้นก็ตกอีกด้วย ทำให้กลายเป็นข่าวประเด็นร้อนที่ทุกคนสนใจ หลังจากที่ถังซินทำงานเสร็จ เธอก็เข้าไปดูในอินเตอ์เน็ตเช่นกัน

เธอยังเห็นข่าวอีกข่าวหนึ่งด้วย

มู่เฉินหย่วนและซ่งจิ้งเหอประกาศแต่งงานกันแต่เนิ่นๆ แต่อย่างไรก็ตามปัญหาของบริษัทมู่ซื่อนั้นไม่ได้มีผลกระทบอะไรต่อบริษัทซ่ง แล้วในวันนี้บริษัทซ่งยังประกาศว่าแบ่งหุ้น 20% ให้กับซ่งจิ้งเหอ

ถังซินเคยอ่านเอกสารที่จู่ซือซือให้ ซ่งจิ้งเหอไม่ได้รับความนิยมเท่าไหร่ตั้งแต่เธอเข้ามาในตระกูลซ่ง เธอมีสถานะเป็นแค่ลูกเมียน้อยมาโดยตลอด พอเข้ามาในตระกูลแล้วก็ยังไม่ได้รับความสนใจเท่าไหร่

จนถึงวันนี้ซ่งจิ้งเหอได้เป็นถึงหุ้นส่วนของบริษัทซ่งถือเป็นการยอมรับว่าซ่งจิ้งเหอเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลซ่งแล้ว

ถังซินเลื่อนลงไปอ่านข่าวอื่นๆต่อ

เธอคิดว่าซ่งจิ้งเหอเป็นคนที่ไม่ธรรมดาคนหนึ่ง เธอไม่ได้มีปากเสียงอะไรแต่ก็ได้หุ้นมาถือถึง20% ลูกสาวคนอื่นๆของตระกูลซ่งคงถือหุ้นไม่มากขนาดนี้หรอกมั้ง?

ถ้าอิงจากคำพูดของลู่เหวินซูล่ะก็ เธอมั่นใจว่าฉางผิงต้องเป็นลูกของวี่เหวินถิงแน่นอน

ถ้างั้นฉางผิงมีความเกี่ยวข้องกับซ่งจิ้งเหอไหมนะ

เธออยากจะรู้ให้ชัดเจนจริงๆถ้าฉางผิงเป็นลูกของวี่เหวินถิงกับซ่งจิ้งเหอจริงๆล่ะก็ งั้นซ่งจิ้งเหอก็ไม่ควรแต่งงานกับมู่เฉินหย่วนสิ ไม่งั้นมันจะวุ่นวายไปหมด